Eva Floryan-Løvborg: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
[[Image:folryan4.jpg|thumb|right|200px|Ilustracja ''Faded, ever pretty''.<br>Źródło: [http://www.floryan.dk/en/index.htm www.floryan.dk]]] | [[Image:folryan4.jpg|thumb|right|200px|Ilustracja ''Faded, ever pretty''.<br>Źródło: [http://www.floryan.dk/en/index.htm www.floryan.dk]]] | ||
[[Image:folryan5.jpg|thumb|right|200px|Wydawnictwo ElSet, Olsztyn 2010.]] | [[Image:folryan5.jpg|thumb|right|200px|Wydawnictwo ElSet, Olsztyn 2010.]] | ||
| − | (1930- ) – duńska malarka polskiego pochodzenia, związana z Olsztynem, ilustratorka, z zawodu chemik | + | (1930- ) – duńska malarka polskiego pochodzenia, związana z [[ewim:Olsztyn|Olsztynem]], ilustratorka, z zawodu chemik |
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodziła się 19 lutego 1930 r. w Warszawie jako Krystyna Ewa, córka Stanisława Floryana i Heleny ze Stępniewskich. Okres przedwojenny spędziła w Warszawie. W 1944 r. brała udział w Powstaniu Warszawskim jako łączniczka i sanitariuszka. Wiosną 1945 r. osiedliła się wraz z rodziną w Olsztynie na osiedlu nad Jeziorem Długim (ul. Rybaki). Po ukończeniu szkoły podstawowej jako jedna z pierwszych uczennic uczęszczała do Gimnazjum Żeńskiego przy ul. Wyzwolenia w Olsztynie. We wrześniu 1945 r. wstąpiła do olsztyńskiego harcerstwa, gdzie aktywnie działała do czasu studiów. W 1949 r. zdała egzamin dojrzałości (według programu przyrodniczego) w Szkole Ogólnokształcącej Żeńskiej w Olsztynie. Jesienią tego roku rozpoczęła studia chemiczne na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. Na trzecim roku studiów została asystentem w Zakładzie Chemii Nieorganicznej u prof. Wiktora Kemuli. Egzamin magisterski zdała 30 czerwca 1954 r. Tuż po studiach, już jako żona Sławomira Siewierskiego, rozpoczęła pracę w Instytucie Badań Jądrowych. W 1956 r. w Olsztynie urodziła syna Jana Jakuba. W II połowie lat 60-tych osiedliła się wraz synem w Danii. W 1974 r. otrzymała obywatelstwo duńskie, a cztery lata później ponownie wyszła za mąż za duńskiego chemika Leifa Løvborga. W 1977 r. przeniosła się na wieś do Englerup, gdzie wybudowała dom. | + | Urodziła się 19 lutego 1930 r. w Warszawie jako Krystyna Ewa, córka Stanisława Floryana i Heleny ze Stępniewskich. Okres przedwojenny spędziła w Warszawie. W 1944 r. brała udział w Powstaniu Warszawskim jako łączniczka i sanitariuszka. Wiosną 1945 r. osiedliła się wraz z rodziną w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]] na osiedlu nad [[ewim:Jezioro Długie|Jeziorem Długim]] (ul. Rybaki). Po ukończeniu szkoły podstawowej jako jedna z pierwszych uczennic uczęszczała do Gimnazjum Żeńskiego przy ul. Wyzwolenia w Olsztynie. We wrześniu 1945 r. wstąpiła do olsztyńskiego harcerstwa, gdzie aktywnie działała do czasu studiów. W 1949 r. zdała egzamin dojrzałości (według programu przyrodniczego) w Szkole Ogólnokształcącej Żeńskiej w Olsztynie. Jesienią tego roku rozpoczęła studia chemiczne na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. Na trzecim roku studiów została asystentem w Zakładzie Chemii Nieorganicznej u prof. Wiktora Kemuli. Egzamin magisterski zdała 30 czerwca 1954 r. Tuż po studiach, już jako żona Sławomira Siewierskiego, rozpoczęła pracę w Instytucie Badań Jądrowych. W 1956 r. w Olsztynie urodziła syna Jana Jakuba. W II połowie lat 60-tych osiedliła się wraz synem w Danii. W 1974 r. otrzymała obywatelstwo duńskie, a cztery lata później ponownie wyszła za mąż za duńskiego chemika Leifa Løvborga. W 1977 r. przeniosła się na wieś do Englerup, gdzie wybudowała dom. |
==Działalność== | ==Działalność== | ||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
| − | W połowie lat 70-tych zrezygnowała z pracy chemika i poświęciła się malarstwu. Współpracowała w ramach Stowarzyszenia Przyjaciół Sztuki w Risø, a następnie w Roskild. Pobierała lekcje u malarza i poety Emila Hørbov. Pierwsze prace malarskie inspirowane były pobytem w Olsztynie w domu rodzinnym, m.in. „Jabłoń jesienna” i „Jabłoń zimowa” (1974/1975). Kolejne powstawały pod wpływem pobytów wakacyjnych na Warmii (w Naterkach – „Zielone korony”). Początkowo tematem jej prac była wyłącznie natura: głównie drzewa i pejzaże. Po zapoznaniu polskiej graficzki Ireny Kuran-Boguckiej zainteresowała się abstrakcją. Jest również autorką plakatów, plansz oraz broszurek, m.in. dla Muzeum Statków Wikingów w Roskilde. Tworzy także ilustracje i okładki do publikacji. | + | W połowie lat 70-tych zrezygnowała z pracy chemika i poświęciła się malarstwu. Współpracowała w ramach Stowarzyszenia Przyjaciół Sztuki w Risø, a następnie w Roskild. Pobierała lekcje u malarza i poety Emila Hørbov. Pierwsze prace malarskie inspirowane były pobytem w Olsztynie w domu rodzinnym, m.in. „Jabłoń jesienna” i „Jabłoń zimowa” (1974/1975). Kolejne powstawały pod wpływem pobytów wakacyjnych na Warmii (w Naterkach – „Zielone korony”). Początkowo tematem jej prac była wyłącznie natura: głównie drzewa i pejzaże. Po zapoznaniu polskiej graficzki Ireny Kuran-Boguckiej zainteresowała się abstrakcją. Jest również autorką plakatów, plansz oraz broszurek, m.in. dla Muzeum Statków Wikingów w Roskilde. Tworzy także ilustracje i okładki do publikacji.W 2010 r. ukazał się min.tomik olsztyńskiej poetki [[Hanna Sawicka |Hani Sawickiej]] pt. ''Z przymrużeniem oka. Rymowanki'', opatrzony grafikami Evy Floryan-Løvborg. |
==Wystawy== | ==Wystawy== | ||
| Linia 32: | Linia 32: | ||
[[Category:Grafika i rysunek|Floryan-Løvborg, Ewa]] | [[Category:Grafika i rysunek|Floryan-Løvborg, Ewa]] | ||
[[Category:Olsztyn|Floryan-Løvborg, Ewa]] | [[Category:Olsztyn|Floryan-Løvborg, Ewa]] | ||
| − | [[Category:1945- | + | [[Category:1945-1989|Floryan-Løvborg, Ewa]] |
| − | [[Category: | + | [[Category:1990-|Floryan-Løvborg, Ewa]] |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Aktualna wersja na dzień 14:32, 27 lip 2014
(1930- ) – duńska malarka polskiego pochodzenia, związana z Olsztynem, ilustratorka, z zawodu chemik
Spis treści
Biografia
Urodziła się 19 lutego 1930 r. w Warszawie jako Krystyna Ewa, córka Stanisława Floryana i Heleny ze Stępniewskich. Okres przedwojenny spędziła w Warszawie. W 1944 r. brała udział w Powstaniu Warszawskim jako łączniczka i sanitariuszka. Wiosną 1945 r. osiedliła się wraz z rodziną w Olsztynie na osiedlu nad Jeziorem Długim (ul. Rybaki). Po ukończeniu szkoły podstawowej jako jedna z pierwszych uczennic uczęszczała do Gimnazjum Żeńskiego przy ul. Wyzwolenia w Olsztynie. We wrześniu 1945 r. wstąpiła do olsztyńskiego harcerstwa, gdzie aktywnie działała do czasu studiów. W 1949 r. zdała egzamin dojrzałości (według programu przyrodniczego) w Szkole Ogólnokształcącej Żeńskiej w Olsztynie. Jesienią tego roku rozpoczęła studia chemiczne na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. Na trzecim roku studiów została asystentem w Zakładzie Chemii Nieorganicznej u prof. Wiktora Kemuli. Egzamin magisterski zdała 30 czerwca 1954 r. Tuż po studiach, już jako żona Sławomira Siewierskiego, rozpoczęła pracę w Instytucie Badań Jądrowych. W 1956 r. w Olsztynie urodziła syna Jana Jakuba. W II połowie lat 60-tych osiedliła się wraz synem w Danii. W 1974 r. otrzymała obywatelstwo duńskie, a cztery lata później ponownie wyszła za mąż za duńskiego chemika Leifa Løvborga. W 1977 r. przeniosła się na wieś do Englerup, gdzie wybudowała dom.
Działalność
W 1959 r. odbyła roczny staż naukowy w Laboratorium Radiochemii w Cambridge. W 1965 r. podjęła pracę w Zakładzie Chemii w Risø w Danii. Zatrudniona jako pracownik naukowy w dziedzinie radiochemii i wykorzystania energii jądrowej. Uczestniczyła w wielu międzynarodowych konferencjach naukowych.
Twórczość
W połowie lat 70-tych zrezygnowała z pracy chemika i poświęciła się malarstwu. Współpracowała w ramach Stowarzyszenia Przyjaciół Sztuki w Risø, a następnie w Roskild. Pobierała lekcje u malarza i poety Emila Hørbov. Pierwsze prace malarskie inspirowane były pobytem w Olsztynie w domu rodzinnym, m.in. „Jabłoń jesienna” i „Jabłoń zimowa” (1974/1975). Kolejne powstawały pod wpływem pobytów wakacyjnych na Warmii (w Naterkach – „Zielone korony”). Początkowo tematem jej prac była wyłącznie natura: głównie drzewa i pejzaże. Po zapoznaniu polskiej graficzki Ireny Kuran-Boguckiej zainteresowała się abstrakcją. Jest również autorką plakatów, plansz oraz broszurek, m.in. dla Muzeum Statków Wikingów w Roskilde. Tworzy także ilustracje i okładki do publikacji.W 2010 r. ukazał się min.tomik olsztyńskiej poetki Hani Sawickiej pt. Z przymrużeniem oka. Rymowanki, opatrzony grafikami Evy Floryan-Løvborg.
Wystawy
Prezentowała swoje prace m.in. w Danii (Charlottenborg, Kopenhaga, Permanentne), Szwecji (Malmø, Sztokholm), Włoszech (Florencja) oraz w Stanach Zjednoczonych (Nowy Jork). Po raz pierwszy w Olsztynie wystawiała swoje prace w 1975 r. w Galerii BWA. Jej prace można także było oglądać m.in. Warszawie, Słupsku, Bydgoszczy, Łodzi.
Publikacje
W 2010 r. w olsztyńskim Wydawnictwie ElSet ukazały się wspomnienia Evy Floryan-Lovborg zatytułowane Od czasu do czasu.
Bibliografia
- Floryan-Løvborg, Eva: Od czasu do czasu : wspomnienia / Eva Floryan-Løvborg. – Olsztyn : Pracownia Wydawnicza „ElSet”, 2010.
Zobacz też
- Strona internetowa autorki http://www.floryan.dk/en/index.htm
