Wiktor Marek Leyk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 5: | Linia 5: | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodził się 10 maja 1951 w [[ewim:Szczytno|Szczytnie]], w rodzinie mazurskich działaczy społecznych. Jest synem [[Emil Leyk|Emila Leyka]] - działacza plebiscytowego, kuratora parafii ewangelickiej w Szczytnie, bratankiem [[Fryderyk Leyk|Fryderyka Leyka]] – poety, działacza społecznego i politycznego oraz wnukiem [[Bogumił Leyk|Bogumiła Leyka]] – działacza ruchu gromadkarskiego na Mazurach. Po zdobyciu wykształcenia średniego pracował jako robotnik. W latach 1968-1972 studiował na politechnikach w Gdańsku i w Warszawie. Po przerwaniu studiów pracował jako nauczyciel i wychowawca w Zespole Szkół Zawodowych w Nidzicy (w latach 1973-1976). W 1976 przystąpił do Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego (pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego oraz przewodniczącego oddziału w Olsztynie). Z ramienia Stowarzyszenia sprawował mandat radnego Wojewódzkiej Rady Narodowej w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]]. Był członkiem Komitetu Wykonawczego Rady Wojewódzkiej PRON. W latach 1978-1980 był dyrektorem eksperymentalnego Zespołu Placówek Kultury i Sztuki w Szczytnie, któremu podlegały [[Miejski Dom Kultury w Szczytnie| Dom Kultury]], [[Miejska Biblioteka Publiczna w Szczytnie| Biblioteka]] oraz Szkoła Muzyczna. W 1985 został wybrany posłem na Sejm IX kadencji w okręgu olsztyńskim (nr 45).<ref>''Kandydaci na posłów do Sejmu z okręgu wyborczego nr 45'', „Gazeta Olsztyńska”, 1985, nr 214, s. 4-5.</ref> Zasiadał w sejmowych komisjach nadzwyczajnych ds. II etapu reformy gospodarczej oraz ds. stosunku państwa do kościoła katolickiego. Pomimo podjęcia pracy w Olsztynie i Warszawie nadal mieszkał w Szczytnie. W 1989 r. ponownie kandydował w wyborach do Sejmu z listy krajowej. Nie uzyskawszy mandatu wycofał się z aktywnej polityki. W 1994 r. został mianowany pełnomocnikiem wojewody olsztyńskiego ds. mniejszości narodowych i etnicznych. Urząd ten sprawował do 1998 r. W 2002 r. został doradcą marszałka sejmiku warmińsko-mazurskiego ds. mniejszości narodowych i etnicznych. Jest też szefem kancelarii | + | Urodził się 10 maja 1951 w [[ewim:Szczytno|Szczytnie]], w rodzinie mazurskich działaczy społecznych. Jest synem [[Emil Leyk|Emila Leyka]] - działacza plebiscytowego, kuratora [[ewim:Parafia Ewangelicko-Augsburska w Szczytnie|parafii ewangelickiej w Szczytnie]], bratankiem [[Fryderyk Leyk|Fryderyka Leyka]] – poety, działacza społecznego i politycznego oraz wnukiem [[Bogumił Leyk|Bogumiła Leyka]] – działacza ruchu gromadkarskiego na [[ewim:Mazury|Mazurach]]. Po zdobyciu wykształcenia średniego pracował jako robotnik. W latach 1968-1972 studiował na politechnikach w Gdańsku i w Warszawie. Po przerwaniu studiów pracował jako nauczyciel i wychowawca w Zespole Szkół Zawodowych w [[ewim:Nidzica|Nidzicy]] (w latach 1973-1976). |
| + | |||
| + | W 1976 przystąpił do [[ewim:Chrześcijańskie Stowarzyszenie Społeczne na Warmii i Mazurach|Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego]] (pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego oraz przewodniczącego oddziału w Olsztynie). Z ramienia Stowarzyszenia sprawował mandat radnego Wojewódzkiej Rady Narodowej w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]]. Był członkiem Komitetu Wykonawczego Rady Wojewódzkiej [[ewim:Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego na Warmii i Mazurach|PRON]]. W latach 1978-1980 był dyrektorem eksperymentalnego Zespołu Placówek Kultury i Sztuki w Szczytnie, któremu podlegały [[Miejski Dom Kultury w Szczytnie| Dom Kultury]], [[Miejska Biblioteka Publiczna w Szczytnie| Biblioteka]] oraz [[ewim:Państwowa Szkoła Muzyczna w Szczytnie|Szkoła Muzyczna]]. W 1985 został wybrany posłem na Sejm IX kadencji w okręgu olsztyńskim (nr 45).<ref>''Kandydaci na posłów do Sejmu z okręgu wyborczego nr 45'', „Gazeta Olsztyńska”, 1985, nr 214, s. 4-5.</ref> Zasiadał w sejmowych komisjach nadzwyczajnych ds. II etapu reformy gospodarczej oraz ds. stosunku państwa do kościoła katolickiego. Pomimo podjęcia pracy w Olsztynie i Warszawie nadal mieszkał w Szczytnie. W 1989 r. ponownie kandydował w wyborach do Sejmu z listy krajowej. Nie uzyskawszy mandatu wycofał się z aktywnej polityki. W 1994 r. został mianowany pełnomocnikiem wojewody olsztyńskiego ds. mniejszości narodowych i etnicznych. Urząd ten sprawował do 1998 r. W 2002 r. został doradcą marszałka sejmiku warmińsko-mazurskiego ds. mniejszości narodowych i etnicznych. Jest też szefem kancelarii Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego. | ||
==Działalność== | ==Działalność== | ||
| − | Od początku swojej działalności społecznej za priorytetowe uznawał zachowanie ekologicznej, historycznej i krajobrazowej spuścizny Warmii i Mazur.<ref>Bohdan Dzitko, ''Pasje Wiktora Marka Leyka'', „Warmia i Mazury”, 1985, nr 19, s. 9.</ref>. Podczas licznych wystąpień poruszał trudne kwestie sprawy mazurskiej, m.in. podejmował starania o ratowanie historycznej wsi Klon oraz zgłaszał interpelacje w sprawie przeznaczenia budynku Konsulatu Polskiego czy zawiązania Mazurskiego Zrzeszenia Kulturalnego. Jako wiceprezes Koła Poselskiego Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego odpowiadał za sprawy ekumeniczne oraz za kontakty z zagranicą. Wiele wówczas podróżował. Odbył m.in. wizytę do Grecji, podczas której badał ślady działalności wojennej mazurskich przodków. W latach 1986-1989 pracował w Ogólnopolskim Komitecie Grunwaldzkim. Był założycielem kwartalnika „Studia i Dokumenty Ekumeniczne”. W latach 1983-1990 stał na czele redakcji. W latach 90-tych pełnił funkcję dyrektora generalnego Polskiej YMCA (Chrześcijańskie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej YMCA).<ref>Wiktor Marek Leyk, ''Pomysł na zgiełk'', rozm. przepr. Krzysztof Panasik, „Gazeta Olsztyńska”, 1994, nr 141, s. 3.</ref> Od 1990 r. jest członkiem Kapituły [[Nagroda imienia Biskupa Ignacego Krasickiego |Nagrody imienia Biskupa Ignacego Krasickiego]].<ref>Tomasz Śrutkowski, Waldemar Żebrowski, ''Historia Nagrody imienia Biskupa Ignacego Krasickiego'', Olsztyn, ElSet, 1998.</ref> Wielokrotnie wypowiadał się na łamach pism lokalnych: „[[Warmia i Mazury]]”, „[[Masurische Storchenpost]]”, „[[Gazeta Olsztyńska]]”. Publikował też recenzje książek regionalnych np. ''Rozogi w dziejach pogranicza mazursko-kurpiowskiego'' (1996) czy Waldemara Mierzwy ''Dąbrówno-Gilgenburg, którego nie ma...= Gilgenburg, das nicht mehr Gilgenburg gibt...'' (2000). | + | Od początku swojej działalności społecznej za priorytetowe uznawał zachowanie ekologicznej, historycznej i krajobrazowej spuścizny [[ewim:Warmia|Warmii]] i [[ewim:Mazury|Mazur]].<ref>Bohdan Dzitko, ''Pasje Wiktora Marka Leyka'', „Warmia i Mazury”, 1985, nr 19, s. 9.</ref>. Podczas licznych wystąpień poruszał trudne kwestie sprawy mazurskiej, m.in. podejmował starania o ratowanie historycznej wsi [[ewim:Klon|Klon]] oraz zgłaszał interpelacje w sprawie przeznaczenia budynku Konsulatu Polskiego czy zawiązania Mazurskiego Zrzeszenia Kulturalnego. Jako wiceprezes Koła Poselskiego Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego odpowiadał za sprawy ekumeniczne oraz za kontakty z zagranicą. Wiele wówczas podróżował. Odbył m.in. wizytę do Grecji, podczas której badał ślady działalności wojennej mazurskich przodków. W latach 1986-1989 pracował w Ogólnopolskim Komitecie Grunwaldzkim. Był założycielem kwartalnika „Studia i Dokumenty Ekumeniczne”. W latach 1983-1990 stał na czele redakcji. W latach 90-tych pełnił funkcję dyrektora generalnego Polskiej YMCA (Chrześcijańskie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej YMCA).<ref>Wiktor Marek Leyk, ''Pomysł na zgiełk'', rozm. przepr. Krzysztof Panasik, „Gazeta Olsztyńska”, 1994, nr 141, s. 3.</ref> Od 1990 r. jest członkiem Kapituły [[Nagroda imienia Biskupa Ignacego Krasickiego |Nagrody imienia Biskupa Ignacego Krasickiego]].<ref>Tomasz Śrutkowski, Waldemar Żebrowski, ''Historia Nagrody imienia Biskupa Ignacego Krasickiego'', Olsztyn, ElSet, 1998.</ref> Wielokrotnie wypowiadał się na łamach pism lokalnych: „[[Warmia i Mazury]]”, „[[Masurische Storchenpost]]”, „[[Gazeta Olsztyńska]]”. Publikował też recenzje książek regionalnych np. ''Rozogi w dziejach pogranicza mazursko-kurpiowskiego'' (1996) czy Waldemara Mierzwy ''Dąbrówno-Gilgenburg, którego nie ma...= Gilgenburg, das nicht mehr Gilgenburg gibt...'' (2000). |
Angażuje się w organizację i uczestniczy w imprezach kulturalnych poświęconych integracji środowisk mniejszości etnicznych i narodowych: Cyganów, Ukraińców, Romów w regionie Warmii i Mazur. Występował m.in. z wykładami podczas Międzynarodowego Dnia Romów organizowanego w Olsztynie przez Urząd Marszałkowski Województwa Warmińsko-Mazurskiego, [[Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie]] oraz Fundację Sztuki „[[Pantomima Olsztyńska]]” (2001, 2002). | Angażuje się w organizację i uczestniczy w imprezach kulturalnych poświęconych integracji środowisk mniejszości etnicznych i narodowych: Cyganów, Ukraińców, Romów w regionie Warmii i Mazur. Występował m.in. z wykładami podczas Międzynarodowego Dnia Romów organizowanego w Olsztynie przez Urząd Marszałkowski Województwa Warmińsko-Mazurskiego, [[Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie]] oraz Fundację Sztuki „[[Pantomima Olsztyńska]]” (2001, 2002). | ||
| Linia 39: | Linia 41: | ||
[[Category:Powiat szczycieński|Leyk,Wiktor Marek]] | [[Category:Powiat szczycieński|Leyk,Wiktor Marek]] | ||
[[Category:Olsztyn|Leyk,Wiktor Marek]] | [[Category:Olsztyn|Leyk,Wiktor Marek]] | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:Szczytno|Leyk,Wiktor Marek]] |
| − | [[Category: | + | [[Category:Badacze historii i kultury|Leyk,Wiktor Marek]] |
| − | [[Category: | + | [[Category:Posłowie|Leyk,Wiktor Marek]] |
| − | + | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:1945-1989|Leyk,Wiktor Marek]] |
| − | [[Category: | + | [[Category:1990-|Leyk,Wiktor Marek]] |
Wersja z 20:21, 5 sie 2014
Źródło: www.olsztyn24.com
(1951- ) - działacz społeczny, zaangażowany w sprawy mazurskiej społeczności ewangelickiej oraz mniejszości narodowych i etnicznych na Warmii i Mazurach, polityk
Spis treści
Biografia
Urodził się 10 maja 1951 w Szczytnie, w rodzinie mazurskich działaczy społecznych. Jest synem Emila Leyka - działacza plebiscytowego, kuratora parafii ewangelickiej w Szczytnie, bratankiem Fryderyka Leyka – poety, działacza społecznego i politycznego oraz wnukiem Bogumiła Leyka – działacza ruchu gromadkarskiego na Mazurach. Po zdobyciu wykształcenia średniego pracował jako robotnik. W latach 1968-1972 studiował na politechnikach w Gdańsku i w Warszawie. Po przerwaniu studiów pracował jako nauczyciel i wychowawca w Zespole Szkół Zawodowych w Nidzicy (w latach 1973-1976).
W 1976 przystąpił do Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego (pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego oraz przewodniczącego oddziału w Olsztynie). Z ramienia Stowarzyszenia sprawował mandat radnego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie. Był członkiem Komitetu Wykonawczego Rady Wojewódzkiej PRON. W latach 1978-1980 był dyrektorem eksperymentalnego Zespołu Placówek Kultury i Sztuki w Szczytnie, któremu podlegały Dom Kultury, Biblioteka oraz Szkoła Muzyczna. W 1985 został wybrany posłem na Sejm IX kadencji w okręgu olsztyńskim (nr 45).[1] Zasiadał w sejmowych komisjach nadzwyczajnych ds. II etapu reformy gospodarczej oraz ds. stosunku państwa do kościoła katolickiego. Pomimo podjęcia pracy w Olsztynie i Warszawie nadal mieszkał w Szczytnie. W 1989 r. ponownie kandydował w wyborach do Sejmu z listy krajowej. Nie uzyskawszy mandatu wycofał się z aktywnej polityki. W 1994 r. został mianowany pełnomocnikiem wojewody olsztyńskiego ds. mniejszości narodowych i etnicznych. Urząd ten sprawował do 1998 r. W 2002 r. został doradcą marszałka sejmiku warmińsko-mazurskiego ds. mniejszości narodowych i etnicznych. Jest też szefem kancelarii Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego.
Działalność
Od początku swojej działalności społecznej za priorytetowe uznawał zachowanie ekologicznej, historycznej i krajobrazowej spuścizny Warmii i Mazur.[2]. Podczas licznych wystąpień poruszał trudne kwestie sprawy mazurskiej, m.in. podejmował starania o ratowanie historycznej wsi Klon oraz zgłaszał interpelacje w sprawie przeznaczenia budynku Konsulatu Polskiego czy zawiązania Mazurskiego Zrzeszenia Kulturalnego. Jako wiceprezes Koła Poselskiego Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego odpowiadał za sprawy ekumeniczne oraz za kontakty z zagranicą. Wiele wówczas podróżował. Odbył m.in. wizytę do Grecji, podczas której badał ślady działalności wojennej mazurskich przodków. W latach 1986-1989 pracował w Ogólnopolskim Komitecie Grunwaldzkim. Był założycielem kwartalnika „Studia i Dokumenty Ekumeniczne”. W latach 1983-1990 stał na czele redakcji. W latach 90-tych pełnił funkcję dyrektora generalnego Polskiej YMCA (Chrześcijańskie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej YMCA).[3] Od 1990 r. jest członkiem Kapituły Nagrody imienia Biskupa Ignacego Krasickiego.[4] Wielokrotnie wypowiadał się na łamach pism lokalnych: „Warmia i Mazury”, „Masurische Storchenpost”, „Gazeta Olsztyńska”. Publikował też recenzje książek regionalnych np. Rozogi w dziejach pogranicza mazursko-kurpiowskiego (1996) czy Waldemara Mierzwy Dąbrówno-Gilgenburg, którego nie ma...= Gilgenburg, das nicht mehr Gilgenburg gibt... (2000). Angażuje się w organizację i uczestniczy w imprezach kulturalnych poświęconych integracji środowisk mniejszości etnicznych i narodowych: Cyganów, Ukraińców, Romów w regionie Warmii i Mazur. Występował m.in. z wykładami podczas Międzynarodowego Dnia Romów organizowanego w Olsztynie przez Urząd Marszałkowski Województwa Warmińsko-Mazurskiego, Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie oraz Fundację Sztuki „Pantomima Olsztyńska” (2001, 2002).
Udział w organizacjach
Poza aktywną działalnością w Chrześcijańskim Stowarzyszeniu Społecznym był członkiem organizacji międzynarodowych: m.in.
- Komitetu Roboczego Chrześcijańskiej Konferencji Pokojowej w Pradze
- Ekumenicznej Grupy ds. Informacji w Europie
Ponadto działał w organizacjach regionalnych:
- Towarzystwo Przyjaciół Szczytna (przez wiele lat pełnił funkcje prezesa)
- Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Pojezierze” (do 1981 r. był członkiem Zarządu Głównego oraz jego prezydium)
Od 2004 r. jest członkiem Kuratorium Fundacji Laurentius.
Ciekawostki
W lutym 1987 r. w Domu Środowisk Twórczych w Olsztynie odbyła się coroczna prezentacja szopki noworocznej. Jedną z postaci zaprezentowanych podczas przedstawienia był Wiktor Marek Leyk. Autorem tekstu jest Władysław Katarzyński.[5]
Przypisy
- ↑ Kandydaci na posłów do Sejmu z okręgu wyborczego nr 45, „Gazeta Olsztyńska”, 1985, nr 214, s. 4-5.
- ↑ Bohdan Dzitko, Pasje Wiktora Marka Leyka, „Warmia i Mazury”, 1985, nr 19, s. 9.
- ↑ Wiktor Marek Leyk, Pomysł na zgiełk, rozm. przepr. Krzysztof Panasik, „Gazeta Olsztyńska”, 1994, nr 141, s. 3.
- ↑ Tomasz Śrutkowski, Waldemar Żebrowski, Historia Nagrody imienia Biskupa Ignacego Krasickiego, Olsztyn, ElSet, 1998.
- ↑ Władysław Katarzyński, Olsztyńska Szopka Noworoczna, „Warmia i Mazury”, 1987, nr 6, s. 16.
Bibliografia
- eska: Pełnomocnik mniejszości / eska // „Gazeta Olsztyńska”. – 1999, nr 208, s. 2.
- Leyk, Wiktor Marek: Praca w Sejmie przekroczyła moje o niej wyobrażenia / Wiktor Marek Leyk ; rozm. przepr. Grażyna Sokołowska // „Warmia i Mazury”. – 1987, nr 17, s. 7.
- Leyk, Wiktor Marek: W bufecie ceny rosną / Wiktor Marek Leyk ; rozm. przepr. Władysław Katarzyński // „Gazeta Olsztyńska”. – 1989, nr 124, s. 3.
Zobacz też
- Leyk, Marek Wiktor: Zakorzenione wizje, materiał na stronie www.domwarminski.pl ; Toż: Leyk, Marek Wiktor: Zakorzenione wizje / Marek Wiktor Leyk // „Warmia i Mazury”. – 2001, nr 3, s. 16-17.
- Leyk, Wiktor Marek, ks. Otello, Ryszard: Saga rodu Leyków. Mazurskie życiorysy, materiał na stronie diec.mazurska.luteranie.pl ; Toż: Stańczyk, Tomasz: Saga jednego rodu / Tomasz Stańczyk // „Razem”. – 1990, nr 19, s. 6-7.
