Muzeum Bitwy pod Grunwaldem w Stębarku
Muzeum znajdujące się pod amfiteatrem na Polach Grunwaldzkich, będące częścią Pomnika Grunwaldzkiego.Oddział Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.
Spis treści
Siedziba
Stębark 1
14-108 Grunwald – Pole Bitwy
Historia
Muzeum rozpoczęło swoją działalność z dniem odsłonięcia Pomnika Grunwaldzkiego w lipcu 1960 r. w 550. rocznicę bitwy pod Grunwaldem. W latach1960-1963 Muzeum było placówką Przedsiębiorstwa Turystycznego Warszawa-Olsztyn. W 1963 r. stało się oddziałem Muzeum Mazurskiego w Olsztynie (obecnie Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie). W latach 1970-1975 było oddziałem Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku. Muzeum dysponuje powierzchnią 275 m² ; ze względu na swoje warunki jest czynne od 1 maja do 15 października.
Opis
W Muzeum urządzono stałą wystawę „Wielka wojna z Zakonem Krzyżackim 1409-1411” Podstawową częścią wystawy są mapy, plany, rysunki, fotografie orz duża ilość kopii broni średniowiecznej. W części archeologicznej prezentowane są autentyczne znaleziska z Pół Grunwaldu: groty bełtów kusz, groty strzał łuków, ułamki mieczy, ostrogi, unikalne w polskich zbiorach muzealnych części rękawicy pancernej. Na półokrągłej, zachodniej ścianie pawilonu znajduje się mozaika wykonana z kolorowych szkieł i kamieni. Przedstawia rozmieszczenie wojsk polskich, litewskich, ruskich i tatarskich. Autorami mozaiki są Helena i Adam Husarscy, Witold Cęckiewicz, Maria Ledkiewicz. W muzeum eksponowane są kopie chorągwi polskich i litewskich oraz krzyżackich. W ciągu pięćdziesięciolecia swojej działalności Muzeum niejednokrotnie modyfikowało, uzupełniało wystawę stałą. Zwiedzanie Muzeum urozmaica pokaz filmu Aleksandra Forda „Krzyżacy”. Jest to 23 minutowa część filmu, przedstawiająca zmagania bitewne. W skład ekspozycji muzealnej wchodzą ruiny kaplicy pobitewnej nieopodal amfiteatru oraz zbiór kamieni z Pomnika Grunwaldzkiego, ufundowanego przez Ignacego J. Paderewskiego w 1910 r. w Krakowie. Pomnik ten, został zburzony przez Niemców w 1939 r. Kamienie z cokołu przechowano w konspiracji i przekazano w 1976 r. na Pola Grunwaldu. Obecną formę kamieni nadano w 1983 r. pod kierunkiem rzeźbiarza Wiesława Kaczmarka. Na terenie Pól Grunwaldzkich znajduje się „Kopiec Jagiełły”, wzniesienie usypane przez harcerzy w 1960 r. w miejscu stanowiska dowodzenia Władysława Jagiełły. Ekspozycję uzupełnia kamień granitowy w domniemanym miejscu śmierci wielkiego mistrza krzyżackiego oraz granitowe głazy wystawione na pamiątkę uroczystej przysięgi żołnierzy I Dywizji im. Tadeusza Kościuszki w 1973, 19789 i 1980 r.
Kadry
Dyrektorzy:
Bibliografia
- Mierzwa, Waldemar: Grunwald pole bitwy / Waldemar Mierzwa. – Warszawa : Wydawnictwo PTTK „Kraj“, 1986.
- Odoj, Romuald: Muzeum Bitwy Grunwaldzkiej w Stębarku / Romuald Odoj // „Olsztyński Informator Kulturalny”. – 1999, nr 5, s. 17.
Zobacz też
- [1] strona domowa muzeum
