Międzynarodowe Warsztaty Artystyczne Kadyny – Twórcze spoiwo czasu – wioska sztuki – 1999 r.: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
(Utworzył nową stronę „Druga edycja [[Międzynarodowe Warsztaty Artystyczne „Kadyny – Twórcze spoiwo czasu – wioska sztuki” | Międzynarodowych Warsztatów Artystycznych „Kadyny …”)
 
Linia 1: Linia 1:
Druga  edycja [[Międzynarodowe Warsztaty Artystyczne „Kadyny – Twórcze spoiwo czasu – wioska sztuki” | Międzynarodowych Warsztatów Artystycznych „Kadyny – Twórcze spoiwo czasu – wioska sztuki”  ]] zorganizowana w Kadynach w sierpniu 1999 r.
+
Druga  edycja [[Międzynarodowe Warsztaty Artystyczne „Kadyny – Twórcze spoiwo czasu – wioska sztuki” | Międzynarodowych Warsztatów Artystycznych „Kadyny – Twórcze spoiwo czasu – wioska sztuki”  ]] zorganizowana w [[ewim:Kadyny|Kadynach]] w sierpniu 1999 r.
  
  

Wersja z 16:00, 20 sty 2014

Druga edycja Międzynarodowych Warsztatów Artystycznych „Kadyny – Twórcze spoiwo czasu – wioska sztuki” zorganizowana w Kadynach w sierpniu 1999 r.


Organizatorzy

Opis

W Warsztatach uczestniczyło ok. 40 osób, amatorzy, młodzież z Polski, a także dorośli. Przyjechali profesjonaliści ze Szwecji – ceramicy, rzeźbiarze, malarze. Gościli Amerykanie, a także artystka z Japonii. W programie były warsztaty artystyczne, prowadzone przez specjalistów z zakresu ceramiki, malarstwa, rzeźby. Warsztaty zorganizowano, by wskrzesić miejscowe tradycje artystyczne ubiegłych stuleci. Kadyny słynęły z manufaktury ceramicznej specjalizującej się w produkcji majoliki. Wyroby kadyńskie znane były w kraju i za granicą. Uczestnicy warsztatów wzbogacili swoją wiedzę teoretyczną z zakresu ceramiki oraz doskonalili swoje umiejętności pod kierunkiem instruktorów rzeźby. Zajęcia odbywały się w ujeżdżalni kadyńskiej Stadniny Koni, gdzie swoją pracownię artystyczną ma Jarosław Lemanowicz , miłośnik i znawca tradycyjnej ceramiki kadyńskiej. Warsztaty stworzyły okazję bezpośredniego kontaktu ze sztuką, pozwoliły podjąć intensywną pracę oraz umożliwiły uczestnikom poznanie interesujących twórców. Dąbrówka Teślewicz, kierownik artystyczny warsztatów planowała „Chcemy zapoznać uczestników z podstawowymi technikami formowania z gliny (…). Od najprostszej, czyli naczynia lepionego w ręce a następnie wypalanego w ogniku, poprzez wycisk kafla z formy gipsowej, modelowanie ręczne skrzynki lub pudełka albo świetlika. chcemy poprowadzić zajęcia z rzeźby: portret, modelowanie głowy i tworzenie tzw. wycisku ceramicznego. Chcemy także prowadzić wypał ceramiczny japońską metodą „raku” [1]. Program warsztatów był bardzo bogaty.

Bibliografia

  1. skot.: Kadyny Wioska Sztuki : międzynarodowe lepienie w glinie / skot. // „Głos Elbląga”. – 1999, nr 152, s. 1.
  2. Skotnicka, Monika: Królestwo gliny : Kadyny – Wioska Sztuki / Monika Skotnicka // „Głos Elbląga”. – 1999, nr 154, s. 7e.

Przypisy

  1. skot., Kadyny - Wioska Sztuki, „Głos Elbląga”, 1999, nr 152, s. 1.