Andrzej Mierzyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Wystawy)
(Zobacz też)
Linia 191: Linia 191:
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
*[http://www.andymian.pl/ Oficjalna strona internetowa Andrzeja Mierzyńskiego]
+
*[http://www.andymian.pl/ Oficjalna strona internetowa artysty]
  
 
[[Category:Graficy i rysownicy|Mierzyński, Andrzej]]
 
[[Category:Graficy i rysownicy|Mierzyński, Andrzej]]

Wersja z 18:58, 28 sie 2012

Źródło: www.andymian.pl, fot. Jacek Kowalski

Grafik komputerowy, muzyk, kompozytor (pseudonimy używane w mediach: mian, andymian)

Biografia

Urodził się w Mielcu na Rzeszowszczyźnie. Od drugiego roku życia do chwili obecnej mieszka w Olsztynie. Wspólnie z żoną Elżbietą Mierzyńską realizuje projekty muzyczne.

Zainteresowania i pasje

Uprawia rysunek satyryczny i karykaturę portretową. Członek Stowarzyszenia Polskich Artystów Karykatury "SPAK" od 1988 r. Debiut prasowy w 1984 r. na łamach Gazety Olsztyńskiej. Wiele publikacji prasowych w prasie regionalnej Gazeta Olsztyńska, Dziennik Pojezierza, Głos), krajowej („Szpilki”, „Tak i Nie”, „Rzeczywistość”), zagranicznej („Ludas Matyj”, Węgry) oraz publikacje w katalogach wystaw krajowych i zagranicznych.

MUZYKA to jego druga pasja. Gra na instrumentach klawiszowych, gitarach i instrumentach perkusyjnych.

Inne zainteresowania: teatr, filmy (fantasy, science-fiction, przygodowe), grillowanie, jazda samochodem.

Działalność

Pracę w zawodzie grafika rozpoczął w olsztyńskich biurach projektów, a od 1988 r. zaczęła się jego przygoda z olsztyńskimi mediami prasowymi i wydawnictwami książkowymi. Zaczął w redakcji Dziennika Pojezierza i tam zdobywał pierwsze doświadczenia jako grafik prasowy. Potem pracował w redakcjach: Dziennika Północy, Głosu, Żółtej Strony, Agencji Reklamowej „EMI", Gazety Warmińskiej, Panoramy Warmii i Mazur, Expressu Pojezierza, Gazety Olsztyńskiej (przez 11 lat) i Posłańca Warmińskiego.

Dla olsztyńskich wydawnictw: "Warmia", Ośrodka Badań Naukowych, Uniwersytetu Warmińskiego i kilku prywatnych wykonał wiele projektów okładek książkowych (ponad 200 zrealizowanych projektów). Projektuje również foldery reklamowe, katalogi wystaw, plakaty, wizytówki, okładki płyt oraz pisma kolorowe („Cała Ty" dla Gazety Olsztyńskiej, „Zdrowe Życie" dla Szpitala Miejskiego w Olsztynie, Posłaniec Warmiński dla Kurii Warmińskiej). Obecnie pracuje jako grafik komputerowy w Pracowni Wydawniczej „ElSet".

Działalność muzyczna

Andrzej „Andymian" Mierzyński pochodzi z rodziny muzykującej w wielu pokoleniach. Od dziecka grał na kilku instrumentach. Edukację muzyczną rozpoczął w klasie akordeonu. Grał w zespołach akordeonistów i jako gitarzysta - w młodzieżowych zespołach rockowych. Muzyka to jego druga pasja - projekt muzyczny Andymian. Kompozytor instrumentalnej i instrumentalno-wokalnej muzyki elektronicznej z domieszką klasyki i progrocka oraz ilustracyjnej i teatralnej (współpraca z teatrem niezależnym „Między Innymi"). Obecnie gra na instrumentach klawiszowych (syntezatory, piano), gitarach i instrumentach perkusyjnych. Preferuje dłuższe, rozbudowane formy muzyczne. Jest inicjatorem i kierownikiem artystycznym dużych koncertów z cyklu Elektroniczne Pejzaże Muzyczne (osiem edycji), realizowanych w Olsztynie od 2005 r. przez Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie, na którym zagrali czołowi polscy el-muzycy [1].

Wydał pięć autorskich albumów CD Audio:

  • Archipelag Wyobraźni (2002)
  • In The Garden of The Rainy King (2005)
  • Scarecrow - Passion of Survival (2006)
  • The Lords and The Paupers (2009)
  • Spirit - Escape from Civilization (2010)

oraz wspólnie z żoną Elżbietą (wokal):

  • Tysiące Wigilii - Kolędy polskie (2008)
  • Bezsenność Anioła (2010)

Wspólne wydawnictwa płytowe z muzykami w kraju – projekt Contemporary Electronic Soundscapes. Muzyczne publikacje radiowe: Polskie Radio Olsztyn, Radio PlanetaFM, Program III Polskiego Radia, El-Stacja (radio internetowe).

Elżbieta i Andrzej Mierzyńscy razem. Źródło: www.andymian.pl, fot. Bernard Wawrzyniewicz

Z żoną Elżbietą poznali się wiele lat temu w zespole muzycznym eksperymentujących w sztuce młodych ludzi. Potem przez około 20 lat pracowali w mediach (Elżbieta Mierzyńska|Elżbieta]] - dziennikarz, Andrzej - grafik prasowy i komputerowy). Po latach wrócili do muzycznej pasji. Współpracują z grupami tańca współczesnego, ruchu teatralnego oraz z młodymi filmowcami.

Zrealizowali wspólnie spektakle muzyczno-taneczne i parateatralne:

  • Pozwól mi być z udziałem Teatru „Zmysł” Moniki Kazimierczyk (2008, 2009)
  • Głód z udziałem Pracowni Tańca Współczesnego „Pryzmat” (2010)
  • Ognisty Ptak z udziałem Tancerzy Ognia „Exodus” (2010)
  • Zaklęty Ptak z udziałem Pracowni Tańca Współczesnego „Pryzmat” (2011)
  • Sen jednej nocy z udziałem Pracowni Tańca Współczesnego „Pryzmat” (2012)

reportaże foto-muzyczne:

  • Uratujmy stare dworce (2009, 2010)
  • Pociąg do przeszłości (2011)
  • Wstaje dzień i ja chcę to zobaczyć (2012)

Wystawy

Wystawy indywidualne

Praca Andrzeja Mierzyńskiego. Źródło: Archiwum Andrzeja Mierzyńskiego
Praca Andrzeja Mierzyńskiego. Źródło: Archiwum Andrzeja Mierzyńskiego
Praca Andrzeja Mierzyńskiego. Źródło: Archiwum Andrzeja Mierzyńskiego
Praca Andrzeja Mierzyńskiego. Źródło: Archiwum Andrzeja Mierzyńskiego
Praca Andrzeja Mierzyńskiego. Źródło: Archiwum Andrzeja Mierzyńskiego
Praca Andrzeja Mierzyńskiego. Źródło: Archiwum Andrzeja Mierzyńskiego
  • 1985 – Ewa to kobieta, Olsztyn
  • 1986 – Galeria Sztuki w Iławie
  • 1986 – Galeria „Satyr” KMPiK, Olsztyn
  • 1987 – KMPiK, Olsztyn

Wystawy zbiorowe

1984:

1985

1986

  • Międzynarodowa Wystawa „Ochrona Środowiska”, Budapeszt (Węgry)
  • Wystawa Rysunku Satyrycznego SSK „Pojezierze”, Olsztyn
  • Salon Karykatury, Tokio (Japonia)
  • 23. Salon Karykatury, Montreal (Kanada)
  • Salon Karykatury, Belgrad (dawna Jugosławia)
  • Wystawa pokonkursowa, Tarnów
  • Wystawa pokonkursowa, Warszawa

1987

  • 10. Salon Karykatury, Beringer (Belgia)

1988

  • 25. Salon Karykatury, Montreal (Kanada)
  • Galeria „Szpilek”, Warszawa
  • 11. Salon Karykatury, Beringer (Belgia)
  • Konszachty – wystawa pokonkursowa, Gostyń

1989

  • Salon MiK, Muzeum karykatury, Warszawa
  • Ochrona Środowiska, Suwałki
  • 150 lat fotografii, Muzeum Karykatury, Warszawa
  • Międzynarodowa Wystawa Rysunku Satyrycznego „Satyrykon”, Legnica
  • Muzyka – wystawa rysunku satyrycznego, Zielona Góra
  • 8. Salon Karykatury, Saint Just le Martel (Francja)
  • Eurokartoenale (Belgia)
  • 12. Salon karykatury, Beringer (Belgia)

1990

  • 22. Umoristi a Marostica, Marostica (Włochy)
  • 3. Salon Karykatury, Kallithea (Grecja)
  • 9. Salon Karykatury, Saint Just le Martel (Francja)

1991

  • 4. Salon Karykatury, Kallithea (Grecja)
  • Od konstytucji do konstytucji, Muzeum Karykatury, Warszawa
  • 14. Salon Karykatury, Beringer (Belgia)
  • 12. Biennale, Ancona (Włochy)
  • Wystawa pokonkursowa, Tarnów

1992

  • Wystawa pokonkursowa, Tarnów
  • 24. Umoristi a Marostica, Marostica (Włochy)
  • 10. Międzynarodowy Salon Karykatury (Turcja)

1994

  • 26. Umoristi a Marostica, Marostica (Włochy)
  • 14. Salon Karykatury, Istambuł (Turcja)
  • Targowisko Humoru i Satyry, BWA, Olsztyn

1995

  • 18. Międzynarodowe Biennale Humoru, Tolentino (Włochy)
  • 1. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
  • 15. Salon Karykatury, Istambuł (Turcja)

1996

  • 2. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)

1997

  • 3. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
  • 17. Salon Karykatury, Istambuł (Turcja)

1999

  • 16. Międzynarodowy salon Karykatury (Turcja)

2000

  • 6. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
  • 32. Umoristi a Marostica, Marostica (Włochy)
  • 2. Międzynarodowa Wystawa Karykatury „Nowe komunikacje”, Belgrad (dawna Jugosławia)
  • Ogólnopolska Wystawa Rysunku Satyrycznego „Kość”, Sochaczew
  • Satyrycy ku czci…, Galeria „U Artystów”, Olsztyn
  • Jaja z Mikołaja, Galeria „U Artystów”, Olsztyn

2001

  • 7. Międzynarodowy Salon Karykatury, Haifa (Izrael)
  • 1 kwietnia dniem satyry, Galeria „U Artystów”, Olsztyn
  • Jaka będę... - 13. Ogólnopolski Konkurs Satyryczny, Barciany

2002

2009

2010

  • Turystyka w satyrze, Olsztyn – Ryn – Mikołajki – Jedwabno – Olecko

Publikacje

Wydał dwa tomiki z rysunkami:

Współautor albumu rocznicowego Wędrówki z tytułem wydanego z okazji 125 lat Gazety Olsztyńskiej.
Współautor książki Twarze miasta z dziennikarskimi wywiadami.

Ilustracje książek:

Zilustrował (karykatury portretowe) osiem Szopek Noworocznych do tekstów Władysława Katarzyńskiego, które ukazały się na łamach "Gazety Olsztyńskiej", i przedstawiały znane postaci z kręgu olsztyńskiej kultury, biznesu i polityki.

Nagrody i odznaczenia

  • Nagroda Prezydenta Olsztyna za działalność na rzecz upowszechnienia kultury (1986, 1989)
  • List gratulacyjny Przewodniczącego Rady Miejskiej Olsztyna z okazji wystawy karykatury portretowej bohaterów Szopki Noworocznej (2001)
  • List gratulacyjny wojewody warmińsko-mazurskiego z okazji publikacji tomiku Milczenie Wysp Owczych (2002)
  • Odznaka Ministra Kultury i Sztuki – Zasłużony Działacz Kultury (2004)
  • Podziękowanie Prezydenta Olsztyna za dorobek satyryczny i za Szopkę Noworoczną (2004)
  • List gratulacyjny Narodowego Funduszu Zdrowia oddział w Olsztynie z okazji prezentacji muzyki elektronicznej na antenie Polskiego Radia w Olsztynie (2004)
  • Nagroda Prezydenta Olsztyna za wieloletnią pracę artystyczną (2006)

Multimedia

Przypisy

  1. wykaz koncertów na oficjalnej stronie artysty [1]

Bibliografia

  1. Kto jest kim w województwie warmińsko-mazurskim. – Olsztyn : Agencja Promocji „Ga Ga Art”, 2001. – S. 94-95.

Zobacz też