Ryszard Demby
(1931- ) – polonista, działacz społeczny i regionalista, wieloletni kierownik Miejskiej Biblioteki Publicznej w Olecku
Spis treści
Biografia
Urodził się 9 marca 1931 r. w Lisich Kątach k. Grudziądza. W 1939 r. wraz z rodziną wysiedlony na północne Mazowsze, następnie wywieziony na przymusowe roboty do Prus Wschodnich. Rodzina przebywała w okolicach Morąga oraz Giżycka. Po wojnie osiedli na gospodarstwie w Bursztynowie. Jan Demby ukończył polonistykę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (1950-1955). Pół roku pracował na uczelni, następnie w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej we Wrocławiu (1955-1957). W 1957 r. zamieszkał w Olecku. Był kierownikiem Miejskiej Biblioteki w Olecku w latach 1957-1996.
Działalność
Mieszkając we Wrocławiu był współzałożycielem Dolnośląskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego. Obecnie jest jego członkiem honorowym. W Olecku czynnie włączył się w życie miasta i popularyzację wiedzy historycznej. Wiele lat przewodniczył Towarzystwu Miłośników Ziemi Oleckiej.
Twórczość
Ryszard Demby jest autorem wielu artykułów (m.in. publikowanych w czasopismach „Warmia i Mazury”, „Jaćwież”) oraz książek:
- Olecko i okolice (Białystok, 1973)
- Ziemia gołdapska (Warszawa, 1976)
- Jan Karol Sembrzycki. 1856-1919 (Suwałki, 1985)
- Ziemia olecka w pierwszych latach po II wojnie światowej (Olecko, 1994)
- W straduńskiej puszczy. Z dziejów osadnictwa na ziemi oleckiej (Olecko, 1998)
- Olecko. Czasy, ludzie, zdarzenia (Olecko, 2000)
- Widoki znad Legi (Olecko, 2002)
- Abecadło oleckie (Olecko, 2005)
- Pół wieku w Olecku (Olecko, 2010)
Nagrody i odznaczenia
- Nagroda Pasjonata „Przypisanych Północy” 2004 ( Nagroda Stowarzyszenia Kulturalnego „Przypisani Północy” za pasję wnikliwego badania i przekazywania historii Ziemi Oleckiej kolejnym pokoleniom, za interesujący głos w sprawie dziejów regionu, za bezinteresowne przywiązanie do grodu nad Legą)
- Medal „Zasłużony dla Olecka” (2005)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2011)
Bibliografia
- Szyszko, Agnieszka: Opowieść o Ryszardzie Dembym / Agnieszka Szyszko // „Jaćwież”. – Nr 19 (2002), s. 3-4.