Teresa Bratek: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Utworzył nową stronę „(1934- ) - poetka, nauczycielka, współzałożycielka Grupy Literackiej „Bareja” ==Biografia== Ur. 19 stycznia 1934 r. w Warszawie. Ukończyła zaoczne studia po…”)
 
Linia 1: Linia 1:
(1934- ) - poetka, nauczycielka, współzałożycielka  Grupy Literackiej „Bareja”
+
(1934- ) - poetka, nauczycielka, współzałożycielka  [[Bartoszycka Grupa Literacka „Barcja”|Grupy Literackiej „Barcja”]]
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Ur. 19 stycznia 1934 r. w Warszawie. Ukończyła zaoczne studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1954 r. mieszka w Bartoszycach. Obecnie na emeryturze.
+
Urodziła się 19 stycznia 1934 r. w Warszawie. Ukończyła zaoczne studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1954 r. mieszka w Bartoszycach. Obecnie na emeryturze.
  
 
==Twórczość==
 
==Twórczość==
Debiutowała w 1982 r. wierszami „Biała róża” i „Groch” w „Gromadzie-Rolniku Polskim”. Autorka bartoszyckich legend, fraszek, poezji oraz  kolęd do których melodie układała sama, potem we współpracy z Marią i Stanisławem Zacharewiczami. Wykonanie „Przyśpiewka z Zapaski”, zespół Bartoszyckiego Domu Kultury. Współzałożycielka Bartoszyckiej Grupy Literackiej „Barcja” (1983). Swoje wiersze publikowała w czasopismach ogólnopolskich (Nasza Wieś, Twórczość Robotników, Gromada-Rolnik Polski) i regionalnych (Gazeta Olsztyńska, Warmia i Mazury, Dziennik Pojezierza), almanachach. Była dziennikarką „Wiadomości Bartoszyckich”. Autorka legend związanych z historią ziemi bartoszyckiej. Interesuje się też sztukami plastycznymi (haft i rysunek). Opublikowała zbiorki poezji i legend:
+
Debiutowała w 1982 r. wierszami „Biała róża” i „Groch” w „Gromadzie-Rolniku Polskim”. Autorka bartoszyckich legend, fraszek, poezji oraz  kolęd do których melodie układała sama, potem we współpracy z [[Maria Zacharewicz|Marią]] i [[Stanisław Zacharewicz|Stanisławem Zacharewiczami]]. Wykonanie „[[Przyśpiewka z Zapaski]]”, zespół [[Bartoszycki Dom Kultury|Bartoszyckiego Domu Kultury]]. Współzałożycielka [[Bartoszycka Grupa Literacka „Barcja”|Bartoszyckiej Grupy Literackiej „Barcja”]] (1983). Swoje wiersze publikowała w czasopismach ogólnopolskich (Nasza Wieś, Twórczość Robotników, Gromada-Rolnik Polski) i regionalnych („[[Gazeta Olsztyńska]]", „[[Warmia i Mazury]]", „[[Dziennik Pojezierza]]"), almanachach. Była dziennikarką „[[Wiadomości Bartoszyckie|Wiadomości Bartoszyckich]]”. Autorka legend związanych z historią ziemi bartoszyckiej. Interesuje się też sztukami plastycznymi (haft i rysunek). Opublikowała zbiorki poezji i legend:
 
*Mateńko moja (1986)
 
*Mateńko moja (1986)
 
*Te niemodne wiersze (1989)
 
*Te niemodne wiersze (1989)
Linia 13: Linia 13:
 
==Nagrody i wyróżnienia==
 
==Nagrody i wyróżnienia==
 
*1984 – Wyróżnienie I Ogólnopolskiego Konkursu Satyry RSTK
 
*1984 – Wyróżnienie I Ogólnopolskiego Konkursu Satyry RSTK
*1984 – III nagroda w konkursie „Chwile szczęścia” zorg. przez redakcję „Warmii i Mazur” za prozę
+
*1984 – III nagroda w konkursie „Chwile szczęścia” zorg. przez redakcję „[[Warmia i Mazury|Warmii i Mazur]]” za prozę
*1985 – III nagroda oraz nagroda specjalna w II Konkursie Poetyckim  im. L. Turkowskiego „Bartoszyce 85”
+
*1985 – III nagroda oraz nagroda specjalna w II [[Konkurs Poetycki im. Leonarda Turkowskiego|Konkursie Poetyckim  im. L. Turkowskiego]] „Bartoszyce 85”
*1987 – Nagroda specjalna naczelnika miasta w Konkursie Poetyckim im. L. Turkowskiego „Bartoszyce’87”
+
*1987 – Nagroda specjalna naczelnika miasta w [[Konkurs Poetycki im. Leonarda Turkowskiego|Konkursie Poetyckim im. L. Turkowskiego]] „Bartoszyce’87”
*1988 – Nagroda specjalna V Literackiego Konkursu im. L. Turkowskiego
+
*1988 – Nagroda specjalna V [[Konkurs Poetycki im. Leonarda Turkowskiego|Literackiego Konkursu im. L. Turkowskiego]]
*1989 – Nagroda specjalna VI Konkursu Literackiego im. L. Turkowskiego „Bartoszyce’89”
+
*1989 – Nagroda specjalna VI [[Konkurs Poetycki im. Leonarda Turkowskiego|Konkursu Literackiego im. L. Turkowskiego]] „Bartoszyce’89”
 
*2008 – Nadanie tytułu „Honorowego Obywatela Miasta Bartoszyce”
 
*2008 – Nadanie tytułu „Honorowego Obywatela Miasta Bartoszyce”
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
#Bartoszycka Grupa Literacka „Barcja” 1983-2008 / [red. zesp. Jerzy Sałata, Urszula Drogomir, Jan Bachar]. – Olsztyn : Edytor Wers, 2009.
+
#''Bartoszycka Grupa Literacka „Barcja” 1983-2008'' / [red. zesp. Jerzy Sałata, Urszula Drogomir, Jan Bachar]. – Olsztyn : Edytor Wers, 2009.
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==

Wersja z 21:28, 4 cze 2010

(1934- ) - poetka, nauczycielka, współzałożycielka Grupy Literackiej „Barcja”

Biografia

Urodziła się 19 stycznia 1934 r. w Warszawie. Ukończyła zaoczne studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1954 r. mieszka w Bartoszycach. Obecnie na emeryturze.

Twórczość

Debiutowała w 1982 r. wierszami „Biała róża” i „Groch” w „Gromadzie-Rolniku Polskim”. Autorka bartoszyckich legend, fraszek, poezji oraz kolęd do których melodie układała sama, potem we współpracy z Marią i Stanisławem Zacharewiczami. Wykonanie „Przyśpiewka z Zapaski”, zespół Bartoszyckiego Domu Kultury. Współzałożycielka Bartoszyckiej Grupy Literackiej „Barcja” (1983). Swoje wiersze publikowała w czasopismach ogólnopolskich (Nasza Wieś, Twórczość Robotników, Gromada-Rolnik Polski) i regionalnych („Gazeta Olsztyńska", „Warmia i Mazury", „Dziennik Pojezierza"), almanachach. Była dziennikarką „Wiadomości Bartoszyckich”. Autorka legend związanych z historią ziemi bartoszyckiej. Interesuje się też sztukami plastycznymi (haft i rysunek). Opublikowała zbiorki poezji i legend:

  • Mateńko moja (1986)
  • Te niemodne wiersze (1989)
  • Syn miodu (1990)
  • Siedem bartoszyckich legend (2009)

Nagrody i wyróżnienia

Bibliografia

  1. Bartoszycka Grupa Literacka „Barcja” 1983-2008 / [red. zesp. Jerzy Sałata, Urszula Drogomir, Jan Bachar]. – Olsztyn : Edytor Wers, 2009.

Zobacz też

Tutaj znajdziesz twórczość poetki.