Tadeusz Ostojski

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
Tadeusz Ostojski w Olsztynie w 2003 r. Fot. Czesław Wasiłowski.
Źródło: Ze zbiorów dżs WBP w Olsztynie
Snia.jpg

(1925-2008) – prozaik, tłumacz, dziennikarz i radiowiec (pseud.: Władysław Lipiński, Adam Kiemlicz)

Biografia

Urodził się 26 września 1925 r. w Toruniu, w rodzinie Adama i Anny z Misiaków. W czasie II wojny światowej pracował w ogrodnictwie. Po wojnie ukończył szkołę średnią i studiował prawo oraz ekonomię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1956 r. mieszkał w Olsztynie. Zmarł 29 maja 2008 r.

Działalność

W latach 1956-1960 pełnił funkcje kierownicze w aparacie partyjnym. W latach 1960-1966 był zastępcą redaktora naczelnego „Głosu Olsztyńskiego”, a następnie, do czasu przejścia na emeryturę w 1985 r., był redaktorem naczelnym olsztyńskiej Rozgłośni Polskiego Radia. Od 1978 r. był członkiem Związku Literatów Polskich.

Twórczość

Jego twórczość często zamieszczana była na łamach prasy regionalnej i na antenie Polskiego Radia. Debiutował opowiadaniami: Pchlarz, Motorek i W pociągu, zamieszczonymi w 1961 r. w „Głosie Olsztyńskim”. W kolejnych latach opublikował:

  • Śniardowisko (1973) - zbiór opowiadań
  • Zwierza gwiazda (1975) - zbiór opowiadań
  • Mole zoo (1985) - powieść

Tadeusz Ostojski był również tłumaczem. Tłumaczył z niemieckiego twórczość Ernsta Wiecherta: Dzieci Jerorminów t. 1 (1973; t. 2 tłumaczył Jerzy Ptaszyński), Lasy i ludzie (1976), Baśnie (1983), Trójłyczko (1984) czy Proste życie (2004), a także Hansa Hellmuta Kirsta Pan Bóg śpi na Mazurach (1991 i 1993), Ericha Marię Remargu'a Na Zachodzie bez zmian (1992), czy Herberta Somplatzkiego Mazurskie legendy i baśnie (1999) wg Maxa Toeppena oraz Freda Breinersdorfera Nie zabija się bogatych klientów (1991). Wśród przekładów tego autora znalazły się także dramaty: Rainera Kerndla Cień polskiej dziewczyny (1964) i Horsta Salomona Gagatek (1971). Z kolei na język niemiecki przełożył wraz z Krystyną Binek tekst Oratorium de revolutionibus T. Paciorkiewicza i S. Połoma. Adaptował także dla teatru radiowego utwory Ewy Ostrowskiej (Nim jabłoń zdziczeje), Eugeniusza Szwarca (Smok) i Konstantego Paustowskiego, a także wspólnie z Anną Kochanowską utwór Nikt nie rodzi się żołnierzem. Napisał słuchowiska emitowane w programie lokalnym Polskiego Radia: Binduga (1983) i Przed pożarem świata (1984). Ponadto pod jego redakcją ukazały się:

  • PPR na Warmii i Mazurach w latach 1945-1947 (1957)
  • 50 lat plastyki na Warmii i Mazurach (1966)
  • Osiągnięcia i perspektywy województwa olsztyńskiego 1956-1960, 1961-1965 (1961)

Ostatnią pozycją książkową Tadeusza Ostojskiego było opracowanie i uwspółcześnienie przekładu Wierzeń mazurskich Maxa P. Toeppena (2008).

Nagrody

  • II Nagroda w ogólnopolskim konkursie na słuchowisko radiowe za adaptację radiową powieści K. Simonowa Nikt nie rodzi się żołnierzem (1969)
  • Nagroda Prezydium Wojewódzkiej Rady narodowej w Olsztynie osiągnięcia twórcze i upowszechnienie kultury
  • Nagroda dwutygodnika „Warmia i Mazury

Odznaczenia

Bibliografia

  1. Olsztyńskie biografie literackie 1945-1988 / praca zbiorowa pod red. Jana Chłosty. – Olsztyn : Towarzystwo Naukowe im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1991. – S. 73-74.
  2. Pióro i pamięć : 50-lecie oddziału Związków Literatów Polskich 1955-2005 : praca zbiorowa / pod red. Józefa Jacka Rojka. - Olsztyn : Związek Literatów Polskich ; Pracownia Wydawnicza ElSet, 2005. – S. 102-104.
  3. Rojek, Józef Jacek: Literaci & literatura Warmii i Mazur. Przewodnik eseistyczny / Józef Jacek Rojek. – Olsztyn : Fundacja Środowisk Twórczych, 2008. - S. 74-76.
  4. Współcześni pisarze województwa olsztyńskiego / [red. nauk. Edward Martuszewski ; aut. not biograficznych Jan Burakowski et al. ; aut. bibliogr. Sabina Siemaszko, Tamara Wajsbrot.]. - Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1972. - S. 97.