Wydawnictwo Wrzos

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
Logo wydawnictwa.

Wydawnictwo regionalne z siedzibą w Lidzbarku Warmińskim, działające od 1998 r.

Siedziba

11-100 Lidzbark Warmiński ul. Poniatowskiego

Historia

Wydawnictwo „Wrzos” rozpoczęło działalność w 1998 r. Jest rodzinną oficyną wydającą baśnie i legendy Ireny Kwinto, a prowadzoną przez syna pisarki - Stanisława i jej wnuka – Michała. Wydawnictwo nosi również imię pisarki. Nazwa „Wrzos” pochodzi od godła, jakim swoje utwory sygnowała Irena Kwinto. W tworzonych publikacjach wykorzystano nie tylko wydane już zbiory autorki, ale także maszynopisy i ręczne notatki, jakie po sobie pozostawiła.

Publikacje

Wrzos2.jpg

Staraniem Wydawnictwa pojawiły się na księgarskim rynku wznowienia zbiorów baśni i legend Ireny Kwinto, w tym Legendy o kwiatach (1998), Bajki sceniczne (1999) - zawierające teatralne wersje bajek regionalnych, np. Fajka, Legenda o Łynie, Tabakierka, Pierścień Orlicy, a także zbiory: W krainie wielkiej baśni (2000), wzbogacony o ilustracje dzieci z Młodzieżowego Domu Kultury im. Ireny Kwinto w Lidzbarku Warmińskim czy Legendy Warmii i Mazur (2001). Zawiera on najsłynniejsze legendy warmińskie Ireny Kwinto, m.in. Skąd się wzięło Jezioro Wielochowskie na Warmii, Legendę o Łynie, Zaklęty w kamień oraz Dar Królowej Róż. „Wrzos” wydał także Bajki Warmii i Mazur (2001), także ilustrowane w całości przez dzieci oraz Warmińskie legendy o Smętku i Kłobukach (2002) i Legendy Krainy Tysiąca Jezior (2004), zawierające nie tylko wznowione po latach - Pierścień orlicy, Najpiękniejsze ręce, O dzielnym Janku, ale i drukowaną po raz pierwszy historię O kłobuku łakomczuchu. W wydawnictwie ukazały się również opowiadania Ryszarda Szocińskiego Bieszczadzkie przypadki (2003).[1]

Przypisy

  1. Na podstawie materiałów zamieszczonych na stronie internetowej Wydawnictwa „Wrzos”

Bibliografia

  1. Sotomska, Ewa: O „naszych” bajkach, materiał zamieszczony na stronie Bibliotekarza Warmińsko-Mazurskiego

Zobacz też