Stefan Brzozowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[Image:Brzozh4.jpg|thumb|right|250px| Stefan Brzozowski z zespołem „Czerwony Tulipan” (2005 r.)<br>Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]] | [[Image:Brzozh4.jpg|thumb|right|250px| Stefan Brzozowski z zespołem „Czerwony Tulipan” (2005 r.)<br>Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]] | ||
| − | (1950- ) – olsztyński kompozytor, muzyk, wykonawca piosenek poetyckich i kabaretowych | + | (1950- ) – [[ewim:Olsztyn|olsztyński]] kompozytor, muzyk, wykonawca piosenek poetyckich i kabaretowych |
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodził się 20 czerwca 1950 r. w Olsztynie <ref>„(…) urodziłem się w Olsztynie, podwórko przy ul. Grunwaldzkiej, park przy Łynie, ogródki z bagnami (…)” //w: Mierzyńska Elżbieta, Mierzyński Sebastian, ''Twarze miasta. Rozmowy reporterów „Gazety Olsztyńskiej”'', Olsztyn, 2003, s. 114.</ref>. W wieku 13 lat grał na 13 instrumentach oraz tańczył w zespole baletowym prowadzonym przy olsztyńskim [[Miejski Dom Kultury w Olsztynie| MDK]]. Należał również do harcerstwa, w którym uzyskał stopień podharcmistrza. Brał udział w akcji odbudowywania Fromborka „[[Operacja 1001 Frombork]]”. Uczył się w olsztyńskim Technikum Samochodowym, następnie studiował również w miejscowej Wyższej Szkole Nauczycielskiej na kierunku muzycznym. W 1985 r. obronił tytuł magistra pedagoga – nauczyciela wychowania muzycznego – w Wyższej Szkole Pedagogicznej.<br> | + | Urodził się 20 czerwca 1950 r. w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]] <ref>„(…) urodziłem się w Olsztynie, podwórko przy ul. Grunwaldzkiej, park przy Łynie, ogródki z bagnami (…)” //w: Mierzyńska Elżbieta, Mierzyński Sebastian, ''Twarze miasta. Rozmowy reporterów „Gazety Olsztyńskiej”'', Olsztyn, 2003, s. 114.</ref>. W wieku 13 lat grał na 13 instrumentach oraz tańczył w zespole baletowym prowadzonym przy olsztyńskim [[Miejski Dom Kultury w Olsztynie| MDK]]. Należał również do harcerstwa, w którym uzyskał stopień podharcmistrza. Brał udział w akcji odbudowywania Fromborka „[[Operacja 1001 Frombork]]”. Uczył się w olsztyńskim Technikum Samochodowym, następnie studiował również w miejscowej Wyższej Szkole Nauczycielskiej na kierunku muzycznym. W 1985 r. obronił tytuł magistra pedagoga – nauczyciela wychowania muzycznego – w Wyższej Szkole Pedagogicznej.<br> |
W drugiej połowie lat sześćdziesiątych tańczył i śpiewał pod okiem [[Wojciech Muchlado| Wojciecha Muchlado]] i [[Janusz Laddy| Janusza Laddy]] w reprezentacyjnym Zespole ZHP „[[Krusyna]]”. W 1972 r. artysta zaprzyjaźnił się z [[Jerzy Ignaciuk| Jerzym Ignaciukiem]] i dołączył jako kompozytor oraz śpiewający muzyk do ekipy uczelnianego [[Teatrzyk Piosenki Nie Zawsze Poetyckiej „Niebo”| Teatrzyku Piosenki Nie Zawsze Poetyckiej „Niebo”]]. (Brzozowski przed włączeniem się nurt muzyczny tzw. poezji śpiewanej, uprawiał muzykę rockową, śpiewając z tak znanymi w Olsztynie postaciami, jak [[Ryszard Rynkowski]] oraz [[Mieczysław Wieliczko]] <ref>Dz. cyt.</ref>). W tym czasie powstały melodie stanowiące obecną klasykę polskiej poezji śpiewanej i kabaretowej, np. ''A jednak po nas coś zostanie'', ''Sekret kardynała Richelieu'' czy ''Grajek''. Zespół był laureatem głównych nagród na licznych konkursach piosenki, m.in. podczas Festiwali Piosenki Studenckiej w Krakowie, Przeglądu Akademickiego Małych Form Kameralnych w Koszalinie, Ogólnopolskiej Giełdy Piosenki Studenckiej w Lublinie, na [[Ogólnopolskie Spotkania Zamkowe „Śpiewajmy Poezję”| Spotkaniach Zamkowych „Śpiewajmy Poezję”]] w Olsztynie, na Festiwalu Artystycznej Młodzieży Akademickiej FAMA ’77 w Świnoujściu. W połowie lat 70-tych Brzozowski zorganizował zespół kontynuujący działalność [[Teatrzyk Piosenki Nie Zawsze Poetyckiej „Niebo”| „Nieba”]], czyli tercet „[[BONIEQ]]”, który wystąpił na Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. Następnie artysta grał i śpiewał w kabarecie [[Kabaret „Luźna Grupa| „Luźna Grupa]]”, a w l. 1981-1984 w zespole „[[Kaczki z Nowej Paczki]]”. Był współtwórcą longplaya ''Greps'', nagrodzonego przez Polskie Nagrania Złotą Płytą. Komponował też dla [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie| Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie]]: w 1981 r. muzykę do spektaklu [[Jerzy Ignaciuk| Jerzego Ignaciuka]] ''Pieśń o drodze'', a także do widowiska [[Mariola Platte| Marioli Platte]] ''W naszym domu'' i sztuk ''Wariatka z Chaillot'' oraz ''Kopciuch''. Jednocześnie współpracując z [[Polskie Radio Olsztyn| Radiem Olsztyn]], przez kilkadziesiąt lat w jego studiu nagrywał utwory i tworzył programy satyryczne. <br> | W drugiej połowie lat sześćdziesiątych tańczył i śpiewał pod okiem [[Wojciech Muchlado| Wojciecha Muchlado]] i [[Janusz Laddy| Janusza Laddy]] w reprezentacyjnym Zespole ZHP „[[Krusyna]]”. W 1972 r. artysta zaprzyjaźnił się z [[Jerzy Ignaciuk| Jerzym Ignaciukiem]] i dołączył jako kompozytor oraz śpiewający muzyk do ekipy uczelnianego [[Teatrzyk Piosenki Nie Zawsze Poetyckiej „Niebo”| Teatrzyku Piosenki Nie Zawsze Poetyckiej „Niebo”]]. (Brzozowski przed włączeniem się nurt muzyczny tzw. poezji śpiewanej, uprawiał muzykę rockową, śpiewając z tak znanymi w Olsztynie postaciami, jak [[Ryszard Rynkowski]] oraz [[Mieczysław Wieliczko]] <ref>Dz. cyt.</ref>). W tym czasie powstały melodie stanowiące obecną klasykę polskiej poezji śpiewanej i kabaretowej, np. ''A jednak po nas coś zostanie'', ''Sekret kardynała Richelieu'' czy ''Grajek''. Zespół był laureatem głównych nagród na licznych konkursach piosenki, m.in. podczas Festiwali Piosenki Studenckiej w Krakowie, Przeglądu Akademickiego Małych Form Kameralnych w Koszalinie, Ogólnopolskiej Giełdy Piosenki Studenckiej w Lublinie, na [[Ogólnopolskie Spotkania Zamkowe „Śpiewajmy Poezję”| Spotkaniach Zamkowych „Śpiewajmy Poezję”]] w Olsztynie, na Festiwalu Artystycznej Młodzieży Akademickiej FAMA ’77 w Świnoujściu. W połowie lat 70-tych Brzozowski zorganizował zespół kontynuujący działalność [[Teatrzyk Piosenki Nie Zawsze Poetyckiej „Niebo”| „Nieba”]], czyli tercet „[[BONIEQ]]”, który wystąpił na Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. Następnie artysta grał i śpiewał w kabarecie [[Kabaret „Luźna Grupa| „Luźna Grupa]]”, a w l. 1981-1984 w zespole „[[Kaczki z Nowej Paczki]]”. Był współtwórcą longplaya ''Greps'', nagrodzonego przez Polskie Nagrania Złotą Płytą. Komponował też dla [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie| Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie]]: w 1981 r. muzykę do spektaklu [[Jerzy Ignaciuk| Jerzego Ignaciuka]] ''Pieśń o drodze'', a także do widowiska [[Mariola Platte| Marioli Platte]] ''W naszym domu'' i sztuk ''Wariatka z Chaillot'' oraz ''Kopciuch''. Jednocześnie współpracując z [[Polskie Radio Olsztyn| Radiem Olsztyn]], przez kilkadziesiąt lat w jego studiu nagrywał utwory i tworzył programy satyryczne. <br> | ||
W 1985 r. artysta założył kabaret „[[Czerwony Tulipan]]”, nagrodzony główną nagrodą podczas FAMY ’95 jako „zjawisko estradowe”. Występował wraz z tym zespołem na festiwalach, w telewizji, koncertował również w USA i Francji, nagrywając kolejne płyty.<br> | W 1985 r. artysta założył kabaret „[[Czerwony Tulipan]]”, nagrodzony główną nagrodą podczas FAMY ’95 jako „zjawisko estradowe”. Występował wraz z tym zespołem na festiwalach, w telewizji, koncertował również w USA i Francji, nagrywając kolejne płyty.<br> | ||
Wersja z 15:46, 28 sty 2014
(1950- ) – olsztyński kompozytor, muzyk, wykonawca piosenek poetyckich i kabaretowych
Spis treści
Biografia
Urodził się 20 czerwca 1950 r. w Olsztynie [1]. W wieku 13 lat grał na 13 instrumentach oraz tańczył w zespole baletowym prowadzonym przy olsztyńskim MDK. Należał również do harcerstwa, w którym uzyskał stopień podharcmistrza. Brał udział w akcji odbudowywania Fromborka „Operacja 1001 Frombork”. Uczył się w olsztyńskim Technikum Samochodowym, następnie studiował również w miejscowej Wyższej Szkole Nauczycielskiej na kierunku muzycznym. W 1985 r. obronił tytuł magistra pedagoga – nauczyciela wychowania muzycznego – w Wyższej Szkole Pedagogicznej.
W drugiej połowie lat sześćdziesiątych tańczył i śpiewał pod okiem Wojciecha Muchlado i Janusza Laddy w reprezentacyjnym Zespole ZHP „Krusyna”. W 1972 r. artysta zaprzyjaźnił się z Jerzym Ignaciukiem i dołączył jako kompozytor oraz śpiewający muzyk do ekipy uczelnianego Teatrzyku Piosenki Nie Zawsze Poetyckiej „Niebo”. (Brzozowski przed włączeniem się nurt muzyczny tzw. poezji śpiewanej, uprawiał muzykę rockową, śpiewając z tak znanymi w Olsztynie postaciami, jak Ryszard Rynkowski oraz Mieczysław Wieliczko [2]). W tym czasie powstały melodie stanowiące obecną klasykę polskiej poezji śpiewanej i kabaretowej, np. A jednak po nas coś zostanie, Sekret kardynała Richelieu czy Grajek. Zespół był laureatem głównych nagród na licznych konkursach piosenki, m.in. podczas Festiwali Piosenki Studenckiej w Krakowie, Przeglądu Akademickiego Małych Form Kameralnych w Koszalinie, Ogólnopolskiej Giełdy Piosenki Studenckiej w Lublinie, na Spotkaniach Zamkowych „Śpiewajmy Poezję” w Olsztynie, na Festiwalu Artystycznej Młodzieży Akademickiej FAMA ’77 w Świnoujściu. W połowie lat 70-tych Brzozowski zorganizował zespół kontynuujący działalność „Nieba”, czyli tercet „BONIEQ”, który wystąpił na Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. Następnie artysta grał i śpiewał w kabarecie „Luźna Grupa”, a w l. 1981-1984 w zespole „Kaczki z Nowej Paczki”. Był współtwórcą longplaya Greps, nagrodzonego przez Polskie Nagrania Złotą Płytą. Komponował też dla Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie: w 1981 r. muzykę do spektaklu Jerzego Ignaciuka Pieśń o drodze, a także do widowiska Marioli Platte W naszym domu i sztuk Wariatka z Chaillot oraz Kopciuch. Jednocześnie współpracując z Radiem Olsztyn, przez kilkadziesiąt lat w jego studiu nagrywał utwory i tworzył programy satyryczne.
W 1985 r. artysta założył kabaret „Czerwony Tulipan”, nagrodzony główną nagrodą podczas FAMY ’95 jako „zjawisko estradowe”. Występował wraz z tym zespołem na festiwalach, w telewizji, koncertował również w USA i Francji, nagrywając kolejne płyty.
Brzozowski był członkiem Rad Artystycznych oraz licznych jury (m.in. FAMY, krakowskiego festiwalu piosenki studenckiej, olsztyńskich Spotkań Zamkowych. Ogółem skomponował kilkaset bardzo znanych utworów.
Nagrody i odznaczenia
- odznaka Zasłużonego Działacza Kultury
- Srebrny Krzyż Zasługi (2002).
- Nagroda imienia Biskupa Ignacego Krasickiego (5 maja 2003 r.).
Bibliografia
- Mierzyńska, Elżbieta: Twarze miasta : rozmowy reporterów „Gazety Olsztyńskiej” / Elżbieta Mierzyńska, Sebastian Mierzyński. – Olsztyn: „Edytor” Sp. z o.o., 2003. – S. 114-115.
