Alfred Markowski

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
Źródło: Trampolina satyryków, „Gazeta Olsztyńska”, 1985, nr 173, s. 8.

(1930-2002) – poeta, pisarz, satyryk

Biografia

Urodził się 25 grudnia 1930 r. w Ostrołęce w rodzinie robotniczej. W okresie II wojny światowej przebywał w Warszawie. W wieku 16 lat zorganizował na terenie Ostrołęki młodzieżowy związek „Armia Młodych”, którego celem była walka z sowietyzacją kraju. Po trzech latach oporu został skazany na sześć lat więzienia. Po wyjściu na wolność w czerwcu 1956 r. w Łukcie założył kolejną organizację konspiracyjną „Synowie Armii Krajowej”, protestującą przeciwko stacjonowaniu wojsk ZSRR w Polsce. Za te działania został ponownie skazany na siedem lat więzienia. Po odzyskaniu wolności mieszkał i pracował w Łukcie (m.in. na stanowisku dozorcy w Gminnej Spółdzielni). W 1997 r. przeniósł się do gminy Jonkowo, gdzie początkowo został pensjonariuszem Domu Pomocy Społecznej „Jutrzenka”, a następnie zamieszkał w Mątkach. Zmarł 25 marca 2002 r. w Mątkach. Został pochowany na cmentarzu w Jonkowie na Warmii.

Twórczość

Pisał wiersze oraz fraszki, utwory satyryczne oraz prozę wspomnieniową. Zadebiutował wierszem pt. „Szkoła” na łamach gazetki szkolnej, jako uczeń szkoły Przysposobienia Przemysłowego we Wrocławiu w 1947 r. Publikował na łamach wielu pism ogólnopolskich i regionalnych, m.in.: „Dziennika Pojezierza”, „Gazety Olsztyńskiej”, „Kormorana”, „Kuriera Ostródzkiego”, „Nowego Wyrazu”, „Twórczości Robotników”, „Własnym Głosem”, „Ziemi Ostródzkiej” i „Z Jonkowa i okolic”. W 1983 r. w Łodzi wydano zbiór jego fraszek. Prezentowane były one także na antenie Polskiego Radia Olsztyn i licznych spotkaniach Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury woj. olsztyńskiego. W 2001 r. ukazał się tomik wierszy „Wśród samotności”. Liryka utworów poetyckich Alfreda Markowskiego zawiera refleksyjno-nostalgiczne pierwiastki minionego czasu mającego wpływ na życie człowieka. Charakterystyczną cechą tej poezji są słowa nie wyszukane, bez ozdobników słownych, brak w niej także wyrazów obcojęzycznych.[1]

Udział w organizacjach

W 1983 r. był współzałożycielem Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury im. Michała Kajki w Ostródzie oraz członkiem Fundacji Stypendialnej im. Anny Domagały-Jakuć w Łodzi. Należał do Klubu Satyryka w Olsztynie, Związku Autorów Polskich. W 2001 r. został członkiem Stowarzyszenia Autorów Polskich.

Nagrody i odznaczenia

Był laureatem wielu literackich konkursów ogólnopolskich i regionalnych. W 1986 r. został finalistą Konkursu Literackiego z okazji 41-lecia Wyzwolenia Ostródy(I miejsce w kategorii poezja) oraz zdobywcą II nagrody w Konkursie Poetyckim z okazji 43 Rocznicy Wyzwolenia Ostródy w 1988 r. Był odznaczony:

  • Odznaką Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny
  • Krzyżem Więźnia Politycznego 1939-1956
  • Srebrnym Krzyżem Zasługi
  • Odznaką Zasłużony Działacz Kultury RP (1999)

Otrzymał też nominację na stopień podporucznika Wojska Polskiego

Przypisy

  1. Tadeusz Klabuhn, Sylwetki twórców koła RSTK w Ostródzie, „Ziemia Ostródzka”, 1986, nr 7, s. 26-27.

Bibliografia

  1. Poeta z Mątek. Alfred Markowski // „Z Rady i Urzędu”. - Nr 12, (2002), s. 7.
  2. Żerański, Zbigniew: Alfred Markowski (1930-2002) / Zbigniew Żerański // „Gazeta Wyborcza”. - 2002, nr 111, dod. „Olsztyn”, s. 6.
  3. Trampolina satyryków // „Gazeta Olsztyńska”. – 1985, nr 173, s. 8.
  4. Tchórz, Roman: Rozstrzygnięcie konkursu literackiego z okazji 41 rocznicy wyzwolenia Ostródy / Roman Tchórz // „Ziemia Ostródzka”. – 1986, nr 3, s. 22.
  5. Katarzyński, Władysław: Pogoda dla krasnali / Władysław Katarzyński // „Gazeta Olsztyńska”. – 1990, nr 45, s. 1, 4.