Adam Szubski

Źródło: Szubski. Oblicza. Metal i kruszywo, katalog z archiwum WBP w Olsztynie.

Z cyklu Oblicza, technika własna.
Źródło: Szubski. Oblicza. Metal i kruszywo, katalog z archiwum WBP w Olsztynie.

Źródło: Warmia i Mazury. Polska niezwykła, Warszawa, 2007, s. 82.

(1931- ) – rzeźbiarz

Biografia

Urodził się w 1931 r. w Warszawie. Przez 10 lat pracował jako kamieniarz i modelarz-sztukator. Tradycje pracy rzeźbiarskiej w metalu przejął po ojcu (przedwojennym artyście metaloplastyku, medaliście wielu wystaw międzynarodowych). Obecnie mieszka we wsi Zgon, w zabytkowej mazurskiej chacie z XIX w., w której mieści się też jego pracownia.

Twórczość

Przez wiele lat tworzył w metalu (cynk, miedź i mosiądz oraz kwas solny do wytrawiania) prace kameralne i przestrzenne oraz sztukę użytkową o charakterze unikatowym. Z czasem wytworzył własną technikę, w której powstał m.in. cykl „Oblicza”. W niej też „portretuje ludzi”. Kompozycje Szubskiego są „pełne prostoty, poezji, groteski i żartu. W pracach artysta kojarzy rzeźbę, relief i płaskorzeźbę (…) Metal jest tworzywem równie wdzięcznym jak kamień czy drewno, trzeba jedynie, jak twierdzi artysta, zgłębić jego tajemnicę.” W swojej pracy stosuje blachę, posługuje się spawarką i kowadłem. Przystępując do pracy nie wykonuje żadnych szkiców czy rysunków. Projekt i dzieło powstają jednocześnie. Tematem jego dzieł są ludzie (charakterystyczne postacie, rzeźby głów, odlewy twarzy). Jego prace zostały zakupione do wielu kolekcji prywatnych i muzealnych w Europie i na świecie (Watykan, USA, Japonia). We wsi Zgon organizuje wystawy, pokazy, małe spektakle artystyczne. Jego rzeźby zdobią okoliczne zabudowania.

Wystawy

W latach 1962-1963 prezentował swoje prace na murach warszawskiego Barbakanu oraz w kawiarni „Kamienne Schodki” na Rynku Starego Miasta w Warszawie. W latach 70-tych brał udział w wystawach we Frankfurcie, Monachium, Hamburgu (Niemcy), Palermo i Firenze (Włochy), Rotterdamie (Holandia), Sztokholmie i Goeteborgu (Szwecja), Wiedniu (Austria). W 1999 r. uczestniczył w XV Salonie Rzeźby – Wiosna – Warszawa. Miał wystawy indywidualne w Polsce i na świecie:

• Szwecja (rokrocznie w latach 1967-1970)
• Japonia (1972)
• Francja – Sorbona (1973)
• TSS „Stefan Batory” (1986)
• USA – Orchard Like (1986)
• Kazimierz Dolny –„Galeria Łazorek” (1987)
• Puławy- Klub MPiK (1994)
• Pranie – Muzeum Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (2001)
• Warszawa – Art. Barbakan (2002)
• Mrągowo – Centrum Kultury i Turystyki (2002)
• Olsztyn – Galeria Sztuki Współczesnej (2004)

Udział w organizacjach

Jest członkiem Związku Artystów Rzeźbiarzy. Związany z grupą malarzy „niezależni 69” oraz „Barbakan”. Wspólnie z żoną Anną założył Stowarzyszenie Kulturalne „Nasz Zgon”, w którym aktywizuje lokalną społeczność do działań twórczych.

Bibliografia

1. Adam Szubski : oblicza : metal i kruszywo : [katalog wystawy] / oprac. graf. Andrzej Mierzyński. - Olsztyn : Galeria Sztuki Współczesnej BWA, 2004.
2. wu-ka: Gabinet figur : Pranie / wu-ka // „Gazeta Olsztyńska”. - 2001, nr 141, s. 6.
3. Stelmach, Monika: W Zgonie mogli stać się nieśmiertelni / Monika Stelmach // „Gazeta Współczesna”. - 2001, nr 155, dod. „Tydzień”, s. I, XI.
4. Mierzyńska, Elżbieta: Maski Szubskiego / Elżbieta Mierzyńska // „Gazeta Olsztyńska”. - 2003, nr 219, dod. „Reporter”, nr 40, s. 8-9.
5. Mierzyńska, Elżbieta: Polecam Zgon - wieś Zgon / Elżbieta Mierzyńska // „Gazeta Olsztyńska”. - 2003, nr 154, dod. „Reporter”, nr 29, s. 4-5.