Impresje Olsztyńskie

Źródło: Zbiory dżs WBP w Olsztynie

Źródło: Zbiory dżs WBP w Olsztynie

Źródło: Zbiory dżs WBP w Olsztynie

Źródło: Zbiory dżs WBP w Olsztynie

Projekt artystyczny, realizowany przez artystów polskich i zagranicznych w l. 2008-2010.

Organizator

• Urząd Miasta Olsztyn

Hasło

„Olsztyn widziany oczami artystów - malarzy, grafików. Miasto takie, jak czują i widzą artyści, z odrobiną fantazji i liryki”

Przebieg

W pojekcie udział wzięło troje artystów: dwoje z woj. warmińsko-mazurskiego (Julita Wiench i Aleksander Wołos) oraz malarka z Białorusi (Anastazja Fiedisowa). Rezultat projektu stanowiły cykle obrazów przedstawiających Stolicę Warmii Mazur (ze szczególnym uwzględnieniem architektury miasta – ulic, placów, zaułków, budynków współczesnych i zabytków). Pokłosiem projektu – prócz dzieł – były również wydawnictwa poprojektowe, czyli katalogi-minialbumy wydane przez Urząd Miasta Olsztyn.

Wydawnictwa

• Impresje Olsztyńskie… anielski Olsztyn według… Anastazji Fiedisowej. - Olsztyn: Urząd Miasta Olsztyn, 2008.
• Impresje Olsztyńskie… magiczny Olsztyn według… Julity Wiench. - Olsztyn: Urząd Miasta Olsztyn, 2009.
• Impresje Olsztyńskie… Olsztyn w rysunkach… Julity Wiench. - Olsztyn: Urząd Miasta Olsztyn, 2009.
• Impresje Olsztyńskie… mój Olsztyn według… Aleksandra Wołosa. - Olsztyn: Urząd Miasta Olsztyn, 2010.

Twórcy i ich dzieła

Anastazja Fiedisowa

• Charakterystyka cyklu

Kolorystyka obrazów cyklu jest przygaszona, ich dominujące barwy to czerwień, szarość i zieleń. Olsztyn na obrazach Fiedisowej jest deszczowy i zachmurzony: bruki wilgotne, mury parujące. Pory roku się zmieniają, ale nie ma wśród nich zimy. Zagęszczona architektura obrysowana czarnym konturem lśni dobitym światłem kul latarni. Dla kontrastu – postaci aniołów są rozmyte, całe w ruchu, jak postaci z nieostrych, poruszonych zdjęć. Duchy niebieskie są umuzykalnione – niemal zawsze grają lub śpiewają, niekiedy dyrygują. W „Impresjach Olsztyńskich” Fiedisowej panuje autentyzm i jednocześnie realizm magiczny. Zabytki miasta (ratusz, Kamienica Naujacka, domy przy ulicy Kościuszki, kasyno) przedstawione są bardzo realistycznie, jednak tak oświetlone lub rozmyte, iż tracą. Dzieła te, mimo iż tak oniryczne, w świetny sposób nawiązują do malarstwa bizantyjskiego (złote niebo nad Olsztynem, Anioł Stróż Miasta jak wzięty z ikony – w cerkiewnej szacie). Fiedisowa sięga też do klimatu średniowiecza – ukazując procesję zakapturzonych tajemniczych mnichów z latarniami, czy patrona miasta w tradycyjnym ujęciu – św. Jakuba.

• Prace
  • Dyrygent na moście przy zamku (pastel + akryl)
  • Dyrygent na ulicy Dąbrowszczaków (pastel + akryl)
  • Muzyka przy Wysokiej Bramie (pastel + akryl)
  • Melodia przy Starym Ratuszu (pastel + akryl)
  • Melodia na Starym Mieście (pastel + akryl)
  • Wietrzyk na Placu Bema (pastel)
  • Koncert przy zamku (pastel + akryl)
  • Na Mochnackiego I (pastel + akryl)
  • Na Mochnackiego II (olej)
  • Plac Orła Białego (pastel)
  • Trzy grające na flecie (pastel)
  • Dachy (pastel + akryl)
  • Wędrowiec II (pastel)
  • Wędrowiec I (pastel)
  • Hymn (pastel + akryl)
  • Anioł Stróż (olej)
  • Pobudka na Starym Mieście (pastel + akryl)
  • Skrzypek nad miastem (pastel)

Julita Wiench

„Olsztyn magiczny”

• Charakterystyka cyklu

Cykl Autorstwa Wiench jest bardzo radosny. Miasto wygląda jak obraz z kalejdoskopu – krąży wokół słońca, jest wszechświatem albo prezentem opasanym złocistą wstążką. Ulubiony motyw cyklu to wir, kula słoneczna, zamki. Powtarza się również scena widoku z okna – krajobrazu przesłoniętego owocami – jabłkami lub gruszkami. Artystka operuje jasnymi, wyraźnymi, czystymi kolorami, preferowane barwy to: niebieski, złoty i biały. Wiench w cyklu nawiązuje do baśni i legend: w jednym z obrazów umieszcza nad miastem złocistego smoka jak wielką latającą salamandrę, w innym – żar-ptaka. Zabytki Olsztyna koegzystują z niczym nieskrępowaną przyrodą, brodzą w jeziorach, wynurzają się z łąk i pól, wirują w tańcu, wznoszą się ku niebu. Nieboskłon nad Olsztynem jest głęboko modry, czasem granatowy nocny z otworkami gwiazd i sierpistym księżycem. Pory roku są nieodmiennie piękne – choć zimą miasto wygląda jak zamknięte w szklanej kuli – samo ze szkła. Dla Wiench Olsztyn jest wieżą Babel, kopcem termitów albo okrętem.

• Dzieła
  • W głowie mi się kręci (akryl na płótnie)
  • Marszałek zgubił wstążkę i guzik (wersja II) (akryl na płótnie)
  • Sześć wież (akryl na płótnie)
  • Miasto nad jeziorem (akryl na płótnie)
  • Trzy i pół jabłka, światło i cień (akryl na płótnie)
  • Sen Marysi (akryl na płótnie)
  • Tryptyk – Lato (akryl na płótnie)
  • Tryptyk – Jesień (akryl na płótnie)
  • Tryptyk – Zima (akryl na płótnie)
  • Pomarańczowe miasteczko (akryl na płótnie)
  • Miasto deszczowe i cztery gruszki (akryl na płótnie)
  • Okręt w zbożu i łące (akryl na płótnie)
  • Marszałek zgubił kanarkową wstążkę (akryl na płótnie)
  • Dmuchawce (akryl na płótnie)
  • Olsztyńska wieża Babel (akryl na płótnie)
  • Złapiemy ognistego ptaka (akryl na płótnie)
  • Pejzaż ze złocieniem (akryl na płótnie)
  • Kwieciszowice (akryl na płótnie)

„Olsztyn w rysunkach”

• Charakterystyka cyklu

Wszystkie rysunki wykonano techniką tuszu na papierze, ani jeden z nich nie jest pokolorowany. Mimo tego ten biało-czarny cykl przedstawia Olsztyn „niepoważny”, w żadnym wypadku nie-geometryczny, czy industrialny. Charakterystyczne miejsca Olsztyna – jego najpopularniejsze budynki – są rozpoznawalne, jednak nieodmiennie szalone i nieokiełznane, animizowane, istnieją swoim własnym tajemniczym życiem. To nie rysunek techniczny, tylko baśń, z której starto kolor. Najczęstsze motywy obrazów: spirale, kula słoneczna, fale, pochylające się budynki, nielogicznie zakręcona perspektywa. Ogólne wrażenie ruchu wirowego, pochylania się. Olsztyn Wiench w tym cyklu to kalejdoskop czarno-biały.

• Dzieła
  • Katedra św. Jakuba
  • Katedra św. Jakuba II
  • Katedra św. Jakuba III
  • Ulubione kamieniczki
  • Ulubione kamieniczki II
  • Ulica Staromiejska
  • Most Jana – Olsztyńska panorama
  • Olsztyńska panorama
  • Olsztyński zamek
  • Stare Miasto
  • Ratusz
  • Trzy wieże
  • Kamieniczki tu i tam rysunek
  • Marszałek zgubił wstążkę
  • Na huśtawce
  • Stary Ratusz
  • Stary Ratusz II
  • Stąd do Wysokiej Bramy

Aleksander Wołos

• Charakterystyka cyklu

Cykl pasteli Wołosa jaśnieje. Krystaliczne świetliste kolory napełniają miasto optymistyczną czystością i niewinnością. Artysta preferuje barwy soczyste oraz realizm w przedstawianiu obiektów. Nie zawęża swojego cyklu do przedstawiania budynków „wdzięcznych” – zabytków obrosłych patyną historii, ulubionych przez mieszkańców i turystów, uwiecznia też architekturę nowoczesną: Halę „Uranię” czy Planetarium. Wołos nie mitologizuje Olsztyna, nawet nie upiększa, umie jednak przedstawić swoje obiekty w tak korzystnym ujęciu, że wszystkie wydają się piękne, mimo iż wartość dokumentacyjna dzieł jest niewątpliwa.

• Dzieła
  • Dom »Gazety Olsztyńskiej«
  • Idź za mną
  • Obserwatorium Astronomiczne
  • Pomnik żaby
  • Hala »Urania«
  • Panorama z Ratuszem
  • Zamek
  • Koszary i nenufary
  • Pomnik św. Jakuba
  • Planetarium
  • Panorama z katedrą
  • Pomnik Kopernika (2003)
  • Most na Łynie u stóp zamku
  • Most-wiadukt
  • Plac »Solidarności«
  • Fontanna
  • Pomnik Kopernika (1916)
  • Kościół Garnizonowy