Ołtarz główny z kościoła pw. Trzech Króli w Elblągu: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
 
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 9: Linia 9:
 
==Opis==
 
==Opis==
 
Jest to drewniany ołtarz skrzydłowy. W środkowej jego części i po wewnętrznych stronach obu skrzydeł znajdują się bogato złocone i malowane figury. Główną scenę – hołd składany przez Trzech Króli Jezusowi i Maryi – prezentują rzeźby naturalnej wielkości. Na lewym skrzydle przedstawiono scenę Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny, a także adorację kołyski przez pasterzy, na prawym, Nawiedzenie Maryi i Obrzezanie Dzieciątka Jezus. Strony zewnętrzne pokryte są olejnymi malowidłami przedstawiającymi „Marię w drodze do kościoła”, „Nawiedzenie Elżbiety przez Marię”, „Ucieczkę do Egiptu” i „Adorację przez pasterzy”. Ołtarz jest ukoronowany figurą Jana Chrzciciela, trzymającego w ręku książkę i owieczkę bożą. W niszy ołtarza znajdują się popiersia czterech męczenniczek: św. Doroty, św. Barbary, św. Katarzyny Aleksandryjskiej i św. Małgorzaty.
 
Jest to drewniany ołtarz skrzydłowy. W środkowej jego części i po wewnętrznych stronach obu skrzydeł znajdują się bogato złocone i malowane figury. Główną scenę – hołd składany przez Trzech Króli Jezusowi i Maryi – prezentują rzeźby naturalnej wielkości. Na lewym skrzydle przedstawiono scenę Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny, a także adorację kołyski przez pasterzy, na prawym, Nawiedzenie Maryi i Obrzezanie Dzieciątka Jezus. Strony zewnętrzne pokryte są olejnymi malowidłami przedstawiającymi „Marię w drodze do kościoła”, „Nawiedzenie Elżbiety przez Marię”, „Ucieczkę do Egiptu” i „Adorację przez pasterzy”. Ołtarz jest ukoronowany figurą Jana Chrzciciela, trzymającego w ręku książkę i owieczkę bożą. W niszy ołtarza znajdują się popiersia czterech męczenniczek: św. Doroty, św. Barbary, św. Katarzyny Aleksandryjskiej i św. Małgorzaty.
 +
 +
==Zobacz też==
 +
*[[Chrzcielnica z kościoła pw. św. Mikołaja w Elblągu]]
 +
*[[Kościół pw. Trzech Króli w Elblągu]]
 +
*[[Kościół pw. Najświętszej Marii Panny w Elblągu]]
 +
*[[Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu]]
 +
*[[Katedra pw. św. Mikołaja w Elblągu]]
 +
*[[Kościół pw. Św. Ducha w Elblągu]]
 +
*[[Kościół pw. św. Jerzego w Elblągu]]
 +
*[[Kościół pw. Bożego Ciała w Elblągu]]
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
 
#Józefczyk, Mieczysław: ''Elbląg 1772-1850: kościoły chrześcijańskie na przełomie dwu epok'' / Mieczysław Józefczyk. - Pelplin :  Bernardinum, 2000. – S. 206-210.
 
#Józefczyk, Mieczysław: ''Elbląg 1772-1850: kościoły chrześcijańskie na przełomie dwu epok'' / Mieczysław Józefczyk. - Pelplin :  Bernardinum, 2000. – S. 206-210.
  
==Zobacz też==
+
==Dodatkowa literatura==
 
*''Kościół Trzech Króli'', materiał zamieszczony na stronie internetowej [http://www.elblag-moje-miasto.pl/trzechkroli.htm www.elblag-moje-miasto.pl] [dostęp 10.10.2013 r.]
 
*''Kościół Trzech Króli'', materiał zamieszczony na stronie internetowej [http://www.elblag-moje-miasto.pl/trzechkroli.htm www.elblag-moje-miasto.pl] [dostęp 10.10.2013 r.]
  
 
[[Category:Rzemiosło artystyczne]]
 
[[Category:Rzemiosło artystyczne]]
 +
[[Category:Ołtarze]]
 
[[Category:Rzeźba]]
 
[[Category:Rzeźba]]
 
[[Category:Malarstwo]]
 
[[Category:Malarstwo]]

Aktualna wersja na dzień 11:05, 16 lip 2014

Źródło: D. Dettlaff, J. P. Dettlaff, Kościoły Diecezji Elbląskiej. T. 1, Bydgoszcz 2006, s. 48.
Źródło: D. Dettlaff, J. P. Dettlaff, Kościoły Diecezji Elbląskiej. T. 1, Bydgoszcz 2006, s. 48.

Zabytek sztuki sakralnej z przełomu XV i XVI wieku, stanowiący element wyposażenia katedry pod wezwaniem św. Mikołaja w Elblągu.

Historia

Dokładnie nie wiadomo, kiedy i w jaki sposób ołtarz powstał. Pewnych wskazówek dostarcza napis znaleziony podczas rozbiórki kościoła w 1881 roku: Anno domini 1494 consecratum est hoc altare. Przyjmuje się więc rok 1494 za datę poświęcenia mensy ołtarzowej (podstawy). Po jej konsekracji przystąpiono do wykonywania nastawy. Jako snycerza uznaje się rzeźbiarza o nazwisku Schofstain, który swoje imię wyrył na końcu ramienia króla, klęczącego przed dzięciątkiem Jezus. Ołtarz poddawany był renowacji w 1857 roku i w 1934 roku. Dokonano wówczas powtórnych przemalowań i przezłoceń. Gruntownej konserwacji poddano go dopiero w latach 1999-2000. Pierwotnie ołtarz był wykonany dla kościoła pw. Trzech Króli w Elblągu. Kościół ten został zniszczony pod koniec II wojny światowej. Niektóre z elementów jego wyposażenia, w tym ołtarz główny, trafiły do kościoła św. Mikołaja.

Opis

Jest to drewniany ołtarz skrzydłowy. W środkowej jego części i po wewnętrznych stronach obu skrzydeł znajdują się bogato złocone i malowane figury. Główną scenę – hołd składany przez Trzech Króli Jezusowi i Maryi – prezentują rzeźby naturalnej wielkości. Na lewym skrzydle przedstawiono scenę Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny, a także adorację kołyski przez pasterzy, na prawym, Nawiedzenie Maryi i Obrzezanie Dzieciątka Jezus. Strony zewnętrzne pokryte są olejnymi malowidłami przedstawiającymi „Marię w drodze do kościoła”, „Nawiedzenie Elżbiety przez Marię”, „Ucieczkę do Egiptu” i „Adorację przez pasterzy”. Ołtarz jest ukoronowany figurą Jana Chrzciciela, trzymającego w ręku książkę i owieczkę bożą. W niszy ołtarza znajdują się popiersia czterech męczenniczek: św. Doroty, św. Barbary, św. Katarzyny Aleksandryjskiej i św. Małgorzaty.

Zobacz też

Bibliografia

  1. Józefczyk, Mieczysław: Elbląg 1772-1850: kościoły chrześcijańskie na przełomie dwu epok / Mieczysław Józefczyk. - Pelplin : Bernardinum, 2000. – S. 206-210.

Dodatkowa literatura