Biblioteka Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie

Czytelnia Naukowa im. Ludwika Pelczarskiego w 1991 r.
Źródło: Bibliotekarze akademiccy, pod red. Danuty Koniecznej, Olsztyn, UWM, 2010, dysk optyczny.

Wypożyczalnia w 1996 r.
Źródło: Bibliotekarze akademiccy, pod red. Danuty Koniecznej, Olsztyn, UWM, 2010, dysk optyczny.

Czytelnia Ogólna w 1996 r.
Źródło: Bibliotekarze akademiccy, pod red. Danuty Koniecznej, Olsztyn, UWM, 2010, dysk optyczny.

Biblioteka o profilu naukowym działająca w Olsztynie w latach 1950-1999.

Historia

Organizowanie biblioteki rozpoczęto wraz z utworzeniem w 1950 r. w Olsztynie Wyższej Szkoły Rolniczej (od 1972 r. Akademia Rolniczo-Techniczna). Uczelnia powstała na bazie zlikwidowanych uczelni rolniczych: Wyższej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Łodzi oraz Państwowej Wyższej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie, od których przejęto księgozbiory. Bibliotekę otwarto z dniem l lutego 1951 r. Jej siedziba mieściła się na terenie tworzonego miasteczka akademickiego w dzielnicy Kortowo, w trzech pomieszczeniach na I piętrze w bloku nr 21. W 1953 r. bibliotekę przeniesiono do bloku nr 41, gdzie utworzono także pierwszą Czytelnię Studencką. W 1956 r. otwarto Czytelnię Czasopism Zagranicznych (od 1964 r. Czytelnia Naukowa), a w 1957 r. Wypożyczalnię Międzybiblioteczną. W 1959 r. wyodrębniono w placówki trzy oddziały: Oddział Gromadzenia i Opracowania Zbiorów. Oddział Udostępniania Zbiorów, Oddział Informacyjno-Bibliograficzny. W drugiej połowie lat 60-tych zaczęto organizować filie Biblioteki Głównej na poszczególnych wydziałach uczelni, m.in.: na Wydziale Zootechnicznym (1967 r.), na Wydziale Geodezji i Urządzeń Rolnych (1969 r.), Wydziale Budownictwa Lądowego (1970 r.), wydziale Mechanicznym (1971 r.), w Instytucie Chorób Niezakaźnych (1980 r.). W kolejnych latach bibliotekę w dalszym ciągu rozbudowywano. W 1973 r. utworzono Sekcję Skryptów Podręczników i Katalogów, w 1974 r. otwarto Czytelnię Ogólną, w 1983 r. wypożyczalnię książek do nauki języków obcych pod nazwą „Księgozbiór Lingwistyczny Biblioteki Głównej”, a w 1987 r. Dział Dokumentacji Prac Naukowo-Badawczych. W 1989 r. nastąpiło połączenie Oddziału Informacji Naukowej i Działu Dokumentacji Prac Naukowo-Badawczych w Oddział Informacji i Dokumentacji Naukowej. W 1998 r. otwarto w bibliotece Centrum Dokumentacji Europejskiej. W 1999 r. na bazie Biblioteki Akademii Rolniczo Technicznej, a także Biblioteki Wyższej Szkoły Pedagogicznej utworzono Bibliotekę Główną Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.

Dyrektorzy

• Ludwik Pelczarski (1951-1972)
• Witold Rumszewicz (1972- 1983)
• Irena Suchta (1983-1984)
• Stanisław Bekisz (1984-1988)
• Zbigniew Wrześniowski (1989-1992)
• Irena Suchta (1992-1999)

Działalność

Poza swoimi podstawowymi zadaniami, jakimi były gromadzenie, opracowanie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych, od 1955 r. placówka prowadziła zajęcia z przysposobienia bibliotecznego dla swoich studentów, organizowała również praktyki wakacyjne dla studentów bibliotekoznawstwa m.in. z Uniwersytetu Wrocławskiego (od 1965 r.). Od 1956 r. placówka gromadziła mikrofilmy, w latach 1960-1970 działała w jej strukturze pracownia fototechniczna, a od 1986 r. Pracownia Reprograficzna. Już od 1983 r. biblioteka umożliwiała wyszukiwanie literatury ze światowych baz danych w ramach systemu BRIOLIS poprzez British Council w Warszawie. W bibliotece organizowano też szkolenia, sympozja i konferencje naukowe, jak np. pod hasłem „Biblioteki województwa olsztyńskiego w 10-lecie Ustawy o bibliotekach” (1978 r.)

Bibliografia

1. Bibliotekarze akademiccy : w sześćdziesięcioleciu szkolnictwa wyższego w Olsztynie 1950-2010 / pod red. Danuty Koniecznej. - Olsztyn : Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2010. – S. 11-16.