Portret Amalii Luizy Karoliny Dohny z pałacu w Gładyszach

Źródło: www.rzygacz.webd.pl

Obraz w Muzeum w Morągu. Źródło: www.gladysze.org/pl

Zabytek sztuki malarskiej z XVIII wieku pochodzący z pałacu w Gładyszach koło Pasłęka.

Historia

Obraz został namalowany w 1767 roku roku przez C. F. Wessela, którego, jak skłonni są sądzić niektórzy badacze, należy utożsamiać z Jakubem Wesselem, malarzem gdańskim (1710-1780), który jako uznany portrecista był nadwornym portrecistą rodziny zu Dohna (a także Fink von Fikensteinów). Praca prezentuje sztukę niemiecką o wysokich walorach. Dzieło pochodzi z pałacu w Gładyszach. Obecnie znajduje się w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. Pracę na co dzień można podziwiać w Muzeum im. Johanna Gotfrieda Herdera w Morągu, oddziale muzeum olsztyńskiego.

Opis

Obraz wykonany został na płótnie techniką olejną. Dzieło ma wymiary: 82 x 64 cm. U góry z prawej strony widnieje napis: „Gröffin Caroline zu Dohna Schlodien geb 1753 ges 1828”. Ponadto na odwrocie obrazu: „Amelie Louise B: Comtesse de Dohna Peine 1767 per C.F. Wessel”.

Charakterystyka

Obraz, będący typowym portretem kameralnym, przedstawia Amalię Luizę Karolinę Dohna, urodzoną w 1753 roku (zmarłą w 1828 roku), starszą siostrę Karola Ludwika Aleksandra hrabiego zu Dohny (1758-1838), czwartego ordynata Gładszy. Postać kobiety ukazana została w pozie siedzącej w ciemno-brązowym fotelu. Dziewczyna ubrana jest w lekką suknię w kolorze seledynowym, ozdobioną białymi koronkami i upiętymi dekoracyjnie kokardami na rękawach i mocno odsłoniętym dekolcie. Na szyi widać koronkową kryzę. Upięte wysoko włosy w kolorze blond (być może upudrowane zgodnie z ówczesna modą), udekorowano diademem. Delikatną urodę Amalii Dohna podkreśla blada karnacja i duże ciemne oczy w jasnej oprawie. Postać oparta jest o biurko z prawej strony, na którym znajdują się flakonik z kwiatami, drewniana kaseta z kolorowymi pastelami oraz papier. Obraz wyróżnia się spośród prac gdańskiego artysty. Cechuje go subtelny i zróżnicowany w kolorycie wizerunek portretowanej osoby. Stanowi on jednocześnie charakterystykę upodobań kobiety, która, jak wiele ówczesnych zamożnych dam, zajmowała się rysunkiem i sztukami pięknymi. Postać zaprezentowana w bardzo jasnej tonacji mocno kontrastuje z ciemnym tłem. Zwracają przy tym uwagę drobne i wąskie, niemal dziecinne ramiona i ręce, szczególnie w zestawieniu z, jak się wydaje, mocno dojrzałą twarzą. Amalia Luiza uwieczniona została w wieku 14 lat.

Bibliografia

1. Wróblewska, Kamila: Dawny portret w zbiorach Muzeum Mazurskiego / Kamila Wróblewska. - Olsztyn : Muzeum Mazurskie, 1965. - S. 15, 34.
2. Wróblewska, Kamila: Malarstwo Warmii i Mazur od XV do XIX wieku / Kamila Wróblewska. - Olsztyn : Pojezierze, 1978. - S. 22, 44.

Zobacz też

1. Moda gdańska, oprac. prof. wirt. Mallea www.rzygacz.webd.pl