Eva Floryan-Løvborg: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Publikacje) |
|||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
==Publikacje== | ==Publikacje== | ||
| − | W 2010 r. w olsztyńskim [[ | + | W 2010 r. w olsztyńskim [[Pracownia Wydawnicza „ElSet” |Wydawnictwie ElSet]] ukazały się wspomnienia Evy Floryan-Lovborg zatytułowane ''Od czasu do czasu''. |
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Wersja z 17:29, 31 sty 2011
(1930- ) – duńska malarka polskiego pochodzenia, związana z Olsztynem, ilustratorka, z zawodu chemik
Spis treści
Biografia
Urodziła się 19 lutego 1930 r. w Warszawie jako Krystyna Ewa, córka Stanisława Floryana i Heleny ze Stępniewskich. Okres przedwojenny spędziła w Warszawie. W 1944 r. brała udział w Powstaniu Warszawskim jako łączniczka i sanitariuszka. Wiosną 1945 r. osiedliła się wraz z rodziną w Olsztynie na osiedlu nad Jeziorem Długim (ul. Rybaki). Po ukończeniu szkoły podstawowej jako pierwsza z uczennic uczęszczała do Gimnazjum Żeńskiego przy ul. Wyzwolenia w Olsztynie. We wrześniu 1945 r. wstąpiła do olsztyńskiego harcerstwa, gdzie aktywnie działała do czasu studiów. W 1949 r. zdała egzamin dojrzałości (według programu przyrodniczego) w Szkole Ogólnokształcącej Żeńskiej w Olsztynie. Jesienią tego roku rozpoczęła studia chemiczne na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. Na trzecim roku studiów została asystentem w Zakładzie Chemii Nieorganicznej u prof. Wiktora Kemuli. Egzamin magisterski zdała 30 czerwca 1954 r. Tuż po studiach, już jako żona Sławomira Siewierskiego, rozpoczęła pracę w Instytucie Badań Jądrowych. W 1956 r. w Olsztynie urodziła syna Jana Jakuba. W II połowie lat 60-tych osiedliła się wraz synem w Danii. W 1974 r. otrzymała obywatelstwo duńskie, a cztery lata później ponownie wyszła za mąż za duńskiego chemika Leifa Løvborga. W 1977 r. przeniosła się na wieś do Englerup, gdzie wybudowała dom.
Działalność
W 1959 r. odbyła roczny staż naukowy w Laboratorium Radiochemii w Cambridge. W 1965 r. podjęła pracę w Zakładzie Chemii w Risø w Danii. Zatrudniona jako pracownik naukowy w dziedzinie radiochemii i wykorzystania energii jądrowej. Uczestniczyła w wielu międzynarodowych konferencjach naukowych.
Twórczość
W połowie lat 70-tych zrezygnowała z pracy chemika i poświęciła się malarstwu. Współpracowała w ramach Stowarzyszenia Przyjaciół Sztuki w Risø, a następnie w Roskild. Pobierała lekcje u malarza i poety Emila Hørbov. Pierwsze prace malarskie inspirowane były pobytem w Olsztynie w domu rodzinnym, m.in. „Jabłoń jesienna” i „Jabłoń zimowa”(1974/1975). Kolejne powstawały pod wpływem pobytów wakacyjnych na Warmii (w Naterkach – „Zielone korony”). Początkowo tematem jej prac była wyłącznie natura: głównie drzewa i pejzaże. Po zapoznaniu polskiej graficzki Ireny Kuran-Boguckiej zainteresowała się abstrakcją. Jest również autorką plakatów, plansz oraz broszurek, m.in. dla Muzeum Statków Wikingów w Roskilde. Tworzy także ilustracje i okładki do publikacji
Wystawy
Prezentowała swoje prace m.in. w Danii (Charlottenborg, Kopenhaga, Permanentne), Szwecji (Malmø, Sztokholm), Włoszech (Florencja) oraz w Stanach Zjednoczonych (Nowy Jork). Po raz pierwszy w Olsztynie wystawiała swoje prace w 1975 r. w Galerii BWA. Jej prace można także było oglądać m.in. Warszawie, Słupsku, Bydgoszczy, Łodzi.
Publikacje
W 2010 r. w olsztyńskim Wydawnictwie ElSet ukazały się wspomnienia Evy Floryan-Lovborg zatytułowane Od czasu do czasu.
Bibliografia
- Floryan-Løvborg, Eva: Od czasu do czasu : wspomnienia / Eva Floryan-Løvborg. – Olsztyn : Pracownia Wydawnicza „ElSet”, 2010.
Zobacz też
- Strona internetowa autorki http://www.floryan.dk/en/index.htm
