Stefan Połom
(1938- ) – olsztyński poeta i prozaik; pseud.: (step), (Step)
Spis treści
Biografia
Urodził się 10 grudnia 1938 r. w Toruniu (woj. kujawsko-pomorskie). W 1956 r. ukończył egzaminem maturalnym Liceum Ogólnokształcące w Połczynie–Zdroju, następnie studiował filozofię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W tym też czasie był członkiem uniwersyteckiej grupy poetyckiej „Helikon” (1956-1957) oraz Orientacji Poetyckiej „Hybrydy” (1960-1971). W 1961 r. zamieszkał we Fromborku, gdzie do 1965 r. pracował w Muzeum Mikołaja Kopernika. Jednocześnie był sekretarzem redakcji czasopisma naukowego „Komentarze Fromborskie”. Podczas pobytu na Wzgórzu był pomocnikiem ks. Józefa Sianko podczas odrestaurowania Wielkich Organów Katedry fromborskiej i zabytkowego zegara katedralnego. Należał również do współtwórców Międzynarodowych Recitali Organowych w Katedrze Fromborskiej z dyspozycji Polskiego Radia Olsztyn (l. 1964-1965). W 1962 r. na krótko zamieszkał w Tykocinie (woj. podlaskie), następnie zaś osiedlił się w Olsztynie. Należał do Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego „Pojezierze”. W latach 1965-1972 kierował działem poezji w redakcji literackiej olsztyńskiej rozgłośni Polskiego Radia. W 1968 r. został członkiem Związku Literatów Polskich. W latach 80-tych XX w. wraz z aktorami olsztyńskiego Teatru im. Stefana Jaracza prowadził studium poetyckie dla młodzieży ze szkół średnich.
Twórczość
W 1960 r. zadebiutował na łamach czasopisma „Nowa Kultura” utworami Jezioro królewskie oraz Das Augenlicht. Poezje, opowiadania i felietony Połoma drukowano m.in. w czasopismach „Warmia i Mazury”, „ Głosie Olsztyńskim”, a następnie jego kontynuacji – „ Gazecie Olsztyńskiej”. Połom jest autorem słów do oratorium De Revolutionibus (1973), kompozycji Tadeusza Paciorkiewicza, poświęconej Mikołajowi Kopernikowi.
Publikacje
- słuchowisko Śmierć Kopernika (1963; Polskie Radio Olsztyn)
- Przymierze obłoków (Olsztyn, 1963)
- Włócznie (Warszawa, 1967)
- Notatnik reszelski / piórkiem H. Skurpski, piórem K. Oleksik, S. Połom (Olsztyn, 1968)
- W cieniu sierpnia (Olsztyn, 1971)
- Wierność (Olsztyn, 1973)
- Źródła zapomnienia (Toruń, 1975)
- Siódmy wspaniały świat roślin (Olsztyn, 1977)
- Wzgórze jasnowłosej (Olsztyn, 1982)
- Rok bez nieba (Olsztyn, 1982)
- Dzień słońca (Olsztyn, 1985)
- Sen o Adelajdzie (Olsztyn, 1987)
- Jezioro królewskie (Olsztyn, 1988)
- Płonące zwierciadła (Gdańsk, 1995)
- Zegar życia (Olsztyn, 2000)
- Motywy i wiersze (Olsztyn, 2004)
- Pielgrzym leśnego strumienia (Olsztyn, 2006)
- Krajobrazy sierpnia (Olsztyn, 1978) – wstęp, wybór i opracowanie
- Leśnictwo i łowiectwo (Olsztyn, 1978) – również opracowanie i redakcja
- Przybyszewska Katarzyna, Przepustka do wiecznej wiosny (Olsztyn, 1996) – redakcja
Jego wiersze opublikowano ponadto w licznych antologiach.
Nagrody i odznaczenia
Za swoją twórczość literacką był wielokrotnie nagradzany, m.in.:
- 1972 – odznaka Zasłużony dla Warmii i Mazur
- 1973 - Regionalna Nagroda im. Michała Lengowskiego
- 1978 – Honorowe Obywatelstwo Fromborka
- 1980 – odznaka Zasłużony Działacz Kultury
- 1985 – nagroda Wojewody Olsztyńskiego za szczególne osiągnięcia w dziedzinie kultury
- 1987 – nagroda Czerwonej Róży Klubu Studentów Wybrzeża „Żak” w Gdańsku
- Złoty Krzyż Zasługi
- 1990 – Odznaka Polskiego Towarzystwa Astronomicznego
- 1995 - Nagroda imienia Biskupa Ignacego Krasickiego
- 2004 - Nagroda Prezydenta Olsztyna
- 2008 - Odznaka Honorowa Zasłużony dla Kultury Polskiej
Ciekawostki
- W 1965 r. zawarł związek małżeński z Jadwigą Wojsław (rozwód 1974 r.), następnie wstąpił w ponownie w związek małżeński z Teresą Butajło, bibliotekarką (rozwód 1980 r.).
Bibliografia
- Kuncewicz, Piotr: Agonia i nadzieja : poezja polska od 1956 roku / Piotr Kuncewicz. T. 3. - Warszawa: Wydawnictwo BGW, 1993.
