Maria Kwaśniewska: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja oczekująca na przejrzenie]
 
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Image:Kwasniewska 001.jpg|thumb|right|300px| Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]]
+
(1935- ) hafciarka z [[ewim:Dąbrowa (gmina Bartoszyce)|Dąbrowy k. Bartoszyc]]
 
 
[[Image:Kwasniewska.jpg|thumb|right|300px| Czepiec warmiński ze zbiorów Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku, Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]]
 
 
 
 
 
(1935- ) hafciarka z Dąbrowy k. Bartoszyc
 
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Linia 14: Linia 9:
 
* [[XV Wojewódzki Przegląd Koronki i Haftu Ludowego w Bartoszycach]] (1996)
 
* [[XV Wojewódzki Przegląd Koronki i Haftu Ludowego w Bartoszycach]] (1996)
 
* [[XIX Wojewódzki Przegląd Koronki i Haftu Ludowego w Bartoszycach]] (2000)
 
* [[XIX Wojewódzki Przegląd Koronki i Haftu Ludowego w Bartoszycach]] (2000)
Uczestniczyła w kursie haftu czepcowego prowadzonego przez [[Krystyna Tarnacka-Jurgielewicz|Krystynę Tarnacką]], zorganizowanego przez [[Mariola Platte|Mariolę Platte]], gdzie nauczyła się szycia i haftowania czepców warmińskich. Swoje czepce po raz pierwszy zaprezentowała w  konkursie  na pamiątkę z Warmii i Mazur, zorganizowanym w 2000 r. przez [[Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku|Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku]]. Zdobyła pierwszą nagrodę. Początkowo wiernie odtwarzała czepce i tworzyła fartuszki z haftowanymi motywami czepcowymi. „Zrobienie czepca trwa około 100 godzin i wymaga nie byle jakich predyspozycji, także psychicznych, jak dokładność, cierpliwość i spokój ducha, godnych najbardziej surowych zakonów. Haftując czepce, brała wzory z oryginalnych czepców warmińskich, znajdujących się w zbiorach [[Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie]] i [[Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku|Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku]]. Natomiast wyłącznie jej pomysłem jest motyw kłosów, który wyszyła na denku jednego z czepców zainspirowana tekstami [[Maria Zientara-Malewska|M. Zientary-Malewskiej]]. Tym motywem wyhaftowała też parę aksamitnych obrazków”  <ref>Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, 2008, S. 75. W reportażu „Ostatni mistrzowie kultury ludowej” Maria Kwaśniewska powołuje się na inspirację tekstami [[Maryna Okęcka-Bromkowa|Maryny Okęckiej-Bromkowej]]</ref>
+
Uczestniczyła w kursie haftu czepcowego prowadzonego przez [[Krystyna Tarnacka-Jurgielewicz|Krystynę Tarnacką]], zorganizowanego przez [[Mariola Platte|Mariolę Platte]], gdzie nauczyła się szycia i haftowania czepców warmińskich. Swoje czepce po raz pierwszy zaprezentowała w  konkursie  na pamiątkę z Warmii i Mazur, zorganizowanym w 2000 r. przez [[Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku|Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku]]. Zdobyła pierwszą nagrodę. Początkowo wiernie odtwarzała czepce i tworzyła fartuszki z haftowanymi motywami czepcowymi. „Zrobienie czepca trwa około 100 godzin i wymaga nie byle jakich predyspozycji, także psychicznych, jak dokładność, cierpliwość i spokój ducha, godnych najbardziej surowych zakonów. Haftując czepce, brała wzory z oryginalnych czepców warmińskich, znajdujących się w zbiorach [[Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie]] i [[Muzeum Budownictwa Ludowego Park Etnograficzny w Olsztynku|Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku]]. Natomiast wyłącznie jej pomysłem jest motyw kłosów, który wyszyła na denku jednego z czepców zainspirowana tekstami [[Maria Zientara-Malewska|M. Zientary-Malewskiej]]. Tym motywem wyhaftowała też parę aksamitnych obrazków”  <ref>Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008, S. 75. W reportażu „''Ostatni mistrzowie kultury ludowej''” Maria Kwaśniewska powołuje się na inspirację tekstami [[Maryna Okęcka-Bromkowa|Maryny Okęckiej-Bromkowej]]</ref>
 
Jej twórczości poświęcony jest jeden z reportaży zrealizowany przez [[Centrum Spotkań Europejskich  Światowid w Elblągu]] z cyklu „''Ostatni mistrzowie kultury ludowej''” (2010).  
 
Jej twórczości poświęcony jest jeden z reportaży zrealizowany przez [[Centrum Spotkań Europejskich  Światowid w Elblągu]] z cyklu „''Ostatni mistrzowie kultury ludowej''” (2010).  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
Linia 25: Linia 20:
  
 
[[Category:Sztuka ludowa|Kwaśniewska,Maria]]
 
[[Category:Sztuka ludowa|Kwaśniewska,Maria]]
[[Category:Etnografia|Kwaśniewska,Maria]]
+
[[Category:Twórcy ludowi|Kwaśniewska,Maria]]
 
[[Category:Rzemiosło artystyczne|Kwaśniewska,Maria]]
 
[[Category:Rzemiosło artystyczne|Kwaśniewska,Maria]]
 
  [[Category:Powiat bartoszycki|Kwaśniewska,Maria]]
 
  [[Category:Powiat bartoszycki|Kwaśniewska,Maria]]
[[Category:1981-1990|Kwaśniewska,Maria]]
+
[[Category:Bartoszyce (gmina wiejska)|Kwaśniewska,Maria]]
  [[Category:1991-2000|Kwaśniewska,Maria]]
+
  [[Category:1945-1989|Kwaśniewska,Maria]]
  [[Category:2001-2010|Kwaśniewska,Maria]]
+
  [[Category:1990-|Kwaśniewska,Maria]]
[[Category:2011-2020|Kwaśniewska,Maria]]
 

Aktualna wersja na dzień 10:37, 2 cze 2015

(1935- ) hafciarka z Dąbrowy k. Bartoszyc

Biografia

Urodziła się w 1935 r. na Lubelszczyźnie. Uczęszczała do Liceum Plastycznego w Lublinie, ale z powodu przynależności ojca do Armii Krajowej ze szkoły została usunięta. Ostatecznie ukończyła technikum budowlane. W 1964 r. osiadła w Dąbrowie k. Bartoszyc, gdzie uprawiała gospodarstwo rolne. Po przekazaniu gospodarstwa dzieciom i przejściu na emeryturę rozwinęła swoje zainteresowania twórcze. Członek Stowarzyszenia Twórców Ludowych.

Twórczość

Zajęła się haftem. Początkowo wykonywała hafty kaszubskie, potem richelieu, zaczęła tworzyć aplikacje. Nawiązała współpracę w Bartoszyckim Domem Kultury, gdzie pod kierunkiem Ewy Chilmanowicz doskonaliła swoje umiejętności. Brała udział w kilku edycjach Wojewódzkiego Konkursu na Tkaninę i Haft Ludowy w Bartoszycach, gdzie zdobywała nagrody za hafty:

Uczestniczyła w kursie haftu czepcowego prowadzonego przez Krystynę Tarnacką, zorganizowanego przez Mariolę Platte, gdzie nauczyła się szycia i haftowania czepców warmińskich. Swoje czepce po raz pierwszy zaprezentowała w konkursie na pamiątkę z Warmii i Mazur, zorganizowanym w 2000 r. przez Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku. Zdobyła pierwszą nagrodę. Początkowo wiernie odtwarzała czepce i tworzyła fartuszki z haftowanymi motywami czepcowymi. „Zrobienie czepca trwa około 100 godzin i wymaga nie byle jakich predyspozycji, także psychicznych, jak dokładność, cierpliwość i spokój ducha, godnych najbardziej surowych zakonów. Haftując czepce, brała wzory z oryginalnych czepców warmińskich, znajdujących się w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie i Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku. Natomiast wyłącznie jej pomysłem jest motyw kłosów, który wyszyła na denku jednego z czepców zainspirowana tekstami M. Zientary-Malewskiej. Tym motywem wyhaftowała też parę aksamitnych obrazków” [1] Jej twórczości poświęcony jest jeden z reportaży zrealizowany przez Centrum Spotkań Europejskich Światowid w Elblągu z cyklu „Ostatni mistrzowie kultury ludowej” (2010).

Bibliografia

  • Beba, Bożena: Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach / Bożena Beba. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2008. – S. 33-36.

Przypisy

  1. Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, 2008, S. 75. W reportażu „Ostatni mistrzowie kultury ludowej” Maria Kwaśniewska powołuje się na inspirację tekstami Maryny Okęckiej-Bromkowej

Zobacz też

  • Reportaż poświęcony Marii Kwaśniewskiej z cyklu „Ostatni mistrzowie kultury ludowej

[1]