Anna Kochanowska

Źródło: Z archiwum WBP w Olsztynie.

(1922- 2019) – dziennikarka radiowa, publicystka, kierownik literacki Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie, działaczka kulturalna i społeczna

Biografia

Urodziła się 17 maja 1922 r. w Płocku, w rodzinie inteligenckiej Cecylii i Zygmunta Maciejowskich. W 1938 r. wraz z rodziną przeniosła się do Łodzi, a następnie w 1940 r. do Warszawy, gdzie uzyskała średnie wykształcenie na tajnych kompletach. Po wojnie wróciła do Łodzi i studiowała w Wyższej Szkole Plastycznej, w Wyższej Szkole Filmowej, a od 1948 r. w Wyższej Szkole Teatralnej na Wydziale Dramaturgicznym. Po przeniesieniu Wyższej Szkoły Teatralnej do Warszawy wyjechała do stolicy, gdzie ukończyła studia w 1950 r. W 1958 r. przyjechała do Olsztyna, podjęła pracę zawodową i osiadała na stałe.

Działalność

Pracę zawodową rozpoczęła w 1951 r. jako inspektor artystyczny w Centralnym Zarządzie Teatrów w Warszawie. Następnie była kierownikiem literackim teatrów w Olsztynie, Białymstoku i Grudziądzu. W Grudziądzu kierowała jednocześnie ogniskiem plastycznym oraz nawiązała stałą współpracę z bydgoską rozgłośnią Polskiego Radia. W 1958 r. przeniosła się do Szczecina obejmując stanowisko kierownika redakcji publicystyki w rozgłośni radiowej. W październiku tegoż roku wróciła do Olsztyna podejmując pracę w rozgłośni Polskiego Radia. W latach 1968-1977 była w nim kierownikiem redakcji literackiej. W 1960 r. objęła również stanowisko prezesa oddziału olsztyńskiego SKK „Pojezierze”, a od 1972 r. była członkiem Zarządu Głównego tego stowarzyszenia. Od 1962 r. działała też w Komisji Kultury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie, a od 1964 r. uczestniczyła w pracach Prezydium i Plenum Stronnictwa Demokratycznego. W 1972 i 1976 r. została wybrana posłanką na Sejm PRL.

Twórczość

Debiutowała w 1965 r. w dwutygodniku „Pomorze” i w Polskim Radiu w Bydgoszczy odcinkami powieści Czerwona rogatywka. Nie kończąc tego utworu zajęła się od 1958 r. dziennikarstwem i opracowywaniem słuchowisk radiowych dla dzieci i młodzieży. Jest ponadto autorką radiowych adaptacji utworów wielu pisarzy polskich i obcych. Reżyserowała kilka sztuk w teatrach zawodowych. W jej dorobku są liczne reportaże i felietony dotyczące między innymi plastyki i innych przejawów życia kulturalnego, a także recenzuje olsztyńskich spektakli teatralnych. Wśród jej bardziej znanych słuchowisk wyemitowanych w ogólnopolskim programie radiowym znalazły się m.in.:

• Opowieść o Jarusku (1966)
• Krasicki w Lidzbarku (1966)
• Baśń o syrenie, Krzyżakach i leleskich rybakach (1967)
• Królowa Jadwiga i krakowscy żaczkowie (1968)
• Pan Mikołaj (1969)
• Przygoda na Śniardwach (1970).
• Jak Dobrek i Stanko królowi Jagielle pomogli (1970)

Nagrody i odznaczenia

Za opracowanie wraz z Tadeuszem Ostojskim słuchowiska według powieści Simonowa Nikt nie rodzi się żołnierzem otrzymała nagrodę Komitetu do Spraw Radia i Telewizji. Odznaczona m.in.:

• Złotym Krzyżem Zasługi
• Odznaką „Zasłużonym dla Warmii i Mazur”
• Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”

Bibliografia

1. Ogrodziński, Wojciech: Olsztyńskie radio / Wojciech Ogrodziński // W: Olsztyn 1945-2005 : kultura i nauka : praca zbiorowa / pod red. Stanisława Achremczyka i Władysława Ogrodzińskiego. - Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2006.
2. Oracki, Tadeusz: Twórcy i działacze kultury w województwie olsztyńskim w latach 1945-1970 / Tadeusz Oracki. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 1975.
3. Współcześni pisarze województwa olsztyńskiego / [red. nauk. Edward Martuszewski ; aut. not biograficznych Jan Burakowski et al. ; aut. bibliogr. Sabina Siemaszko, Tamara Wajsbrot.]. - Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie, 1972.