Krzysztof A. Worobiec: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 4: Linia 4:
 
[[Image:worobiec_krzysztof_aleje.jpg|thumb|right|200px|Olsztyn, Borussia, 2009.]]
 
[[Image:worobiec_krzysztof_aleje.jpg|thumb|right|200px|Olsztyn, Borussia, 2009.]]
 
[[Image:worobiec_krzysztof_wystawa.jpg|thumb|right|200px|Zaproszenie na wystawę prac, m.in. K. Worobca, Olsztyn, MBP, 2009.<br>Źródło: Archiwum WBP w Olsztynie]]
 
[[Image:worobiec_krzysztof_wystawa.jpg|thumb|right|200px|Zaproszenie na wystawę prac, m.in. K. Worobca, Olsztyn, MBP, 2009.<br>Źródło: Archiwum WBP w Olsztynie]]
−
(1953- ) – działacz na rzecz obrony krajobrazu kulturowego Mazur, prezes [[Stowarzyszenie na rzecz Ochrony Krajobrazu Kulturowego Mazur „Sadyba”| Stowarzyszenia na rzecz Ochrony Krajobrazu Kulturowego Mazur „Sadyba”]], malarz, fotograf
+
(1953- ) – działacz na rzecz obrony krajobrazu kulturowego Mazur, prezes [[Stowarzyszenie na rzecz Ochrony Krajobrazu Kulturowego Mazur „Sadyba”| Stowarzyszenia na rzecz Ochrony Krajobrazu Kulturowego Mazur „Sadyba”]], geograf, muzealnik, publicysta, malarz, fotograf
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
−
Urodził się w 1953 r. w Świebodzinie. Wczesne lata młodości spędził w Zielonej Górze, gdzie ukończył szkołę średnią. Jest absolwentem Uniwersytetu Wrocławskiego. Studiował geografię. Studia kontynuował w Frei Universität w Berlinie Zachodnim. Wraz z żoną [[Danuta Worobiec|Danutą]] mieszkał w Berlinie do czasu obalenia Muru Berlińskiego. W 1989 r. po raz pierwszy przyjechał na Mazury, gdzie początkowo spędzał wakacje, poznając lokalną przyrodę, architekturę, krajobraz. W 1992 r. został właścicielem gospodarstwa w Kadzidłowie i otworzył pensjonat „[[Oberża pod Psem]]”. W 1999 r. zamieszkał na stałe na Mazurach.  
+
Urodził się w 1953 r. w Świebodzinie. Wczesne lata młodości spędził w Zielonej Górze, gdzie ukończył szkołę średnią. Jest absolwentem Uniwersytetu Wrocławskiego. Studiował geografię. Ukończył Uniwersytet Wrocławski, Wydział Nauk Przyrodniczych, Kierunek: geografia, specjalizacja: geomorfologia , dyplom uzyskał w 1978 roku. 
 +
W latach 1982 - 1985  studiował na Freie Universitaet  w Berlinie Zachodnim, Wydział Nauk Przyrodniczych, kierunek: geografia  [nieukończone studia doktoranckie - „ Aufbaustudium mit Abschlussziel  Promotion”]. Wraz z żoną [[Danuta Worobiec|Danutą]] mieszkał w Berlinie do czasu obalenia Muru Berlińskiego. W 1989 r. po raz pierwszy przyjechał na Mazury, gdzie początkowo spędzał wakacje, poznając lokalną przyrodę, architekturę, krajobraz. W 1992 r. został właścicielem gospodarstwa w Kadzidłowie i otworzył pensjonat „[[Oberża pod Psem]]”. W 1999 r. zamieszkał na stałe na Mazurach.  
  
 
==Działalność==
 
==Działalność==
−
W latach 90-tych wspólnie z żoną założył w Kadzidłowie osadę kulturową, na którą złożyły się zabytki architektury drewnianej - unikatowe budynki z terenów Mazur i Kurpi oraz ich wyposażenie.<ref>Zespół obiektów wpisany do rejestru zabytków jako „Osada Kulturowa w Kadzidłowie”. Zob.: Anna Kwiatkowska, ''Jak wybudowaliśmy wioskę'', „Twoje Mazury”, Nr 19 (2005), s. 16-18; Krzysztof A.Worobiec, ''Jak wybudowaliśmy własną osadę'', „Pomerania”, 2005, nr 5, s. 10-13.</ref> Osada stanowi prywatną własność państwa Worobców. Na jej terenie mieści się dom oraz restauracja „Oberża pod psem”, oferująca kuchnię regionalną. Jej wnętrze wraz z wyposażeniem stanowi muzeum, gdzie zgromadzono etnograficzne sprzęty codziennego użytku.<ref>Sebastian Mierzyński, ''Klasa marzeń'', „Gazeta Olsztyńska”, 2003, nr 249, dod. „Reporter”, nr 45, s. 12.</ref> Był również właścicielem fermy jeleniowatych.<ref>Maciej Sulima, ''Arkadia pod psem'', „Gazeta Współczesna”, 1999, nr 152,s. 17.</ref> Od kilkunastu lat aktywnie działa na rzecz ochrony krajobrazu kulturowego Warmii i Mazur, szczególnie alei przydrożnych, dawnej architektury wiejskiej oraz cmentarzy i zabytków przemysłowych. W 2004 r. powołał [[Stowarzyszenie na rzecz Ochrony Krajobrazu Kulturowego Mazur „Sadyba”]]. Od początku działalności stowarzyszenia pełni funkcję jego prezesa. Jest propagatorem idei utworzenia Mazurskiego Parku Narodowego. Uczestniczył w dyskusjach na szczeblu rządowym i samorządowym na temat zmian w ustawodawstwie odnoszącym się do procesu powoływania parków narodowych oraz ochrony krajobrazu kulturowego. Pełni funkcję wiceprzewodniczącego Rady Mazurskiego Parku Krajobrazowego. Jest członkiem Komitetu Wsparcia kandydatury Wielkich Jezior Mazurskich w plebiscycie na siedem nowych cudów natury.
+
W latach 90-tych wspólnie z żoną założył w Kadzidłowie osadę kulturową, która została 13 lutego 2004 r. wpisana do rejestru zabytków (pod numerem A-2109) jako unikalny zespół drewnianych budynków. Złożyły się na nią zabytki architektury drewnianej - unikatowe budynki z terenów Mazur i Kurpi oraz ich wyposażenie.<ref>Zespół obiektów wpisany do rejestru zabytków jako „Osada Kulturowa w Kadzidłowie”. Zob.: Anna Kwiatkowska, ''Jak wybudowaliśmy wioskę'', „Twoje Mazury”, Nr 19 (2005), s. 16-18; Krzysztof A.Worobiec, ''Jak wybudowaliśmy własną osadę'', „Pomerania”, 2005, nr 5, s. 10-13.</ref> Osada stanowi prywatną własność państwa Worobców. Na jej terenie mieszczą się budynki kolekcjonowane przez właścicieli. Obecnie osada składa się już z siedmiu budynków, w tym sześciu drewnianych - wszystkie przeniesione do Kadzidłowa. W jednym z tych budynków mieści się restauracja „Oberża pod Psem”, oferująca kuchnię regionalną. W najstarszym z budynków mieści się muzeum. Jej wnętrze wraz z wyposażeniem stanowi muzeum, gdzie zgromadzono etnograficzne sprzęty codziennego użytku.<ref>Sebastian Mierzyński, ''Klasa marzeń'', „Gazeta Olsztyńska”, 2003, nr 249, dod. „Reporter”, nr 45, s. 12.</ref> Był również właścicielem fermy jeleniowatych.<ref>Maciej Sulima, ''Arkadia pod psem'', „Gazeta Współczesna”, 1999, nr 152,s. 17.</ref> Od kilkunastu lat aktywnie działa na rzecz ochrony krajobrazu kulturowego Warmii i Mazur, szczególnie alei przydrożnych, dawnej architektury wiejskiej oraz cmentarzy i zabytków przemysłowych. W 2004 r. powołał [[Stowarzyszenie na rzecz Ochrony Krajobrazu Kulturowego Mazur „Sadyba”]]. Od początku działalności stowarzyszenia pełni funkcję jego prezesa. Jest propagatorem idei utworzenia Mazurskiego Parku Narodowego. Uczestniczył w dyskusjach na szczeblu rządowym i samorządowym na temat zmian w ustawodawstwie odnoszącym się do procesu powoływania parków narodowych oraz ochrony krajobrazu kulturowego. w 2005  i 2010 r. brał udział w pracach sejmowej nadzwyczajnej podkomisji do rozpatrzenia poselskiego projektu ustaw o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska. Od  20 grudnia 2010 roku reprezentuję w Sejmie Komitet Inicjatywy Ustawodawczej - obywatelską inicjatywę zmierzającą do zmiany ustawy o ochronie przyrody w zakresie tworzenia parków narodowych (udział w posiedzeniu plenarnym sejmu oraz pracach podkomisji powołanej ds obywatelskiego projektu ustawy). Pełni funkcję wiceprzewodniczącego Rady Mazurskiego Parku Krajobrazowego. Był członkiem Komitetu Wsparcia kandydatury Wielkich Jezior Mazurskich w plebiscycie na siedem nowych cudów natury. Jest wiceprzewodniczącym Rady Mazurskiego Parku Krajobrazowego oraz września 2008 roku członkiem Rady Programowej Spółki Polskie Radio Regionalne Rozgłośnia w Olsztynie – Radio Olsztyn SA, od 2011 roku członkiem Rady Programowej Telewizji Polskiej SA, od maja 2011 roku został powołany przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji na członka Rady Programowej Spółki Telewizja Polska SA Oddział w Olsztynie, od sierpnia 2011 powołany przez dyrektora [[Miejski Ośrodek Kultury|Miejskiego Ośrodka Kultury w Olsztynie]] do Rady Programowej Muzeum Nowoczesności.  
  
 
==Twórczość==
 
==Twórczość==
−
Zajmuje się ponadto fotografią i malarstwem. Jego obrazy eksponowane są m.in. w „Oberży pod psem”. M.in. w 2000 r. został laureatem [[XXXI Wojewódzki Przegląd Plastyki Nieprofesjonalnej w Mrągowie|Wojewódzkiego Przeglądu Plastyki Nieprofesjonalnej w Mrągowie]] (za pracę ''Martwa natura z dzbankiem''). Liczne fotografie przyrodnicze oraz dokumentujące stan zachowania środowiska w regionie zawarł w książce pt. ''Aleje przydrożne. Historia, znaczenie, zagrożenie, ochrona''. Publikację przygotował wspólnie z [[Iwona Liżewska|Iwona Liżewską]]. Książka ukazała się w 2009 r. nakładem [[Wydawnictwo „Borussia”|Wydawnictwa „Borussia”]]. W 2004 r. jego praca pt. ''Kapliczka przydrożna koło Giżycka'' została nagrodzona „Srebrnym szkłem” podczas [[Otwarte Fotograficzne Mistrzostwa Warmii i Mazur 2004|Otwartych Fotograficznych Mistrzostw Warmii i Mazur w Olsztynie]] (II miejsce w kategorii architektura).  
+
Zajmuje się ponadto fotografią i malarstwem. Jego obrazy eksponowane są m.in. w „Oberży pod psem”. M.in. w 2000 r. został laureatem [[XXXI Wojewódzki Przegląd Plastyki Nieprofesjonalnej w Mrągowie|Wojewódzkiego Przeglądu Plastyki Nieprofesjonalnej w Mrągowie]] (za pracę ''Martwa natura z dzbankiem''). Liczne fotografie przyrodnicze oraz dokumentujące stan zachowania środowiska w regionie zawarł w książce pt. ''Aleje przydrożne. Historia, znaczenie, zagrożenie, ochrona''. Publikację przygotował wspólnie z [[Iwona Liżewska|Iwona Liżewską]]. Książka ukazała się w 2009 r. nakładem [[Wydawnictwo „Borussia”|Wydawnictwa „Borussia”]]. W 2004 r. jego praca pt. ''Kapliczka przydrożna koło Giżycka'' została nagrodzona „Srebrnym szkłem” podczas [[Otwarte Fotograficzne Mistrzostwa Warmii i Mazur 2004|Otwartych Fotograficznych Mistrzostw Warmii i Mazur w Olsztynie]] (II miejsce w kategorii architektura). Jest stałym współpracownikiem redakcji miesięcznika "Dzikie Życie", stale współpracuje z kwartalnikiem "Borusssia"-  poza publikowaniem licznych tekstów dotyczących Warmii i Mazur prowadzi kolumnę "Parkingi kontra zabytki" (felietony na tematy aktualne).
 +
Publikacje w miesięcznikach:  Przyroda Polska, Zieleń Miejska, Zabytki, Jaćwież, Pomerania, Vege, Tygodnik Powszechny, Debata, rocznik "Znad Pisy" oraz w prasie lokalnej (olsztyńskie wydanie Gazety Wyborczej, Gazeta Olsztyńska, Gazeta Piska i Biuletyn Gminny "Ruciane-Nida"). Od 2008 roku prowadzi blog w Gazecie Olsztyńskiej(http://worobiec.wm.pl/)
 +
Publikacje książkowe:
 +
#„Jak wybudowaliśmy własną wioskę” w: „ Zachowane – Ocalone? O krajobrazie kulturowym i sposobach jego kształtowania”, Borussia, Olsztyn 2003,
 +
#„Aleje przydrożne. Historia, znaczenie, zagrożenia, ochrona, ”, Krzysztof A. Worobiec, Iwona Liżewska (red.). Kadzidłowo-Olsztyn 2009 r.
 +
#książka oznaczona nr. 1 z serii „Ślady w krajobrazie” (redaktor serii: Krzysztof A. Worobiec).
 +
 
 +
Wystawy:
 +
# 2000 r. - Wojewódzki Przegląd Plastyki Nieprofesjonalnej w Mrągowie
 +
# 2001 r. -  Martwe Natury - CKiT  Mrągowo - indywidualna wystawa fotograficzna
 +
# 2002 r. - Martwe Natury - fotografie i malarstwo - Muzeum Konstatntego Ildefonsa Gałczyńskiego, Leśniczówka Pranie, wystawa zbiorowa wraz z Zofią Góralczyk-Markuszewską, Wandą Sobczyńską,
 +
Barbarą Hanuszkiewicz, Marią Jarecką i Kasią Stankiewicz,
 +
# 2004 r. - Otwarte Fotograficzne Mistrzostwa Warmii i Mazur Olsztyn 2004, nagroda: II miejsce w kategorii Architektura,
 +
# 2003 r. i 2004 r. - udział w wystawach zbiorowych  „Nagrobki i pomniki cmentarne” oraz „Architektura  sakralna” organizowanych przez Stowarzyszenie Ars Populi w Krakowie
 +
 
  
 
==Nagrody i wyróżnienia==
 
==Nagrody i wyróżnienia==

Wersja z 12:12, 21 gru 2011

K. Worobiec (z prawej) podczas przyznania nagrody Ars Libris, Olsztyn 2009.
Źródło: Archiwum WBP w Olsztynie
Wnętrze muzeum w Kadzidłowie.
Źródło: www.oberzapodpsem.com
Olsztyn, Borussia, 2009.
Zaproszenie na wystawę prac, m.in. K. Worobca, Olsztyn, MBP, 2009.
Źródło: Archiwum WBP w Olsztynie

(1953- ) – działacz na rzecz obrony krajobrazu kulturowego Mazur, prezes Stowarzyszenia na rzecz Ochrony Krajobrazu Kulturowego Mazur „Sadyba”, geograf, muzealnik, publicysta, malarz, fotograf

Biografia

Urodził się w 1953 r. w Świebodzinie. Wczesne lata młodości spędził w Zielonej Górze, gdzie ukończył szkołę średnią. Jest absolwentem Uniwersytetu Wrocławskiego. Studiował geografię. Ukończył Uniwersytet Wrocławski, Wydział Nauk Przyrodniczych, Kierunek: geografia, specjalizacja: geomorfologia , dyplom uzyskał w 1978 roku. W latach 1982 - 1985 studiował na Freie Universitaet w Berlinie Zachodnim, Wydział Nauk Przyrodniczych, kierunek: geografia [nieukończone studia doktoranckie - „ Aufbaustudium mit Abschlussziel Promotion”]. Wraz z żoną Danutą mieszkał w Berlinie do czasu obalenia Muru Berlińskiego. W 1989 r. po raz pierwszy przyjechał na Mazury, gdzie początkowo spędzał wakacje, poznając lokalną przyrodę, architekturę, krajobraz. W 1992 r. został właścicielem gospodarstwa w Kadzidłowie i otworzył pensjonat „Oberża pod Psem”. W 1999 r. zamieszkał na stałe na Mazurach.

Działalność

W latach 90-tych wspólnie z żoną założył w Kadzidłowie osadę kulturową, która została 13 lutego 2004 r. wpisana do rejestru zabytków (pod numerem A-2109) jako unikalny zespół drewnianych budynków. Złożyły się na nią zabytki architektury drewnianej - unikatowe budynki z terenów Mazur i Kurpi oraz ich wyposażenie.[1] Osada stanowi prywatną własność państwa Worobców. Na jej terenie mieszczą się budynki kolekcjonowane przez właścicieli. Obecnie osada składa się już z siedmiu budynków, w tym sześciu drewnianych - wszystkie przeniesione do Kadzidłowa. W jednym z tych budynków mieści się restauracja „Oberża pod Psem”, oferująca kuchnię regionalną. W najstarszym z budynków mieści się muzeum. Jej wnętrze wraz z wyposażeniem stanowi muzeum, gdzie zgromadzono etnograficzne sprzęty codziennego użytku.[2] Był również właścicielem fermy jeleniowatych.[3] Od kilkunastu lat aktywnie działa na rzecz ochrony krajobrazu kulturowego Warmii i Mazur, szczególnie alei przydrożnych, dawnej architektury wiejskiej oraz cmentarzy i zabytków przemysłowych. W 2004 r. powołał Stowarzyszenie na rzecz Ochrony Krajobrazu Kulturowego Mazur „Sadyba”. Od początku działalności stowarzyszenia pełni funkcję jego prezesa. Jest propagatorem idei utworzenia Mazurskiego Parku Narodowego. Uczestniczył w dyskusjach na szczeblu rządowym i samorządowym na temat zmian w ustawodawstwie odnoszącym się do procesu powoływania parków narodowych oraz ochrony krajobrazu kulturowego. w 2005 i 2010 r. brał udział w pracach sejmowej nadzwyczajnej podkomisji do rozpatrzenia poselskiego projektu ustaw o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska. Od 20 grudnia 2010 roku reprezentuję w Sejmie Komitet Inicjatywy Ustawodawczej - obywatelską inicjatywę zmierzającą do zmiany ustawy o ochronie przyrody w zakresie tworzenia parków narodowych (udział w posiedzeniu plenarnym sejmu oraz pracach podkomisji powołanej ds obywatelskiego projektu ustawy). Pełni funkcję wiceprzewodniczącego Rady Mazurskiego Parku Krajobrazowego. Był członkiem Komitetu Wsparcia kandydatury Wielkich Jezior Mazurskich w plebiscycie na siedem nowych cudów natury. Jest wiceprzewodniczącym Rady Mazurskiego Parku Krajobrazowego oraz września 2008 roku członkiem Rady Programowej Spółki Polskie Radio Regionalne Rozgłośnia w Olsztynie – Radio Olsztyn SA, od 2011 roku członkiem Rady Programowej Telewizji Polskiej SA, od maja 2011 roku został powołany przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji na członka Rady Programowej Spółki Telewizja Polska SA Oddział w Olsztynie, od sierpnia 2011 powołany przez dyrektora Miejskiego Ośrodka Kultury w Olsztynie do Rady Programowej Muzeum Nowoczesności.

Twórczość

Zajmuje się ponadto fotografią i malarstwem. Jego obrazy eksponowane są m.in. w „Oberży pod psem”. M.in. w 2000 r. został laureatem Wojewódzkiego Przeglądu Plastyki Nieprofesjonalnej w Mrągowie (za pracę Martwa natura z dzbankiem). Liczne fotografie przyrodnicze oraz dokumentujące stan zachowania środowiska w regionie zawarł w książce pt. Aleje przydrożne. Historia, znaczenie, zagrożenie, ochrona. Publikację przygotował wspólnie z Iwona Liżewską. Książka ukazała się w 2009 r. nakładem Wydawnictwa „Borussia”. W 2004 r. jego praca pt. Kapliczka przydrożna koło Giżycka została nagrodzona „Srebrnym szkłem” podczas Otwartych Fotograficznych Mistrzostw Warmii i Mazur w Olsztynie (II miejsce w kategorii architektura). Jest stałym współpracownikiem redakcji miesięcznika "Dzikie Życie", stale współpracuje z kwartalnikiem "Borusssia"- poza publikowaniem licznych tekstów dotyczących Warmii i Mazur prowadzi kolumnę "Parkingi kontra zabytki" (felietony na tematy aktualne). Publikacje w miesięcznikach: Przyroda Polska, Zieleń Miejska, Zabytki, Jaćwież, Pomerania, Vege, Tygodnik Powszechny, Debata, rocznik "Znad Pisy" oraz w prasie lokalnej (olsztyńskie wydanie Gazety Wyborczej, Gazeta Olsztyńska, Gazeta Piska i Biuletyn Gminny "Ruciane-Nida"). Od 2008 roku prowadzi blog w Gazecie Olsztyńskiej(http://worobiec.wm.pl/) Publikacje książkowe:

  1. „Jak wybudowaliśmy własną wioskę” w: „ Zachowane – Ocalone? O krajobrazie kulturowym i sposobach jego kształtowania”, Borussia, Olsztyn 2003,
  2. „Aleje przydrożne. Historia, znaczenie, zagrożenia, ochrona, ”, Krzysztof A. Worobiec, Iwona Liżewska (red.). Kadzidłowo-Olsztyn 2009 r.
  3. książka oznaczona nr. 1 z serii „Ślady w krajobrazie” (redaktor serii: Krzysztof A. Worobiec).

Wystawy:

  1. 2000 r. - Wojewódzki Przegląd Plastyki Nieprofesjonalnej w Mrągowie
  2. 2001 r. - Martwe Natury - CKiT Mrągowo - indywidualna wystawa fotograficzna
  3. 2002 r. - Martwe Natury - fotografie i malarstwo - Muzeum Konstatntego Ildefonsa Gałczyńskiego, Leśniczówka Pranie, wystawa zbiorowa wraz z Zofią Góralczyk-Markuszewską, Wandą Sobczyńską,

Barbarą Hanuszkiewicz, Marią Jarecką i Kasią Stankiewicz,

  1. 2004 r. - Otwarte Fotograficzne Mistrzostwa Warmii i Mazur Olsztyn 2004, nagroda: II miejsce w kategorii Architektura,
  2. 2003 r. i 2004 r. - udział w wystawach zbiorowych „Nagrobki i pomniki cmentarne” oraz „Architektura sakralna” organizowanych przez Stowarzyszenie Ars Populi w Krakowie


Nagrody i wyróżnienia

Wspólnie z żoną Danutą został wyróżniony tytułami:

  • Osobowość Mazur 2003 w plebiscycie „Gazety Współczesnej” (2004)[4]
  • Laureat Nagrody im. Alfreda Lityńskiego dla Stowarzyszenia na Rzecz Ochrony Krajobrazu Kulturowego Mazur „Sadyba” (2006) – przyznawanej przez Suwalską Radę Federacji Stowarzyszeń Naukowych - NOT
  • Laureat nagrody „Przyjazny środowisku Warmii i Mazur” (2006)
  • Laureat Nagrody Wilka Piskiego (2007)

W 2006 r. został wyróżniony indywidualnie Nagrodą Zielonego Liścia przyznawaną przez Fundację Zielone Płuca Polski. W 2009 r. otrzymał też nominację w w Plebiscycie „Gazety Wyborczej” na Olsztynianina Roku oraz zajął II miejsce w konkursie Ars Libris za książkę Aleje przydrożne.

Przypisy

  1. ↑ Zespół obiektów wpisany do rejestru zabytków jako „Osada Kulturowa w Kadzidłowie”. Zob.: Anna Kwiatkowska, Jak wybudowaliśmy wioskę, „Twoje Mazury”, Nr 19 (2005), s. 16-18; Krzysztof A.Worobiec, Jak wybudowaliśmy własną osadę, „Pomerania”, 2005, nr 5, s. 10-13.
  2. ↑ Sebastian Mierzyński, Klasa marzeń, „Gazeta Olsztyńska”, 2003, nr 249, dod. „Reporter”, nr 45, s. 12.
  3. ↑ Maciej Sulima, Arkadia pod psem, „Gazeta Współczesna”, 1999, nr 152,s. 17.
  4. ↑ (ada), Najlepsi z najlepszych. Danuta i Krzysztof Worobcowie Osobowościami Mazur 2003, „Gazeta Współczesna”, 2004, nr 86, s. 5.

Bibliografia

  1. Katarzyński, Władysław: To nic, że z dala od cywilizacji : oberża pod psem / Władysław Katarzyński // „Gazeta Olsztyńska”. - 2001, nr 17, s. 11.
  2. Danuty i Krzysztofa Worobców opowieść / zanotował Zbigniew Fałtynowicz // „Jaćwież”. - Nr 24 (2003), s. 2-5.
  3. Pliszka, Paweł: Pod psem, a jak w raju : oberża na skraju świata / Paweł Pliszka // „Gazeta Olsztyńska” (Wyd. Pojezierze). - 2003, nr 31, dod. „Kurier Mrągowski”, nr 5 [właśc. nr 6], s. 7.
  4. Kowalewski, Mariusz: Ludzie, którzy chcą ratować Mazury / Mariusz Kowalewski // „Rzeczpospolita”. - 2008, nr 176, s. A6.
  5. Worobiec, Krzysztof A.: Historia bukietu białych kwiatów na czarnym aksamicie : o czytaniu Lenza i co z tego wynikło / Krzysztof A. Worobiec // „Borussia”. - Nr 48 (2010), s. 41-47.

Zobacz też

Źródło: „http://leksykonkultury.ceik.eu/index.php?title=Krzysztof_A._Worobiec&oldid=43532”