Teresa Bratek: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 5: | Linia 5: | ||
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
| − | Debiutowała w 1982 r. wierszami ''Biała róża'' i ''Groch'' w „Gromadzie-Rolniku Polskim”. Autorka bartoszyckich legend, fraszek, poezji oraz kolęd, do których melodie układała sama, potem we współpracy z [[Maria Zacharewicz|Marią]] i [[Stanisław Zacharewicz|Stanisławem Zacharewiczami]]. Wykonanie „[[Przyśpiewka z Zapaski]]”, zespół [[Bartoszycki Dom Kultury|Bartoszyckiego Domu Kultury]]. Współzałożycielka [[Bartoszycka Grupa Literacka „Barcja”|Bartoszyckiej Grupy Literackiej „Barcja”]] (1983). Swoje wiersze publikowała w czasopismach ogólnopolskich | + | Debiutowała w 1982 r. wierszami ''Biała róża'' i ''Groch'' w „Gromadzie-Rolniku Polskim”. Autorka bartoszyckich legend, fraszek, poezji oraz kolęd, do których melodie układała sama, potem we współpracy z [[Maria Zacharewicz|Marią]] i [[Stanisław Zacharewicz|Stanisławem Zacharewiczami]]. Wykonanie „[[Przyśpiewka z Zapaski]]”, zespół [[Bartoszycki Dom Kultury|Bartoszyckiego Domu Kultury]]. Współzałożycielka [[Bartoszycka Grupa Literacka „Barcja”|Bartoszyckiej Grupy Literackiej „Barcja”]] (1983). Swoje wiersze publikowała w czasopismach ogólnopolskich: „Nasza Wieś", „Twórczość Robotników", „Gromada-Rolnik Polski" i regionalnych „[[Gazeta Olsztyńska]]", „[[Warmia i Mazury]]", „[[Dziennik Pojezierza]]", almanachach. Była dziennikarką „[[Wiadomości Bartoszyckie|Wiadomości Bartoszyckich]]”. Autorka legend związanych z historią ziemi bartoszyckiej. Interesuje się też sztukami plastycznymi (haft i rysunek). Opublikowała zbiorki poezji i legend: |
*''Mateńko moja'' (1986) | *''Mateńko moja'' (1986) | ||
*''Te niemodne wiersze'' (1989) | *''Te niemodne wiersze'' (1989) | ||
*''Syn miodu'' (1990) | *''Syn miodu'' (1990) | ||
| − | *''Siedem bartoszyckich legend'' (2009) | + | *''[[Siedem bartoszyckich legend]]'' (2009) |
==Nagrody i wyróżnienia== | ==Nagrody i wyróżnienia== | ||
Wersja z 21:56, 12 sie 2010
Biografia
Urodziła się 19 stycznia 1934 r. w Warszawie. Ukończyła zaoczne studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1954 r. mieszka w Bartoszycach. Obecnie na emeryturze.
Twórczość
Debiutowała w 1982 r. wierszami Biała róża i Groch w „Gromadzie-Rolniku Polskim”. Autorka bartoszyckich legend, fraszek, poezji oraz kolęd, do których melodie układała sama, potem we współpracy z Marią i Stanisławem Zacharewiczami. Wykonanie „Przyśpiewka z Zapaski”, zespół Bartoszyckiego Domu Kultury. Współzałożycielka Bartoszyckiej Grupy Literackiej „Barcja” (1983). Swoje wiersze publikowała w czasopismach ogólnopolskich: „Nasza Wieś", „Twórczość Robotników", „Gromada-Rolnik Polski" i regionalnych „Gazeta Olsztyńska", „Warmia i Mazury", „Dziennik Pojezierza", almanachach. Była dziennikarką „Wiadomości Bartoszyckich”. Autorka legend związanych z historią ziemi bartoszyckiej. Interesuje się też sztukami plastycznymi (haft i rysunek). Opublikowała zbiorki poezji i legend:
- Mateńko moja (1986)
- Te niemodne wiersze (1989)
- Syn miodu (1990)
- Siedem bartoszyckich legend (2009)
Nagrody i wyróżnienia
- 1984 – Wyróżnienie I Ogólnopolskiego Konkursu Satyry RSTK
- 1984 – III nagroda w konkursie „Chwile szczęścia” zorganizowanego przez redakcję „Warmii i Mazur” za prozę
- 1985 – III nagroda oraz nagroda specjalna w II Konkursie Poetyckim im. L. Turkowskiego „Bartoszyce' 85”
- 1987 – Nagroda specjalna naczelnika miasta w Konkursie Poetyckim im. L. Turkowskiego „Bartoszyce’ 87”
- 1988 – Nagroda specjalna V Konkursu Literackiego im. L. Turkowskiego „Bartoszyce’ 88”
- 1989 – Nagroda specjalna VI Konkursu Literackiego im. L. Turkowskiego „Bartoszyce’ 89”
- 2008 – Nadanie tytułu „Honorowego Obywatela Miasta Bartoszyce”
Bibliografia
- Bartoszycka Grupa Literacka „Barcja” 1983-2008 / [red. zesp. Jerzy Sałata, Urszula Drogomir, Jan Bachar]. – Olsztyn : Edytor Wers, 2009.
Zobacz też
- Tutaj znajdziesz twórczość poetki.
