Gerard Kwiatkowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(→Zobacz też) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Image:kwiatkowskig.jpg|thumb|right|200px|Wystawa w Kunststation Kleinsassen, kwiecień 2005. Fot. Jarosław Denisiuk.]] | [[Image:kwiatkowskig.jpg|thumb|right|200px|Wystawa w Kunststation Kleinsassen, kwiecień 2005. Fot. Jarosław Denisiuk.]] | ||
[[Image:kwiatkowskig2.jpg|thumb|right|200px|Praca przygotowana na Biennale Form Przestrzennych. Do czasu zaginięcia znajdująca się w Tolkmicku.]] | [[Image:kwiatkowskig2.jpg|thumb|right|200px|Praca przygotowana na Biennale Form Przestrzennych. Do czasu zaginięcia znajdująca się w Tolkmicku.]] | ||
| − | (1930- ) – artysta plastyk, animator kultury, założyciel [[Centrum Sztuki Galeria EL w Elblągu |Galerii EL w Elblągu]] (właśc. Jürgen Blum) | + | (1930-2015) – artysta plastyk, animator kultury, założyciel [[Centrum Sztuki Galeria EL w Elblągu |Galerii EL w Elblągu]] (właśc. Jürgen Blum) |
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodził się w 1930 r. w Ulnowie koło Prabut. Po zakończeniu działań wojennych, pozostał wraz z braćmi w [[ewim:Elbląg|Elblągu]] jako autochton (rodzice w akcji przesiedleńczej wyjechali za Odrę). Zmienił wówczas nazwisko Jürgen Blum na Gerard Kwiatkowski. W 1974 r. wyjechał do Niemiec, gdzie osiadł na stałe. | + | Urodził się w 1930 r. w Ulnowie koło Prabut. Po zakończeniu działań wojennych, pozostał wraz z braćmi w [[ewim:Elbląg|Elblągu]] jako autochton (rodzice w akcji przesiedleńczej wyjechali za Odrę). Zmienił wówczas nazwisko Jürgen Blum na Gerard Kwiatkowski. W 1974 r. wyjechał do Niemiec, gdzie osiadł na stałe. Zmarł 12 sierpnia 2015 r. <ref>http://dziennikelblaski.pl/291377,Gerard-Kwiatkowski-nie-zyje.html</ref> |
| − | |||
==Działalność== | ==Działalność== | ||
Rozpoczął działalność artystyczną w latach 50-tych. Był współzałożycielem i kierownikiem [[Klub Młodej Inteligencji „Czerwona Oberża” w Elblągu |Klubu Młodej Inteligencji „Czerwona Oberża” w Elblągu]] (1956-1961). W 1961 r., już jako członek Związku Polskich Artystów Plastyków zwrócił się do władz elbląskich o powierzenie jego opiece ruin [[Kościół pw. Najświętszej Marii Panny w Elblągu|kościoła podominikańskiego]] na Starym Mieście w celu urządzenia w jej ocalałych pomieszczeniach pracowni i galerii sztuki. Pierwszą wystawą [[Centrum Sztuki Galeria EL w Elblągu |Galerii EL]], urządzoną w 1961 r. jeszcze poza jej obiektem, była prezentacja malarstwa [[Janusz Hankowski |Janusza Hankowskiego]] oraz własnych rzeźb. Gerard Kwiatkowski był kierownikiem Galerii do 1974 r. Wszedłszy w kontakty z czołowymi przedstawicielami awangardy oraz wykorzystując swoje związki z Zakładami Mechanicznymi Zamech w Elblągu (w których piastował funkcję szefa pracowni plastycznej), w 1965 r. podjął wraz z [[Marian Bogusz |Marianem Boguszem]], współtwórcą i ideologiem koncepcji, inicjatywę zorganizowania [[Biennale Form Przestrzennych w Elblągu |Biennale Form Przestrzennych]] (pięć edycji w latach 1965-73). Po wyjeździe do Niemiec w 1974 r. realizował ideę stacjonizmu w sztuce, zakładając w różnych miejscach tzw. Stacje Sztuki (w klasztorze Cornberg, zamku Rittersheim, w Hunfeld, Fuldzie, Bad Hersfeld, Kleinsassen i innych). Od 1975 r. prowadził Wolną Akademię Sztuki w Hünfeld. Piętnaście lat później otworzył tam Museum of Modern Art o profilu międzynarodowym, skupiające twórców o rodowodzie konstruktywistycznym, którego jest obecnie dyrektorem. W roku 1993 założył Muzeum Artystów „Forum Sztuki Konkretnej” w Erfurcie oraz Muzeum Sztuki Redukcyjnej w Świerardowie Zdroju. | Rozpoczął działalność artystyczną w latach 50-tych. Był współzałożycielem i kierownikiem [[Klub Młodej Inteligencji „Czerwona Oberża” w Elblągu |Klubu Młodej Inteligencji „Czerwona Oberża” w Elblągu]] (1956-1961). W 1961 r., już jako członek Związku Polskich Artystów Plastyków zwrócił się do władz elbląskich o powierzenie jego opiece ruin [[Kościół pw. Najświętszej Marii Panny w Elblągu|kościoła podominikańskiego]] na Starym Mieście w celu urządzenia w jej ocalałych pomieszczeniach pracowni i galerii sztuki. Pierwszą wystawą [[Centrum Sztuki Galeria EL w Elblągu |Galerii EL]], urządzoną w 1961 r. jeszcze poza jej obiektem, była prezentacja malarstwa [[Janusz Hankowski |Janusza Hankowskiego]] oraz własnych rzeźb. Gerard Kwiatkowski był kierownikiem Galerii do 1974 r. Wszedłszy w kontakty z czołowymi przedstawicielami awangardy oraz wykorzystując swoje związki z Zakładami Mechanicznymi Zamech w Elblągu (w których piastował funkcję szefa pracowni plastycznej), w 1965 r. podjął wraz z [[Marian Bogusz |Marianem Boguszem]], współtwórcą i ideologiem koncepcji, inicjatywę zorganizowania [[Biennale Form Przestrzennych w Elblągu |Biennale Form Przestrzennych]] (pięć edycji w latach 1965-73). Po wyjeździe do Niemiec w 1974 r. realizował ideę stacjonizmu w sztuce, zakładając w różnych miejscach tzw. Stacje Sztuki (w klasztorze Cornberg, zamku Rittersheim, w Hunfeld, Fuldzie, Bad Hersfeld, Kleinsassen i innych). Od 1975 r. prowadził Wolną Akademię Sztuki w Hünfeld. Piętnaście lat później otworzył tam Museum of Modern Art o profilu międzynarodowym, skupiające twórców o rodowodzie konstruktywistycznym, którego jest obecnie dyrektorem. W roku 1993 założył Muzeum Artystów „Forum Sztuki Konkretnej” w Erfurcie oraz Muzeum Sztuki Redukcyjnej w Świerardowie Zdroju. | ||
| Linia 23: | Linia 22: | ||
#Tomczyk, Ryszard: ''Obszar Galerii El i początki aliansu ze sztukami plastycznymi'' / Ryszard Tomczyk // „Tygiel”. – 2005, nr 2-3, s. 5-19. | #Tomczyk, Ryszard: ''Obszar Galerii El i początki aliansu ze sztukami plastycznymi'' / Ryszard Tomczyk // „Tygiel”. – 2005, nr 2-3, s. 5-19. | ||
#Es: ''Honorowy Obywatel'' // „Tydzień w Elblągu”. – 2011, nr 9, s. 6. | #Es: ''Honorowy Obywatel'' // „Tydzień w Elblągu”. – 2011, nr 9, s. 6. | ||
| + | |||
| + | ==Przypisy== | ||
| + | <references/> | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Wersja z 09:13, 12 sie 2015
(1930-2015) – artysta plastyk, animator kultury, założyciel Galerii EL w Elblągu (właśc. Jürgen Blum)
Spis treści
Biografia
Urodził się w 1930 r. w Ulnowie koło Prabut. Po zakończeniu działań wojennych, pozostał wraz z braćmi w Elblągu jako autochton (rodzice w akcji przesiedleńczej wyjechali za Odrę). Zmienił wówczas nazwisko Jürgen Blum na Gerard Kwiatkowski. W 1974 r. wyjechał do Niemiec, gdzie osiadł na stałe. Zmarł 12 sierpnia 2015 r. [1]
Działalność
Rozpoczął działalność artystyczną w latach 50-tych. Był współzałożycielem i kierownikiem Klubu Młodej Inteligencji „Czerwona Oberża” w Elblągu (1956-1961). W 1961 r., już jako członek Związku Polskich Artystów Plastyków zwrócił się do władz elbląskich o powierzenie jego opiece ruin kościoła podominikańskiego na Starym Mieście w celu urządzenia w jej ocalałych pomieszczeniach pracowni i galerii sztuki. Pierwszą wystawą Galerii EL, urządzoną w 1961 r. jeszcze poza jej obiektem, była prezentacja malarstwa Janusza Hankowskiego oraz własnych rzeźb. Gerard Kwiatkowski był kierownikiem Galerii do 1974 r. Wszedłszy w kontakty z czołowymi przedstawicielami awangardy oraz wykorzystując swoje związki z Zakładami Mechanicznymi Zamech w Elblągu (w których piastował funkcję szefa pracowni plastycznej), w 1965 r. podjął wraz z Marianem Boguszem, współtwórcą i ideologiem koncepcji, inicjatywę zorganizowania Biennale Form Przestrzennych (pięć edycji w latach 1965-73). Po wyjeździe do Niemiec w 1974 r. realizował ideę stacjonizmu w sztuce, zakładając w różnych miejscach tzw. Stacje Sztuki (w klasztorze Cornberg, zamku Rittersheim, w Hunfeld, Fuldzie, Bad Hersfeld, Kleinsassen i innych). Od 1975 r. prowadził Wolną Akademię Sztuki w Hünfeld. Piętnaście lat później otworzył tam Museum of Modern Art o profilu międzynarodowym, skupiające twórców o rodowodzie konstruktywistycznym, którego jest obecnie dyrektorem. W roku 1993 założył Muzeum Artystów „Forum Sztuki Konkretnej” w Erfurcie oraz Muzeum Sztuki Redukcyjnej w Świerardowie Zdroju.
Aktywnie i twórczo promuje sztukę polską. Prowadzone przez niego muzeum współpracuje w Galerią EL w Elblągu.
Twórczość
W pierwszym okresie twórczości w latach 50-tych malował kompozycje fakturowe z użyciem obcych materiałów, zbliżone do poetyki informel i malarstwa materii. W latach 60-tych, ulegając wpływom konstruktywizmu, zaczął tworzyć metalowe formy geometryczne. Zbliżył się tym samym do postulatów redukcji formy i tworzenia konstelacji energii czasowych.
Nagrody i wyróżnienia
- Nagroda Prezydenta Elbląga (2010)
- Tytuł Honorowego Obywatela Elbląga (2011)
Bibliografia
- Denisiuk, Jarosław: Granice doświadczenia - doświadczanie granic. O retrospektywie Gerarda Kwiatkowskiego w Kunststation Kleinsassen 9.01-17.04.2005 uwag na marginesie kilka / Jarosław Denisiuk // „Tygiel”. - 2005, nr 2-3, s.20-23.
- Tomczyk, Ryszard: Bedeker elbląski. – Gdańsk : Wydawnictwo Oskar, 2000. - S. 111-113.
- Tomczyk, Ryszard: Obszar Galerii El i początki aliansu ze sztukami plastycznymi / Ryszard Tomczyk // „Tygiel”. – 2005, nr 2-3, s. 5-19.
- Es: Honorowy Obywatel // „Tydzień w Elblągu”. – 2011, nr 9, s. 6.
Przypisy
Zobacz też
- Strona internetowa Galerii El w Elblągu
