Festiwal Wioska Teatralna: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Opis)
Linia 15: Linia 15:
  
 
==Opis==
 
==Opis==
Nazwa festiwalu – Wioska Teatralna symbolizuje praktykowaną podczas projektu zasadę wchodzenia z działaniami teatralnymi w przestrzeń. Działania festiwalu nie mają być ograniczane granicami sali teatralnej, ale świadome wkraczać w przestrzenie pozornie nieteatralne, przekraczając wszelkie ograniczenia. To zarówno włączanie teatru w każdy aspekt rzeczywistości jak i po prostu działanie teatralne za każdym razem w nowej przestrzeni. Dlatego też Wioskę Teatralną stanowiły działania plenerowe: na łące, w lesie, na wzgórzu, w Domu Pomocy Społecznej, na podwórku wiejskim, na terenie wsi. Ważną zasadą patronującą Festiwalowi jest idea wchodzenia z teatrem w środowiska wykluczone, pracy z ludźmi zamkniętymi, odizolowanymi, poddanymi gettoizacji i stygmatyzacji, ale także poszukującymi. Wioska Teatralna oznaczała więc równocześnie koncentrowanie się na sprawach i problemach społecznych (np. globalizacja i jej skutki), jak też działaniach stricte artystycznych: warsztatach, spotkania warsztatowo-dżemowych, pokazach, projekcjach filmowych, koncertach i spektaklach. Taki teatr w formie nietypowej, otwarty na rzeczywistość, improwizowany – miał pobudzać myśl i percepcję, zmieniać myślenie, przełamywać tabu, otwierać oczy na nowe.<br>
+
Nazwa festiwalu – Wioska Teatralna symbolizuje praktykowaną podczas projektu zasadę wchodzenia z działaniami teatralnymi w przestrzeń. Działania festiwalu nie mają być ograniczane granicami sali teatralnej, ale świadome wkraczać w przestrzenie pozornie nieteatralne, przekraczając wszelkie ograniczenia. To zarówno włączanie teatru w każdy aspekt rzeczywistości jak i po prostu działanie teatralne za każdym razem w nowej przestrzeni. Dlatego też Wioskę Teatralną stanowiły działania plenerowe: na łące, w lesie, na wzgórzu, w Domu Pomocy Społecznej, na podwórku wiejskim, na terenie wsi. Ważną zasadą patronującą Festiwalowi jest idea wchodzenia z teatrem w środowiska wykluczone, pracy z ludźmi zamkniętymi, odizolowanymi, poddanymi gettoizacji i stygmatyzacji, ale także poszukującymi. Wioska Teatralna oznaczała więc równocześnie koncentrowanie się na sprawach i problemach społecznych (np. globalizacja i jej skutki), jak też działaniach stricte artystycznych: warsztatach, pokazach, projekcjach filmowych, koncertach i spektaklach. Taki teatr w formie nietypowej, otwarty na rzeczywistość, improwizowany – miał pobudzać myśl i percepcję, zmieniać myślenie, przełamywać tabu, otwierać oczy na nowe.<br>
Każdej z edycji projektu przyświecało inne hasło przewodnie, organizujące i przybliżające treść poszczególnych modułów.  
+
Każdej z edycji projektu przyświecało inne hasło przewodnie, organizujące i przybliżające treść poszczególnych modułów.
  
 
==Przebieg==
 
==Przebieg==

Wersja z 13:10, 6 maj 2011

Multidyscyplinarny projekt Teatru „Węgajty”, organizowany od 2003 r. w Węgajtach.

Organizator

Dyrektor festiwalu

Cele

  • popularyzacja teatru otwartego
  • działania przeciw wykluczeniu
  • odnowa więzi lokalnej
  • popularyzacja idei ekologicznych

Opis

Nazwa festiwalu – Wioska Teatralna symbolizuje praktykowaną podczas projektu zasadę wchodzenia z działaniami teatralnymi w przestrzeń. Działania festiwalu nie mają być ograniczane granicami sali teatralnej, ale świadome wkraczać w przestrzenie pozornie nieteatralne, przekraczając wszelkie ograniczenia. To zarówno włączanie teatru w każdy aspekt rzeczywistości jak i po prostu działanie teatralne za każdym razem w nowej przestrzeni. Dlatego też Wioskę Teatralną stanowiły działania plenerowe: na łące, w lesie, na wzgórzu, w Domu Pomocy Społecznej, na podwórku wiejskim, na terenie wsi. Ważną zasadą patronującą Festiwalowi jest idea wchodzenia z teatrem w środowiska wykluczone, pracy z ludźmi zamkniętymi, odizolowanymi, poddanymi gettoizacji i stygmatyzacji, ale także poszukującymi. Wioska Teatralna oznaczała więc równocześnie koncentrowanie się na sprawach i problemach społecznych (np. globalizacja i jej skutki), jak też działaniach stricte artystycznych: warsztatach, pokazach, projekcjach filmowych, koncertach i spektaklach. Taki teatr w formie nietypowej, otwarty na rzeczywistość, improwizowany – miał pobudzać myśl i percepcję, zmieniać myślenie, przełamywać tabu, otwierać oczy na nowe.
Każdej z edycji projektu przyświecało inne hasło przewodnie, organizujące i przybliżające treść poszczególnych modułów.

Przebieg

Zobacz też