Schola Teatru Węgajty

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie

Międzynarodowy teatr, aktywny artystycznie od 1994 r., zajmujący się śledzeniem i rekonstrukcją zwyczajów świątecznych, łączący w swoich widowiskach śpiewaczych sztukę z obrzędem.

Historia

Opisywana instytucja powstała w styczniu 1994 r. w ramach Stowarzyszenia Teatr Wiejski „Węgajty” oraz Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie. Zespół tworzą profesjonalni śpiewacy, aktorzy, muzycy, plastycy, teatrolodzy i muzykolodzy pochodzący z sześciu krajów europejskich. Działalność Scholi skupia się na praktykowaniu chorału gregoriańskiego i konfrontowaniu go z żywą tradycją sakralnego śpiewu.

Źródło: Schola Teatru Węgajty, Olsztyn, 2009, s. 2

Skład

(dane z 2002 r.)

Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie

Działalność

Poprzez działalność artystyczną, badawczą i edukacyjną zespół upowszechnia różne aspekty kultury i tradycji europejskiej. Organizując wydarzenia kulturalne, sesje wykłady, warsztaty i święta przyczynia się do okazji spotkań ludzi z różnych środowisk, pokoleń, wyznań i tradycji. Przedstawiając swoją twórczość w kraju i zagranicą promuje rodzimą kulturę, zaś pracując na co dzień na wsi, działa na rzecz poprawy sytuacji jej mieszkańców przez wydarzenia kulturalne, współpracę lokalną i tradycyjną z młodzieżą i dziećmi. Schola zajmowała się też i zajmuje wieloletnimi badaniami nad tradycją pieśni i obrzędów paraliturgicznych, zapoczątkowanych w średniowieczu, zachowanych do dziś dzięki działalności bractw śpiewaczych i w przekazie ustnym niemal w całej Europie. Te badania prowadzi w czasie wypraw i rekonesansów.
Od 1996 r. Schola prowadzi warsztaty muzyczne i teatralne dla dzieci ze szkół Nowym Kawkowie, Jonkowie i Wrzesinie. Rozwój prac z dziećmi doprowadził w 2000 r. do powstania zespołu Mała Schola. Prace z tym zespołem obejmują trzy nurty: średniowieczny (chorał gregoriański oraz pieśni i tańce średniowieczne – np. projekt-liturgię Missa Aurea), tradycyjny (skupiony wokół praktyk kolędniczych - projekt Pastorałka dla Dziadka) i edukacyjny (cel: wzbogacenie oferty kulturalnej dla dzieci z terenu gminy Jonkowo), czyli warsztaty i prezentacje prowadzone przez goszczące w Węgajtach zespoły muzyczne i teatralne.

Repertuar

  • Programy koncertowe Scholi, odwołujące się do tej tradycji, to: Joculatores Dei (pieśni trubadurów, minnesingerów, pielgrzymów, pieśni lirnicze) oraz Kanty i psalmy (XVII-wieczne śpiewy wielogłosowe polskie, ukraińskie i rosyjskie)
  • Dom Tańca to program instrumentalny, warsztaty i biesiady taneczne, wprowadzające świeckie aspekty Świętowania, dopełniając i równoważąc wątki sakralne
  • Schola pracuje nad rekonstrukcją dramatów liturgicznych od 1994 r.[1]. Wykonywane przez zespół dramaty można zgrupować w kręgi tematyczne: bożonarodzeniowy (Ordo Stellae), wielkopostny (Planctus Mariae, Ludus Passionis), wielkanocny (Ludus Paschalis), starotestamentowy (Ludus Danielis) oraz związane z postaciami świętych (Miracula Sancti Nicolai).

Imprezy, organizowane przez Scholę

(wybór)

  • Od 1996 roku Schola realizuje projekt Międzynarodowe Spotkania „Dramat i Liturgia”, realizując w ten sposób założenie opracowania i inscenizacji średniowiecznych dramatów liturgicznych oraz włączanie ich w całoroczny cykl liturgii
  • prezentacja nieszporów gregoriańskich oraz innych tradycyjnych nabożeństw w kościołach regionu warmińsko-mazurskiego oraz Polski
  • rekonesanse na tereny, gdzie zachowano wokalne tradycje ludowe i liturgiczne (Suwalszczyzna, Roztocze, Kurpie) oraz tzw. chodzenie z kolędą, alilujki itp.

Przypisy

  1. Ludus Danielis //W: Święto Konfraterni – Spotkanie Bractw Śpiewaczych : XVII Sesja IModaL. – Węgajty: Schola Teatru „Węgajty”, 2001. – S. 17.

Bibliografia

  1. Jackowska, Katarzyna: X-lecie Scholi Teatru Węgajty / Katarzyna Jackowska // „Nasza Wspólnota”. - 2005, nr 6, s. 1, 3.
  2. Kornaś, Tadeusz: Oficja Wschodu i Zachodu / Tadeusz Kornaś // „Teatr”. - 2011, nr 1, s. 73-76.
  3. Niklaus, Johann Wolfgang: Teatr na wsi...? : czy antropologia teatru może być istotna dla jego współczesnego twórcy? / Johann Wolfgang Niklaus // „Borussia”. - (2004), s. 142-147.