Sławomir Rudnicki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Image:rudnicki.jpg|thumb|right|200px|Źródło: [http://www.lo1.mragowo.pl/aktualnosci.html www.lo1.mragowo.pl] ]] | [[Image:rudnicki.jpg|thumb|right|200px|Źródło: [http://www.lo1.mragowo.pl/aktualnosci.html www.lo1.mragowo.pl] ]] | ||
[[Image:rudnicki2.jpg|thumb|right|200px|]] | [[Image:rudnicki2.jpg|thumb|right|200px|]] | ||
+ | [[Image:rudnicki3.jpg|thumb|right|200px|Olsztyn, ZPAP, 2009.]] | ||
(1961- ) – historyk, nauczyciel, pedagog, poeta, prozaik | (1961- ) – historyk, nauczyciel, pedagog, poeta, prozaik | ||
Wersja z 09:03, 10 kwi 2011
(1961- ) – historyk, nauczyciel, pedagog, poeta, prozaik
Spis treści
Biografia
Sławomir Piotr Rudnicki urodził się 11 lipca 1961 r. w Nieżywięciu koło Brodnicy. Z wykształcenia historyk. Od lat 80-tych mieszka i pracuje w Mrągowie.
Działalność
Pracował jako nauczyciel w szkole podstawowej w Mrągowie. Obecnie pełni funkcję dyrektora I liceum Ogólnokształcącego. Organizuje mrągowskie życie literackie. Od 1996 r. w ramach Festiwalu Kultury Kresowej zajmuje się grupą polskich literatów z Litwy, Białorusi i Ukrainy. Zredagował m.in. antologię poezji młodych Polaków z Wileńszczyzny pt. Wschód nad Rossą (Wilno-Mrągowo 2000). W styczniu 1997 r. powołał Klub Literacki „ERATO”, działający w ramach Miejskiego Domu Kultury „Zodiak” w Mrągowie (1997-2000). Współorganizował dwie edycje Mrągowskich Dni Literatury, w których uczestniczyli m.in. Wanda Chotomska, Maryna Okęcka-Bromkowa, Aleksander Jurewicz, Włodzimierz Kowalewski.
Twórczość
Jest autorem dwóch książek:
- poetyckiej – Kapliczka Brata Alberta (1994)
- prozatorskiej – Rysy życia (1999) – „opowiadania-portrety”
Jego wiersze ukazały się również w antologii Nowa poezja Warmii i Mazur 1980-1995 w opracowaniu Kazimierza Brakonieckiego (1995) oraz w Tutaj się ze sobą mijamy. Almanach poezji mrągowskiej i Paciorki. Antologia maryjna z Warmii pod red. Zbigniewa Chojnowskiego. Jest ponadto współtwórcą opracowania 15 lat Festiwalu Kultury Kresowej.[1] W swojej twórczości poświęca wiele miejsca relacjom międzyludzkim, przyjaźni, miłości, wierności, a także problemom wybaczania i życzliwości. „Uprawia lirykę konfesyjną, opartą na prostocie uczuciowości i wrażliwości na przemijanie. Tematami wierszy są upływ czasu, starość, umieranie.”[2]Jego proza posiada walory dydaktyczne.
Przypisy
- ↑ 15 lat Festiwalu Kulturty Kresowej : pod honorowym patronatem Senatu RP, aut. tekstów Otolia Siemieniec et al., Olsztyn, Okręg Olsztyński Związku Polskich Artystów Plastyków, 2009.
- ↑ Zbigniew Chojnowski, Zmartwychwstały kraj mowy, Olsztyn, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2002, s. 171.
Bibliografia
- Chojnowski, Zbigniew: Zmartwychwstały kraj mowy : literatura Warmii i Mazur lat dziewięćdziesiątych / Zbigniew Chojnowski. - Olsztyn : Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2002. – S. 171-172.