Tadeusz Ostojski
(1925-2008) – prozaik, tłumacz, dziennikarz i radiowiec (pseud.: Władysław Lipiński, Adam Kiemlicz)
Biografia
Urodził się 26 września 1925 r. w Toruniu, w rodzinie Adama i Anny z Misiaków. W czasie II wojny światowej pracował w ogrodnictwie. Po wojnie ukończył szkołę średnią i studiował prawo oraz ekonomię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1956 r. mieszkał w Olsztynie. Zmarł 29 maja 2008 r.
Działalność
W latach 1956-1960 pełnił funkcje kierownicze w aparacie partyjnym. W latach 1960-1966 był zastępcą redaktora naczelnego „Głosu Olsztyńskiego”, a następnie, do czasu przejścia na emeryturę w 1985 r., był redaktorem naczelnym olsztyńskiej Rozgłośni Polskiego Radia. Od 1978 r. był członkiem Związku Literatów Polskich.
Twórczość
Jego twórczość często zamieszczana była na łamach prasy regionalnej i na antenie Polskiego Radia. Debiutował opowiadaniami: Pchlarz, Motorek i W pociągu, zamieszczonymi w 1961 r. w „Głosie Olsztyńskim”. W kolejnych latach opublikował:
- Śniardowisko (1973) - zbiór opowiadań
- Zwierza gwiazda (1975) - zbiór opowiadań
- Mole zoo (1985) - powieść
Tadeusz Ostojski był również tłumaczem. Tłumaczył z niemieckiego twórczość Ernsta Wiecherta: Dzieci Jerorminów t. 1 i 2 (1973), Lasy i ludzie (1976), Baśnie (1983), Trójłyczko (1984) czy Proste życie (2004), a także Hansa Hellmuta Kirsta Pan Bóg śpi na Mazurach (1991 i 1993), Ericha Marię Remargu'a Na Zachodzie bez zmian (1992), czy Herberta Somplatzkiego Mazurskie legendy i baśnie (1999) wg Maxa Toeppena oraz Freda Breinersdorfera Nie zabija się bogatych klientów (1991). Wśród przekładów tego autora znalazły się także dramaty: Rainera Kerndla Cień polskiej dziewczyny (1964) i Horsta Salomona Gagatek (1971). Z kolei na język niemiecki przełożył wraz z Krystyną Binek tekst Oratorium de revolutionibus T. Paciorkiewicza i S. Połoma. Adaptował także dla teatru radiowego utwory Ewy Ostrowskiej (Nim jabłoń zdziczeje), Eugeniusza Szwarca (Smok) i Konstantego Paustowskiego, a także wspólnie z Anną Kochanowską utwór Nikt nie rodzi się żołnierzem. Napisał słuchowiska emitowane w programie lokalnym Polskiego Radia: Binduga (1983) i Przed pożarem świata (1984). Ponadto pod jego redakcją ukazały się:
- PPR na Warmii i Mazurach w latach 1945-1947 (1957)
- 50 lat plastyki na Warmii i Mazurach (1966)
- Osiągnięcia i perspektywy województwa olsztyńskiego 1956-1960, 1961-1965 (1961)
Ostatnią pozycją książkową Tadeusza Ostojskiego było opracowanie i uwspółcześnienie przekładu Wierzeń mazurskich Maxa P. Toeppena (2008).
Nagrody
- II Nagroda w ogólnopolskim konkursie na słuchowisko radiowe za adaptację radiową powieści K. Simonowa Nikt nie rodzi się żołnierzem (1969)
- Nagroda Prezydium Wojewódzkiej Rady narodowej w Olsztynie osiągnięcia twórcze i upowszechnienie kultury
- Nagroda dwutygodnika „Warmia i Mazury”
Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Medal za Zasługi dla Obronności Kraju
- Medal XXX-lecia i XL-lecia PRL
- Odznaka „Zasłużonym dla Warmii i Mazur”
- Medal Rodła
- Medal Kapituły Nagrody im. Biskupa Ignacego Krasickiego „Godzien Kraj Kochania” za wybitne tłumaczenia z języka niemieckiego dzieł Ernsta Wiecherta, Hansa Hellmuta Kirsta oraz Ericha Marii Remarque’a (1999)
Bibliografia
- Olsztyńskie biografie literackie 1945-1988 / praca zbiorowa pod red. Jana Chłosty. – Olsztyn : Towarzystwo Naukowe im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1991. – S. 73-74.
- Pióro i pamięć : 50-lecie oddziału Związków Literatów Polskich 1955-2005 : praca zbiorowa / pod red. Józefa Jacka Rojka. - Olsztyn : Związek Literatów Polskich ; Pracownia Wydawnicza ElSet, 2005. – S. 102-104.
- Rojek, Józef Jacek: Literaci & literatura Warmii i Mazur. Przewodnik eseistyczny / Józef Jacek Rojek. – Olsztyn : Fundacja Środowisk Twórczych, 2008. - S. 74-76.
- Współcześni pisarze województwa olsztyńskiego / [red. nauk. Edward Martuszewski ; aut. not biograficznych Jan Burakowski et al. ; aut. bibliogr. Sabina Siemaszko, Tamara Wajsbrot.]. - Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1972. - S. 97.
