Adam Szubski: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
[[Image:szubski_adam_portret.jpg|thumb|right|200px|Źródło: ''Szubski. Oblicza. Metal i kruszywo'', katalog z archiwum WBP w Olsztynie.]]
 
[[Image:szubski_adam_portret.jpg|thumb|right|200px|Źródło: ''Szubski. Oblicza. Metal i kruszywo'', katalog z archiwum WBP w Olsztynie.]]
 
[[Image:szubski_adam_praca.jpg|thumb|right|200px|Z cyklu ''Oblicza'', technika własna.<br>Źródło: ''Szubski. Oblicza. Metal i kruszywo'', katalog z archiwum WBP w Olsztynie.]]
 
[[Image:szubski_adam_praca.jpg|thumb|right|200px|Z cyklu ''Oblicza'', technika własna.<br>Źródło: ''Szubski. Oblicza. Metal i kruszywo'', katalog z archiwum WBP w Olsztynie.]]
[[Image:szubski_adam_glowy.jpg|thumb|right|200px|Źródło: ''Warmia i Mazury. Polska niezwykła'', Warszawa, 2007, s. 82.]]
+
(1931-2008) – rzeźbiarz
(1931- ) – rzeźbiarz
 
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodził się w 1931 r. w Warszawie. Przez 10 lat pracował jako kamieniarz i modelarz-sztukator. Tradycje pracy rzeźbiarskiej w metalu przejął po ojcu (przedwojennym artyście metaloplastyku, medaliście wielu wystaw międzynarodowych). Obecnie mieszka we wsi Zgon, w zabytkowej mazurskiej chacie z XIX w., w której mieści się też jego pracownia.
+
Urodził się w 1931 r. w Warszawie. Przez 10 lat pracował jako kamieniarz i modelarz-sztukator. Tradycje pracy rzeźbiarskiej w metalu przejął po ojcu (przedwojennym artyście metaloplastyku, medaliście wielu wystaw międzynarodowych). Mieszkał we wsi [[ewim:Zgon|Zgon]], w zabytkowej mazurskiej chacie z XIX w., w której mieści się też jego pracownia. Zmarł w 2008 r. w wieku 77 lat.
  
 
==Twórczość==
 
==Twórczość==
Przez wiele lat tworzył w metalu (cynk, miedź i mosiądz oraz kwas solny do wytrawiania) prace kameralne i przestrzenne oraz sztukę użytkową o charakterze unikatowym. Z czasem wytworzył własną technikę, w której powstał m.in. cykl „Oblicza”. W niej też „portretuje ludzi”. Kompozycje Szubskiego są „pełne prostoty, poezji, groteski i żartu. W pracach artysta kojarzy rzeźbę, relief i płaskorzeźbę (…) Metal jest tworzywem równie wdzięcznym jak kamień czy drewno, trzeba jedynie, jak twierdzi artysta, zgłębić jego tajemnicę.”<ref>Beata Szubska-Sowińska, ''Adam Szubski. „Oblicza - metal i kruszywo”'', Olsztyn, Galeria Sztuki Współczesnej BWA, 2004, s. 3.</ref> W swojej pracy stosuje blachę, posługuje się spawarką i kowadłem. Przystępując do pracy nie wykonuje żadnych szkiców czy rysunków. Projekt i dzieło powstają jednocześnie. Tematem jego dzieł są ludzie (charakterystyczne postacie, rzeźby głów, odlewy twarzy). Jego prace zostały zakupione do wielu kolekcji prywatnych i muzealnych w Europie i na świecie (Watykan, USA, Japonia). We wsi Zgon organizuje wystawy, pokazy, małe spektakle artystyczne. Jego rzeźby zdobią okoliczne zabudowania.  
+
Przez wiele lat tworzył w metalu (cynk, miedź i mosiądz oraz kwas solny do wytrawiania) prace kameralne i przestrzenne oraz sztukę użytkową o charakterze unikatowym. Z czasem wytworzył własną technikę, w której powstał m.in. cykl „Oblicza”. W niej też „portretuje ludzi”. Kompozycje Szubskiego są „pełne prostoty, poezji, groteski i żartu. W pracach artysta kojarzy rzeźbę, relief i płaskorzeźbę (…) Metal jest tworzywem równie wdzięcznym jak kamień czy drewno, trzeba jedynie, jak twierdzi artysta, zgłębić jego tajemnicę.”<ref>Beata Szubska-Sowińska, ''Adam Szubski. „Oblicza - metal i kruszywo”'', Olsztyn, Galeria Sztuki Współczesnej BWA, 2004, s. 3.</ref> W swojej pracy stosował blachę, posługiwał się spawarką i kowadłem. Przystępując do pracy nie wykonywał żadnych szkiców czy rysunków. Projekt i dzieło powstawały jednocześnie. Tematem jego dzieł byliludzie (charakterystyczne postacie, rzeźby głów, odlewy twarzy). Jego prace zostały zakupione do wielu kolekcji prywatnych i muzealnych w Europie i na świecie (Watykan, USA, Japonia). We wsi Zgon organizuje wystawy, pokazy, małe spektakle artystyczne. Jego rzeźby zdobią okoliczne zabudowania.  
  
 
==Wystawy==
 
==Wystawy==
Linia 25: Linia 24:
  
 
==Udział w organizacjach==
 
==Udział w organizacjach==
Jest członkiem Związku Artystów Rzeźbiarzy. Związany z grupą malarzy „niezależni 69” oraz „Barbakan”. Wspólnie z żoną Anną założył [[Stowarzyszenie Kulturalne „Nasz Zgon”]], w którym aktywizuje lokalną społeczność do działań twórczych.
+
Był członkiem Związku Artystów Rzeźbiarzy. Związany z grupą malarzy „Niezależni 69” oraz „Barbakan”. Wspólnie z żoną Anną założył [[Stowarzyszenie Kulturalne „Nasz Zgon”]], w którym aktywizował lokalną społeczność do działań twórczych.
 +
 
 +
==Multimedia==
 +
<youtube>yIm7ozsNe1E</youtube><br>Film udostępniony w ramach projektu [http://rkf.warmia.mazury.pl/ Regionalna Kronika Filmowa]
  
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
Linia 39: Linia 41:
 
[[Category:Rzeźbiarze|Szubski,Adam]]
 
[[Category:Rzeźbiarze|Szubski,Adam]]
 
[[Category:Rzeźba|Szubski,Adam]]
 
[[Category:Rzeźba|Szubski,Adam]]
[[Category:Powiat mrągowski|Cieślak,Adam]]
+
[[Category:Powiat mrągowski|Szubski,Adam]]
[[Category:2001-2010|Szubski,Adam]]
+
[[Category:Piecki (gmina wiejska)|Szubski,Adam]]
[[Category:2011-2020|Szubski,Adam]]
+
[[Category:1990-|Szubski,Adam]]

Aktualna wersja na dzień 09:54, 4 maj 2016

Źródło: Szubski. Oblicza. Metal i kruszywo, katalog z archiwum WBP w Olsztynie.
Z cyklu Oblicza, technika własna.
Źródło: Szubski. Oblicza. Metal i kruszywo, katalog z archiwum WBP w Olsztynie.

(1931-2008) – rzeźbiarz

Biografia

Urodził się w 1931 r. w Warszawie. Przez 10 lat pracował jako kamieniarz i modelarz-sztukator. Tradycje pracy rzeźbiarskiej w metalu przejął po ojcu (przedwojennym artyście metaloplastyku, medaliście wielu wystaw międzynarodowych). Mieszkał we wsi Zgon, w zabytkowej mazurskiej chacie z XIX w., w której mieści się też jego pracownia. Zmarł w 2008 r. w wieku 77 lat.

Twórczość

Przez wiele lat tworzył w metalu (cynk, miedź i mosiądz oraz kwas solny do wytrawiania) prace kameralne i przestrzenne oraz sztukę użytkową o charakterze unikatowym. Z czasem wytworzył własną technikę, w której powstał m.in. cykl „Oblicza”. W niej też „portretuje ludzi”. Kompozycje Szubskiego są „pełne prostoty, poezji, groteski i żartu. W pracach artysta kojarzy rzeźbę, relief i płaskorzeźbę (…) Metal jest tworzywem równie wdzięcznym jak kamień czy drewno, trzeba jedynie, jak twierdzi artysta, zgłębić jego tajemnicę.”[1] W swojej pracy stosował blachę, posługiwał się spawarką i kowadłem. Przystępując do pracy nie wykonywał żadnych szkiców czy rysunków. Projekt i dzieło powstawały jednocześnie. Tematem jego dzieł byliludzie (charakterystyczne postacie, rzeźby głów, odlewy twarzy). Jego prace zostały zakupione do wielu kolekcji prywatnych i muzealnych w Europie i na świecie (Watykan, USA, Japonia). We wsi Zgon organizuje wystawy, pokazy, małe spektakle artystyczne. Jego rzeźby zdobią okoliczne zabudowania.

Wystawy

W latach 1962-1963 prezentował swoje prace na murach warszawskiego Barbakanu oraz w kawiarni „Kamienne Schodki” na Rynku Starego Miasta w Warszawie. W latach 70-tych brał udział w wystawach we Frankfurcie, Monachium, Hamburgu (Niemcy), Palermo i Firenze (Włochy), Rotterdamie (Holandia), Sztokholmie i Goeteborgu (Szwecja), Wiedniu (Austria). W 1999 r. uczestniczył w XV Salonie Rzeźby – Wiosna – Warszawa. Miał wystawy indywidualne w Polsce i na świecie:

Udział w organizacjach

Był członkiem Związku Artystów Rzeźbiarzy. Związany z grupą malarzy „Niezależni 69” oraz „Barbakan”. Wspólnie z żoną Anną założył Stowarzyszenie Kulturalne „Nasz Zgon”, w którym aktywizował lokalną społeczność do działań twórczych.

Multimedia


Film udostępniony w ramach projektu Regionalna Kronika Filmowa

Przypisy

  1. Beata Szubska-Sowińska, Adam Szubski. „Oblicza - metal i kruszywo”, Olsztyn, Galeria Sztuki Współczesnej BWA, 2004, s. 3.

Bibliografia

  1. Adam Szubski : oblicza : metal i kruszywo : [katalog wystawy] / oprac. graf. Andrzej Mierzyński. - Olsztyn : Galeria Sztuki Współczesnej BWA, 2004.
  2. wu-ka: Gabinet figur : Pranie / wu-ka // „Gazeta Olsztyńska”. - 2001, nr 141, s. 6.
  3. Stelmach, Monika: W Zgonie mogli stać się nieśmiertelni / Monika Stelmach // „Gazeta Współczesna”. - 2001, nr 155, dod. „Tydzień”, s. I, XI.
  4. Mierzyńska, Elżbieta: Maski Szubskiego / Elżbieta Mierzyńska // „Gazeta Olsztyńska”. - 2003, nr 219, dod. „Reporter”, nr 40, s. 8-9.
  5. Mierzyńska, Elżbieta: Polecam Zgon - wieś Zgon / Elżbieta Mierzyńska // „Gazeta Olsztyńska”. - 2003, nr 154, dod. „Reporter”, nr 29, s. 4-5.