Teatr Biały: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Linia 17: Linia 17:
  
 
==Działalność==
 
==Działalność==
Teatr jest związany artystycznie z [[Olsztyńskie Stowarzyszenie „Scena Babel”| Olsztyńskim Stowarzyszeniem „Scena Babel”]], w ramach którego organizuje imprezy teatralne w Olsztynie (biorą w nich również czynny udział, np. w w spotkaniach „[[Poligon Teatralny]]”, organizowanych przez [[Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie]]). Teatr organizuje także warsztaty teatralne dla dzieci i młodzieży z Warmii i Mazur. W ramach współpracy ze [[Stowarzyszenie „Aktywna Młodzież”| Stowarzyszeniem „Aktywna Młodzież”]] organizują warsztaty teatralne w trakcie wymiany młodzieży z krajów Unii Europejskiej.
+
Teatr jest związany artystycznie z [[Olsztyńskie Stowarzyszenie „Scena Babel”| Olsztyńskim Stowarzyszeniem „Scena Babel”]], w ramach którego organizuje imprezy teatralne w Olsztynie (biorą w nich również czynny udział, np. w spotkaniach „[[Poligon Teatralny]]”, organizowanych przez [[Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie]]). Teatr organizuje także warsztaty teatralne dla dzieci i młodzieży z Warmii i Mazur. W ramach współpracy ze [[Stowarzyszenie „Aktywna Młodzież”| Stowarzyszeniem „Aktywna Młodzież”]] organizują warsztaty teatralne w trakcie wymiany młodzieży z krajów Unii Europejskiej.
  
 
==Nagrody i wyróżnienia==
 
==Nagrody i wyróżnienia==

Wersja z 12:21, 2 maj 2011

Ze zbiorów WBP w Olsztynie

Olsztyński teatr amatorski, funkcjonujący od 2003 r.

Zespół

Ze zbiorów WBP w Olsztynie

Idea

„(…) słowo stało się dla nas źródłem inspiracji twórczej i motywem do stworzenia własnej wizji i własnego stylu. Choć nasze spektakle wzbogacone są ruchem scenicznym, muzyką, elementami choreografii, nadal najważniejsze w naszej pracy jest słowo, a inne środki wyrazu artystycznego są minimalizowane właśnie na rzecz słowa, któremu wszystko w teatrze rapsodycznym powinno być podporządkowane. W myśl idei Mieczysława Kotlarczyka do repertuaru wybieramy teksty pierwotnie nie przeznaczone na scenę, wymagające adaptacji” [1].

Historia

Teatr powstał w lutym 2003 r. z inicjatywy Marty Andrzejczyk, Izabeli Klimowicz, Izabeli Makowskiej, Agnieszki Reimus i Michała Nowakowskiego. Młodzi aktorzy poznali się w Olsztyńskim Teatrze Rapsodycznym – wielki wpływ na nich miała postać Mieczysława Kotlarczyka oraz historia jego teatru słowa. Przez dwa lata Krystyny Spikert edukowała ich w zakresie techniki i wyrazistości mowy oraz interpretacji tekstu. W pierwotnym składzie teatru znajdowały się również: Izabela Klimowicz oraz Anna Domalewska. Od maja 2005 r. dołączyła do nich Alicja Andrzejewska, zaś podczas pracy nad SalomeJanina Tomaszewska ( późniejszą reżyserkę).

Działalność

Teatr jest związany artystycznie z Olsztyńskim Stowarzyszeniem „Scena Babel”, w ramach którego organizuje imprezy teatralne w Olsztynie (biorą w nich również czynny udział, np. w spotkaniach „Poligon Teatralny”, organizowanych przez Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie). Teatr organizuje także warsztaty teatralne dla dzieci i młodzieży z Warmii i Mazur. W ramach współpracy ze Stowarzyszeniem „Aktywna Młodzież” organizują warsztaty teatralne w trakcie wymiany młodzieży z krajów Unii Europejskiej.

Nagrody i wyróżnienia

Repertuar

  • Królewna i herbatnik – spektakl oparty na bajce z cyklu Ulica Sezamkowa ; pierwsza propozycja repertuarowa teatru (reż. – Izabela Klimowicz).
    • Premiera

30 kwietnia 2003 r. w domu pracy twórczej „Pajęczarnia” w Olsztynie

21 stycznia 2004 r. w I Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Mickiewicza w Olsztynie

5 lipca 2006 r. w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie (zamek)

10 czerwca 2007 r. w Teatrze Lalek w Olsztynie

23 września 2009 r. w Kamienicy Naujacka Miejskiego Ośrodka Kultury w Olsztynie

Projekty

  • A kto poczyta dorosłym…

Akcja, inspirowana ogólnopolską kampanią społeczną „Cała Polska czyta dzieciom”. Pierwsze spotkanie z tego cyklu odbyło się w październiku 2008 r. w olsztyńskiej Czekoladziarni (ul. Mazurska 6). W programie: głośna lektura (wraz z publicznością) wierszy i prozy Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego oraz inscenizacja scenek z Teatrzyku Zielona Gęś.

Bibliografia

  1. Andrzejczyk, Marta: To była inspiracja do sztuki o fałszywych guru / Marta Andrzejczyk ; rozm. Beata Waś // „Gazeta Olsztyńska”. - 2007, nr 190, s. 10.
  2. Mazgal, Ewa: Srebrny Róg z Horyńca dla Białego Teatru z Olsztyna / Ewa Mazgal // „Gazeta Olsztyńska”. - 2008, nr 18, s. 4.

Przypisy

Zobacz też