Barbara Hulanicka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
| (Nie pokazano 62 wersji utworzonych przez 9 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | (1924- ) - autorka tkanin artystycznych tworzonych dawną techniką ludową, inspirowanych m.in. tradycją, folklorem i architekturą Warmii i Mazur | + | [[Image:hulanicka.jpg|thumb|right|250px|Źródło:''Na pojezierzu mazurskim'', [1977], katalog w zbiorach WBP w Olsztynie]] |
| + | [[Image:bh wystawa.jpg|thumb|right|250px|Wystawa twórczości Barbary Hulanickiej w Domu Polski Wschodniej w Brukseli w 2011 r. Artystka nie mogła być obecna na wernisażu z powodu choroby. Wystawę zorganizowało [[Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie]]. Wystawę otwiera Wicemarszałek Województwa Warm.-Maz. [[ewim:Anna Wasilewska|Anna Wasilewska]]. <br>Źródło:http://www.ceik.eu/]] | ||
| + | [[Image:hulanicka2.jpg|thumb|right|250px|Barbara i Andrzej Hulaniccy w Barczewie w 1981 r. Tkanina ''Gwiazdy patrzą na nas'' znajdowała się we własności kardynała Józefa Glempa.<br>Źródło:T. Śrutkowski, 25 lat Nagrody im. Biskupa Ignacego Krasickiego, Olsztyn 2013]] | ||
| + | [[image:hulajnitka.jpg|thumb|right|250px|Książka autorstwa [[Helena Piotrowska|Heleny Piotrowskiej]] (2010).]] | ||
| + | |||
| + | (1924-2012) - autorka tkanin artystycznych tworzonych dawną techniką ludową, inspirowanych m.in. tradycją, folklorem i architekturą [[ewim:Warmia|Warmii]] i [[ewim:Mazury|Mazur]] | ||
== Biografia == | == Biografia == | ||
| − | Urodziła się 23 czerwca 1924 r. w Warszawie jako Barbara Sierakowska. Już w dzieciństwie „projektowała” tkaniny dla matki. W czasie okupacji rysowała sąsiadom portrety z fotografii. Bywały wśród nich upamiętnienia osób poległych lub zaginionych.<ref>Aleksander | + | Urodziła się 23 czerwca 1924 r. w Warszawie jako Barbara Sierakowska. Już w dzieciństwie „projektowała” tkaniny dla matki. W czasie okupacji rysowała sąsiadom portrety z fotografii. Bywały wśród nich upamiętnienia osób poległych lub zaginionych.<ref>Błachowski Aleksander, ''Barbara Hulanicka. Tkanina : jubileusz czterdziestopięciolecia pracy twórczej'', ulotka w zbiorach dokumentów życia społecznego Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie.</ref> W czasie II wojny światowej walczyła w Armii Krajowej. Po wojnie ze względu na konieczność pracy, podjęła studia jako wolna słuchaczka Wydziału Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (od 1949 r. już na studiach stacjonarnych). |
| + | |||
| + | W 1952 roku wyszła za mąż za Andrzeja Hulanickiego, który przez całe życie artystki służył jej pomocą jako rzemieślnik i organizator warsztatu. W 1954 r. otrzymała dyplom z tkaniny artystycznej, który obroniła u prof. Eleonory Plutyńskiej. Studiowała także w Wyższej Szkole Higieny Psychicznej w Warszawie. Następnie, 15 września 1954 roku przeniosła się na Mazury. W 1954 r. przyjęta została do Oddziału ZPAP w Olsztynie. Do 1959 roku mieszkała wraz z mężem Andrzejem Hulanickim w [[ewim:Mikołajki|Mikołajkach]], nadzorowała odtwarzanie starych wzorów dywanów i kilimów mazurskich w spółdzielni CPLiA „Tkanina”.<ref>Hulanicka Barbara, ''Religie świata w tkaninie podwójnej'', Rzym, 1991, [katalog wystawy ze zbiorów dokumentów życia społecznego Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie].</ref> W latach 1960-1969 r. mieszkała w średniowiecznym [[Zamek w Reszlu|zamku]] w [[ewim:Reszel|Reszlu]], który był wówczas pod opieką [[Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Pojezierze” |Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”]]. | ||
| + | |||
| + | W 1969 roku została prezesem oddziału olsztyńskiego [[Stowarzyszenie Twórców Ludowych Oddział w Olsztynie |Stowarzyszenia Twórców Ludowych]]. W tym okresie była również Radną MRN w Reszlu (1965-1969) i PRN w [[ewim:Biskupiec|Biskupcu]] (od 1969). Od 1970 r. została służbowo przeniesiona do [[ewim:Frombork|Fromborka]], gdzie powierzono jej organizację uroczystości 500-lecia urodzin [[ewim:Mikołaj Kopernik|Mikołaja Kopernika]]. Pełniła wówczas funkcję kierownika [[Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku |Muzeum]], jej mąż - administratora obiektu. W 1974 r. uzyskała dyplom ukończenia studiów podyplomowych z dziedziny muzealnictwa. Od roku 1980 osiadła w [[ewim:Barczewo|Barczewie]], gdzie mieszkała i tworzyła do śmierci. Zmarła 23 lipca 2012 r. | ||
== Działalność == | == Działalność == | ||
| − | Podczas pobytu w Mikołajkach zajmowała się pracochłonną rekonstrukcją tradycyjnych mazurskich dywanów strzyżonych. Od 1960 roku, kiedy to Hulanickim zaproponowano organizację ośrodka kultury w zamku w Reszlu, przyjęła rolę kustosza zabytku (do 1970 r.) oraz zapoczątkowała [[Galeria | + | Podczas pobytu w [[ewim:Mikołajki|Mikołajkach]] zajmowała się pracochłonną rekonstrukcją tradycyjnych mazurskich dywanów strzyżonych. Od 1960 roku, kiedy to Hulanickim zaproponowano organizację ośrodka kultury w zamku w Reszlu, przyjęła rolę kustosza zabytku (do 1970 r.) oraz zapoczątkowała [[Galeria „Zamek” w Reszlu |Galerię Sztuki Współczesnej Warmii i Mazur]] oraz [[Dom Pracy Twórczej w Reszlu |Dom Pracy Twórczej]]. Pracowała także z mężem społecznie opiekując się kulturą w powiecie. Po przeniesieniu się do Fromborka w 1970 roku była kierownikiem [[Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku |Muzeum Mikołaja Kopernika]]. Przyczyniła się wówczas do przeniesienia placówki z kanonii Najświętszej Marii Panny do Pałacu Biskupiego. W latach 1974-1980 nadzorowała Dział Sztuki Współczesnej, gdzie zajmowała się tworzeniem tkanin podwójnych oraz gobelinów tradycyjnych. W roku 1980 zamieszkała w Barczewie, gdzie w dawnej synagodze prowadziła szkółkę tkacką w założonym [[Centrum Tkactwa Warmii i Mazur w Barczewie|Centrum Tkactwa Warmii i Mazur]], a także ogólnopolskie kursy dla instruktorów terapii zajęciowej. Pracę edukacyjną prowadziła do chwili zamknięcia synagogi przez [[Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Pojezierze”]], w styczniu 1996 roku. |
== Twórczość == | == Twórczość == | ||
| − | Podczas studiów próbowała projektowania tkanin żakardowych, ale za namową męża studiowała tkactwo ręczne. Do wykonania pracy dyplomowej artystka wybrała technikę tworzenia tkaniny dwuosnowowej i wiązanej, zwanej też strzyżoną. W czasie pobytu w Mikołajkach przeszła od projektowania tkanin przemysłowych do swobodnej twórczości warsztatowej. Podczas pobytu w Reszlu rozwinęła twórczość własną w technice tkaniny podwójnej. Tworzyła także liczne gobeliny. W pracy tkackiej korzystała przez wiele lat z pomocy tkaczki ludowej z Wasilówki - Aurelii Majewskiej. Powstały wówczas prace o motywach zaczerpniętych z historii, przyrody i sztuki ludowej Warmii i Mazur. Główną inspiracją był zamek reszelski, dzięki któremu artystka zainteresowała się także architekturą, nastrojem i dziejami innych zabytków regionu. Do dziejów i legend Warmii i Mazur artystka nawiązywała nie tylko tematyką, ale także formą, kolorem oraz stylem dekoracyjnym. Z tego okresu twórczości pochodzi dywan | + | Podczas studiów próbowała projektowania tkanin żakardowych, ale za namową męża studiowała tkactwo ręczne. Do wykonania pracy dyplomowej artystka wybrała technikę tworzenia tkaniny dwuosnowowej i wiązanej, zwanej też strzyżoną. W czasie pobytu w Mikołajkach przeszła od projektowania tkanin przemysłowych do swobodnej twórczości warsztatowej. Podczas pobytu w Reszlu rozwinęła twórczość własną w technice tkaniny podwójnej. Tworzyła także liczne gobeliny. W pracy tkackiej korzystała przez wiele lat z pomocy tkaczki ludowej z Wasilówki - [[Aurelia Majewska |Aurelii Majewskiej]]. Powstały wówczas prace o motywach zaczerpniętych z historii, przyrody i sztuki ludowej Warmii i Mazur. Główną inspiracją był zamek reszelski, dzięki któremu artystka zainteresowała się także architekturą, nastrojem i dziejami innych zabytków regionu. Do dziejów i legend Warmii i Mazur artystka nawiązywała nie tylko tematyką, ale także formą, kolorem oraz stylem dekoracyjnym. Z tego okresu twórczości pochodzi dywan ''Podróże bpa Krasickiego po Warmii''. W latach 70-tych podczas pobytu we Fromborku powstały cykle: gobelinowe antependia do katedry (o tematyce roślinnej oraz zawierające postacie aniołów), kopernikowski (inspirowany miejscem związanym z badaniami astronoma), fromborski i inne o tematyce muzycznej, np. ''Jezioro Łabędzie''. W okresie barczewskim powstały tkaniny ilustrujące uroki miast historycznych i ośrodków turystycznych Warmii i Mazur. Jednak przede wszystkim praca artystki w synagodze wpłynęła na jej zainteresowanie kulturą żydowską. Powstał wówczas cykl ekumeniczny ''Religie Świata''. |
== Nagrody i odznaczenia == | == Nagrody i odznaczenia == | ||
| Linia 16: | Linia 25: | ||
*Złoty Krzyż Zasługi (1974) | *Złoty Krzyż Zasługi (1974) | ||
*Tytuł Honorowego Obywatela Fromborka (1975) | *Tytuł Honorowego Obywatela Fromborka (1975) | ||
| − | *Nagroda im. Michała Lengowskiego (1988) | + | *[[Regionalna Nagroda im. Michała Lengowskiego]] (1988) |
*Tytuł „Barczewianin 2000 Roku” | *Tytuł „Barczewianin 2000 Roku” | ||
*Nagroda Prezydenta Miasta Olsztyn (2005) | *Nagroda Prezydenta Miasta Olsztyn (2005) | ||
*Tytuł Honorowego Obywatela Barczewa (2005) | *Tytuł Honorowego Obywatela Barczewa (2005) | ||
| − | *Nagroda | + | *[[Nagroda imienia Biskupa Ignacego Krasickiego]] (2010) - za całokształt twórczości oraz społeczną działalność<ref>Katarzyński Władysław, ''Barbara Hulanicka z nagrodą biskupa : prestiżowe wyróżnienie dla mistrzyni artystycznych tkanin'', „Gazeta Olsztyńska”, 2010, nr 95, s. 4.</ref> |
| + | *Medal Srebrny Zasłużony Kulturze „Gloria Artis” (2010) | ||
== Wystawy == | == Wystawy == | ||
| − | Barbara Hulanicka prezentowała swoją twórczość rokrocznie na ponad 50 wystawach indywidualnych w całej Polsce. W 1957 roku po raz pierwszy wyeksponowano samodzielnie jej prace w CPLiA w Mikołajkach. Jednak już od 1956 r. uczestniczyła w krajowych wystawach zbiorowych. Przez cały okres twórczości wystawiała tkaniny w [[ | + | Barbara Hulanicka prezentowała swoją twórczość rokrocznie na ponad 50 wystawach indywidualnych w całej Polsce. W 1957 roku po raz pierwszy wyeksponowano samodzielnie jej prace w CPLiA w Mikołajkach. Jednak już od 1956 r. uczestniczyła w krajowych wystawach zbiorowych. Przez cały okres twórczości wystawiała tkaniny w [[Galeria Sztuki Współczesnej Biura Wystaw Artystycznych w Olsztynie|BWA]] w Olsztynie, [[Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku |Muzeum we Fromborku]], [[Centrum Sztuki Galeria EL w Elblągu]], [[Centrum Polsko-Francuskie Côtes d’Armor – Warmia i Mazury |Centrum Polsko-Francuskie w Olsztynie]], [[Galeria Związku Polskich Artystów Plastyków w Olsztynie |Galeria ZPAP Olsztyn]]. Obecnie twórczość artystki prezentowana jest w skansenie w Olsztynku, gdzie umieszczono stałą ekspozycję, m.in. gobelinów. Została również zauważona i doceniona zagranicą. Jej indywidualne wystawy zagraniczne to: |
*ZSRR: Kaliningrad (1964) | *ZSRR: Kaliningrad (1964) | ||
*Francja: Lilie (1974), Angers (1988), Amboise, Chateauroux (1989), Angers, St. Brieuc (1994) | *Francja: Lilie (1974), Angers (1988), Amboise, Chateauroux (1989), Angers, St. Brieuc (1994) | ||
| Linia 29: | Linia 39: | ||
*Anglia: Londyn (1977), Edynburg, Glasgow (1978) | *Anglia: Londyn (1977), Edynburg, Glasgow (1978) | ||
*Węgry: Eger (1989) | *Węgry: Eger (1989) | ||
| − | *Niemcy: Hannover (1989), Nettetal, Bonn (1991), Travemünde (1992) Langenhagen (1993), Bad Driburg (1995), Travemunde (1997), Nettetal, Osnabruck (2002), Osnabruck (2003) | + | *Niemcy: Hannover (1989), Nettetal, Bonn (1991), Travemünde (1992) Langenhagen (1993), Bad Driburg (1995), |
| + | Travemunde (1997), Nettetal, Osnabruck (2002), Osnabruck (2003) | ||
*Włochy: Rzym (1991) | *Włochy: Rzym (1991) | ||
*Szwajcaria: Genewa (2001) | *Szwajcaria: Genewa (2001) | ||
| − | Prace Barbary Hulanickiej znajdują się w wielu muzeach polskich : [[Muzeum im. Feliksa Nowowiejskiego w Barczewie]], [[Muzeum im. Mikołaja Kopernika we Fromborku]], Muzeum Archidiecezjalne w Gnieźnie, Muzeum Archidiecezjalne w Krakowie, Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, [[Muzeum Warmii i Mazur]] | + | Prace Barbary Hulanickiej znajdują się w wielu muzeach polskich : [[Muzeum im. Feliksa Nowowiejskiego w Barczewie]], [[Muzeum im. Mikołaja Kopernika we Fromborku]], Muzeum Archidiecezjalne w Gnieźnie, Muzeum Archidiecezjalne w Krakowie, Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, [[Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie]], [[Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku]], Muzeum Narodowe w Poznaniu, Urząd Rady Ministrów i Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Ziemi Kujawskiej we Włocławku, a także w wielu galeriach i muzeach w Australii, Danii, Francji, Niemczech, Republice Południowej Afryki, Rosji, Stanach Zjednoczonych, Szwajcarii, Watykanie, Wielkiej Brytanii i we Włoszech, jak również w zbiorach prywatnych. Jej tkaniny zakupiono jako dary dla Josipa B. Tito i Nikity Chruszczowa, kardynała Karola Wojtyły, prymasa Stefana Wyszyńskiego, papieża Pawła VI i Richarda Nixona, francuskiego biskupa Jeana Orchampt d’Angersa. W 1983 r. w Rzymie osobiście darowała swoją tkaninę papieżowi Janowi Pawłowi II. Działacze Domu Polski Wschodniej, który niedawno otwarto w Brukseli, zamówili u niej tkaninę na ścianę w sali obrad. |
| + | |||
| + | ==Galeria== | ||
| + | <gallery widths=300px heights=300px perrow=5> | ||
| + | Plik:bh sym.jpg|Tkanina z 2003 r.<br>Źródło:[http://www.bwa.olsztyn.pl/archiwum/a05/12/biezace2.htm http://www.bwa.olsztyn.pl] | ||
| + | Plik:Tkanina15.jpg|Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych) | ||
| + | Plik:Tkanina14.jpg|Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych) | ||
| + | Plik:Tkanina13.jpg|Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych) | ||
| + | Plik:Tkanina12.jpg|Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych) | ||
| + | Plik:Tkanina11.jpg|Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych) | ||
| + | Plik:Tkanina10.jpg|Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych) | ||
| + | Plik:Tkanina9.jpg|Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych) | ||
| + | Plik:Tkanina8.jpg|Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych) | ||
| + | Plik:Tkanina7.jpg|Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych) | ||
| + | Plik:Tkanina6.jpg|Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych) | ||
| + | Plik:Tkanina5.jpg|Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych) | ||
| + | Plik:Tkanina4.jpg|Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych) | ||
| + | Plik:Tkanina3.jpg|Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych) | ||
| + | Plik:Tkanina2.jpg|Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych) | ||
| + | Plik:Tkanina1.jpg|Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych) | ||
| + | </gallery> | ||
== Przypisy == | == Przypisy == | ||
<references/> | <references/> | ||
| + | |||
| + | ==Zobacz też== | ||
| + | *[http://www.kronikarp.pl/szukaj,37881,tag-691167 Działalność Centrum Tkactwa Warmii i Mazur, 1984 r.] | ||
| + | *[http://www.ceik.eu/relacje/artykul/wystawa-barbary-hulanickiej-w-brukseli.html Relacja z wystawy w Brukseli na stronie ceik.eu] | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | #Warmia i Mazury w tkaninie Barbary Hulanickiej : [katalog wystawy, Reszel sierpień-październik 1966 r.]. - W zbiorach dokumentów życia społecznego Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie | + | #''Warmia i Mazury w tkaninie Barbary Hulanickiej : [katalog wystawy, Reszel sierpień-październik 1966 r.]''. - W zbiorach dokumentów życia społecznego Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie. |
| − | #Barbara Hulanicka : życie i twórczość / oprac. Elżbieta Topolnicka-Niemcewicz. – Olsztyn : Galeria Sztuki Współczesnej BWA, 2005/2006. – Katalog wystawy w zbiorach dokumentów życia społecznego Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie | + | #''Barbara Hulanicka : życie i twórczość'' / oprac. Elżbieta Topolnicka-Niemcewicz. – Olsztyn : Galeria Sztuki Współczesnej BWA, 2005/2006. – Katalog wystawy w zbiorach dokumentów życia społecznego Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie. |
| + | #Piotrowska, Helena: ''Hulajnitka. Barbara Hulanicka. Życie i twórcze dzieło'' / Helena Piotrowska. - Olsztyn : Związek Polskich Artystów Plastyków. Oddział Olsztyn, 2010. | ||
| + | *Radiowa rozmowa na portalu eŚwiatowid.pl poświęcona B.Hulanickiej [http://eswiatowid.pl/Aktualno%C5%9Bci.aspx?ItemId=36762&page=1] | ||
| + | |||
| + | [[Category:Rzemiosło artystyczne|Hulanicka,Barbara]] | ||
| + | [[Category:Sztuka ludowa|Hulanicka,Barbara]] | ||
| + | [[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Hulanicka,Barbara]] | ||
| + | [[Category:Badacze historii i kultury|Hulanicka,Barbara]] | ||
| + | [[Category:Konserwatorzy zabytków i muzealnicy|Hulanicka,Barbara]] | ||
| + | [[Category:Muzealnictwo|Hulanicka,Barbara]] | ||
| + | [[Category:Etnografia|Hulanicka,Barbara]] | ||
| + | [[Category:Tkactwo i hafciarstwo|Hulanicka,Barbara]] | ||
| + | [[Category:Powiat braniewski|Hulanicka,Barbara]] | ||
| + | [[Category:Frombork (gmina miejsko-wiejska)|Hulanicka,Barbara]] | ||
| + | [[Category:Powiat kętrzyński|Hulanicka,Barbara]] | ||
| + | [[Category:Reszel (gmina miejsko-wiejska)|Hulanicka,Barbara]] | ||
| + | [[Category:Powiat mrągowski|Hulanicka,Barbara]] | ||
| + | [[Category:Mikołajki (gmina miejsko-wiejska)|Hulanicka,Barbara]] | ||
| + | [[Category:Powiat olsztyński|Hulanicka,Barbara]] | ||
| + | [[Category:Barczewo (gmina miejsko-wiejska)|Hulanicka,Barbara]] | ||
| + | [[Category:1945-1989|Hulanicka,Barbara]] | ||
| + | [[Category:1990-|Hulanicka,Barbara]] | ||
Aktualna wersja na dzień 08:42, 26 paź 2017
Źródło:http://www.ceik.eu/
(1924-2012) - autorka tkanin artystycznych tworzonych dawną techniką ludową, inspirowanych m.in. tradycją, folklorem i architekturą Warmii i Mazur
Spis treści
Biografia
Urodziła się 23 czerwca 1924 r. w Warszawie jako Barbara Sierakowska. Już w dzieciństwie „projektowała” tkaniny dla matki. W czasie okupacji rysowała sąsiadom portrety z fotografii. Bywały wśród nich upamiętnienia osób poległych lub zaginionych.[1] W czasie II wojny światowej walczyła w Armii Krajowej. Po wojnie ze względu na konieczność pracy, podjęła studia jako wolna słuchaczka Wydziału Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (od 1949 r. już na studiach stacjonarnych).
W 1952 roku wyszła za mąż za Andrzeja Hulanickiego, który przez całe życie artystki służył jej pomocą jako rzemieślnik i organizator warsztatu. W 1954 r. otrzymała dyplom z tkaniny artystycznej, który obroniła u prof. Eleonory Plutyńskiej. Studiowała także w Wyższej Szkole Higieny Psychicznej w Warszawie. Następnie, 15 września 1954 roku przeniosła się na Mazury. W 1954 r. przyjęta została do Oddziału ZPAP w Olsztynie. Do 1959 roku mieszkała wraz z mężem Andrzejem Hulanickim w Mikołajkach, nadzorowała odtwarzanie starych wzorów dywanów i kilimów mazurskich w spółdzielni CPLiA „Tkanina”.[2] W latach 1960-1969 r. mieszkała w średniowiecznym zamku w Reszlu, który był wówczas pod opieką Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”.
W 1969 roku została prezesem oddziału olsztyńskiego Stowarzyszenia Twórców Ludowych. W tym okresie była również Radną MRN w Reszlu (1965-1969) i PRN w Biskupcu (od 1969). Od 1970 r. została służbowo przeniesiona do Fromborka, gdzie powierzono jej organizację uroczystości 500-lecia urodzin Mikołaja Kopernika. Pełniła wówczas funkcję kierownika Muzeum, jej mąż - administratora obiektu. W 1974 r. uzyskała dyplom ukończenia studiów podyplomowych z dziedziny muzealnictwa. Od roku 1980 osiadła w Barczewie, gdzie mieszkała i tworzyła do śmierci. Zmarła 23 lipca 2012 r.
Działalność
Podczas pobytu w Mikołajkach zajmowała się pracochłonną rekonstrukcją tradycyjnych mazurskich dywanów strzyżonych. Od 1960 roku, kiedy to Hulanickim zaproponowano organizację ośrodka kultury w zamku w Reszlu, przyjęła rolę kustosza zabytku (do 1970 r.) oraz zapoczątkowała Galerię Sztuki Współczesnej Warmii i Mazur oraz Dom Pracy Twórczej. Pracowała także z mężem społecznie opiekując się kulturą w powiecie. Po przeniesieniu się do Fromborka w 1970 roku była kierownikiem Muzeum Mikołaja Kopernika. Przyczyniła się wówczas do przeniesienia placówki z kanonii Najświętszej Marii Panny do Pałacu Biskupiego. W latach 1974-1980 nadzorowała Dział Sztuki Współczesnej, gdzie zajmowała się tworzeniem tkanin podwójnych oraz gobelinów tradycyjnych. W roku 1980 zamieszkała w Barczewie, gdzie w dawnej synagodze prowadziła szkółkę tkacką w założonym Centrum Tkactwa Warmii i Mazur, a także ogólnopolskie kursy dla instruktorów terapii zajęciowej. Pracę edukacyjną prowadziła do chwili zamknięcia synagogi przez Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Pojezierze”, w styczniu 1996 roku.
Twórczość
Podczas studiów próbowała projektowania tkanin żakardowych, ale za namową męża studiowała tkactwo ręczne. Do wykonania pracy dyplomowej artystka wybrała technikę tworzenia tkaniny dwuosnowowej i wiązanej, zwanej też strzyżoną. W czasie pobytu w Mikołajkach przeszła od projektowania tkanin przemysłowych do swobodnej twórczości warsztatowej. Podczas pobytu w Reszlu rozwinęła twórczość własną w technice tkaniny podwójnej. Tworzyła także liczne gobeliny. W pracy tkackiej korzystała przez wiele lat z pomocy tkaczki ludowej z Wasilówki - Aurelii Majewskiej. Powstały wówczas prace o motywach zaczerpniętych z historii, przyrody i sztuki ludowej Warmii i Mazur. Główną inspiracją był zamek reszelski, dzięki któremu artystka zainteresowała się także architekturą, nastrojem i dziejami innych zabytków regionu. Do dziejów i legend Warmii i Mazur artystka nawiązywała nie tylko tematyką, ale także formą, kolorem oraz stylem dekoracyjnym. Z tego okresu twórczości pochodzi dywan Podróże bpa Krasickiego po Warmii. W latach 70-tych podczas pobytu we Fromborku powstały cykle: gobelinowe antependia do katedry (o tematyce roślinnej oraz zawierające postacie aniołów), kopernikowski (inspirowany miejscem związanym z badaniami astronoma), fromborski i inne o tematyce muzycznej, np. Jezioro Łabędzie. W okresie barczewskim powstały tkaniny ilustrujące uroki miast historycznych i ośrodków turystycznych Warmii i Mazur. Jednak przede wszystkim praca artystki w synagodze wpłynęła na jej zainteresowanie kulturą żydowską. Powstał wówczas cykl ekumeniczny Religie Świata.
Nagrody i odznaczenia
Za swoją twórczość uzyskała wiele nagród i odznaczeń, m.in.:
- Złota Odznaka „Zasłużonym dla Warmii i Mazur” (1962)
- Nagroda PWRN w Olsztynie (1967)
- Złoty Krzyż Zasługi (1974)
- Tytuł Honorowego Obywatela Fromborka (1975)
- Regionalna Nagroda im. Michała Lengowskiego (1988)
- Tytuł „Barczewianin 2000 Roku”
- Nagroda Prezydenta Miasta Olsztyn (2005)
- Tytuł Honorowego Obywatela Barczewa (2005)
- Nagroda imienia Biskupa Ignacego Krasickiego (2010) - za całokształt twórczości oraz społeczną działalność[3]
- Medal Srebrny Zasłużony Kulturze „Gloria Artis” (2010)
Wystawy
Barbara Hulanicka prezentowała swoją twórczość rokrocznie na ponad 50 wystawach indywidualnych w całej Polsce. W 1957 roku po raz pierwszy wyeksponowano samodzielnie jej prace w CPLiA w Mikołajkach. Jednak już od 1956 r. uczestniczyła w krajowych wystawach zbiorowych. Przez cały okres twórczości wystawiała tkaniny w BWA w Olsztynie, Muzeum we Fromborku, Centrum Sztuki Galeria EL w Elblągu, Centrum Polsko-Francuskie w Olsztynie, Galeria ZPAP Olsztyn. Obecnie twórczość artystki prezentowana jest w skansenie w Olsztynku, gdzie umieszczono stałą ekspozycję, m.in. gobelinów. Została również zauważona i doceniona zagranicą. Jej indywidualne wystawy zagraniczne to:
- ZSRR: Kaliningrad (1964)
- Francja: Lilie (1974), Angers (1988), Amboise, Chateauroux (1989), Angers, St. Brieuc (1994)
- USA: San Francisco, Carmel, Los Angeles (1975), Corpus Christi, Huston, Kingswille, San Antonio (1976)
- Anglia: Londyn (1977), Edynburg, Glasgow (1978)
- Węgry: Eger (1989)
- Niemcy: Hannover (1989), Nettetal, Bonn (1991), Travemünde (1992) Langenhagen (1993), Bad Driburg (1995),
Travemunde (1997), Nettetal, Osnabruck (2002), Osnabruck (2003)
- Włochy: Rzym (1991)
- Szwajcaria: Genewa (2001)
Prace Barbary Hulanickiej znajdują się w wielu muzeach polskich : Muzeum im. Feliksa Nowowiejskiego w Barczewie, Muzeum im. Mikołaja Kopernika we Fromborku, Muzeum Archidiecezjalne w Gnieźnie, Muzeum Archidiecezjalne w Krakowie, Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Urząd Rady Ministrów i Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Ziemi Kujawskiej we Włocławku, a także w wielu galeriach i muzeach w Australii, Danii, Francji, Niemczech, Republice Południowej Afryki, Rosji, Stanach Zjednoczonych, Szwajcarii, Watykanie, Wielkiej Brytanii i we Włoszech, jak również w zbiorach prywatnych. Jej tkaniny zakupiono jako dary dla Josipa B. Tito i Nikity Chruszczowa, kardynała Karola Wojtyły, prymasa Stefana Wyszyńskiego, papieża Pawła VI i Richarda Nixona, francuskiego biskupa Jeana Orchampt d’Angersa. W 1983 r. w Rzymie osobiście darowała swoją tkaninę papieżowi Janowi Pawłowi II. Działacze Domu Polski Wschodniej, który niedawno otwarto w Brukseli, zamówili u niej tkaninę na ścianę w sali obrad.
Galeria
Tkanina z 2003 r.
Źródło:http://www.bwa.olsztyn.pl
Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych)
Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych)
Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych)
Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych)
Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych)
Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych)
Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych)
Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych)
Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych)
Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych)
Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych)
Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych)
Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych)
Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych)
Źródło: Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych)
Przypisy
- ↑ Błachowski Aleksander, Barbara Hulanicka. Tkanina : jubileusz czterdziestopięciolecia pracy twórczej, ulotka w zbiorach dokumentów życia społecznego Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie.
- ↑ Hulanicka Barbara, Religie świata w tkaninie podwójnej, Rzym, 1991, [katalog wystawy ze zbiorów dokumentów życia społecznego Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie].
- ↑ Katarzyński Władysław, Barbara Hulanicka z nagrodą biskupa : prestiżowe wyróżnienie dla mistrzyni artystycznych tkanin, „Gazeta Olsztyńska”, 2010, nr 95, s. 4.
Zobacz też
Bibliografia
- Warmia i Mazury w tkaninie Barbary Hulanickiej : [katalog wystawy, Reszel sierpień-październik 1966 r.]. - W zbiorach dokumentów życia społecznego Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie.
- Barbara Hulanicka : życie i twórczość / oprac. Elżbieta Topolnicka-Niemcewicz. – Olsztyn : Galeria Sztuki Współczesnej BWA, 2005/2006. – Katalog wystawy w zbiorach dokumentów życia społecznego Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie.
- Piotrowska, Helena: Hulajnitka. Barbara Hulanicka. Życie i twórcze dzieło / Helena Piotrowska. - Olsztyn : Związek Polskich Artystów Plastyków. Oddział Olsztyn, 2010.
- Radiowa rozmowa na portalu eŚwiatowid.pl poświęcona B.Hulanickiej [1]
- Rzemiosło artystyczne
- Sztuka ludowa
- Organizatorzy i animatorzy kultury
- Badacze historii i kultury
- Konserwatorzy zabytków i muzealnicy
- Muzealnictwo
- Etnografia
- Tkactwo i hafciarstwo
- Powiat braniewski
- Frombork (gmina miejsko-wiejska)
- Powiat kętrzyński
- Reszel (gmina miejsko-wiejska)
- Powiat mrągowski
- Mikołajki (gmina miejsko-wiejska)
- Powiat olsztyński
- Barczewo (gmina miejsko-wiejska)
- 1945-1989
- 1990-
