Michał Lengowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Biografia)
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Image:Lskan2.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]][[Image:Lengo.jpg|thumb|right|200px|Pomnik M. Lengowskiego w Olsztynie.<br> Fot. R. Sternik<br>Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]]
+
[[Image:Lskan2.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]]
 +
[[Image:Dzialacze bierut.jpg|thumb|right|200px|Od lewej: [[Alojzy Śliwa]], Prezydent Bolesław Bierut, [[Maria Zientara-Malewska]], Michał Lengowski, Premier Józef Cyrankiewicz, nieznana osoba, 1948 r.<br>Źródło: Zbiory Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. <br> Zdjęcie nadesłał [[Andrzej Cieślak]]]]
 +
[[Image:Lengo.jpg|thumb|right|200px|Pomnik M. Lengowskiego w Olsztynie.<br> Fot. R. Sternik<br>Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]]
 +
[[Image:Tablica lengowski.jpg|thumb|right|200px|Tablica upamiętniająca Michała Lengowskiego jest umieszczona na budynku Państwowej Straży Pożarnej przy ul. Niepodległości w Olsztynie. <br>Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]]]
 +
 
  
 
(1873-1967) - etnograf, działacz społeczny, poeta
 
(1873-1967) - etnograf, działacz społeczny, poeta
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodzony 27 września 1873 r. w [[ewim:Stara Kaletka|Starej Kaletce]] ([[ewim:Powiat olsztyński|pow. olsztyński]]) w rodzinie chłopskiej – z Jakuba Lengowskiego i Katarzyny z domu Berent. W l. 1881-1887 uczył się w niemieckiej szkole ludowej, a umiejętność czytania i pisania w języku polskim uzyskał dzięki domowej edukacji oraz samokształceniu. Od 1891 r. pracował jako górnik w Westfalii (Niemcy). Tam był członkiem polskich stowarzyszeń – Towarzystwa Ludowego, [[ewim:Związek Polaków w Niemczech|Związku Polaków w Niemczech]] oraz Centralnego Komitetu Polskiego w Westfalii - i aktywnie włączał się w ich propolską działalność. W Bochum założył Zjednoczenie Zawodowe Polskie, za co w 1903 r. został z kopalni oficjalnie wydalony. Wtenczas podjął się rozwożenia węgla okolicznym mieszkańcom i zajął prowadzeniem sklepu z piwem. W 1908 r. powrócił na Warmię i po nabyciu za skromne oszczędności gospodarstwa rolnego, zamieszkał w [[ewim:Zielonowo|Zielonowie]] koło [[ewim:Gryźliny|Gryźlin]]. Podczas pierwszej wojny światowej został członkiem [[ewim:Polskiej Rady Ludowej w Olsztynie|Polskiej Rady Ludowej w Olsztynie]] i jako jej przedstawiciel w 1918 r. został oddelegowany na Sejm Dzielnicowy w Poznaniu. W czasie plebiscytu piastował funkcję komisarza plebiscytowego na okręg [[ewim:Klewki|Klewki]]-[[ewim:Klebark Wielki|Klebark]]-[[ewim:Bartąg|Bartąg]]. Po przegranej z innymi działaczami założył [[ewim:Związek Polaków w Prusach Wschodnich|Związek Polaków w Prusach Wschodnich]]. Podczas II wojny światowej został przez Niemców wysiedlony i wyjechał się z wraz z rodziną na Pomorze. Wiosną 1945 r. powrócił na Warmię i zamieszkał w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]]. Podjął działalność w [[ewim:Polski Komitet Narodowościowy|Polskim Komitecie Narodowościowym]] oraz w [[Instytut Mazurski| Instytucie Mazurskim]]. Od 1950 r. został stałym współpracownikiem [[Państwowy Instytut Sztuki| Państwowego Instytutu Sztuki]], dla którego zbierał bajki, opowieści, legendy, przysłowia i pieśni ludowe Warmii. W 1952 r. został członkiem, a w 1955 r. został prezesem (później ze względu na stan zdrowia – honorowym) [[Związek Literatów Polskich. Oddział w Olsztynie| Olsztyńskiego Oddziału Związku Literatów Polskich]]. Zmarł 02 lutego 1967 r.
+
Urodzony 27 września 1873 r. w [[ewim:Stara Kaletka|Starej Kaletce]] ([[ewim:Powiat olsztyński|pow. olsztyński]]) w rodzinie chłopskiej – z Jakuba Lengowskiego i Katarzyny z domu Berent. W l. 1881-1887 uczył się w niemieckiej szkole ludowej, a umiejętność czytania i pisania w języku polskim uzyskał dzięki domowej edukacji oraz samokształceniu. Od 1891 r. pracował jako górnik w Westfalii (Niemcy). Tam był członkiem polskich stowarzyszeń – Towarzystwa Ludowego, [[ewim:Związek Polaków w Niemczech|Związku Polaków w Niemczech]] oraz Centralnego Komitetu Polskiego w Westfalii - i aktywnie włączał się w ich propolską działalność. W Bochum założył Zjednoczenie Zawodowe Polskie, za co w 1903 r. został z kopalni oficjalnie wydalony. Wtenczas podjął się rozwożenia węgla okolicznym mieszkańcom i zajął prowadzeniem sklepu z piwem.  
 +
 
 +
W 1908 r. powrócił na Warmię i po nabyciu za skromne oszczędności gospodarstwa rolnego, zamieszkał w [[ewim:Zielonowo|Zielonowie]] koło [[ewim:Gryźliny|Gryźlin]]. Podczas pierwszej wojny światowej został członkiem [[ewim:Polskiej Rady Ludowej w Olsztynie|Polskiej Rady Ludowej w Olsztynie]] i jako jej przedstawiciel w 1918 r. został oddelegowany na Sejm Dzielnicowy w Poznaniu. W czasie plebiscytu piastował funkcję komisarza plebiscytowego na okręg [[ewim:Klewki|Klewki]]-[[ewim:Klebark Wielki|Klebark]]-[[ewim:Bartąg|Bartąg]]. Po przegranej z innymi działaczami założył [[ewim:Związek Polaków w Prusach Wschodnich|Związek Polaków w Prusach Wschodnich]].  
 +
 
 +
Podczas II wojny światowej został przez Niemców wysiedlony i wyjechał się z wraz z rodziną na Pomorze. Wiosną 1945 r. powrócił na Warmię i zamieszkał w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]]. Podjął działalność w [[ewim:Polski Komitet Narodowościowy|Polskim Komitecie Narodowościowym]] oraz w [[Instytut Mazurski| Instytucie Mazurskim]]. Od 1950 r. został stałym współpracownikiem [[Państwowy Instytut Sztuki| Państwowego Instytutu Sztuki]], dla którego zbierał bajki, opowieści, legendy, przysłowia i pieśni ludowe Warmii. W 1952 r. został członkiem, a w 1955 r. został prezesem (później ze względu na stan zdrowia – honorowym) [[Związek Literatów Polskich. Oddział w Olsztynie| Olsztyńskiego Oddziału Związku Literatów Polskich]]. Zmarł 2 lutego 1967 r.
 +
 
 +
Był szwagrem działacza polskiego w Prusach Wschodnich [[ewim:August Popławski|Augusta Popławskiego]].
  
 
==Twórczość==
 
==Twórczość==
Linia 39: Linia 49:
 
[[Category:Literatura|Lengowski,Michał]]
 
[[Category:Literatura|Lengowski,Michał]]
 
[[Category:Olsztyn|Lengowski,Michał]]  
 
[[Category:Olsztyn|Lengowski,Michał]]  
 +
[[Category:Prusy Wschodnie|Lengowski,Michał]]
 
[[Category:1801-1918|Lengowski,Michał]]  
 
[[Category:1801-1918|Lengowski,Michał]]  
 
[[Category:1919-1944|Lengowski,Michał]]  
 
[[Category:1919-1944|Lengowski,Michał]]  
 
[[Category:1945-1989|Lengowski,Michał]]
 
[[Category:1945-1989|Lengowski,Michał]]

Aktualna wersja na dzień 10:20, 13 lis 2018

Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie
Od lewej: Alojzy Śliwa, Prezydent Bolesław Bierut, Maria Zientara-Malewska, Michał Lengowski, Premier Józef Cyrankiewicz, nieznana osoba, 1948 r.
Źródło: Zbiory Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.
Zdjęcie nadesłał Andrzej Cieślak
Pomnik M. Lengowskiego w Olsztynie.
Fot. R. Sternik
Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie
Tablica upamiętniająca Michała Lengowskiego jest umieszczona na budynku Państwowej Straży Pożarnej przy ul. Niepodległości w Olsztynie.
Źródło: Archiwum Andrzeja Cieślaka


(1873-1967) - etnograf, działacz społeczny, poeta

Biografia

Urodzony 27 września 1873 r. w Starej Kaletce (pow. olsztyński) w rodzinie chłopskiej – z Jakuba Lengowskiego i Katarzyny z domu Berent. W l. 1881-1887 uczył się w niemieckiej szkole ludowej, a umiejętność czytania i pisania w języku polskim uzyskał dzięki domowej edukacji oraz samokształceniu. Od 1891 r. pracował jako górnik w Westfalii (Niemcy). Tam był członkiem polskich stowarzyszeń – Towarzystwa Ludowego, Związku Polaków w Niemczech oraz Centralnego Komitetu Polskiego w Westfalii - i aktywnie włączał się w ich propolską działalność. W Bochum założył Zjednoczenie Zawodowe Polskie, za co w 1903 r. został z kopalni oficjalnie wydalony. Wtenczas podjął się rozwożenia węgla okolicznym mieszkańcom i zajął prowadzeniem sklepu z piwem.

W 1908 r. powrócił na Warmię i po nabyciu za skromne oszczędności gospodarstwa rolnego, zamieszkał w Zielonowie koło Gryźlin. Podczas pierwszej wojny światowej został członkiem Polskiej Rady Ludowej w Olsztynie i jako jej przedstawiciel w 1918 r. został oddelegowany na Sejm Dzielnicowy w Poznaniu. W czasie plebiscytu piastował funkcję komisarza plebiscytowego na okręg Klewki-Klebark-Bartąg. Po przegranej z innymi działaczami założył Związek Polaków w Prusach Wschodnich.

Podczas II wojny światowej został przez Niemców wysiedlony i wyjechał się z wraz z rodziną na Pomorze. Wiosną 1945 r. powrócił na Warmię i zamieszkał w Olsztynie. Podjął działalność w Polskim Komitecie Narodowościowym oraz w Instytucie Mazurskim. Od 1950 r. został stałym współpracownikiem Państwowego Instytutu Sztuki, dla którego zbierał bajki, opowieści, legendy, przysłowia i pieśni ludowe Warmii. W 1952 r. został członkiem, a w 1955 r. został prezesem (później ze względu na stan zdrowia – honorowym) Olsztyńskiego Oddziału Związku Literatów Polskich. Zmarł 2 lutego 1967 r.

Był szwagrem działacza polskiego w Prusach Wschodnich Augusta Popławskiego.

Twórczość

Początki jego poetyckiej twórczości sięgają pobytu w Westfalii – utwory drukował tam w pismach polonijnych. Można je określić jako w większości przepojone humorem ludowym, wręcz satyryczne. Ich tematykę stanowiły najczęściej warmińskie obyczaje oraz problem germanizacji, cechowało umiłowanie regionalnej tradycji (wiersz„Diabeł we lnie”), chrześcijańskie pojmowanie świata i patriotyzm (wiersz Przypomnienie). Jego utwory publikowano w czasopismach [1] oraz antologiach (m.in. baśnie i legendy regionalne – w Kiermaszu bajek oraz Nowym kiermaszu bajek). Pisywał również artykuły, współredagował „Słowo na Warmii i Mazurach”.

Wydania

  • Śladami pieśni (Olsztyn, 1965)
  • Na Warmii i w Westfalii : wspomnienia (Warszawa, 1972)
  • Mój życiorys : wybór wierszy (Olsztyn, 1974)
  • [Wiersze] (Oj, powstały piosenki ludu, Nadzieja, Na cześć Kajki po połączeniu Warmii i Mazur z Polską, Miast kądziel całować mnie pocałowała, Połączenie z ojczyzną, Strachy // W: Antologia poezji ludowej 1830-1980 / oprac. Jan Szczawiej (Warszawa, 1985)

Nagrody i odznaczenia

  • Rada Państwa przyznała mu dwukrotnie Złoty Krzyż Zasługi za „Zasługi w walce o polskość Warmii”
  • 1953 r. - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
  • 1958 r. - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
  • 1986 r. - Medal Rodła działaczom Warmii i Mazur (pośmiertnie)

W Olsztynie postawiono Lengowskiemu pomnik na placu Jedności Słowiańskiej.

Recepcja

Postać pisarza oraz jego twórczość stały się inspiracją do powstania wielu późniejszych utworów [2]

Bibliografia

  1. Barański, Marek: Emel spod lasu / Marek Barański // „Warmia i Mazury”. – 1986, nr 23, s. 8-9.
  2. Chłosta, Jan: Więksi i najwięksi: twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich / Jan Chłosta. - Olsztyn: Książnica Polska, 1999. - S. 51-54.
  3. Dudzińska, Z.: Z nestorem pisarzy olsztyńskich / Z. Dudzińska // „Głos Olsztyński”. - 1956, nr 30, s. 4.
  4. Lengowski Michał // W: Grzegorczyk, Piotr: Twórcy i badacze kultury zmarli w latach 1956-1967 / Piotr Grzegorczyk ; wstępem opatrzył Andrzej Biernacki ; [Instytut Kultury]. - Warszawa: Instytut Książki, 1986. - S. 394-395.

Przypisy

  1. Legenda o górze Kuka koło Plusk // „Święty Jakub”. – 1999, nr 10, s. 3, 6.
  2. Beśka, Krzysztof, Ballada z udziałem wielbicielek Michała Lengowskiego, „Borussia”, nr 7, (1993), s. 84-87.