Anna Eymont-Haremza: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Image:kk.jpg|thumb|right|200px|Autograf artystki <br>Ze zbiorów WBP w Olsztynie]] [[Image:kjh.jpg|thumb|right|200px|Nocny pejzaż <br>Źródło: ''5 Milewicz''. - Olsztyn: Miejski Ośrodek Kultury, 2009. – S. 23]] | [[Image:kk.jpg|thumb|right|200px|Autograf artystki <br>Ze zbiorów WBP w Olsztynie]] [[Image:kjh.jpg|thumb|right|200px|Nocny pejzaż <br>Źródło: ''5 Milewicz''. - Olsztyn: Miejski Ośrodek Kultury, 2009. – S. 23]] | ||
| − | Artystka plastyk (malarstwo, grafika użytkowa, fotografia), urodzona w Olsztynie. | + | Artystka plastyk (malarstwo, grafika użytkowa, fotografia), urodzona w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]]. |
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodziła się w Olsztynie. Ukończyła studia na wydziale grafiki Akademii Sztuk Pięknych Warszawie. W 1973 r. wyjechała na stałe do Australii. Tam, w 1975 r., miał miejsce jej debiut malarski – udział w wystawie zbiorowej Art Pol. Zaczęła pracować w Akademii Sztuk Pięknych w Sydney jako wykładowca na wydziale grafiki. W 1980 r. artystka założyła własną agencję reklamową „EKH Design” i po krótkim okresie odniosła sukces branżowy na rynku australijskim. Będąc dyrektorem i głównym projektantem „EKH Design”, otrzymała liczne nagrody i wyróżnienia za swoje prace graficzne. Dwukrotnie była jurorką AGDA –prestiżowego australijskiego konkursu grafiki użytkowej Australia Graphic Design Association. Pracuje jako profesor wizytujący na Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Mieszka w Australii. | + | Urodziła się w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]]. Ukończyła studia na wydziale grafiki Akademii Sztuk Pięknych Warszawie. W 1973 r. wyjechała na stałe do Australii. Tam, w 1975 r., miał miejsce jej debiut malarski – udział w wystawie zbiorowej Art Pol. Zaczęła pracować w Akademii Sztuk Pięknych w Sydney jako wykładowca na wydziale grafiki. W 1980 r. artystka założyła własną agencję reklamową „EKH Design” i po krótkim okresie odniosła sukces branżowy na rynku australijskim. Będąc dyrektorem i głównym projektantem „EKH Design”, otrzymała liczne nagrody i wyróżnienia za swoje prace graficzne. Dwukrotnie była jurorką AGDA –prestiżowego australijskiego konkursu grafiki użytkowej Australia Graphic Design Association. Pracuje jako profesor wizytujący na Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Mieszka w Australii. |
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
Wersja z 15:04, 3 lut 2014
Artystka plastyk (malarstwo, grafika użytkowa, fotografia), urodzona w Olsztynie.
Spis treści
Biografia
Urodziła się w Olsztynie. Ukończyła studia na wydziale grafiki Akademii Sztuk Pięknych Warszawie. W 1973 r. wyjechała na stałe do Australii. Tam, w 1975 r., miał miejsce jej debiut malarski – udział w wystawie zbiorowej Art Pol. Zaczęła pracować w Akademii Sztuk Pięknych w Sydney jako wykładowca na wydziale grafiki. W 1980 r. artystka założyła własną agencję reklamową „EKH Design” i po krótkim okresie odniosła sukces branżowy na rynku australijskim. Będąc dyrektorem i głównym projektantem „EKH Design”, otrzymała liczne nagrody i wyróżnienia za swoje prace graficzne. Dwukrotnie była jurorką AGDA –prestiżowego australijskiego konkursu grafiki użytkowej Australia Graphic Design Association. Pracuje jako profesor wizytujący na Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Mieszka w Australii.
Twórczość
Od 2003 r. artystka uprawia również malarstwo i fotografię. Jej prace stanowią wkład wielu prywatnych kolekcji – w Australii, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Francji, Kanady i Polski.
Charakterystyka
Dzieła malarskie artystki osnuwa melancholia i zaduma. Jej pejzaże nawiązują powściągliwością i elegancją kolorystyki do stylistyki Dalekiego Wschodu. Inspiracją jej twórczości często bywają podróże.
Wystawy
- 2005 – wystawa fotografii pt. Impressions (Sydney ; Australia)
- 2006-2007 – Julian Ashton (Sydney ; Australia)
- Royal Botanical Gardens (Sydney ; Australia)
- Greenwich Art Show (Sydney ; Australia)
- 2009 – Galeria Amfilada Miejskiego Ośrodka Kultury (Olsztyn)
Bibliografia
- 5 Milewicz. – Olsztyn: Miejski Ośrodek Kultury, 2009. – S. 20-23.
