Stefan Burczyk: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(→Twórczość w Olsztynie) |
|||
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | [[Image: | + | [[Image:Burczyk_steranko_gluszczak.JPG|thumb|right|300px| Na ławeczce w olsztyńskiej Alei gwiazd: Stefan Burczyk, Artur Steranko, Bohdan Głuszczak, Źródło: [http://www.olsztyn24.com/cache/art_wide/398_20131105220821.JPG http://www.olsztyn24.com/]]] |
− | |||
− | |||
− | |||
(1924 - 2014) – aktor teatralny i filmowy, reżyser, pedagog | (1924 - 2014) – aktor teatralny i filmowy, reżyser, pedagog | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
− | Stefan Burczyk urodził się 28 grudnia 1924 r. w Algierze. Następnie razem z rodzicami zamieszkał w Wilnie, gdzie ojciec, filolog klasyczny uczył w gimnazjum. Stefan Burczyk ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie z siedzibą w Łodzi. Pracował w zawodzie aktora, w 1958 r. ukończył Wydział Reżyserski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (dyplom 1963). Pracował w teatrach: | + | Stefan Burczyk urodził się 28 grudnia 1924 r. w Algierze. Następnie razem z rodzicami zamieszkał w Wilnie, gdzie ojciec, filolog klasyczny, uczył w gimnazjum. Stefan Burczyk ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie z siedzibą w Łodzi. Pracował w zawodzie aktora, w 1958 r. ukończył Wydział Reżyserski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (dyplom 1963). Pracował w teatrach: |
* Teatr Wojska Polskiego w Łodzi – 1947 | * Teatr Wojska Polskiego w Łodzi – 1947 | ||
* Teatr Ziemi Pomorskiej w Toruniu 1947-1950 | * Teatr Ziemi Pomorskiej w Toruniu 1947-1950 | ||
Linia 27: | Linia 24: | ||
* Teatr Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu – 1970-1975 | * Teatr Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu – 1970-1975 | ||
* [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie]] 1975- | * [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie]] 1975- | ||
− | W 1991 r. przeszedł na emeryturę, ale nie zakończył kariery aktorskiej. | + | W 1991 r. przeszedł na emeryturę, ale nie zakończył kariery aktorskiej. Był pedagogiem [[Studio Aktorskie im. Aleksandra Sewruka w Olsztynie|Studia Aktorskiego w Olsztynie]], mężem aktorki [[Irena Telesz|Ireny Telesz-Burczyk]] oraz ojcem Piotra i [[Paweł Burczyk|Pawła]], aktora. Stefan Burczyk zmarł w Olsztynie 05 lipca 2014 r. w wieku 90 lat. |
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
− | Jako aktor debiutował 7 marca 1947 r. , debiut reżyserski 10 kwietnia 1950 r. w Teatrze Lalki i Aktora „Baj Pomorski” w Toruniu. W swoim dorobku | + | Jako aktor debiutował 7 marca 1947 r. , debiut reżyserski 10 kwietnia 1950 r. w Teatrze Lalki i Aktora „Baj Pomorski” w Toruniu. W swoim dorobku miał wiele ról i znakomitych kreacji. Z ważniejszych wymieniał Małomiejskiego w „Grzegorzu Niezgule” Moliera, księdza Piotra w ''„Dziadach”'' Adama Mickiewicza, Andre Škunca w ''„Przedstawieniu Hamleta we wsi Głucha Dolna”''<ref> Kurs, Tomasz, ''Benefis mistrza'', „Gazeta Wyborcza”, 2005, nr 18, dod. „Olsztyn” , s. 1. </ref>. Grał w wielu filmach kinowych i telewizyjnych. Występował m.in. w Andrzeja Wajdy, Agnieszki Holland, Jerzego Kawalerowicza, Roberta Glińskiego. Wystąpił w filmach fabularnych i serialach telewizyjnych: |
* ''We dwoje'' – 1977 | * ''We dwoje'' – 1977 | ||
* ''Aktorzy prowincjonalni'' -1978 | * ''Aktorzy prowincjonalni'' -1978 | ||
Linia 113: | Linia 110: | ||
==Nagrody i odznaczenia== | ==Nagrody i odznaczenia== | ||
− | Stefan Burczyk | + | Stefan Burczyk był laureatem wielu nagród m.in.: |
* III nagroda II Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego (1955) | * III nagroda II Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego (1955) | ||
* Nagroda zespołowa XXI Festiwalu Teatrów Polski Północnej za twórczy wkład w realizację ''„Przedstawienia Hamleta we wsi Głucha Dolna”'' (1979) | * Nagroda zespołowa XXI Festiwalu Teatrów Polski Północnej za twórczy wkład w realizację ''„Przedstawienia Hamleta we wsi Głucha Dolna”'' (1979) | ||
Linia 121: | Linia 118: | ||
* Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2005)<br> | * Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2005)<br> | ||
18 stycznia 2011 r. w Olsztynie uhonorowano artystę w Alei Gwiazd naprzeciwko [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie|Teatru im. Stefana Jaracza]] rzeźbą Adama Myjaka, w areopagu Wolnych Ptaków Sztuki. | 18 stycznia 2011 r. w Olsztynie uhonorowano artystę w Alei Gwiazd naprzeciwko [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie|Teatru im. Stefana Jaracza]] rzeźbą Adama Myjaka, w areopagu Wolnych Ptaków Sztuki. | ||
+ | |||
+ | ==Multimedia== | ||
+ | <youtube>aU91ebCnYp0</youtube><br>Film udostępniony w ramach projektu [http://rkf.warmia.mazury.pl/ Regionalna Kronika Filmowa] | ||
+ | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
# Burczyk, Stefan:'' Ta praca mnie pasjonuje'' / Stefan Burczyk ; rozm. Ewa Labes-Kunicka // „Olsztyński Informator Kulturalny”. – 1995, nr 2, s. 7-8. | # Burczyk, Stefan:'' Ta praca mnie pasjonuje'' / Stefan Burczyk ; rozm. Ewa Labes-Kunicka // „Olsztyński Informator Kulturalny”. – 1995, nr 2, s. 7-8. | ||
Linia 137: | Linia 138: | ||
[[Category:Teatr|Burczyk,Stefan]] | [[Category:Teatr|Burczyk,Stefan]] | ||
[[Category:Olsztyn|Burczyk,Stefan]] | [[Category:Olsztyn|Burczyk,Stefan]] | ||
− | [[Category: | + | [[Category:1945-1989|Burczyk,Stefan]] |
− | [[Category: | + | [[Category:1990-|Burczyk,Stefan]] |
− | |||
− | |||
− |
Aktualna wersja na dzień 08:04, 19 maj 2016
(1924 - 2014) – aktor teatralny i filmowy, reżyser, pedagog
Spis treści
Biografia
Stefan Burczyk urodził się 28 grudnia 1924 r. w Algierze. Następnie razem z rodzicami zamieszkał w Wilnie, gdzie ojciec, filolog klasyczny, uczył w gimnazjum. Stefan Burczyk ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie z siedzibą w Łodzi. Pracował w zawodzie aktora, w 1958 r. ukończył Wydział Reżyserski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (dyplom 1963). Pracował w teatrach:
- Teatr Wojska Polskiego w Łodzi – 1947
- Teatr Ziemi Pomorskiej w Toruniu 1947-1950
- Teatr Polski w Bielsku-Cieszynie – 1951
- Teatry Ziemi Pomorskiej Bydgoszcz-Toruń – scena w Toruniu – 1951-1954
- Teatr Polski w Warszawie -1955- 1957
- Teatry Ziemi Pomorskiej Bydgoszcz-Toruń – scena w Bydgoszczy – 1958
- Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu – 1958-1959
- Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie – 1960
- Teatry Dramatyczne w Poznaniu (Teatr Polski i Teatr Nowy) – 1960-1962
- Teatr Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu 1963
- Teatr im. Stefana Żeromskiego Kielce-Radom 1963
- Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie – 1964
- Teatr Polski w Bydgoszczy – 1964-1965
- Teatr im. Wiliama Horzycy w Toruniu -1965-1968
- Lubuski Teatr im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze -1968
- Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie 1969
- Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu 1969-1970
- Teatr Ziemi Łódzkiej w Łodzi -1970
- Teatr Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu – 1970-1975
- Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie 1975-
W 1991 r. przeszedł na emeryturę, ale nie zakończył kariery aktorskiej. Był pedagogiem Studia Aktorskiego w Olsztynie, mężem aktorki Ireny Telesz-Burczyk oraz ojcem Piotra i Pawła, aktora. Stefan Burczyk zmarł w Olsztynie 05 lipca 2014 r. w wieku 90 lat.
Twórczość
Jako aktor debiutował 7 marca 1947 r. , debiut reżyserski 10 kwietnia 1950 r. w Teatrze Lalki i Aktora „Baj Pomorski” w Toruniu. W swoim dorobku miał wiele ról i znakomitych kreacji. Z ważniejszych wymieniał Małomiejskiego w „Grzegorzu Niezgule” Moliera, księdza Piotra w „Dziadach” Adama Mickiewicza, Andre Škunca w „Przedstawieniu Hamleta we wsi Głucha Dolna”[1]. Grał w wielu filmach kinowych i telewizyjnych. Występował m.in. w Andrzeja Wajdy, Agnieszki Holland, Jerzego Kawalerowicza, Roberta Glińskiego. Wystąpił w filmach fabularnych i serialach telewizyjnych:
- We dwoje – 1977
- Aktorzy prowincjonalni -1978
- Dux Polonorum – Niemcza 1017 - 1978
- W słońcu i w deszczu – 1979
- Cwał – 1995
- Słaba wiara w opowieści weekendowe – 1996
- 13 posterunek -1997
- La Ballata Dei Lavavetrio – 1998
- Wszystkie pieniądze świata – 1999
- Złotopolscy – 1999, 2000
- Świat według Kiepskich – 2000
- Świąteczna przygoda – 2000
- Twarze i maski – 2000
- M jak miłość – 2001
- Quo vadis – 2002
- Kasia i Tomek – 2003
- Na Wspólnej – 2003-2011
- Święta polskie - 2005
- Unkenrufe (Wróżby kumaka)– 2005
- Daleko od noszy – 2006
- Faceci do wzięcia – 2006
- Kto nigdy nie żył – 2006
- Hania – 2007
- Ryś – 2007
- Jeszcze nie wieczór – 2008
- Mniejsze zło – 2009
- Ostatnia akcja – 2009
- Różyczka - 2010
Twórczość w Olsztynie
Stefan Burczyk pracował w Olsztynie od 1975 roku. Wystąpił w spektaklach:
- Jak wam się podoba – William Shakespeare, reż. Andrzej Żarnecki, grana postać – Dionizy, Jakub, premiera 30 listopada 1975
- Trzy siostry – Antoni Czechow, reż. Krzysztof Rościszewski, grana postać – Fiodor Kułygin, premiera 28 luty 1976
- Znachor – Tadeusz Dołęga-Mostowicz, reż. Krzysztof Rościszewski, grana postać – Pijak I, premiera 19 kwietnia 1976
- Grzegorz Niezguła – Molier, reż. Bohdan Korzeniewski, grana postać – Małomiejski, premiera 12 listopada 1976
- Wujaszek Wania – Antoni Czechow, reż. Krzysztof Rościszewski, grana postać – Aleksander Sierebriakow, premiera – 28 styczeń 1977
- Dziady – Adam Mickiewicz, reż. Henryk Baranowski, grana postać – Ksiądz, Ks. Piotr, premiera 19 maja 1977
- Wariatka z Chaillot – Jean Giraudoux, reż. Lech Hellwig-Górzyński, grana postać Rogen van Hutten, premiera 19 listopada 1977
- Egzamin – Jan Paweł Gawlik, reż. Andrzej Rozhin, grana postać – Prof. Chmura, premiera 28 styczeń 1978
- Głosy – Ireneusz Iredyński, reż. Marcin Jarnuszkiewicz, grana postać - On, premiera 11 marca 1978
- Woyzeck – Georg Buchner, reż. Agnieszka Holland, Laco Adamik, grana postać – Doktor, premiera 11 czerwca 1978
- Święte pole –Grizelda Gabaro, reż. Zbigniew Wróbel, grana postać – Martin, premiera 23 września 1978
- Postój w Arco-Iris – Dymitr Dimow, reż. Stefan Stajczew, grana postać Molinero, premiera 16 listopada 1978
- Przedstawienie Hamleta we wsi Głucha Dolna – Ivo Brešan, reż. Krzysztof Rościszewski, grana postać – Andre Škunca, premiera 17 marca 1979
- Damy i huzary – Aleksander Fredro, reż. Stefan Burczyk, grana postać Kapelan, premiera 30 października 1979
- Antygona – Helmut Kajzer, reż. Krzysztof Rościszewski, grana postać – Terezjasz, premiera 24 stycznia 1980
- Gorzkie żale w dozorcówce – Istvan Ciurka, reż. Krzysztof Rościszewski, grana postać – Polar, premiera 31 maja 1980
- Wróg ludu – Henryk Ibsen, reż. Jan Błeszyński, grana postać Aslaksen, premiera 11 kwietnia 1981
- Pieśń o drodze – Jerzy Ignaciuk, reż. Jacek Pacocha, Krzysztof Rościszewski, premiera 4 lipca 1981
- Na dnie – Maksym Gorki, reż. Krzysztof Rościszewski, grana postać – Baron, premiera 23 października 1982
- Hamlet – William Shakespeare, reż. Krzysztof Rościszewski, grana postać – Ozyrys, premiera 27 marca 1983
- Zemsta – Aleksander Fredro, reż. Janusz Kozłowski, grana postać – Papkin, premiera 19 czerwca 1983
- Ślub – Witold Gombrowicz, reż. Wojciech Maryański, grana postać – Kanclerz, premiera 17 grudnia 1983
- Kordian – Juliusz Słowacki, reż. Jerzy Hutek, grana postać – Grzegorz, premiera 24 lutego 1984
- Król IV – Stanisław Grochowiak, reż. Janusz Kozłowski, grana postać – Liktor, Fortynbras, premiera 10 czerwca 1984
- Wesele – Stanisław Wyspiański, reż. Jerzy Wróblewski, grana postać – Żyd, premiera 28 października 1984
- Popiół i diament – Jerzy Andrzejewski, reż. Roman Kordziński, grana postać – Puciatycki, premiera 16 marca 1985
- Ożenić się nie mogę – Aleksander Fredro, reż. Krzysztof Ziembiński, grana postać – Urzędnik, premiera 21 września 1985
- Wielki Fryderyk– Adolf Nowaczyński, reż. Roman Kordziński, grana postać – Hans Joachim von Zieten, premiera 16 listopada 1985
- Zemsta – Aleksander Fredro, reż. Stefania Domańska, grana postać – Dyndalski, premiera 16 lutego 1986
- Punk, czyli ballada i sonet – Roman Kordziński, reż. Roman Kordziński, grana postać – Stańczyk, premiera 22 marca 1986
- Czekając na Godota – Samuel Beckett, reż. Janusz Kozłowski, grana postać – Lucky, premiera 28 czerwca 1986
- Opiekun mojej żony – Georges Feydeau, reż. Krzysztof Ziembiński, grana postać – Caponet, premiera 7 czerwca 1987
- Ten miły, stary dom – Aleksiej Arbuzow, reż. Jerzy Wróblewski, grana postać – Erast Wenecjanow, premiera 7 listopada 1987
- Romans z wodewilu – Władysław Krzemiński, reż. Stefania Domańska, grana postać – Walenty, premiera 16 stycznia 1988
- Rewolwer – Aleksander Fredro, reż. Jerzy Wróblewski, grana postać – Pan Podesta, premiera 30 czerwca 1988
- Rewizor – Mikołaj Gogol, reż. Walery Bucharin, grana postać – Iwan Kuźmicz Szpiekin, premiera 10 grudnia 1988
- Królewna Śnieżka – Jerzy Rakowiecki, Jerzy Wittlin, reż. Stefania Domańska, grana postać – Strażnik, premiera 4 lutego 1989
- Bóg – Allen Woody, reż. Marek Mokrowiecki, grana postać – Bob Parki, premiera 12 maja 1990
- Nie – tylko we Lwowie – Wojciech Dzieduszycki, reż. Halina Dzieduszycka, grana postać – Wilniuk, premiera 12 września 1990
- Sen nocy letniej – William Shakespeare, reż. Jacek Andrucki, grana postać – Ryjek, premiera 28 kwietnia 1991
- Zejście aktora – Michel de Ghelderode, reż. Janusz Kozłowski, grana postać – Fagot alias Fagoti, premiera 5 grudnia 1992
- Pułapka – Tadeusz Różewicz, reż. Krzysztof Rościszewski, grana postać – Szewc, Pan u Fryzjera, premiera 23 marca 1993
- Żołnierz królowej Madagaskaru – Julian Tuwim wg. Dobrzańskiego, reż. Zbigniew Marek Hass, grana postać – Baryton, premiera 6 czerwca 1993
- Msza za miasto Arras – Andrzej Szczypiorski, reż. Janusz Kijowski, grana postać – Farias de Sexe, premiera 23 stycznia 1994
- Balladyna – Julisz Słowacki, reż. Bogusław Kierc, grana postać – (Tamten), premiera 8 października 1994
- Czyż nie dobija się koni? – Horace McCoy, reż. Tomasz Dudkiewicz, grana postać – Wielebny Oscar Gilder, premiera 11 lutego 1995
- Mieszczanin szlachcicem – Moliere, reż. Jan Bratkowski, grana postać – Mistrz ceremonii tureckiej, premiera 13 stycznia 1996
- Końcówka – Samuel Beckett, reż. Andrzej Fabisiak, grana postać – Nagg, premiera 27 września 1997
- Czas nagli – Antonio Tabucchi, reż. Maciej Mydlak, grana postać – Głos, premiera 21 listopada 2004
Reżyserował w Olsztynie:
- Damy i huzary – Aleksander Fredro, premiera 30 października 1979
Nagrody i odznaczenia
Stefan Burczyk był laureatem wielu nagród m.in.:
- III nagroda II Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego (1955)
- Nagroda zespołowa XXI Festiwalu Teatrów Polski Północnej za twórczy wkład w realizację „Przedstawienia Hamleta we wsi Głucha Dolna” (1979)
- Laureat plebiscytu II Teatralna Kreacja Roku 1993 za rolę Agenta Fagot alias Fagoti w „Zejściu aktora” Michel’a de Ghelderode (1993)
- Wyróżnienie Kapituły IV Teatralna Kreacja Roku 1995 za role w 1994 (1995)
- Laureat Teatralnej Kreacji Roku za rolę drugoplanową Oscara Gildera w "Czyż nie dobija się koni?" Horace McCoya (1995)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2005)
18 stycznia 2011 r. w Olsztynie uhonorowano artystę w Alei Gwiazd naprzeciwko Teatru im. Stefana Jaracza rzeźbą Adama Myjaka, w areopagu Wolnych Ptaków Sztuki.
Multimedia
Film udostępniony w ramach projektu Regionalna Kronika Filmowa
Bibliografia
- Burczyk, Stefan: Ta praca mnie pasjonuje / Stefan Burczyk ; rozm. Ewa Labes-Kunicka // „Olsztyński Informator Kulturalny”. – 1995, nr 2, s. 7-8.
- Katarzyński, Władysław: Pojedynek o rolę papieża wygrał z Holoubkiem : jubileusz aktora Teatru im. Stefana Jaracza / Władysław Katarzyński // „Gazeta Olsztyńska”. – 2010, nr 33, s. 7.
- Kurs, Tomasz: Benefis mistrza / Tomasz Kurs // „Gazeta Wyborcza”. – 2005, nr 18, dod. „Olsztyn”, 1.
- Niedźwiecki, Jacek: Olsztyn kocham za ludzi, których tu poznałem / Jacek Niedźwiecki // „Gazeta Olsztyńska”. – 2009, nr 195, dod. „Olsztyn Dzień po Dniu”, nr 1974, s. 7.
- Prusiński, Tadeusz: Jest teatr w Olsztynie / Tadeusz Prusiński. – Olsztyn : Teatr im. Stefana Jaracza, 2005.
Przypisy
- ↑ Kurs, Tomasz, Benefis mistrza, „Gazeta Wyborcza”, 2005, nr 18, dod. „Olsztyn” , s. 1.