Portret Zofii Teodory van Brederode z pałacu w Gładyszach

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj

XVII-wieczny zabytek sztuki malarskiej z pałacu w Gładyszach.

Malarstwo Warmii i Mazur od XV do XIX wieku, Olsztyn 1978, il. 52.

Historia

Obraz powstał około 1644 roku. Jego autorem jest Pieter Nason (1612-1689/1690), ceniony portrecista holenderski, związany z arystokracją niderlandzką. Praca należy do wczesnych dzieł tego artysty. Do 1945 roku portret znajdował się w pałacu w Gładyszach. Obecnie jest dziełem należącym do kolekcji portretu holenderskiego w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, na co dzień eksponowanej w morąskim oddziale.

Opis

Portrecik został wykonany techniką olejną na płótnie. Jego wymiary to: 35 x 28 cm. Portret był konserwowany przez Macieja Linkiewicza już w momencie pozyskania przez olsztyńskie muzeum, w latach 1945-1946. Na odwrocie dzieła widnieje napis: Sofya Theodora grefin von Holland-Brederode Vermahlte greffin zu Dohna”.

Charakterystyka

Portret przedstawia Zofię Teodorę Dohnę (Sophia Dorothea) z domu Brederode-Viannen, (urodzoną 16 marca 1620 roku w holenderskim Vianen, zmarłą 23 września 1678 roku w Peterhof)[1], najstarszą córkę[2] hrabiny Anny Joanny van Nassau, pierwszej żony holenderskiego hrabiego Jana Wolferta van Brederode. W kwietniu 1644 roku została żoną hrabiego Christiana Albrechta Dohny[3] ze Słobit (1621-1677). Była matką dwanaściorga dzieci w tym: Urszuli Anny, Amalii, Carla Emila i Dietricha, uwiecznionych na rodowych portretach. Popiersie ukazuje młodą kobietę namalowaną w pozycji en trois quarts, zwróconą w prawą stronę. Ubrana jest w połyskliwą, atłasową suknię w kolorze niebiesko-zielonym z szerokim białym kołnierzem oraz złotą broszą. Twarz o dużych ciemnych oczach i lekko zaróżowionej karnacji otaczają jasne włosy ozdobione, podobnie jak szyja, sznurem pereł.

Przypisy

  1. W starszych opracowaniach daty życia Zofii Teodory to: 1621-1670.
  2. Starsza siostra Juliany (1622-1675), Florentyny (1624-1698), Anny Trajektyny (1625-1672), Amalii Margarethy (1626-1663) i NN (1628), NN (1630).
  3. W opracowaniu z 1978 roku widnieje jako żona Krzysztofa Dohny. Christian Dohna w literaturze bywa nazywanym Krzysztofem. Nie należy mylić go wówczas z bratem o tym samym imieniu. Por. Malarstwo Warmii i Mazur, Olsztyn 1978, s. 36.

Bibliografia

  1. Bartoś Magdalena, Wróblewska Kamila: Portret holenderski / Magdalena Bartoś, Kamila Wróblewska. - Olsztyn : Muzeum Warmii i Mazur, 1993. - S. 37, 93, il. 40.
  2. Wróblewska, Kamila: Dawny portret w zbiorach Muzeum Mazurskiego / Kamila Wróblewska. - Olsztyn : Muzeum Mazurskie, 1965. - S. 8, 29, il. 21.
  3. Wróblewska, Kamila: Malarstwo Warmii i Mazur od XV do XIX wieku / Kamila Wróblewska. - Olsztyn : Pojezierze, 1978. - S. 36, il. 52.
  4. Wróblewska, Kamila: Nieznane portrety Caspara Netschera i Pietera Nasona w zbiorach Muzeum Mazurskiego / Kamila Wróblewska // „Biuletyn Historii Sztuki”. - 1963, nr 4, s. 270-281.