Kamienica Naujacka w Olsztynie: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
(Utworzył nową stronę „thumb|right|150px|Kamienica w l. 70-tych XX w. Fot. Jerzy Waluga<br>Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie [[Image:Naujakc2.jpg|thumb|right|150px|…”)
 
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Image:Naujack.jpg|thumb|right|150px|Kamienica w l. 70-tych XX w. Fot. Jerzy Waluga<br>Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]] [[Image:Naujakc2.jpg|thumb|right|150px|2009 r. Fot. Ryszard Sternik <br>Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]] [[Image:Naujack3.jpg|thumb|right|150px|Jeden z witraży w kamienicy. Fot. Ryszard Sternik<br>Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]] [[Image:Naujack4.jpg|thumb|right|150px|Obraz Anastazji Fietisowej<br>Źródło: ''Anastazja Fietisowa'', Olsztyn, 2003.]]
+
[[Image:Naujakc2.jpg|thumb|right|300px|2009 r. Fot. Ryszard Sternik <br>Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]]  
  
 
Siedziba [[Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie| Miejskiego Ośrodka Kultury w Olsztynie]] - kamienica (ul. Dąbrowszczaków) z początku XX w., miejsce różnorakiego rodzaju imprez kulturalnych.
 
Siedziba [[Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie| Miejskiego Ośrodka Kultury w Olsztynie]] - kamienica (ul. Dąbrowszczaków) z początku XX w., miejsce różnorakiego rodzaju imprez kulturalnych.
  
 
==Historia==
 
==Historia==
Kamienica powstała według projektu nieznanego z nazwiska architekta. Jej właścicielem był Otto Naujack<ref>Przybyły do Olsztyna w 1880 r. mistrz rzeźnicki i jeden z najbardziej efektywnych olsztyńskich przedsiębiorców z początku XX w. oraz najbogatszych miejscowych rentierów, radny miejski </ref>, który w 1896 r. kupił parcelę (obecnie ul. Dąbrowszczaków, niegdyś ul. Wartemborska, następnie Cesarska) wraz z wybudowanym na niej budynkiem mieszkalnym. W 1907 r. kamienicę przebudowano, tworząc secesyjny pałacyk mieszkalny o zróżnicowanej bryle, z licznymi balkonami, wieżyczkami i ryzalitami. Na szczycie jednej fasady umieszczono datę „1907”, na drugiej – inicjały właściciela „ON”. Budynek znajdował się przy jednej z najważniejszych, reprezentacyjnej ulicy Olsztyna. Od 1938 r. w pomieszczeniach na parterze mieściła się siedziba XXII oddziału SS, natomiast w przyziemiu kamienicy (od obecnej ul. Mrongowiusza) - hala targowa Koła Gospodyń Domowych. Budynek przetrwał wojnę 1939-1945 w stanie nienaruszonym. Od 1945 r. w budynku mieściły: żłobek, Dzienny Dom Pobytu dla Osób Niepełnosprawnych Ruchowo oraz hotel dla pielęgniarek z olsztyńskiej Polikliniki.<br>
+
Kamienica powstała według projektu nieznanego z nazwiska architekta. Jej właścicielem był Otto Naujack<ref>Przybyły do [[ewim:Olsztyn|Olsztyna]] w 1880 r. mistrz rzeźnicki i jeden z najbardziej efektywnych olsztyńskich przedsiębiorców z początku XX w. oraz najbogatszych miejscowych rentierów, radny miejski </ref>, który w 1896 r. kupił parcelę (obecnie ul. Dąbrowszczaków, niegdyś ul. Wartemborska, następnie Cesarska) wraz z wybudowanym na niej budynkiem mieszkalnym. W 1907 r. kamienicę przebudowano, tworząc secesyjny pałacyk mieszkalny o zróżnicowanej bryle, z licznymi balkonami, wieżyczkami i ryzalitami. Na szczycie jednej fasady umieszczono datę „1907”, na drugiej – inicjały właściciela „ON”. Budynek znajdował się przy jednej z najważniejszych, reprezentacyjnej ulicy Olsztyna. Od 1938 r. w pomieszczeniach na parterze mieściła się siedziba XXII oddziału SS, natomiast w przyziemiu kamienicy (od obecnej ul. Mrongowiusza) - hala targowa Koła Gospodyń Domowych. Budynek przetrwał wojnę 1939-1945 w stanie nienaruszonym. Od 1945 r. w budynku mieściły: żłobek, Dzienny Dom Pobytu dla Osób Niepełnosprawnych Ruchowo oraz hotel dla pielęgniarek z olsztyńskiej Polikliniki.<br>
 
Po remoncie generalnym, przeprowadzonym przy udziale środków Unii Europejskiej, 15 czerwca 2008 r. odbyła się uroczysta inauguracja działalności kulturalnej w kamienicy. Zabytkowy budynek stał się siedzibą [[Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie| Miejskiego Ośrodka Kultury w Olsztynie]] i zyskał oficjalną nazwę (na którą został rozpisany konkurs) „Kamienica Naujacka”.
 
Po remoncie generalnym, przeprowadzonym przy udziale środków Unii Europejskiej, 15 czerwca 2008 r. odbyła się uroczysta inauguracja działalności kulturalnej w kamienicy. Zabytkowy budynek stał się siedzibą [[Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie| Miejskiego Ośrodka Kultury w Olsztynie]] i zyskał oficjalną nazwę (na którą został rozpisany konkurs) „Kamienica Naujacka”.
  
Linia 17: Linia 17:
 
*Punkt Informacji Kulturalnej (jedyny w regionie)
 
*Punkt Informacji Kulturalnej (jedyny w regionie)
 
*pomieszczenia administracyjne [[Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie|Miejskiego Ośrodka Kultury]].
 
*pomieszczenia administracyjne [[Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie|Miejskiego Ośrodka Kultury]].
 +
 +
==Galeria zdjęć==
 +
<gallery widths=180px heights=180px perrow=5>
 +
File:Naujack.jpg|Kamienica w l. 70-tych XX w. Fot. Jerzy Waluga<br>Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie
 +
File:Naujack3.jpg|Jeden z witraży w kamienicy. Fot. Ryszard Sternik<br>Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie
 +
File:Naujack4.jpg|Obraz Anastazji Fietisowej<br>Źródło: ''Anastazja Fietisowa'', Olsztyn, 2003.
 +
File:Naujacka karta.jpg|Karta pocztowa z wierszem [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]] poświęconym Kamienicy Naujacka. <br>Źródło: Archiwum [[Andrzej Cieślak|Andrzeja Cieślaka]]
 +
</gallery>
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
Linia 31: Linia 39:
  
  
[[Category:Obiekty architektury]] [[Category:Olsztyn]] [[Category:1901-1944]]
+
[[Category:Inne obiekty architektury]] [[Category:Olsztyn]] [[Category:1801-1918]]

Aktualna wersja na dzień 11:15, 4 wrz 2014

2009 r. Fot. Ryszard Sternik
Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie

Siedziba Miejskiego Ośrodka Kultury w Olsztynie - kamienica (ul. Dąbrowszczaków) z początku XX w., miejsce różnorakiego rodzaju imprez kulturalnych.

Historia

Kamienica powstała według projektu nieznanego z nazwiska architekta. Jej właścicielem był Otto Naujack[1], który w 1896 r. kupił parcelę (obecnie ul. Dąbrowszczaków, niegdyś ul. Wartemborska, następnie Cesarska) wraz z wybudowanym na niej budynkiem mieszkalnym. W 1907 r. kamienicę przebudowano, tworząc secesyjny pałacyk mieszkalny o zróżnicowanej bryle, z licznymi balkonami, wieżyczkami i ryzalitami. Na szczycie jednej fasady umieszczono datę „1907”, na drugiej – inicjały właściciela „ON”. Budynek znajdował się przy jednej z najważniejszych, reprezentacyjnej ulicy Olsztyna. Od 1938 r. w pomieszczeniach na parterze mieściła się siedziba XXII oddziału SS, natomiast w przyziemiu kamienicy (od obecnej ul. Mrongowiusza) - hala targowa Koła Gospodyń Domowych. Budynek przetrwał wojnę 1939-1945 w stanie nienaruszonym. Od 1945 r. w budynku mieściły: żłobek, Dzienny Dom Pobytu dla Osób Niepełnosprawnych Ruchowo oraz hotel dla pielęgniarek z olsztyńskiej Polikliniki.
Po remoncie generalnym, przeprowadzonym przy udziale środków Unii Europejskiej, 15 czerwca 2008 r. odbyła się uroczysta inauguracja działalności kulturalnej w kamienicy. Zabytkowy budynek stał się siedzibą Miejskiego Ośrodka Kultury w Olsztynie i zyskał oficjalną nazwę (na którą został rozpisany konkurs) „Kamienica Naujacka”.

Opis

W ramach prac konserwatorskich wykonano m.in. złocenia na sufitach i ścianach, opracowania monochromatyczne na powierzchniach klatki schodowej, sufitach czterech kondygnacji, dokonano konserwacji schodów głównych i kuchennych. Poddano też konserwacji zabytkowe witraże i sztukaterie, mozaiki i lastryko, a także kafle. Termin realizacji: 8 marca 2007 r. – 15 maja 2008 r. W kamienicy zachowały się i zostały odnowione elementy dawnego wystroju: kryształowa markiza na parterze, dwa zabytkowe witraże w dolnych kondygnacjach, witrażowe drzwi rozkładane czy oryginalna stolarka drzwiowa i okienna.

Organizacja

Galeria zdjęć

Bibliografia

  1. Brzezińska, Magda: Pałacyk cieszy oko / Magda Brzezińska // „Gazeta Wyborcza”. 2008, nr 85, dod. „Olsztyn”, s. 3.
  2. Janków-Mazurkiewicz, Katarzyna: Strefa kultury w secesji / Katarzyna Janków-Mazurkiewicz // „Nasz Olsztyniak”. -Nr 515 (2008), s. 11.
  3. MK: Pałacyk jak z bajki / MK // „Extra Sukces”. -Nr 31 (2008), s. 4.

Przypisy

  1. Przybyły do Olsztyna w 1880 r. mistrz rzeźnicki i jeden z najbardziej efektywnych olsztyńskich przedsiębiorców z początku XX w. oraz najbogatszych miejscowych rentierów, radny miejski

Zobacz też