Andrzej Mierzyński
Grafik komputerowy, muzyk, kompozytor (pseudonimy używane w mediach: mian, andymian)
Spis treści
Biografia
Urodził się w Mielcu na Rzeszowszczyźnie. Od drugiego roku życia do chwili obecnej mieszka w Olsztynie. Wspólnie z żoną Elżbietą Mierzyńską realizuje projekty muzyczne.
Zainteresowania i pasje
Uprawia rysunek satyryczny i karykaturę portretową.
Wielką pasją Andrzeja Mierzyńskiego jest muzyka. Gra na instrumentach klawiszowych i gitarach. Tworzy muzykę elektroniczną.
Inne hobby: teatr, filmy (fantasy, science-fiction, przygodowe), grillowanie, jazda samochodem.
Działalność
Debiut prasowy zanotował w 1984 r. na łamach Gazety Olsztyńskiej. Wydał wiele publikacji prasowych w prasie regionalnej Gazeta Olsztyńska, Dziennik Pojezierza, Głos), krajowej („Szpilki”, „Tak i Nie”, „Rzeczywistość”), zagranicznej („Ludas Matyj”, Węgry) oraz publikacje w katalogach wystaw krajowych i zagranicznych.
Pracę w zawodzie grafika rozpoczął w olsztyńskich biurach projektów, a od 1988 r. zaczęła się jego przygoda z olsztyńskimi mediami prasowymi i wydawnictwami książkowymi. Zaczął od redakcji Dziennika Pojezierza i tam zdobywał pierwsze doświadczenia jako grafik prasowy. Pracował w redakcjach: Dziennika Północy, Głosu, Żółtej Strony, Agencji Reklamowej „EMI", Gazety Warmińskiej, Panoramy Warmii i Mazur, Expressu Pojezierza, Gazety Olsztyńskiej (przez 11 lat) i Posłańca Warmińskiego.
Publikacje dla olsztyńskich wydawnictw: „Warmia", Ośrodek Badań Naukowych, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski i inne.
Wykonał wiele projektów okładek książkowych (ponad 200 zrealizowanych projektów). Projektuje również foldery reklamowe, katalogi wystaw, plakaty, wizytówki, okładki płyt oraz pisma kolorowe („Cała Ty" dla Gazety Olsztyńskiej, „Zdrowe Życie" dla Szpitala Miejskiego w Olsztynie, Posłaniec Warmiński dla Kurii Warmińskiej). Obecnie pracuje jako grafik w Pracowni Wydawniczej „ElSet".
Zilustrował karykaturami portretowymi osiem Szopek Noworocznych do tekstów Władysława Katarzyńskiego, które ukazały się w Gazecie Olsztyńskiej.
Działalność muzyczna
Andrzej „Andymian" Mierzyński pochodzi z rodziny muzykującej w wielu pokoleniach. Od dziecka grał na kilku instrumentach. Edukację muzyczną rozpoczął w klasie akordeonu. Grał w zespołach akordeonistów i jako gitarzysta - w młodzieżowych zespołach rockowych. Muzyka to jego druga pasja - projekt muzyczny Andymian. Kompozytor instrumentalnej i instrumentalno-wokalnej muzyki elektronicznej z domieszką klasyki i progrocka oraz ilustracyjnej i teatralnej (współpraca z teatrem niezależnym „Między Innymi"). Obecnie gra na instrumentach klawiszowych (syntezatory, piano), gitarach i instrumentach perkusyjnych. Preferuje dłuższe, rozbudowane formy muzyczne. Jest inicjatorem i kierownikiem artystycznym dużych koncertów z cyklu Elektroniczne Pejzaże Muzyczne (osiem edycji), realizowanych w Olsztynie od 2005 r. przez Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie, na którym zagrali czołowi polscy el-muzycy (inne ważniejsze koncerty – patrz: www.andymian.pl).
Wydał pięć autorskich albumów CD Audio:
- Archipelag Wyobraźni (2002)
- In The Garden of The Rainy King (2005)
- Scarecrow - Passion of Survival (2006)
- The Lords and The Paupers (2009)
- Spirit - Escape from Civilization (2010)
oraz wspólnie z żoną Elżbietą (wokal):
- Tysiące Wigilii - Kolędy polskie (2008)
- Bezsenność Anioła (2010)
Wspólne wydawnictwa płytowe z muzykami w kraju – projekt Contemporary Electronic Soundscapes. Muzyczne publikacje radiowe: Polskie Radio Olsztyn, Radio PlanetaFM, Program III Polskiego Radia, El-Stacja (radio internetowe).
Z żoną Elżbietą poznali się wiele lat temu w zespole muzycznym eksperymentujących w sztuce młodych ludzi. Potem przez około 20 lat pracowali w mediach (Elżbieta Mierzyńska|Elżbieta]] - dziennikarz, Andrzej - grafik prasowy i komputerowy). Po latach wrócili do muzycznej pasji. Współpracują z grupami tańca współczesnego, ruchu teatralnego oraz z młodymi filmowcami.
Zrealizowali wspólnie spektakle muzyczno-taneczne i parateatralne:
Pozwól mi być z udziałem Teatru „Zmysł” Moniki Kazimierczyk (2008, 2009)
Głód z udziałem Pracowni Tańca Współczesnego „Pryzmat” (2010)
Ognisty Ptak z udziałem Tancerzy Ognia „Exodus” (2010)
Zalęty Ptak z udziałem Pracowni Tańca Współczesnego „Pryzmat” (2011)
Sen jednej nocy z udziałem Pracowni Tańca Współczesnego „Pryzmat” (2012)
oraz reportaże foto-muzyczne:
Uratujmy stare dworce (2009, 2010)
Pociąg do przeszłości (2011)
Wstaje dzień i ja chcę to zobaczyć (2012)
Wystawy
Wystawy indywidualne
- 1985 – Ewa to kobieta, Olsztyn
- 1986 – Galeria Sztuki w Iławie
- 1986 – Galeria „Satyr” KMPiK, Olsztyn
- 1987 – KMPiK, Olsztyn
Wystawy zbiorowe
1984:
- VIII Lidzbarskie Wieczory Humoru i Satyry, Lidzbark Warmiński
- II Ogólnopolskie Prezentacje Artystyczne, Szczecin
1985
- III Olsztyńska Wystawa Karykatury, Kętrzyn
- IV Olsztyńska Wystawa Karykatury, Olsztyn
- Międzynarodowa Wystawa Rysunku Satyrycznego „Satyrykon”, Legnica
- Międzynarodowa Wystawa Humoru i Satyry, Gabrowo (Bułgaria)
1986
- Międzynarodowa Wystawa „Ochrona Środowiska”, Budapeszt (Węgry)
- Wystawa Rysunku Satyrycznego SSK „Pojezierze”, Olsztyn
- Salon Karykatury, Tokio (Japonia)
- 9. Salon Karykatury, Montreal (Kanada)
- Salon Karykatury, Belgrad (dawna Jugosławia)
- Wystawa pokonkursowa, Tarnów
- Wystawa pokonkursowa, Warszawa
1987
- Salon Karykatury, Beringer (Belgia)
1988
- 25. Salon Karykatury, Montreal (Kanada)
- Galeria „Szpilek”, Warszawa
- 11. Salon Karykatury, Beringer (Belgia)
- Konszachty – wystawa pokonkursowa, Gostyń
1989
- Salon MiK, Muzeum karykatury, Warszawa
- Ochrona Środowiska, Suwałki
- 150 lat fotografii, Muzeum Karykatury, Warszawa
- Międzynarodowa Wystawa Rysunku Satyrycznego „Satyrykon”, Legnica
- Muzyka – wystawa rysunku satyrycznego, Zielona Góra
- 8. Salon Karykatury, Saint Just le Martel (Francja)
- Eurokartoenale (Belgia)
- 12. Salon karykatury, Beringer (Belgia)
1990
- 22. Umoristi a Marostica, Marostica (Włochy)
- 3. Salon Karykatury, Kallithea (Grecja)
- 9. Salon Karykatury, Saint Just le Martel (Francja)
1991
- 4. Salon Karykatury, Kallithea (Grecja)
- Od konstytucji do konstytucji, Muzeum Karykatury, Warszawa
- 14. Salon Karykatury, Beringer (Belgia)
- 12. Biennale, Ancona (Włochy)
- Wystawa pokonkursowa, Tarnów
1992
- Wystawa pokonkursowa, Tarnów
- 24. Umoristi a Marostica, Marostica (Włochy)
- 10. Międzynarodowy Salon Karykatury (Turcja)
1994
- 26. Umoristi a Marostica, Marostica (Włochy)
- 14. Salon Karykatury, Istambuł (Turcja)
- Targowisko Humoru i Satyry, BWA, Olsztyn
1995
- 18. Międzynarodowe Biennale Humoru, Tolentino (Włochy)
- 1. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
- 15. Salon Karykatury, Istambuł (Turcja)
1996
- 2. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
1997
- 3. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
- 17. Salon Karykatury, Istambuł (Turcja)
1999
- 16. Międzynarodowy salon Karykatury (Turcja)
2000
- 6. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
- 32. Umoristi a Marostica, Marostica (Włochy)
- 2. Międzynarodowa Wystawa Karykatury „Nowe komunikacje”, Belgrad (dawna Jugosławia)
- Ogólnopolska Wystawa Rysunku Satyrycznego „Kość”, Sochaczew
- Satyrycy ku czci…, Galeria „U Artystów”, Olsztyn
- Jaja z Mikołaja, Galeria „U Artystów”, Olsztyn
2001
- 7. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
- 1 kwietnia dniem satyry, Galeria „U Artystów”, Olsztyn
- 13. Ogólnopolski Konkurs Satyryczny, Barciany
2002
- Jaja z Mikołaja – 3. Ogólnopolska Wystawa Rysunku, Galeria „U Artystów”, Olsztyn
2009
- Odkryj swój Wszechświat, Olsztyn – Warszawa
- Jaja z Mikołaja, Galeria „U Artystów”, Olsztyn
2010
- Turystyka w satyrze, Olsztyn – Ryn – Mikołajki – Jedwabno – Olecko
Publikacje
- Rysunki (2000)
- Milczenie Wysp Owczych (2002) – wspólnie z Władysławem Katarzyńskim
Ilustracje książek:
- Elżbieta Mierzyńska, Prosto z życia (1989)
- Jerzy Szumski, Kindżał Hasan-beja (1997) (seria Pan Samochodzik i...)
- Jerzy Szumski, Wilczyca z jantaru (1998) (seria Pan Samochodzik i...)
- Jerzy Szumski,Krzyż i podkowa (1998) (seria Pan Samochodzik i...)
- Bogusław Gorczyński, Bajka o dziewczynce znalezionej w kapuście (1998)
- Jerzy Szumski, Czorsztyn (1999) (seria Pan Samochodzik i...)
- Jerzy Szumski, Niedzica (2000) (seria Pan Samochodzik i...)
Nagrody i odznaczenia
- Nagroda Prezydenta Olsztyna za działalność na rzecz upowszechnienia kultury (1986, 1989)
- List gratulacyjny Przewodniczącego Rady Miejskiej Olsztyna z okazji wystawy karykatury portretowej bohaterów Szopki Noworocznej (2001)
- List gratulacyjny wojewody warmińsko-mazurskiego z okazji publikacji tomiku Milczenie Wysp Owczych (2002)
- Odznaka Ministra Kultury i Sztuki – Zasłużony Działacz Kultury (2004)
- Podziękowanie Prezydenta Olsztyna za dorobek satyryczny i za Szopkę Noworoczną (2004)
- List gratulacyjny Narodowego Funduszu Zdrowia oddział w Olsztynie z okazji prezentacji muzyki elektronicznej na antenie Polskiego Radia w Olsztynie (2004)
- Nagroda Prezydenta Olsztyna za wieloletnią pracę artystyczną (2006)
Multimedia
Bibliografia
- Kto jest kim w województwie warmińsko-mazurskim. – Olsztyn : Agencja Promocji „Ga Ga Art”, 2001. – S. 94-95.