Klub Stowarzyszeń Twórczych w Olsztynie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Added tag: '1961-1970') |
|||
Linia 2: | Linia 2: | ||
==Siedziba== | ==Siedziba== | ||
− | Siedzibą klubu był budynek przy ul. Dąbrowszczaków 6 w Olsztynie (zwany też „willą pod smokami” lub „willą pod krokodylami”). Do połowy lat 50-tych jej głównym użytkownikiem był Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego, który na parterze prowadził kasyno milicyjne i bibliotekę. Na pierwszym piętrze urzędowało więziennictwo, zaś na drugim mieściła się służbowa bursa. Z czasem lokale w budynku przeznaczono na cele mieszkaniowe, zaś pomieszczenia na parterze, z wejściem od frontu, przekazano olsztyńskiemu środowisku dziennikarskiemu, które urządziło w nim swój klub z bufetem. Oficjalnie lokal przydzielono członkom Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Olsztynie jesienią 1957 r. dzięki staraniom przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Zbigniewa Januszko, dyrektora | + | Siedzibą klubu był budynek przy ul. Dąbrowszczaków 6 w Olsztynie (zwany też „willą pod smokami” lub „willą pod krokodylami”). Do połowy lat 50-tych jej głównym użytkownikiem był Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego, który na parterze prowadził kasyno milicyjne i bibliotekę. Na pierwszym piętrze urzędowało więziennictwo, zaś na drugim mieściła się służbowa bursa. Z czasem lokale w budynku przeznaczono na cele mieszkaniowe, zaś pomieszczenia na parterze, z wejściem od frontu, przekazano olsztyńskiemu środowisku dziennikarskiemu, które urządziło w nim swój klub z bufetem. Oficjalnie lokal przydzielono członkom Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Olsztynie jesienią 1957 r. dzięki staraniom przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Zbigniewa Januszko, dyrektora [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie |Teatru im. Jaracza]] [[Aleksander Sewruk |Aleksandra Sewruka]] oraz przewodniczącego Koła Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich [[Bogusław Lesiewicz |Bogusława Lesiewicza]]. Spotkania członków klubu w tym miejscu cieszyły się dużym zainteresowaniem. Klub przetrwał do połowy lat 60-tych, kiedy to otwarto Dom Środowisk Twórczych przy ulicy Mickiewicza 2 w Olsztynie.<ref>Stanisław Piechocki, ''Dzieje Olsztyńskich ulic'', Olsztyn, Agencja Wydawnicza „Remix”, 1998, s. 97.</ref> |
==Historia== | ==Historia== |
Wersja z 11:35, 6 kwi 2011
Klub zrzeszający przedstawicieli środowiska artystycznego, literackiego i dziennikarskiego, działający w Olsztynie w latach 1957-1966.
Siedziba
Siedzibą klubu był budynek przy ul. Dąbrowszczaków 6 w Olsztynie (zwany też „willą pod smokami” lub „willą pod krokodylami”). Do połowy lat 50-tych jej głównym użytkownikiem był Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego, który na parterze prowadził kasyno milicyjne i bibliotekę. Na pierwszym piętrze urzędowało więziennictwo, zaś na drugim mieściła się służbowa bursa. Z czasem lokale w budynku przeznaczono na cele mieszkaniowe, zaś pomieszczenia na parterze, z wejściem od frontu, przekazano olsztyńskiemu środowisku dziennikarskiemu, które urządziło w nim swój klub z bufetem. Oficjalnie lokal przydzielono członkom Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Olsztynie jesienią 1957 r. dzięki staraniom przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Zbigniewa Januszko, dyrektora Teatru im. Jaracza Aleksandra Sewruka oraz przewodniczącego Koła Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich Bogusława Lesiewicza. Spotkania członków klubu w tym miejscu cieszyły się dużym zainteresowaniem. Klub przetrwał do połowy lat 60-tych, kiedy to otwarto Dom Środowisk Twórczych przy ulicy Mickiewicza 2 w Olsztynie.[1]
Historia
Klub Stowarzyszeń Twórczych rozpoczął działalność w latach 50-tych. Początkowo zrzeszał dziennikarzy - przedstawicieli rozwijającej się na terenie Warmii i Mazur prasy: „Głosu Olsztyńskiego”, miesięcznika „Warmia i Mazury”, „Panoramy Północy”, od lat 60-tych także tygodnika „Nasza Wieś” oraz Rozgłośni Olsztyńskiej Polskiego Radia. Powołany został jako klub Związku Zawodowego Pracowników Książki, Prasy i Radia. Z czasem grono poszerzyło się o architektów, aktorów, plastyków oraz przedstawicieli lokalnej władzy. Wśród bywalców klubu byli członkowie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu, Związku Artystów Plastyków, Związku Literatów Polskich i innych. W styczniu 1958 r. odbyła się m.in. premiera szopki noworocznej Rozgłośni Olsztyńskiej Polskiego Radia, której twórcą był m.in. Piotr Napiórkowski. Spotkania w ramach Klubu miały charakter nieformalny. Celem jego założenia było zintegrowanie środowiska artystycznego i kulturalnego Olsztyna na płaszczyźnie zarówno towarzyskiej, jak i zawodowej. W klubie obok dyskusji odbywały się spontanicznie organizowane imprezy o różnych formach: konkursy, turnieje, gry i zabawy.
Członkowie
W gronie odwiedzających Klub Środowisk Twórczych byli m.in.:
- Antoni Babicz
- Andrzej Bałtroczyk
- Zbigniew Bielewicz
- Edward Bonusiak
- Janusz Bryliński
- Leszek Jucewicz
- Wacław Kapusto
- Danuta Kołodziej-Głuchowska
- Józef Lewandowicz
- Ryszard Marciak
- Bogusław Markocki
- Zdzisław Mirek
- Edward Michalski
- Tadeusz Ostaszewski
- Henryk Panas
- Mieczysław Romańczuk
- Jerzy Sawicki
- Roman Sęsmencki
- Janusz Segiet
- Stanisław Siwicki
- Gerard Skok
- Mieczysław Szczepański
- Elżbieta Szewczenko
- Roman Wachowiec
- Stanisław Wieczorek
- Marian Wiśniewski
- Krystyna Wojtylak (Radwaniecka)
- Stanisław Zagórski
- Marzena Zielińska (Lipecka)
- Wojciech Zachalski
Ciekawostki
Osobą, która wpłynęła w znaczący sposób na atmosferę ówczesnego kluby była szatniarka – pani Śpiewakowa, postać barwna i energiczna.
Przypisy
- ↑ Stanisław Piechocki, Dzieje Olsztyńskich ulic, Olsztyn, Agencja Wydawnicza „Remix”, 1998, s. 97.
Bibliografia
- Szczepański, M.: O klubie Stowarzyszeń Twórczych / M. Szczepański ; rozm. HK // „Warmia i Mazury”. – 1963, nr 11, s. 14.
- Katarzyński, Władysław: B jak bohema artystyczna / Władysław Katarzyński. – (Olsztyn od A do Z) // „Gazeta Olsztyńska”. - 2008, nr 256, dod. „Olsztyn Dzień po Dniu”, nr 1031, s. 2.
- Fachowiec, Roman: Jak to w starym klubie bywało / Roman Fachowiec // „Kalendarz Olsztyna”. – R. 4 (2002), s. 196-199.