Emil Adler: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
 
 
Linia 1: Linia 1:
 
[[Image:Adler1.jpg|thumb|right|200px||Emil Adler w Muzeum im. Johanna Gottfrieda Herdera w Morągu, Źródło:  „Morlang”. – 1992, nr 7, s. 6 ]]
 
[[Image:Adler1.jpg|thumb|right|200px||Emil Adler w Muzeum im. Johanna Gottfrieda Herdera w Morągu, Źródło:  „Morlang”. – 1992, nr 7, s. 6 ]]
  
(1906-1997) - germanista,  badacz epoki Oświecenia, a w szczególności twórczości Johanna Gottfrieda Herdera, twórca idei stworzenia Muzeum Herdera w Morągu <ref> Namowicz, Tadeusz, Pora naprawić krzywdę . Honorowy Obywatel Morąga, „Morlang”, 1992, nr 7, s. 7.</ref>. Zasłużony Obywatel Morąga.
+
(1906-1997) - germanista,  badacz epoki Oświecenia, a w szczególności twórczości [[ewim:Johann Gottfried Herder|Johanna Gottfrieda Herdera]], twórca idei stworzenia [[Muzeum im. Johanna Gottfrieda Herdera w Morągu|Muzeum Herdera w Morągu]] <ref> Namowicz, Tadeusz, Pora naprawić krzywdę . Honorowy Obywatel Morąga, „Morlang”, 1992, nr 7, s. 7.</ref>. Zasłużony Obywatel [[ewim:Morąg|Morąga]].
  
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodził się 4 stycznia 1906 r. w Tarnowie. Maturę uzyskał w miasteczku Brody w 1924 r. Studia germanistyczne rozpoczął w Uniwersytecie Wiedeńskim, od 1927 r. kontynuował na Uniwersytecie Warszawskim u prof. Zygmunta Łempickiego. Pracę doktorską obronił w 1932 r. Pracował w warszawskim Towarzystwie Wydawniczym „Rój”. Brał udział w obronie Warszawy w 1939 r. Następnie, w latach 1939-1941 mieszkał we Lwowie, później ewakuowany za Ural. W 1945 r. wrócił do Polski i zamieszkał w Łodzi. Do 1947 r. pracował w Państwowym Technikum Włókienniczym. W 1948 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie objął stanowisko asystenta w Katedrze Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, kierowanej przez prof. Adama Schaffa. W latach 1952-1953 był dziekanem Wydziału Filozoficzno-Społecznego UW, do r. 1957. Sekretarzem Naukowym Działu Wydawniczego Polskiej Akademii Nauk. W maju 1961 r. habilituje się na podstawie rozprawy „Problematyka społeczna idei człowieczeństwa u J.G. Herdera”. Z reaktywowaniem Katedry Filologii Germańskiej na Uniwersytecie Warszawskim zostaje pracownikiem  Katedry na stanowisku docenta. W 1968 r. emigruje z rodziną do Republiki Federalnej Niemiec. Zamieszkał w Getyndze, pracując naukowo, prowadząc badania nad J. G. Herderem.  Zmarł w Getyndze 10 października 1997 r.  
+
Urodził się 4 stycznia 1906 r. w Tarnowie. Maturę uzyskał w miasteczku Brody w 1924 r. Studia germanistyczne rozpoczął w Uniwersytecie Wiedeńskim, od 1927 r. kontynuował na Uniwersytecie Warszawskim u prof. Zygmunta Łempickiego. Pracę doktorską obronił w 1932 r. Pracował w warszawskim Towarzystwie Wydawniczym „Rój”. Brał udział w obronie Warszawy w 1939 r. Następnie, w latach 1939-1941 mieszkał we Lwowie, później wysiedlony za Ural. W 1945 r. wrócił do Polski i zamieszkał w Łodzi. Do 1947 r. pracował w Państwowym Technikum Włókienniczym. W 1948 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie objął stanowisko asystenta w Katedrze Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, kierowanej przez prof. Adama Schaffa. W latach 1952-1953 był dziekanem Wydziału Filozoficzno-Społecznego UW, do r. 1957. Sekretarzem Naukowym Działu Wydawniczego Polskiej Akademii Nauk. W maju 1961 r. habilitował się na podstawie rozprawy „Problematyka społeczna idei człowieczeństwa u J.G. Herdera”. Z reaktywowaniem Katedry Filologii Germańskiej na Uniwersytecie Warszawskim zostaje pracownikiem  Katedry na stanowisku docenta. W 1968 r. wyemigrował z rodziną do Republiki Federalnej Niemiec. Zamieszkał w Getyndze, pracując naukowo, prowadząc badania nad J. G. Herderem.  Zmarł w Getyndze 10 października 1997 r.  
 
==Działalność ==
 
==Działalność ==
 
Emil Adler zajmował się całością twórczości Johana Gottfrieda Herdera. Johann Gottfried Herder urodził się  25 sierpnia 1744 roku w Morągu, zmarł 18 grudnia 1803 roku w Weimarze, niemiecki pisarz i historyk filozofii.  Adler zainicjował polskie badania nad Herderem. Opublikował liczne artykuły oraz książki poświęcone J. G. Herderowi.  Był autorem idei stworzenia [[Muzeum im. Johanna Gottfrieda Herdera w Morągu|Muzeum Herdera w Morągu]]. Adler zabiegał o Muzeum u władz państwowych i partyjnych. W 1962 r. powołano w Olsztynie Komitet Uczczenia Pamięci J. G. Herdera. Z Komitetu wyłoniła się sekcja, przekształcona później w Komitet Organizacyjny Muzeum Herdera w Morągu. W jego skład wchodzili między innymi: Emil Adler,  [[Hieronim Skurpski]], [[Zygmunt Lietz]], [[Lucjan Czubiel]], Edward Kocierzewski. Emil Adler był pośrednikiem między Warszawą a ministerstwem kultury NRD i Weimarskim Nationale Forschungs- und Gedenksätten. 26 września 1964 r. nastąpiło uroczyste otwarcie [[Muzeum im. Johanna Gottfrieda Herdera w Morągu|Muzeum]]. Emil Adler został wyróżniony tytułem Honorowego Obywatela Morąga. W 1969 r. po Jego wyjeździe z Polski został pozbawiony tytułu Honorowego Obywatela. W wyniku starań  pisma „[[Morlang]]”  Rada Miejska w Morągu 17 września 1992 r. przywróciła prof. Emilowi Adlerowi tytuł Honorowego Obywatela Morąga.
 
Emil Adler zajmował się całością twórczości Johana Gottfrieda Herdera. Johann Gottfried Herder urodził się  25 sierpnia 1744 roku w Morągu, zmarł 18 grudnia 1803 roku w Weimarze, niemiecki pisarz i historyk filozofii.  Adler zainicjował polskie badania nad Herderem. Opublikował liczne artykuły oraz książki poświęcone J. G. Herderowi.  Był autorem idei stworzenia [[Muzeum im. Johanna Gottfrieda Herdera w Morągu|Muzeum Herdera w Morągu]]. Adler zabiegał o Muzeum u władz państwowych i partyjnych. W 1962 r. powołano w Olsztynie Komitet Uczczenia Pamięci J. G. Herdera. Z Komitetu wyłoniła się sekcja, przekształcona później w Komitet Organizacyjny Muzeum Herdera w Morągu. W jego skład wchodzili między innymi: Emil Adler,  [[Hieronim Skurpski]], [[Zygmunt Lietz]], [[Lucjan Czubiel]], Edward Kocierzewski. Emil Adler był pośrednikiem między Warszawą a ministerstwem kultury NRD i Weimarskim Nationale Forschungs- und Gedenksätten. 26 września 1964 r. nastąpiło uroczyste otwarcie [[Muzeum im. Johanna Gottfrieda Herdera w Morągu|Muzeum]]. Emil Adler został wyróżniony tytułem Honorowego Obywatela Morąga. W 1969 r. po Jego wyjeździe z Polski został pozbawiony tytułu Honorowego Obywatela. W wyniku starań  pisma „[[Morlang]]”  Rada Miejska w Morągu 17 września 1992 r. przywróciła prof. Emilowi Adlerowi tytuł Honorowego Obywatela Morąga.
Linia 19: Linia 19:
 
[[Category:Badacze historii i kultury|Adler,Emil]]
 
[[Category:Badacze historii i kultury|Adler,Emil]]
 
[[Category:Muzealnictwo|Adler,Emil]]
 
[[Category:Muzealnictwo|Adler,Emil]]
 +
[[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Adler,Emil]]
 
  [[Category:Powiat ostródzki|Adler,Emil]]
 
  [[Category:Powiat ostródzki|Adler,Emil]]
[[Category:1945-1960|Adler,Emil]]
+
[[Category:Morąg (gmina miejsko-wiejska)|Adler,Emil]]
[[Category:1961-1970|Adler,Emil]]
+
  [[Category:1945-1989|Adler,Emil]]
[[Category:1971-1980|Adler,Emil]]
 
  [[Category:1981-1990|Adler,Emil]]
 
[[Category:1991-2000|Adler,Emil]]
 

Aktualna wersja na dzień 14:00, 15 lip 2014

Emil Adler w Muzeum im. Johanna Gottfrieda Herdera w Morągu, Źródło: „Morlang”. – 1992, nr 7, s. 6

(1906-1997) - germanista, badacz epoki Oświecenia, a w szczególności twórczości Johanna Gottfrieda Herdera, twórca idei stworzenia Muzeum Herdera w Morągu [1]. Zasłużony Obywatel Morąga.


Biografia

Urodził się 4 stycznia 1906 r. w Tarnowie. Maturę uzyskał w miasteczku Brody w 1924 r. Studia germanistyczne rozpoczął w Uniwersytecie Wiedeńskim, od 1927 r. kontynuował na Uniwersytecie Warszawskim u prof. Zygmunta Łempickiego. Pracę doktorską obronił w 1932 r. Pracował w warszawskim Towarzystwie Wydawniczym „Rój”. Brał udział w obronie Warszawy w 1939 r. Następnie, w latach 1939-1941 mieszkał we Lwowie, później wysiedlony za Ural. W 1945 r. wrócił do Polski i zamieszkał w Łodzi. Do 1947 r. pracował w Państwowym Technikum Włókienniczym. W 1948 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie objął stanowisko asystenta w Katedrze Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, kierowanej przez prof. Adama Schaffa. W latach 1952-1953 był dziekanem Wydziału Filozoficzno-Społecznego UW, do r. 1957. Sekretarzem Naukowym Działu Wydawniczego Polskiej Akademii Nauk. W maju 1961 r. habilitował się na podstawie rozprawy „Problematyka społeczna idei człowieczeństwa u J.G. Herdera”. Z reaktywowaniem Katedry Filologii Germańskiej na Uniwersytecie Warszawskim zostaje pracownikiem Katedry na stanowisku docenta. W 1968 r. wyemigrował z rodziną do Republiki Federalnej Niemiec. Zamieszkał w Getyndze, pracując naukowo, prowadząc badania nad J. G. Herderem. Zmarł w Getyndze 10 października 1997 r.

Działalność

Emil Adler zajmował się całością twórczości Johana Gottfrieda Herdera. Johann Gottfried Herder urodził się 25 sierpnia 1744 roku w Morągu, zmarł 18 grudnia 1803 roku w Weimarze, niemiecki pisarz i historyk filozofii. Adler zainicjował polskie badania nad Herderem. Opublikował liczne artykuły oraz książki poświęcone J. G. Herderowi. Był autorem idei stworzenia Muzeum Herdera w Morągu. Adler zabiegał o Muzeum u władz państwowych i partyjnych. W 1962 r. powołano w Olsztynie Komitet Uczczenia Pamięci J. G. Herdera. Z Komitetu wyłoniła się sekcja, przekształcona później w Komitet Organizacyjny Muzeum Herdera w Morągu. W jego skład wchodzili między innymi: Emil Adler, Hieronim Skurpski, Zygmunt Lietz, Lucjan Czubiel, Edward Kocierzewski. Emil Adler był pośrednikiem między Warszawą a ministerstwem kultury NRD i Weimarskim Nationale Forschungs- und Gedenksätten. 26 września 1964 r. nastąpiło uroczyste otwarcie Muzeum. Emil Adler został wyróżniony tytułem Honorowego Obywatela Morąga. W 1969 r. po Jego wyjeździe z Polski został pozbawiony tytułu Honorowego Obywatela. W wyniku starań pisma „Morlang” Rada Miejska w Morągu 17 września 1992 r. przywróciła prof. Emilowi Adlerowi tytuł Honorowego Obywatela Morąga.

Bibliografia

  1. Bartoś, Magdalena: Tradycja herderowska na Warmii i Mazurach / Magdalena Bartoś // „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”. – 2003, nr 4, s. 489-499.
  2. Kuczyński, Krzysztof A.: Emil Adler – polski badacz twórczości Johanna Gottfrieda Herdera / Krzysztof A. Kuczyński, Tadeusz Namowicz // „Studia Niemcoznawcze”. – T. 26 (2003), s. 459-466.
  3. Kujawski, Mariusz: Zmazanie kompromitującej uchwały / Mariusz Kujawski // „Morlang”. – 1992, nr 10, s. 5.
  4. Namowicz, Tadeusz: Pora naprawić krzywdę : Honorowy Obywatel Morąga / Tadeusz Namowicz// „Morlang”. – 1992, nr 7, s. 6-7.

Przypisy

  1. Namowicz, Tadeusz, Pora naprawić krzywdę . Honorowy Obywatel Morąga, „Morlang”, 1992, nr 7, s. 7.