Jolanta Szydzińska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Działalność) |
(→Działalność) |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
==Działalność== | ==Działalność== | ||
| − | Działalność kulturalną rozpoczęła pod koniec lat 60-tych. Pierwszą pracę podjęła w Domu Kultury w Gostyninie w 1968 r. W 1972 r. rozpoczęła pracę w [[Wojewódzki Dom Kultury w Olsztynie |Wojewódzkim Domu Kultury w Olsztynie]] (obecnie [[Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie]]). Jako instruktor w Pracowni Teatru pracowała przy organizacji pierwszych [[Ogólnopolskie Spotkania Zamkowe „Śpiewajmy Poezję”| Ogólnopolskich Spotkań Zamkowych „Śpiewajmy Poezję”]], zainicjowanych przez [[Ryszard Krawczyk|Ryszarda Krawczyka]]. W latach 1974-1977 pracowała w [[Lidzbarski Dom Kultury|Lidzbarskim Domu Kultury]], uczestnicząc w organizacji pierwszych edycji [[Lidzbarskie Wieczory Humoru i Satyry|Lidzbarskich Biesiad Humoru i Satyry]]. W 1977 roku wróciła do [[Wojewódzki Dom Kultury w Olsztynie |Wojewódzkiego Domu Kultury w Olsztynie]]. Od 1984 r. kierowała Pracownią Teatru, a następnie Działem Edukacji Teatralnej (wówczas zainicjowała cieszącą się dużym uznaniem edukację teatralną i filmową dla szkół). W 1988 r. została organizatorem i kierownikiem artystycznym Ogólnopolskich Spotkań Zamkowych. Jednym z pierwszych sukcesów Jolanty Szydzińskiej było wydanie płyty długogrającej z utworami laureatów Spotkań Zamkowych (pierwszej długogrającej płyty wydanej przy festiwalach), a także współpraca z TVP Polonia i transmisja imprezy poza granice kraju. Nawiązała wiele cennych kontaktów z artystami. Wśród zaproszonych przez nią gości byli m.in.: Aleksander Bardini, Agnieszka Osiecka, Czesław Niemen, Magda Umer, Jan Poprawa, Jerzy Satanowski, Grzegorz Turnau, Stanisław Sojka, Jacek Kaczmarski. Obok konkursu podczas Spotkań powstawały również duże formy monograficzne-koncerty poświęcone wybitnym twórcom m.in.: "Konie narowiste" (Włodzimierz Wysocki), "Kwiaty Polskie"( Julian Tuwim), "Halucynacje" (Grzegorz Ciechowski), "Kolega z pracy" (Jacek Kaczmarski) i "Pejzaż horyzontalny" (Wiesław Dymny). Jolanta Szydzińska nazywana jest „szefem poezji” lub „matką spotkań zamkowych”.<ref>Jolanta Szydzińska, ''Wezmę poezję pod poduszkę'', W: Elżbieta Mierzyńska, Sebastian Mierzyński, ''Twarze miasta: rozmowy reporterów „Gazety Olsztyńskiej”'', Olsztyn, Edytor, 2003, s. 105-109.</ref>, a Olsztyn otrzymał miano "Stolicy Poezji Śpiewanej". Zainicjowała także cykl koncertów "Echa Spotkań Zamkowych" w miastach regionu, a także w Elblągu, Stargardzie Szczecińskim i w Warszawie. Współpraca Jolanty Szydzińskiej z Polskim Radiem i z Telewizją Polską zaowocowała rejestracją wielu koncertów oraz wydaniem 5 płyt. W 2008 r. zakończyła pracę w Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie, tym samym przy organizacji Spotkań Zamkowych.<ref>Ewa Mazgal, ''„Śpiewajmy Poezję” już bez Szydzińskiej'', „Gazeta Olsztyńska”, 2008, nr 250, s. 4.</ref> | + | Działalność kulturalną rozpoczęła pod koniec lat 60-tych. Pierwszą pracę podjęła w Domu Kultury w Gostyninie w 1968 r. W 1972 r. rozpoczęła pracę w [[Wojewódzki Dom Kultury w Olsztynie |Wojewódzkim Domu Kultury w Olsztynie]] (obecnie [[Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie]]). Jako instruktor w Pracowni Teatru pracowała przy organizacji pierwszych [[Ogólnopolskie Spotkania Zamkowe „Śpiewajmy Poezję”| Ogólnopolskich Spotkań Zamkowych „Śpiewajmy Poezję”]], zainicjowanych przez [[Ryszard Krawczyk|Ryszarda Krawczyka]]. W latach 1974-1977 pracowała w [[Lidzbarski Dom Kultury|Lidzbarskim Domu Kultury]], uczestnicząc w organizacji pierwszych edycji [[Lidzbarskie Wieczory Humoru i Satyry|Lidzbarskich Biesiad Humoru i Satyry]]. W 1977 roku wróciła do [[Wojewódzki Dom Kultury w Olsztynie |Wojewódzkiego Domu Kultury w Olsztynie]]. Od 1984 r. kierowała Pracownią Teatru, a następnie Działem Edukacji Teatralnej (wówczas zainicjowała cieszącą się dużym uznaniem edukację teatralną i filmową dla szkół). W 1988 r. została organizatorem i kierownikiem artystycznym Ogólnopolskich Spotkań Zamkowych. Jednym z pierwszych sukcesów Jolanty Szydzińskiej było wydanie płyty długogrającej z utworami laureatów Spotkań Zamkowych (pierwszej długogrającej płyty wydanej przy festiwalach), a także współpraca z TVP Polonia i transmisja imprezy poza granice kraju. Nawiązała wiele cennych kontaktów z artystami. Wśród zaproszonych przez nią gości byli m.in.: Aleksander Bardini, Agnieszka Osiecka, Czesław Niemen, Magda Umer, Jan Poprawa, Jerzy Satanowski, Grzegorz Turnau, Stanisław Sojka, Jacek Kaczmarski. Obok konkursu podczas Spotkań powstawały również duże formy monograficzne - koncerty poświęcone wybitnym twórcom m.in.: "Konie narowiste" (Włodzimierz Wysocki), "Kwiaty Polskie"( Julian Tuwim), "Halucynacje" (Grzegorz Ciechowski), "Kolega z pracy" (Jacek Kaczmarski) i "Pejzaż horyzontalny" (Wiesław Dymny). Jolanta Szydzińska nazywana jest „szefem poezji” lub „matką spotkań zamkowych”.<ref>Jolanta Szydzińska, ''Wezmę poezję pod poduszkę'', W: Elżbieta Mierzyńska, Sebastian Mierzyński, ''Twarze miasta: rozmowy reporterów „Gazety Olsztyńskiej”'', Olsztyn, Edytor, 2003, s. 105-109.</ref>, a Olsztyn otrzymał miano "Stolicy Poezji Śpiewanej". Zainicjowała także cykl koncertów "Echa Spotkań Zamkowych" w miastach regionu, a także w Elblągu, Stargardzie Szczecińskim i w Warszawie. Współpraca Jolanty Szydzińskiej z Polskim Radiem i z Telewizją Polską zaowocowała rejestracją wielu koncertów oraz wydaniem 5 płyt. W 2008 r. zakończyła pracę w Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie, tym samym przy organizacji Spotkań Zamkowych.<ref>Ewa Mazgal, ''„Śpiewajmy Poezję” już bez Szydzińskiej'', „Gazeta Olsztyńska”, 2008, nr 250, s. 4.</ref> |
==Nagrody i wyróżnienia== | ==Nagrody i wyróżnienia== | ||
Wersja z 11:08, 18 paź 2011
Animatorka kultury, wieloletnia organizatorka Ogólnopolskich Spotkań Zamkowych „Śpiewajmy Poezję”.
Spis treści
Biografia
Urszula Jolanta Szydzińska z Olsztynem związała się w 1972 r. Jest absolwentką Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie. Ukończyła Pedagogikę Kultury. Mieszka w Olsztynie. Jest mężatką (Andrzej Szydziński - adwokat). Ma dwoje dzieci (Dagmara i Tomasz - adwokaci).
Działalność
Działalność kulturalną rozpoczęła pod koniec lat 60-tych. Pierwszą pracę podjęła w Domu Kultury w Gostyninie w 1968 r. W 1972 r. rozpoczęła pracę w Wojewódzkim Domu Kultury w Olsztynie (obecnie Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie). Jako instruktor w Pracowni Teatru pracowała przy organizacji pierwszych Ogólnopolskich Spotkań Zamkowych „Śpiewajmy Poezję”, zainicjowanych przez Ryszarda Krawczyka. W latach 1974-1977 pracowała w Lidzbarskim Domu Kultury, uczestnicząc w organizacji pierwszych edycji Lidzbarskich Biesiad Humoru i Satyry. W 1977 roku wróciła do Wojewódzkiego Domu Kultury w Olsztynie. Od 1984 r. kierowała Pracownią Teatru, a następnie Działem Edukacji Teatralnej (wówczas zainicjowała cieszącą się dużym uznaniem edukację teatralną i filmową dla szkół). W 1988 r. została organizatorem i kierownikiem artystycznym Ogólnopolskich Spotkań Zamkowych. Jednym z pierwszych sukcesów Jolanty Szydzińskiej było wydanie płyty długogrającej z utworami laureatów Spotkań Zamkowych (pierwszej długogrającej płyty wydanej przy festiwalach), a także współpraca z TVP Polonia i transmisja imprezy poza granice kraju. Nawiązała wiele cennych kontaktów z artystami. Wśród zaproszonych przez nią gości byli m.in.: Aleksander Bardini, Agnieszka Osiecka, Czesław Niemen, Magda Umer, Jan Poprawa, Jerzy Satanowski, Grzegorz Turnau, Stanisław Sojka, Jacek Kaczmarski. Obok konkursu podczas Spotkań powstawały również duże formy monograficzne - koncerty poświęcone wybitnym twórcom m.in.: "Konie narowiste" (Włodzimierz Wysocki), "Kwiaty Polskie"( Julian Tuwim), "Halucynacje" (Grzegorz Ciechowski), "Kolega z pracy" (Jacek Kaczmarski) i "Pejzaż horyzontalny" (Wiesław Dymny). Jolanta Szydzińska nazywana jest „szefem poezji” lub „matką spotkań zamkowych”.[1], a Olsztyn otrzymał miano "Stolicy Poezji Śpiewanej". Zainicjowała także cykl koncertów "Echa Spotkań Zamkowych" w miastach regionu, a także w Elblągu, Stargardzie Szczecińskim i w Warszawie. Współpraca Jolanty Szydzińskiej z Polskim Radiem i z Telewizją Polską zaowocowała rejestracją wielu koncertów oraz wydaniem 5 płyt. W 2008 r. zakończyła pracę w Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie, tym samym przy organizacji Spotkań Zamkowych.[2]
Nagrody i wyróżnienia
- Zasłużony Działacz Kultury (1987)
- nagroda w XXIX Ogólnopolskim Konkursie „Bliżej Teatru – Teatr ‘93”
- wyróżnienie „Osobowość Roku” przyznawane przez Warmińsko Mazurski Klub Biznesu (1994) - za organizację Spotkań Zamkowych
- wielokrotna Nagroda Prezydenta Olsztyna w dziedzinie kultury
- Nagroda Ministra Kultury (2000)
- Srebrny Krzyż Zasługi (2005)
- Brązowy Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2006)
- Nagroda Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego (2008)
oraz liczne nagrody przyznane przez Towarzystwo Kultury Teatralnej w Olsztynie.
Udział w organizacjach
Do 2009 r. była członkinią olsztyńskiego oddziału Stowarzyszenia „Międzynarodowe Forum Kobiet”. Zasiadała również w Zarządzie Wojewódzkim Towarzystwa Kultury Teatralnej.
Bibliografia
- Nagrody prezydenta // „Puls Regionu”. – 2000, nr 9, s. 13.
- Szydzińska, Jolanta: Matka Jolanta od Spotkań Zamkowych. Osobowość Roku / rozm. przepr. Tadeusz Szyłłejko // „Gazeta Warmii i Mazur”. – 1995, nr 24, s. 3.
