Irena Misztal

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Wersja z dnia 14:50, 14 kwi 2011 autorstwa Arom2001 (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „thumb|right|200px|Źródło: [http://www.tygielkultury.eu/1_3_2010/aktual/30.htm www.tygielkultury.eu] (1908–2003) – nauczycielka,…”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

(1908–2003) – nauczycielka, działaczka oświatowa, poetka, pisarka związana a Ełkiem (właśc. Tamara Piotuch)

Biografia

Urodziła się jako Tamara Pietuchowa 11 grudnia 1908 r. w Dyneburgu. Rosyjskie nazwisko Pietuchow autorka zmieniła na Piotuch w międzywojennej Polsce (przybyła z rodziną do Polski w 1922 r.). Nazwiska Misztal zaczęła zaś używać po wyjściu za mąż w 1961 r. W kresie międzywojennym pracowała na Grodzieńszczyźnie jako nauczycielka. W czasie okupacji niemieckiej wstąpiła do Armii Krajowej i prowadziła tajną szkołę w Długopolu. Po zakończeniu wojny przyjechała do Polski. Najpierw pracowała w Hajnówce, a w 1946 r. zamieszkała w Ełku. Tutaj pracowała i tworzyła przez wiele lat. Zmarła 21 października 2003 r.

Działalność

Po przyjeździe do Ełku podjęła pracę jako nauczycielka. Uczyła w Szkole Podstawowej nr 2, w Liceum Pedagogicznym i w Zasadniczej Szkole Odzieżowej. Była członkinią Towarzystwa Miłośników Ełku. Przez wiele lat w ramach tego stowarzyszenia organizowała konkursy poetyckie dla dzieci, młodzieży i dorosłych.

Twórczość

Pierwsze wiersze napisała w języku rosyjskim będąc jeszcze uczennicą gimnazjum w Wiaźnie. Przez całe dziesięciolecia tworzyła przede wszystkim dla siebie, z wewnętrznej potrzeby, bez zamiaru publikowania. Zmiana nastąpiła dopiero, gdy autorka miała 79 lat. W 1987 r. zadebiutowała wierszami na łamach „Kuriera Podlaskiego” i „Krajobrazów”. Tworzyła utwory poetyckie, poematy, powieści i pamiętniki, a także sztuki teatralne dla dzieci. Opublikowała tomiki wierszy:

  • Rymy mojego życia (1988)
  • Spóźnione akordy (1990)
  • Ostatnie echa (1993)
  • W ogrodzie jesiennym (1999)

Napisała również zbiór opowiadań Jej powrót (1997) oraz tomy wspomnień: Okruchy życia (1993) i pięciotomowe Takie sobie dzieje (1999-2002). Dorobek literacki autorki w części pozostaje nadal w rękopisie (powieści, nowele, sztuki dramatyczne). Utwory opublikowane dostępne są w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Ełku, a najpełniejszy ich zbiór znajduje się w Książnicy Podlaskiej w Białymstoku.

Odznaczenia

  • Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego
  • Złoty Krzyż Zasługi
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
  • Medal XV–lecia Towarzystwa Miłośników Ełku (1994)
  • Honorowy Medal Towarzystwa Miłośników Ełku (1996)

Nagrody i wyróżnienia

  • Tytuł Ełczanina Roku za dokonania literackie, działalność pedagogiczną i pracę społeczną (1990)
  • Nominacja do tytułu Ełczanina 50-lecia (1995)

Ciekawostki

Bibliografia

  1. Drozdowska, Józefa: Irena Misztal - pisarka z Ełku / Józefa Drozdowska // „Bibliotekarz Podlaski”. - (2003), s. 142-144.
  2. (mos): Nie cała odeszła : zmarła Irena Misztal - pisarka, pedagog i społecznik / (mos) // „Gazeta Współczesna”. - 2003, nr 208, s. 1.

Zobacz też

  • Irena Tamara Misztal (1908-2003) – życie i twórczość, oprac. Stanisław Fietkiewicz, materiał zamieszczony na stronie internetowej [www.modn.elk.edu.pl/publikacje/2005/misztal.doc www.modn.elk.edu.pl]
  • Strona internetowa Konkursu Literackiego im. Ireny Tamary Misztal www.prostozserca.ugu.pl
  • Tomasz Cieślak, Gdyby nie historia, może zostałaby poetką rosyjską, materiał zamieszczony na stronie internetowej www.tygielkultury.eu