Wiosenny Plener Rzeźby Monumentalnej w Smolnikach: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 7: Linia 7:
  
 
==Przebieg==
 
==Przebieg==
W 1976 r. członkowie Ośrodka Twórczości SSK „Pojezierze” postanowili podarować miastu dziesięć rzeź lipowych. W 1977 r. rozpoczęto przygotowania do pleneru – poszukiwanie miejsca i wsparcia organizacyjnego, którego udzielili artystom: I sekretarz Komitetu Miejskiego PZPR, Zakład Produkcji Drzewnej w Smolnikach (udostępniając nowo wybudowaną halę produkcyjną oraz pokoje gościnne), Iławskie Zakłady Naprawy Samochodów (dostarczając dłuta) oraz Zakłady Drobiarskie z Iławy (zapewniając wyżywienie).
+
W 1976 r. członkowie Ośrodka Twórczości SSK „Pojezierze” postanowili podarować miastu dziesięć rzeźb lipowych. W 1977 r. rozpoczęto przygotowania do pleneru – poszukiwanie miejsca i wsparcia organizacyjnego, którego udzielili artystom: I sekretarz Komitetu Miejskiego [[ewim:PZPR na Warmii i Mazurach|PZPR]], Zakład Produkcji Drzewnej w Smolnikach (udostępniając nowo wybudowaną halę produkcyjną oraz pokoje gościnne), Iławskie Zakłady Naprawy Samochodów (dostarczając dłuta) oraz Zakłady Drobiarskie z Iławy (zapewniając wyżywienie).
 
<br>Plener odbył się w dniach 2-6 kwietnia 1977 r. Artyści wyrzeźbili dziesięć rzeźb, które powstały z bali lipowych o średnicy 70 cm i długości 300-500 cm. Rzeźby przedstawiały: Warmiaka, Warmiaczkę, robotnika, mechanika, drwala, tracza, przekupki, rybaka, Światowida, wioślarza i koguta. Plener zakończyła prezentacja rzeźb na placu przy Zakładzie Produkcji Drewna w Smolnikach. Postanowiono, że trzy rzeźby pozostaną na terenie tartaku (Światowid, drwal i tracz), jedna przekazana zostanie do Olsztyna, a pozostałe umieszczone zostaną w Iławie.
 
<br>Plener odbył się w dniach 2-6 kwietnia 1977 r. Artyści wyrzeźbili dziesięć rzeźb, które powstały z bali lipowych o średnicy 70 cm i długości 300-500 cm. Rzeźby przedstawiały: Warmiaka, Warmiaczkę, robotnika, mechanika, drwala, tracza, przekupki, rybaka, Światowida, wioślarza i koguta. Plener zakończyła prezentacja rzeźb na placu przy Zakładzie Produkcji Drewna w Smolnikach. Postanowiono, że trzy rzeźby pozostaną na terenie tartaku (Światowid, drwal i tracz), jedna przekazana zostanie do Olsztyna, a pozostałe umieszczone zostaną w Iławie.
 
<br>Artystów podczas pracy uwiecznił fotograf [[Czesław Wasiłkowski]].
 
<br>Artystów podczas pracy uwiecznił fotograf [[Czesław Wasiłkowski]].
Linia 30: Linia 30:
 
[[Category:Rzeźba]]
 
[[Category:Rzeźba]]
 
[[Category:Powiat iławski]]
 
[[Category:Powiat iławski]]
[[Category:1971-1980]]
+
[[Category:Iława]]
 +
[[Category: 1945-1989]]

Aktualna wersja na dzień 11:15, 1 paź 2014

Artyści przy pracy
Źródło: „Informator Zarządu Głównego Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego »Pojezierze« w Olsztynie” 1977, czerwiec, s. 14.
Poplenerowa prezentacja na placu tartaku w Smolnikach
Źródło: „Informator Zarządu Głównego Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego »Pojezierze« w Olsztynie” 1977, czerwiec, s. 8.

Plener rzeźby ludowej, który odbył się w dniach 2-6 kwietnia 1977 r.

Organizatorzy

Przebieg

W 1976 r. członkowie Ośrodka Twórczości SSK „Pojezierze” postanowili podarować miastu dziesięć rzeźb lipowych. W 1977 r. rozpoczęto przygotowania do pleneru – poszukiwanie miejsca i wsparcia organizacyjnego, którego udzielili artystom: I sekretarz Komitetu Miejskiego PZPR, Zakład Produkcji Drzewnej w Smolnikach (udostępniając nowo wybudowaną halę produkcyjną oraz pokoje gościnne), Iławskie Zakłady Naprawy Samochodów (dostarczając dłuta) oraz Zakłady Drobiarskie z Iławy (zapewniając wyżywienie).
Plener odbył się w dniach 2-6 kwietnia 1977 r. Artyści wyrzeźbili dziesięć rzeźb, które powstały z bali lipowych o średnicy 70 cm i długości 300-500 cm. Rzeźby przedstawiały: Warmiaka, Warmiaczkę, robotnika, mechanika, drwala, tracza, przekupki, rybaka, Światowida, wioślarza i koguta. Plener zakończyła prezentacja rzeźb na placu przy Zakładzie Produkcji Drewna w Smolnikach. Postanowiono, że trzy rzeźby pozostaną na terenie tartaku (Światowid, drwal i tracz), jedna przekazana zostanie do Olsztyna, a pozostałe umieszczone zostaną w Iławie.
Artystów podczas pracy uwiecznił fotograf Czesław Wasiłkowski.
Uroczyste podsumowanie pleneru odbyło się 18 kwietnia 1977 r. w Iławie.

Uczestnicy

Bibliografia

  1. Niesiobędzki, Wiesław: W atmosferze twórczej życzliwości / Wiesław Niesiobędzki. – Il. // „Informator Zarządu Głównego Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego »Pojezierze« w Olsztynie”. – 1977, czerwiec, s. 14-16.