Friedrich Heitmann
(1853 -1921) - architekt niemiecki związany z Prusami Wschodnimi (także jako Fritz Heitmann)
Biografia
Urodził się 27 października 1853 r. w Ahlen w Westfalii. Wraz z konserwatorem zabytków Adolfem Boetticherem prowadził w latach 1890–1896 akcję inwentaryzacyjną na terytorium Prus Wschodnich.
Jest projektantem szeregu kościołów na terenie ówczesnej diecezji warmińskiej, na ogół w formach neogotyckich, budowanych z cegły.
Fritz Heitmann wykorzystywał elementy zaczerpnięte z gotyckiej architektury Prus Krzyżackich, śmiało zestawiając je z elementami, które w regionie nigdy nie występowały, jak np. gotyckie wieże kościelne zwieńczone schodkowymi szczytami i sklepienia gwiaździste zestawione z granitowymi filarami międzynawowymi.
Architekt sporadycznie projektował również świątynie ewangelickie oraz stosował inne style architektoniczne. Prócz budowli sakralnych w swoim dorobku ma wille, które odnajdziemy na terenie dzielnicy Amalienau w Królewcu, budynki aministracyjne, gimnazjum i być może „ białe koszary” w Ostródzie. Jest też projektantem szpitala w Morągu, i autorem projektu rozbudowy Szpitala Mariackiego w Olsztynie (1906–1907). W 1914 otrzymał tytuł radcy budowlanego.
Ostatnie 3 lata życia architekt miałby spędzić na plebanii zbudowanego przez siebie w Królewcu kościoła św. Wojciecha. Zmarł 13 sierpnia 1921roku, pochowany został na przykościelnym cmentarzu. Jego wnukiem jest Heinrich Heitmann, członek zarządu firmy BMW.
Największe dzieło
Źródło: http://www.google.pl
Największym dziełem architekta jest neogotyckiKościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie (1901–1903). Ogólna kompozycja z wysoką wieżą główną i dwiema niższymi przy prezbiterium wzorowana jest na katedrach w Ulm i Fryburgu.
W olsztyńskim kościele w wersji ceglanej, z wyraźnymi cytatami z architektury średniowiecznej państwa krzyżackiego, ale w formie znanej z XIX w. Wieża wzorowana jest na wieży zamku krzyżackiego w Królewcu, prezbiterium nawiązuje do kościoła zamkowego w Malborku.
Inne wybrane realizacje
- neogotycki kościół w Klebarku Wielkim (1892-1896)
- neogotycki kościół w Brąswałdzie (1894-1896)
- neogotycki kościół św. Katarzyny w Kętrzynie (1895-1896)
- neogotycki kościół w Dywitach (1893-1897)
- neogotycki kościół w Kobułtach (1897–1899)
- neoromański ewangelicki Luizy (wnętrze przekształcone - 1899–1901)
- neogotycki kaplica św. Wojciecha w Królewcu (przebudowany - 1902–1904)
- neogotycki Świętej Rodziny w Królewcu (1904–1907 - obecnie filharmonia)
- neogotycki kościół św. Brunona w Wystruci (1912)
- neogotycki kościół w Biesowie (1910–1913)
- neobarokowy kościół w Sząbruku (rozbudowa - 1911-1913)
- neoromański kościół św. Józefa w Olsztynie (1912- 1913)
- neogotycki kościół w Jonkowie (rozbudowa - 1914)
- neorenesansowy kościół Lutra na Haberbergu w Królewcu (niezachowany)
- kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Ostródzie
- Kościół pw. św. Mikołaja w Sętalu
- Kościół pw. św. Walentego i św. Jakuba w Lipowcu
Bibliografia
1. Andrzej Rzempołuch: Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich. Olsztyn: Remix, 1992.
2.Bronisław Magdziarz (red. prow.): Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej Tom 1 i 2. Olsztyn: Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999.
3. A. Głowacz. Fritz Heitmann, architekt warmińskich kościołów. „Warmińsko-Mazurski Biuletyn Konserwatorski”. R. 5, 2003.
4. http://www.warmia24.kartuzy.pl
5. http://de.wikipedia.org/
6. http://www.ostpreussen.net/index.php?ctag=Allenstein
