Eva Floryan-Løvborg

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
Autorka w Englerup (Dania) w 1983 r.
Źródło: Od czasu do czasu, Olsztyn, ElSet, 2010, s. 363.
Jabłonka - lato (1980).
Źródło: www.floryan.dk
Plakat Energia, (1982).
Źródło: www.floryan.dk
Ilustracja Faded, ever pretty.
Źródło: www.floryan.dk
Wydawnictwo ElSet, Olsztyn 2010.

(1930- ) – duńska malarka polskiego pochodzenia, związana z Olsztynem, ilustratorka, z zawodu chemik

Biografia

Urodziła się 19 lutego 1930 r. w Warszawie jako Krystyna Ewa, córka Stanisława Floryana i Heleny ze Stępniewskich. Okres przedwojenny spędziła w Warszawie. W 1944 r. brała udział w Powstaniu Warszawskim jako łączniczka i sanitariuszka. Wiosną 1945 r. osiedliła się wraz z rodziną w Olsztynie na osiedlu nad Jeziorem Długim (ul. Rybaki). Po ukończeniu szkoły podstawowej jako jedna z pierwszych uczennic uczęszczała do Gimnazjum Żeńskiego przy ul. Wyzwolenia w Olsztynie. We wrześniu 1945 r. wstąpiła do olsztyńskiego harcerstwa, gdzie aktywnie działała do czasu studiów. W 1949 r. zdała egzamin dojrzałości (według programu przyrodniczego) w Szkole Ogólnokształcącej Żeńskiej w Olsztynie. Jesienią tego roku rozpoczęła studia chemiczne na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. Na trzecim roku studiów została asystentem w Zakładzie Chemii Nieorganicznej u prof. Wiktora Kemuli. Egzamin magisterski zdała 30 czerwca 1954 r. Tuż po studiach, już jako żona Sławomira Siewierskiego, rozpoczęła pracę w Instytucie Badań Jądrowych. W 1956 r. w Olsztynie urodziła syna Jana Jakuba. W II połowie lat 60-tych osiedliła się wraz synem w Danii. W 1974 r. otrzymała obywatelstwo duńskie, a cztery lata później ponownie wyszła za mąż za duńskiego chemika Leifa Løvborga. W 1977 r. przeniosła się na wieś do Englerup, gdzie wybudowała dom.

Działalność

W 1959 r. odbyła roczny staż naukowy w Laboratorium Radiochemii w Cambridge. W 1965 r. podjęła pracę w Zakładzie Chemii w Risø w Danii. Zatrudniona jako pracownik naukowy w dziedzinie radiochemii i wykorzystania energii jądrowej. Uczestniczyła w wielu międzynarodowych konferencjach naukowych.

Twórczość

W połowie lat 70-tych zrezygnowała z pracy chemika i poświęciła się malarstwu. Współpracowała w ramach Stowarzyszenia Przyjaciół Sztuki w Risø, a następnie w Roskild. Pobierała lekcje u malarza i poety Emila Hørbov. Pierwsze prace malarskie inspirowane były pobytem w Olsztynie w domu rodzinnym, m.in. „Jabłoń jesienna” i „Jabłoń zimowa” (1974/1975). Kolejne powstawały pod wpływem pobytów wakacyjnych na Warmii (w Naterkach – „Zielone korony”). Początkowo tematem jej prac była wyłącznie natura: głównie drzewa i pejzaże. Po zapoznaniu polskiej graficzki Ireny Kuran-Boguckiej zainteresowała się abstrakcją. Jest również autorką plakatów, plansz oraz broszurek, m.in. dla Muzeum Statków Wikingów w Roskilde. Tworzy także ilustracje i okładki do publikacji.W 2010 r. ukazał się min.tomik olsztyńskiej poetki Hani Sawickiej pt. Z przymrużeniem oka. Rymowanki, opatrzony grafikami Evy Floryan-Løvborg.

Wystawy

Prezentowała swoje prace m.in. w Danii (Charlottenborg, Kopenhaga, Permanentne), Szwecji (Malmø, Sztokholm), Włoszech (Florencja) oraz w Stanach Zjednoczonych (Nowy Jork). Po raz pierwszy w Olsztynie wystawiała swoje prace w 1975 r. w Galerii BWA. Jej prace można także było oglądać m.in. Warszawie, Słupsku, Bydgoszczy, Łodzi.

Publikacje

W 2010 r. w olsztyńskim Wydawnictwie ElSet ukazały się wspomnienia Evy Floryan-Lovborg zatytułowane Od czasu do czasu.

Bibliografia

  1. Floryan-Løvborg, Eva: Od czasu do czasu : wspomnienia / Eva Floryan-Løvborg. – Olsztyn : Pracownia Wydawnicza „ElSet”, 2010.

Zobacz też