Impresje Olsztyńskie
Projekt artystyczny, realizowany przez artystów polskich i zagranicznych w l. 2008-2010.
Spis treści
Organizator
- Urząd Miasta Olsztyn
Hasło
„Olsztyn widziany oczami artystów - malarzy, grafików. Miasto takie, jak czują i widzą artyści, z odrobiną fantazji i liryki”
Przebieg
W pojekcie udział wzięło troje artystów: dwoje z woj. warmińsko-mazurskiego (Julita Wiench i Aleksander Wołos) oraz malarka z Białorusi (Anastazja Fiedisowa). Rezultat projektu stanowiły cykle obrazów przedstawiających Stolicę Warmii Mazur (ze szczególnym uwzględnieniem architektury miasta – ulic, placów, zaułków, budynków współczesnych i zabytków). Pokłosiem projektu – prócz dzieł – były również wydawnictwa poprojektowe, czyli katalogi-minialbumy wydane przez Urząd Miasta Olsztyn.
Wydawnictwa
- Impresje Olsztyńskie… anielski Olsztyn według… Anastazji Fiedisowej. - Olsztyn: Urząd Miasta Olsztyn, 2008.
- Impresje Olsztyńskie… magiczny Olsztyn według… Julity Wiench. - Olsztyn: Urząd Miasta Olsztyn, 2009.
- Impresje Olsztyńskie… Olsztyn w rysunkach… Julity Wiench. - Olsztyn: Urząd Miasta Olsztyn, 2009.
- Impresje Olsztyńskie… mój Olsztyn według… Aleksandra Wołosa. - Olsztyn: Urząd Miasta Olsztyn, 2010.
Twórcy i ich dzieła
- Anastazja Fiedisowa===
- Charakterystyka cyklu
Kolorystyka obrazów cyklu jest przygaszona, ich dominujące barwy to czerwień, szarość i zieleń. Olsztyn na obrazach Fiedisowej jest deszczowy i zachmurzony: bruki wilgotne, mury parujące. Pory roku się zmieniają, ale nie ma wśród nich zimy. Zagęszczona architektura obrysowana czarnym konturem lśni dobitym światłem kul latarni. Dla kontrastu – postaci aniołów są rozmyte, całe w ruchu, jak postaci z nieostrych, poruszonych zdjęć. Duchy niebieskie są umuzykalnione – niemal zawsze grają lub śpiewają, niekiedy dyrygują. W „Impresjach Olsztyńskich” Fiedisowej panuje autentyzm i jednocześnie realizm magiczny. Zabytki miasta (ratusz, Kamienica Naujacka, domy przy ulicy Kościuszki, kasyno) przedstawione są bardzo realistycznie, jednak tak oświetlone lub rozmyte, iż tracą. Dzieła te, mimo iż tak oniryczne, w świetny sposób nawiązują do malarstwa bizantyjskiego (złote niebo nad Olsztynem, Anioł Stróż Miasta jak wzięty z ikony – w cerkiewnej szacie). Fiedisowa sięga też do klimatu średniowiecza – ukazując procesję zakapturzonych tajemniczych mnichów z latarniami, czy patrona miasta w tradycyjnym ujęciu – św. Jakuba.
- Prace
- Dyrygent na moście przy zamku (pastel + akryl)
- Dyrygent na ulicy Dąbrowszczaków (pastel + akryl)
- Muzyka przy Wysokiej Bramie (pastel + akryl)
- Melodia przy Starym Ratuszu (pastel + akryl)
- Melodia na Starym Mieście (pastel + akryl)
- Wietrzyk na Placu Bema (pastel)
- Koncert przy zamku (pastel + akryl)
- Na Mochnackiego I (pastel + akryl)
- Na Mochnackiego II (olej)
- Plac Orła Białego (pastel)
- Trzy grające na flecie (pastel)
- Dachy (pastel + akryl)
- Wędrowiec II (pastel)
- Wędrowiec I (pastel)
- Hymn (pastel + akryl)
- Anioł Stróż (olej)
- Pobudka na Starym Mieście (pastel + akryl)
- Skrzypek nad miastem (pastel)
- Charakterystyka cyklu
Cykl Autorstwa Wiench jest bardzo radosny. Miasto wygląda jak obraz z kalejdoskopu – krąży wokół słońca, jest wszechświatem albo prezentem opasanym złocistą wstążką. Ulubiony motyw cyklu to wir, kula słoneczna, zamki. Powtarza się również scena widoku z okna – krajobrazu przesłoniętego owocami – jabłkami lub gruszkami. Artystka operuje jasnymi, wyraźnymi, czystymi kolorami, preferowane barwy to: niebieski, złoty i biały. Wiench w cyklu nawiązuje do baśni i legend: w jednym z obrazów umieszcza nad miastem złocistego smoka jak wielką latającą salamandrę, w innym – żar-ptaka. Zabytki Olsztyna koegzystują z niczym nieskrępowaną przyrodą, brodzą w jeziorach, wynurzają się z łąk i pól, wirują w tańcu, wznoszą się ku niebu. Nieboskłon nad Olsztynem jest głęboko modry, czasem granatowy nocny z otworkami gwiazd i sierpistym księżycem. Pory roku są nieodmiennie piękne – choć zimą miasto wygląda jak zamknięte w szklanej kuli – samo ze szkła. Dla Wiench Olsztyn jest wieżą Babel, kopcem termitów albo okrętem.
- Dzieła
- W głowie mi się kręci (akryl na płótnie)
- Marszałek zgubił wstążkę i guzik (wersja II) (akryl na płótnie)
- Sześć wież (akryl na płótnie)
- Miasto nad jeziorem (akryl na płótnie)
- Trzy i pół jabłka, światło i cień (akryl na płótnie)
- Sen Marysi (akryl na płótnie)
- Tryptyk – Lato (akryl na płótnie)
- Tryptyk – Jesień (akryl na płótnie)
- Tryptyk – Zima (akryl na płótnie)
- Pomarańczowe miasteczko (akryl na płótnie)
- Miasto deszczowe i cztery gruszki (akryl na płótnie)
- Okręt w zbożu i łące (akryl na płótnie)
- Marszałek zgubił kanarkową wstążkę (akryl na płótnie)
- Dmuchawce (akryl na płótnie)
- Olsztyńska wieża Babel (akryl na płótnie)
- Złapiemy ognistego ptaka (akryl na płótnie)
- Pejzaż ze złocieniem (akryl na płótnie)
- Kwieciszowice (akryl na płótnie)
- Charakterystyka cyklu
Wszystkie rysunki wykonano techniką tuszu na papierze, ani jeden z nich nie jest pokolorowany. Mimo tego ten biało-czarny cykl przedstawia Olsztyn „niepoważny”, w żadnym wypadku nie-geometryczny, czy industrialny. Charakterystyczne miejsca Olsztyna – jego najpopularniejsze budynki – są rozpoznawalne, jednak nieodmiennie szalone i nieokiełznane, animizowane, istnieją swoim własnym tajemniczym życiem. To nie rysunek techniczny, tylko baśń, z której starto kolor. Najczęstsze motywy obrazów: spirale, kula słoneczna, fale, pochylające się budynki, nielogicznie zakręcona perspektywa. Ogólne wrażenie ruchu wirowego, pochylania się. Olsztyn Wiench w tym cyklu to kalejdoskop czarno-biały.
- Dzieła
- Katedra św. Jakuba
- Katedra św. Jakuba II
- Katedra św. Jakuba III
- Ulubione kamieniczki
- Ulubione kamieniczki II
- Ulica Staromiejska
- Most Jana – Olsztyńska panorama
- Olsztyńska panorama
- Olsztyński zamek
- Stare Miasto
- Ratusz
- Trzy wieże
- Kamieniczki tu i tam rysunek
- Marszałek zgubił wstążkę
- Na huśtawce
- Stary Ratusz
- Stary Ratusz II
- Stąd do Wysokiej Bramy
- Charakterystyka cyklu
Cykl pasteli Wołosa jaśnieje. Krystaliczne świetliste kolory napełniają miasto optymistyczną czystością i niewinnością. Artysta preferuje barwy soczyste oraz realizm w przedstawianiu obiektów. Nie zawęża swojego cyklu do przedstawiania budynków „wdzięcznych” – zabytków obrosłych patyną historii, ulubionych przez mieszkańców i turystów, uwiecznia też architekturę nowoczesną: Halę „Uranię” czy Planetarium. Wołos nie mitologizuje Olsztyna, nawet nie upiększa, umie jednak przedstawić swoje obiekty w tak korzystnym ujęciu, że wszystkie wydają się piękne, mimo iż wartość dokumentacyjna dzieł jest niewątpliwa.
- Dzieła
- Dom »Gazety Olsztyńskiej«
- Idź za mną
- Obserwatorium Astronomiczne
- Pomnik żaby
- Hala »Urania«
- Panorama z Ratuszem
- Zamek
- Koszary i nenufary
- Pomnik św. Jakuba
- Planetarium
- Panorama z katedrą
- Pomnik Kopernika (2003)
- Most na Łynie u stóp zamku
- Most-wiadukt
- Plac »Solidarności«
- Fontanna
- Pomnik Kopernika (1916)
- Kościół Garnizonowy
