Anna Bartosiak: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
(Bibliografia)
 
Linia 1: Linia 1:
(1940- ) – historyk, nauczycielka, bibliotekarka
+
(1940-2015) – historyk, nauczycielka, bibliotekarka
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
 
Urodziła się 2 stycznia 1940 r. w Warszawie. Szkołę podstawową ukończyła w [[ewim:Mikołajki|Mikołajkach]]. Jest absolwentką [[Liceum Pedagogiczne w Mrągowie|Liceum Pedagogicznego w Mrągowie]]. W 1963 r. ukończyła historię na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pracę magisterska napisała na temat Polski w XVIII w. Po otrzymaniu stypendium ufundowanego przez kuratorium oświaty przeniosła się do Grajewa, zaś w 1967 r. do [[ewim:Nidzica|Nidzicy]], gdzie mieszka do dziś. W 1974 r. ukończyła 2-letni kurs bibliotekarski w Państwowym Ośrodku Kształcenia Kadr Bibliotekarskich w Jarocinie. Mąż Szymon (nauczyciel historii, socjolog, inspektor oświaty i wychowania w Nidzicy), córka Magdalena.
 
Urodziła się 2 stycznia 1940 r. w Warszawie. Szkołę podstawową ukończyła w [[ewim:Mikołajki|Mikołajkach]]. Jest absolwentką [[Liceum Pedagogiczne w Mrągowie|Liceum Pedagogicznego w Mrągowie]]. W 1963 r. ukończyła historię na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pracę magisterska napisała na temat Polski w XVIII w. Po otrzymaniu stypendium ufundowanego przez kuratorium oświaty przeniosła się do Grajewa, zaś w 1967 r. do [[ewim:Nidzica|Nidzicy]], gdzie mieszka do dziś. W 1974 r. ukończyła 2-letni kurs bibliotekarski w Państwowym Ośrodku Kształcenia Kadr Bibliotekarskich w Jarocinie. Mąż Szymon (nauczyciel historii, socjolog, inspektor oświaty i wychowania w Nidzicy), córka Magdalena.
 +
 +
Zmarła w 2015 r.
  
 
==Działalność==
 
==Działalność==
Linia 24: Linia 26:
  
 
==Ciekawostki==
 
==Ciekawostki==
Poza czytaniem książek jej pasją historia, taniec i teatr.
+
Poza czytaniem książek jej pasją była historia, taniec i teatr.
  
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
Linia 32: Linia 34:
 
#(plo): ''Złoty Wawrzyn dla twórcy Złoty Wawrzyn dla Biblioteki'' // „Tygodnik Kulturalny”. – 1989, nr 32, s. 16.
 
#(plo): ''Złoty Wawrzyn dla twórcy Złoty Wawrzyn dla Biblioteki'' // „Tygodnik Kulturalny”. – 1989, nr 32, s. 16.
 
#Czapniewska, Maria: ''Najważniejsze: wiedza fachowa... rzetelność... uśmiech'' / Maria Czapniewska // „Bibliotekarz Olsztyński”. – 1988, nr 3, s. 17-20.
 
#Czapniewska, Maria: ''Najważniejsze: wiedza fachowa... rzetelność... uśmiech'' / Maria Czapniewska // „Bibliotekarz Olsztyński”. – 1988, nr 3, s. 17-20.
 +
#[http://olsztyn.wyborcza.pl/olsztyn/1,48726,19115941,wszystkich-swietych-wspomnienie-o-ludziach-kultury.html?disableRedirects=true#BoxLokOlszLink http://olsztyn.wyborcza.pl/olsztyn/1,48726,19115941,wszystkich-swietych-wspomnienie-o-ludziach-kultury.html?disableRedirects=true#BoxLokOlszLink]
 +
 
[[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Bartosiak,Anna]]
 
[[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Bartosiak,Anna]]
 
[[Category:Bibliotekarze i księgarze|Bartosiak,Anna]]
 
[[Category:Bibliotekarze i księgarze|Bartosiak,Anna]]

Aktualna wersja na dzień 09:24, 2 lis 2015

(1940-2015) – historyk, nauczycielka, bibliotekarka

Biografia

Urodziła się 2 stycznia 1940 r. w Warszawie. Szkołę podstawową ukończyła w Mikołajkach. Jest absolwentką Liceum Pedagogicznego w Mrągowie. W 1963 r. ukończyła historię na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pracę magisterska napisała na temat Polski w XVIII w. Po otrzymaniu stypendium ufundowanego przez kuratorium oświaty przeniosła się do Grajewa, zaś w 1967 r. do Nidzicy, gdzie mieszka do dziś. W 1974 r. ukończyła 2-letni kurs bibliotekarski w Państwowym Ośrodku Kształcenia Kadr Bibliotekarskich w Jarocinie. Mąż Szymon (nauczyciel historii, socjolog, inspektor oświaty i wychowania w Nidzicy), córka Magdalena.

Zmarła w 2015 r.

Działalność

Pierwszą pracę podjęła w Liceum Ogólnokształcącym w Grajewie, gdzie w okresie od 1 września 1963 r. do 31 sierpnia 1968 r. uczyła historii. Do marca 1970 r. była zatrudniona jako nauczyciel w Technikum Mechanicznym w Nidzicy. Ze względów zdrowotnych podjęła decyzję o przejściu do Powiatowej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Nidzicy. 16 marca 1970 r. została kierownikiem tej placówki. Z czasem została dyrektorem Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej w Nidzicy. Funkcję tę pełniła do czasu odejścia na emeryturę 15 kwietnia 2000 r. Zapoczątkowała w nidzickich bibliotekach nowe formy pracy, które wykorzystywane były również na terenie województwa, m.in. spotkania z najaktywniejszymi czytelnikami, akcje „Czytają dziadkowie, rodzice, dzieci” – spotkania rodzin czytających, jarmarki kolekcjonerskie (realizowane wspólnie z Nidzickim Ośrodkiem Kultury), jarmarki książki, imprezy muzyczne. Jak twierdzi, pasję animatora kultury odziedziczyła po matce, Jadwidze z Jabłeckich Hryniewicz, która „organizowała wieczory głośnego czytania, zapraszała zespoły ludowe, była duszą organizacji kobiecych, zaistniała również jako członek rad nadzorczych banków”.[1] Była inicjatorem i organizatorem wielu imprez i uroczystości, w tym spotkań autorskich z pisarzami (m.in. Magdaleną Samozwaniec, Krystyną Nepomucką, Marią Zientarą-Malewską). W profesjonalny sposób zarządzała placówkami bibliotecznymi w mieście i gminie Nidzica: dbała o podnoszenie jakości merytorycznej, o warsztat bibliotek, utrzymanie na wysokim poziomie wyglądu estetycznego. Ważną częścią jej pracy była dbałość o rozwój zasobów bibliotecznych oraz poprawę warunków pracy czytelników. Podejmowała też starania o rozbudowanie sieci punktów bibliotecznych w regionie nidzickim. W latach 1999-2000 pełniła funkcje redaktora „Gazety Nidzickiej”, ukazującej się w gminach Nidzica, Janowiec Kościelny, Janowo i Kozłowo.

Udział w organizacjach

Angażowała się w społeczne inicjatywy ważne dla środowiska lokalnego. W latach 1988-1989 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Rady Narodowej Miasta i Gminy Nidzica. Działa w strukturach Polskiego Stronnictwa Ludowego. Włączyła się w pracę Komitetów Lokalnych powoływanych w celu opracowania „Programu Inicjatyw Lokalnych – PHARE” oraz „Strategii rozwoju miasta i gminy Nidzica”. Pracowała również jako wolontariuszka Szkoły Aktywizacji, powołanej w Nidzicy na wzór uniwersytetów ludowych w Danii.

Nagrody i odznaczenia

  • Dyplom Ministra Kultury i Sztuki – za pracę zawodową i działalność społeczną
  • Nagrodę Wojewody Województwa Olsztyńskiego
  • Odznaczenie Zasłużony Działacz Kultury
  • Odznaczenie Zasłużonym dla Warmii i Mazur
  • Medal 40-lecia
  • Srebrny Krzyż Zasługi
  • Złoty Wawrzyn (1989)

Ciekawostki

Poza czytaniem książek jej pasją była historia, taniec i teatr.

Przypisy

  1. Wiesława Borkowska-Nichthauser, Wywiad z Anną Bartosiak - byłą Dyrektor Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej w Nidzicy, „Bibliotekarz Warmińsko-Mazurski”, 2000, nr 1/2, s. 107-109. Także [dokument elektroniczny] www.wbp.olsztyn.pl

Bibliografia

  1. (plo): Złoty Wawrzyn dla twórcy Złoty Wawrzyn dla Biblioteki // „Tygodnik Kulturalny”. – 1989, nr 32, s. 16.
  2. Czapniewska, Maria: Najważniejsze: wiedza fachowa... rzetelność... uśmiech / Maria Czapniewska // „Bibliotekarz Olsztyński”. – 1988, nr 3, s. 17-20.
  3. http://olsztyn.wyborcza.pl/olsztyn/1,48726,19115941,wszystkich-swietych-wspomnienie-o-ludziach-kultury.html?disableRedirects=true#BoxLokOlszLink