Wanda Bajerówna: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 2: Linia 2:
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodziła się 30 listopada 1923 roku. Żołnierz I Dywizji Ludowego Wojska Polskiego im. T. Kościuszki, telefonistka w batalionie kobiecym. Wiosną 1944 roku przeniesiona rozkazem do teatru frontowego , gdzie połknęła bakcyla aktorskiego. Występowała w grupie satyryczno-estradowej. W latach 1944-1945 występowała Teatrze Wojska Polskiego w Lublinie, 1945-1946 występowała w Teatrze Kukiełkowym Centrali Robotniczej Domu Kultury w Łodzi. W latach 1946-1947 w Teatrze Lalki i Aktora oraz 1947-1949 Teatr Młodego Widza we  Wrocławiu, w latach 1949-1954 w [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie|Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie]], w latach 1954-1962 Teatr polski w Bielsku-Białej, następnie wróciła (od 1962 roku) do [[Teatr om. Stefana Jaracza w Olsztynie|Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie]], gdzie występowała do przejścia na emeryturę.  
+
Urodziła się 30 listopada 1923 roku. Żołnierz I Dywizji Ludowego Wojska Polskiego im. T. Kościuszki, telefonistka w batalionie kobiecym. Wiosną 1944 roku przeniesiona rozkazem do teatru frontowego, zainteresowała się aktorstwem. Występowała w grupie satyryczno-estradowej. Po wojnie pracowała w teatrach:
 +
* 1944-1945 - Teatr Wojska Polskiego w Lublinie
 +
* 1945-1946 - Teatr Kukiełkowy Centrali Robotniczej Domu Kultury w Łodzi
 +
* 1946-1947 - Teatr Lalki i Aktora we Wrocławiu
 +
* 1947-1949 - Teatr Młodego Widza we  Wrocławiu
 +
* 1949-1954 - [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie]]
 +
* 1954-1962 - Teatr Polski w Bielsku-Białej
 +
* od 1962 - [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie]], gdzie występowała do przejścia na emeryturę.  
  
 
==Działalność==
 
==Działalność==
Wystąpiła w ponad 100 sztukach teatralnych, szczególnie wspominała rolę Anny w „Grzechu” Stefana Żeromskiego oraz Maszeńkę, rolę tytułową w sztuce Aleksandra Afinogenowa (premiera 4 luty 1950 w [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie|Teatrze im. Stefana Jaracza]]).W swoim dorobku ma też role kreowane kilkakrotnie np. Doryny w „Świętoszku” Moliera. Ostatnią rolą teatralną była Hrabina Beaulac w sztuce „Rabenthal albo jak przyrządzić rybę fugu” (1995). Wystąpiła w dwóch filmach fabularnych „Pierścień księżnej Anny” w reż. Marii Kaniewskiej (1970) oraz „Czwartki ubogich” w reż. Sylwestra Szyszki (1981). Występowała w słuchowiskach radiowych realizowanych przez [[Polskie Radio Olsztyn|Rozgłośnię Polskiego Radia w Olsztynie]]. W słuchowisku Romana Koguckiego „Kopernik i Retyk” w reż. Kazimierza Biniasia wystąpiła w dziesięciu rolach.  
+
Wystąpiła w ponad 100 sztukach teatralnych, szczególnie wspominała rolę Anny w ''Grzechu'' Stefana Żeromskiego oraz Maszeńkę, rolę tytułową w sztuce Aleksandra Afinogenowa (premiera 4 luty 1950 w [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie|Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie]]). W swoim dorobku ma też role kreowane kilkakrotnie np. Doryny w ''Świętoszku'' Moliera. Ostatnią rolą teatralną była Hrabina Beaulac w sztuce ''Rabenthal albo jak przyrządzić rybę fugu'' (1995). Wystąpiła w dwóch filmach fabularnych ''Pierścień księżnej Anny'' w reż. Marii Kaniewskiej (1970) oraz ''Czwartki ubogich'' w reż. Sylwestra Szyszki (1981). Występowała w słuchowiskach radiowych realizowanych przez [[Polskie Radio Olsztyn|Rozgłośnię Polskiego Radia w Olsztynie]]. W słuchowisku [[Roman Kogucki|Romana Koguckiego]] ''Kopernik i Retyk'' w reż. Kazimierza Biniasia wystąpiła w dziesięciu rolach.  
  
 
==Nagrody i odznaczenia==
 
==Nagrody i odznaczenia==
Linia 21: Linia 28:
 
#Ogrodziński, Wojciech: ''Olsztyńskie radio'' /Wojciech Ogrodziński // W :'' Olsztyn  1945-2005 : kultura i nauka : praca zbiorowa'' / pod red. Stanisława Achremczyka i Władysława Ogrodzińskiego. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2006. – S. 632-693.
 
#Ogrodziński, Wojciech: ''Olsztyńskie radio'' /Wojciech Ogrodziński // W :'' Olsztyn  1945-2005 : kultura i nauka : praca zbiorowa'' / pod red. Stanisława Achremczyka i Władysława Ogrodzińskiego. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2006. – S. 632-693.
 
#Segiet, Janusz : ''Portretów olsztyńskich ciąg dalszy'' / Janusz Segiet. – Olsztyn : Gray Goblin, 2006.  
 
#Segiet, Janusz : ''Portretów olsztyńskich ciąg dalszy'' / Janusz Segiet. – Olsztyn : Gray Goblin, 2006.  
#Segiet, Janusz: ''Świat Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej : opowieść o ludziach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie'' / Janusz Segiet. – Olsztyn : Pojezierze”, 1983
+
#Segiet, Janusz: ''Świat Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej : opowieść o ludziach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie'' / Janusz Segiet. – Olsztyn : Pojezierze”, 1983.
  
 
[[Category:Olsztyn]]  
 
[[Category:Olsztyn]]  

Wersja z 20:24, 19 lip 2010

Jako Orbanowa w "Zabawie w koty" Istvana Örkeny (1973)
Źródło: Prusiński, Tadeusz, Jest teatr w Olsztynie,Olsztyn, Teatr im. Stefana Jaracza, 2005.
(1923- ) – aktorka

Biografia

Urodziła się 30 listopada 1923 roku. Żołnierz I Dywizji Ludowego Wojska Polskiego im. T. Kościuszki, telefonistka w batalionie kobiecym. Wiosną 1944 roku przeniesiona rozkazem do teatru frontowego, zainteresowała się aktorstwem. Występowała w grupie satyryczno-estradowej. Po wojnie pracowała w teatrach:

  • 1944-1945 - Teatr Wojska Polskiego w Lublinie
  • 1945-1946 - Teatr Kukiełkowy Centrali Robotniczej Domu Kultury w Łodzi
  • 1946-1947 - Teatr Lalki i Aktora we Wrocławiu
  • 1947-1949 - Teatr Młodego Widza we Wrocławiu
  • 1949-1954 - Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie
  • 1954-1962 - Teatr Polski w Bielsku-Białej
  • od 1962 - Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie, gdzie występowała do przejścia na emeryturę.

Działalność

Wystąpiła w ponad 100 sztukach teatralnych, szczególnie wspominała rolę Anny w Grzechu Stefana Żeromskiego oraz Maszeńkę, rolę tytułową w sztuce Aleksandra Afinogenowa (premiera 4 luty 1950 w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie). W swoim dorobku ma też role kreowane kilkakrotnie np. Doryny w Świętoszku Moliera. Ostatnią rolą teatralną była Hrabina Beaulac w sztuce Rabenthal albo jak przyrządzić rybę fugu (1995). Wystąpiła w dwóch filmach fabularnych Pierścień księżnej Anny w reż. Marii Kaniewskiej (1970) oraz Czwartki ubogich w reż. Sylwestra Szyszki (1981). Występowała w słuchowiskach radiowych realizowanych przez Rozgłośnię Polskiego Radia w Olsztynie. W słuchowisku Romana Koguckiego Kopernik i Retyk w reż. Kazimierza Biniasia wystąpiła w dziesięciu rolach.

Nagrody i odznaczenia

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
  • Złoty Krzyż Zasługi
  • Medal 40-lecia Polski Ludowej
  • Odznaka Zasłużony Działacz Kultury
  • 1961 - Nagroda artystyczna miasta Bielsko-Biała
  • 1966 - Zasłużony dla Warmii i Mazur
  • 1989 - Nagroda im. Karola Małłka przyznana przez redakcję „Warmii i Mazur”
  • 1996 – laureatka Teatralnej Kreacji Roku w kategorii drugoplanowa rola kobieca w V Plebiscycie Czytelników „Gazety Olsztyńskiej”
  • 1998 – Nagroda wojewody olsztyńskiego

Bibliografia

  1. Ogrodziński, Wojciech: Olsztyńskie radio /Wojciech Ogrodziński // W : Olsztyn 1945-2005 : kultura i nauka : praca zbiorowa / pod red. Stanisława Achremczyka i Władysława Ogrodzińskiego. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2006. – S. 632-693.
  2. Segiet, Janusz : Portretów olsztyńskich ciąg dalszy / Janusz Segiet. – Olsztyn : Gray Goblin, 2006.
  3. Segiet, Janusz: Świat Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej : opowieść o ludziach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie / Janusz Segiet. – Olsztyn : Pojezierze”, 1983.