Elżbieta Mierzyńska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(→Ważniejsze publikacje i inicjatywy) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
<br>(Źródło: Elżbieta Mierzyńska, fot. Bernard Wawrzyniewicz)]] | <br>(Źródło: Elżbieta Mierzyńska, fot. Bernard Wawrzyniewicz)]] | ||
| − | Z wykształcenia mgr politologii i nauk społecznych, z uprawianego zawodu dziennikarka i publicystka (pseudonimy używane w mediach: elle, EM), z pasji: współtwórca projektów artystycznych. | + | Z wykształcenia mgr politologii i nauk społecznych, z uprawianego zawodu dziennikarka i publicystka (pseudonimy używane w mediach: elle, EM), z pasji: autorka tekstów poetyckich, współtwórca projektów artystycznych. |
==Biografia== | ==Biografia== | ||
Pochodzi z rodziny muzykującej w wielu pokoleniach. Od dziecka śpiewała do akordeonu ojca, gitar braci, w szkolnych chórach i w zespołach wokalnych. | Pochodzi z rodziny muzykującej w wielu pokoleniach. Od dziecka śpiewała do akordeonu ojca, gitar braci, w szkolnych chórach i w zespołach wokalnych. | ||
Wersja z 12:50, 20 lip 2022
Z wykształcenia mgr politologii i nauk społecznych, z uprawianego zawodu dziennikarka i publicystka (pseudonimy używane w mediach: elle, EM), z pasji: autorka tekstów poetyckich, współtwórca projektów artystycznych.
Spis treści
Biografia
Pochodzi z rodziny muzykującej w wielu pokoleniach. Od dziecka śpiewała do akordeonu ojca, gitar braci, w szkolnych chórach i w zespołach wokalnych.
Pisze scenariusze do spotkań artystycznych. Śpiewa do własnych tekstów. Oprócz klasycznego śpiewu stosuje: melorecytacje, parlando, recytatyw. Lubi „przeszkadzajki” perkusyjne.
Z mężem Andrzejem poznali się wiele lat temu w zespole muzycznym eksperymentujących w sztuce młodych ludzi. Potem przez około 20 lat pracowali w mediach (Elżbieta - dziennikarz, Andrzej - grafik prasowy i komputerowy). Po latach wrócili do muzycznej pasji. Współpracują z grupami tańca współczesnego, ruchu teatralnego oraz z młodymi filmowcami.
Hobby i zainteresowania: realizacje wraz z mężem Andrzejem projektów muzycznych, rodzinne grillowanie, psy. Motto: Nic dwa razy się nie zdarza.
Działalność
Pierwszym, ważnym dla dalszej działalności miejscem pracy, był Klub Międzynarodowej Prasy i Książki „Ruch” w Olsztynie, gdzie na stanowisku kierownika działu kulturalno-oświatowego pracowała w latach 1985-1991. W tym czasie rozpoczęła stałą współpracę z prasą – publikowała w Gazecie Olsztyńskiej, Dzienniku Pojezierza, w tygodniku satyrycznym Szpilki, Tygodniku Kulturalnym.
Od 1991 r. rozpoczęła etatową pracę w różnych redakcjach i zaliczyła jej wszystkie etapy - od stanowiska korespondenta, reportera, dziennikarza, redaktora działu, po stanowisko redaktora naczelnego.
W 2012 r. została wybrana na prezesa Fundacji Środowisk Twórczych w Olsztynie (kadencja 2012-2014).
Praca w mediach jest zawodem rodzinnym. Oprócz niej w redakcjach pracowali mąż Andrzej i syn Sebastian.
W 2015 r. została Prezesem Stowarzyszenia Pro Kultura i Sztuka.
Redakcje i lata pracy
- 1991 – Tygodnik Panorama, Olsztyn – dziennikarz
- 1991–1992 – Dziennik Pojezierza, Olsztyn – dziennikarz
- 1992–1993 – gazeta promocji i reklam Żółta Strona, Olsztyn – redaktor
- 1993–1994 – tygodnik ekonomiczny „Cash”, Warszawa – dziennikarz
- 1994–1995 – tygodnik Gazeta Warmińska, Olsztyn – zastępca redaktora naczelnego
- 1995–1999 – Dziennik Pojezierza, Olsztyn – dziennikarz, redaktor dodatku ekonomicznego „Bilans”, kierownik działu miejskiego
- 1999–2007 – Gazeta Olsztyńska - sekretarz wydania magazynowego, kierownik działu informacji, kierownik działu reportażu, redaktor naczelny pisma Warto!
- 2007–2010 – dwutygodnik Posłaniec Warmiński, Olsztyn – felietonista
- od 2008 – współpraca publicystyczna z radiem PlanetaFM, Gazetą on-line olsztyn24.com
- 2012 - współpraca z Internetową Telewizją Olsztyn (komentarze autorskie) i gazetą on-line wo24 (reportaże)
- od 2013 – współpraca publicystyczna z radiem Zet Gold
- 2014 – korespondentka Polskiego Radia Chicago 1030 [[1]] (autorskie felietony)
Twórczość artystyczna
Źródło: www.andymian.pl, fot. Jacek Kowalski
Twórczość uprawiana w duecie (Elżbieta Mierzyńska - śpiew, wokalizy, teksty, Andrzej „Andymian” Mierzyński – muzyka, instrumenty klawiszowe - syntezatory).
- Albumy CD Audio
Tysiące wigilii - Kolędy polskie (2008)
Dwupłytowy album CD Bezsenność Anioła / Spirit - Escape from Civilization (2010)
Dwupłytowy album CD Ładna dla Nieba, wredna dla Piekła / Atlantis - Journey To The Abyss Of Time (2013)
Rezerwacja na łyk powietrza (2016)
Renesans A.D. 2017 (2017)
Podróże przez... Cztery Pory Roku (2CD, 2018)
Odrastam stale z kawałka siebie (2021)
Nie uciekaj dniu w popioły (2022)
- Albumy DVD
Obraz i Muzyka (2018) - współautorzy: Mirosława i Jerzy Bieleccy
- Spektakle muzyczno-taneczne i muzyczno-parateatralne
Pozwól mi być z udziałem Teatru „Zmysł” Moniki Kazimierczyk (2008, 2009)
Głód z udziałem Pracowni Tańca Współczesnego „Pryzmat”(2010)
Ognisty Ptak z udziałem Tancerzy Ognia „Exodus” (2010)
Zaklęty Ptak z udziałem Pracowni Tańca Współczesnego „Pryzmat” (2011)
Sen jednej nocy z udziałem Pracowni Tańca Współczesnego „Pryzmat” (2012)
- Reportaże foto-muzyczne
Uratujmy stare dworce (2009, 2010)
Pociąg do przeszłości (2011)
Wstaje dzień i ja chcę to zobaczyć (2012)
Bilet Olsztyn - Chicago (premiera: styczeń 2014)
- Koncerty
Cykl koncertów Elektroniczne Pejzaże Muzyczne oraz inne[1]
Muzyczne publikacje radiowe: Polskie Radio Olsztyn, Radio PlanetaFM, Polskie Radio Chicago (USA), radio UWM, radia internetowe: El-Stacja, welle303 (Niemcy), Pro Radio.
Wspólnie z Andrzejem są inicjatorami Olsztyńskich Koncertów "Muzyka w Obrazie" (2014), realizowanych przez Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie, koncertów Cztery Pory Roku Muzyki Niezależnej (2014), koncertu Sylwestrowy Spektakl Zimowy połączonego z pokazem mody koronkowej Barbary Cały, oraz cyklu koncertów Poetic Tour (2019).
- Spotkania publiczne
Cykle spotkań publicznych na tematy kulturalno-społeczne, m.in.: debaty i spotkania autorskie w Miejskim Ośrodku Kultury w Olsztynie (2000-2006), wieczory artystyczne „Oko w Oko” i „Dobry Poniedziałek” w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie (2005-2012) oraz w Kawiarni filmowej "Awangarda Bis" (2013).
Ważniejsze publikacje i inicjatywy
- Prosto z życia – wybór felietonów (publikowanych w Gazecie Olsztyńskiej od 1985), MOK Olsztyn (1989)
- Twarze miasta - współautor książki (drugi autor – Sebastian Mierzyński) z wywiadami znanych mieszkańców Olsztyna z okazji 650-lecia Olsztyna, Wydawnictwo Edytor Olsztyn (2003)
- Wędrówki z tytułem – współautor (drugi autor Sebastian Mierzyński) historycznego albumu Gazety Olsztyńskiej, Wydawnictwo Edytor Olsztyn (2001)
- Najlepsze teksty prasowe – wydawnictwo SDP Warszawa, podręczniki dla studentów dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego z wybranymi tekstami nagrodzonych autorów (2000 i 2001).
- Cykl spotkań zamkowych Oko w Oko (2005-2010), publiczne rozmowy z gośćmi, opatrzone formą muzyczno-teatralną w salach Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.
- Reportaż foto-muzyczny w akcji Uratujmy stare dworce – trzykrotne prezentacje w 2009 r. oraz cykl publikacji na ten temat wraz z listem otwartym do parlamentarzystów Warmii i Mazur.
- Udział w trzech reportażach TVP Olsztyn na temat akcji Uratujmy stare dworce (2009).
- Warmia i Mazury. Kraina inna niż wszystkie - folder promocyjny o historii, kulturze i walorach przyrodniczych regionu, wydany przez Samorząd Województwa Warmińsko-Mazurskiego (2009).
- W koronie Mazurskiego Morza. Smaki krajobrazu – reportaż wspomnieniowy w albumie o tradycjach nowych mieszkańców Mazur, Pracownia Wydawnicza „ElSet”, Olsztyn (2012).
- Rozmowy przy kuchni – opowieść o czterech porach roku w przyrodzie i kulinariach regionu Warmii i Mazur, Pracownia Wydawnicza „ElSet”, Olsztyn (2014).
- Motyle ze stali – Zbiór autorskich 125 wierszy i tekstów poetyckich pisanych do muzyki Andrzeja "Andymiana" Mierzyńskiego, Pracownia Wydawnicza „ElSet”, Olsztyn (2021).
- Kobieta z Wyspy Kiedyś – Zbiór autorskich wierszy i tekstów poetyckich pisanych do muzyki Andrzeja "Andymiana" Mierzyńskiego, Pracownia Wydawnicza „ElSet”, Olsztyn (2022).
Przynależność do organizacji
Elżbieta Mierzyńska jest członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (od 1990), Stowarzyszenia Pro Kultura i Sztuka (od 2015), Związku Polskich Artystów Wykonawców STOART.
Nagrody i odznaczenia
Z jej działalności zawodowej wynikały nagrody i odznaczenia.
- 1993 – Nagroda Prezydenta Olsztyna w Konkursie Otwartym na najlepszą publikację dotyczącą tematyki samorządowej, publikacje w Dzienniku Pojezierza.
- 1998 – Wyróżnienie Prezydenta Olsztyna za informowanie mieszkańców o problemach miasta, publikacje w Dzienniku Pojezierza
- 1999 – wyróżnienie w krajowym Konkursie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w kategorii publikacji o szansach i porażkach małych przedsiębiorstw, publikacje w Expressie Pojezierza.
- 2000 – nagroda główna im. prof. Stefana Myczkowskiego w krajowym konkursie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Warszawie - za cykl publikacji „Publiczna debata – Olsztyn XXI wieku” w Gazecie Olsztyńskiej.
- 2000 – wyróżnienie w krajowym Konkursie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za publikacje o tematyce ekonomicznej z uwzględnieniem problemów małych i średnich przedsiębiorstw, reportaże w Gazecie Olsztyńskiej.
- 2001 – List Gratulacyjny Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Warszawie dla uczestnika konkursu „Dziennikarstwo w służbie dobra wspólnego” za tematykę społeczną na przykładzie wybranych publikacji w Gazecie Olsztyńskiej.
- 2002 – zespołowa Nagroda Honorowa Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na wniosek olsztyńskiego Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy RP dla działu reportażu Gazety Olsztyńskiej.
- 2004 – Odznaka Ministra Kultury i Sztuki – Zasłużony Działacz Kultury.
- 2004 – nagroda „Dziennikarz Roku Gazety Olsztyńskiej” – nagroda wydawnictwa Edytor.
- 2005 – Nagroda Prezydenta Olsztyna za 20 lat pracy publicystycznej na rzecz kultury w mieście i regionie.
- 2005 – Srebrny Krzyż Zasługi od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.
- 2006 – statuetka w plebiscycie Dziesięć Kobiet Roku, przyznana przez Marszałka Województwa na wniosek Forum Kobiet Warmii i Mazur.
- 2006 – Certyfikat Copernicus dla nauczyciela akademickiego za osiągnięcia dydaktyczne podczas ćwiczeń dziennikarskich, przyznany w głosowaniu studentów przez władze Wyższej Szkoły Informatyki i Ekonometrii TWP w Olsztynie.
- 2009 – I miejsce i nagroda w konkursie dziennikarskim „Trzeci sektor w mediach” za cykl publikacji w akcji „Uratujmy stare dworce”, publikacje w „Posłańcu Warmińskim” i Gazecie on-line olsztyn24.com .
- 2009 – statuetka i tytuł „Przyjaciel Zwierząt 2008/2009” przyznany przez Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Zwierząt Animals za ratowanie porzuconych psów.
- 2011 – III miejsce w konkursie Archipelag Miejsc Niezwykłych Warmii i Mazur, organizowany w Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie.
- 2012 - I miejsce w Ogólnopolskim III Konkursie Literackim „O Laur Łyny” w Olsztynie, organizowanym przez Urząd Miasta, Ośrodek Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego oraz Oddział Związku Literatów Polskich. Temat: „Olsztyn – Warmia – Mazury jako Ziemia odnalezionych przeznaczeń od 1945 roku po współczesność w reportażu historyczno-społecznym, kulturalnym, ekologicznym i osobistym” - za reportaż pt. „Dzieciaki z peronów”.
- 2013 - Wyróżnienie w IV Ogólnopolskim Konkursie Literackim "O Laur Łyny" za esej "Marzyciele 55+".
- 2014 - List Gratulacyjny Prezydenta Olsztyna z okazji premiery projektu muzycznego "Bilet Olsztyn - Chicago".
- 2019 - Statuetka Prezydenta Olsztyna wraz z listem gratulacyjnym za działalność pro kultura oraz promocję Olsztyna i kraju na antenie Polskiego Radia Chicago.
- 2021 - II miejsce w konkursie literackim "Różewicz w moim życiu - filozoficzne refleksje", organizowanym przez Wrocławskie Centrum Rozwoju Społecznego, za wiersz pt. "Szklanka do Poety".
Multimedia
Zobacz, przeczytaj, posłuchaj
- W koronie Mazurskiego Morza. Smaki krajobrazu, Pracownia Wydawnicza „ElSet” Olsztyn (fragment reportażu):
„Gotuję kisiel z prawdziwych żurawin, wyzdrowiejesz, Krzysiek marynuje mięso z ziołami z ogrodu, wszystko pachnie, no po prostu…, jak kiedyś u babci, pamiętasz te wakacje i jak ciocia Zosia mówiła, że kto na jagody, ten zdrów, ale my woleliśmy kajaaaki…, a Staszek zebrał muszle z rzeki pod ochroną, tego robić nie można, więc facet z PeTeTeKu nazwał go burakiem, to on się przestraszył i pognał oddać te muszle rzece, ale wrócił wściekły, bo inni je zebrali i sprzedawali turystom na sztuki jak guziki, babcia na to machnęła ręką, sami sobie robicie bałagan, potem w kościele wąchaliśmy ławki, bo malarz z pleneru powiedział, że czuć w nich żale i podziękowania wielu pokoleń, tylko co do tego mają muszle, no tak, a pamiętasz, Rysiek to był zabawny chłopaczek, jak sąsiad na skupie nie przyjął mu ślimaków, bo za małe były i wypadały przez oczka do normalizacji, wiesz, to trzymał je w koszyku pod łóżkiem, by podrosły, bo kupić chciał za nie nowe trampki, przy piłce do kopania niszczył je ekspresowo, oczywiście ktoś taki jak Elka musi w nie wleźć, głowa w chmurach tiu, tiu, tiu… (…)”
Przypisy
- ↑ wykaz koncertów na stronie: www.andymian.pl
