Jan Purzycki

(1948- ) – scenarzysta, pisarz, filmowiec

Biografia

Urodził się 20 czerwca 1948 roku w Ostródzie.Studiował na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej. W 1981 uzyskał dyplom Wyższego Zawodowego Studium Scenariuszowego w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Odbył wszechstronne praktyki na planie filmowym, w tym jako drugi reżyser. W latach osiemdziesiątych był związany z opozycją. W 1988 roku został szefem literackim niezależnej grupy telewizyjnej „Video Studio” w Gdańsku. W 1990 roku dowodził telewizyjną kampanią prezydencką w pierwszych wolnych wyborach w Polsce. W styczniu 1991 roku powołano go stanowisko prezesa Telewizji Polskiej jednak po miesiącu pełnienia obowiązków zrezygnował z tej funkcji. W latach 1991-1992 pracował jako kierownik literacki Studia Filmowego „Dom” oraz wykładał na Wydziale Reżyserii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W 1992 roku ponownie powołano go na stanowisko wiceprezesa ówczesnego Radiokomitetu. W czerwcu tego samego roku podał się do dymisji, a gdy dwa tygodnie później po raz trzeci go mianowano – odmówił przyjęcia nominacji.

Twórczość

Jako pisarz i felietonista debiutował na łamach „Gazety Olsztyńskiej” i „Warmii i Mazur”. Działał także w Olsztyńskim Oddziale KKMP. Jest autorem wielu scenariuszy, z których nie wszystkie zostały zrealizowane. Jako scenarzysta zadebiutował w 1979 roku, kiedy to otrzymał I nagrodę w konkursie „Młodzi i Film” w Koszalinie za scenariusz pt. „Przypadki Piotra S.” (film zrealizowano rok później). Od 1980 roku zajmuje się zawodowo pisaniem scenariuszy, ale znany jest także jako autor, reżyser i realizator różnorodnych form telewizyjnych ( jak np. „Polskie ZOO). Opublikował także trzy książki: „Wielki Szu”, „Prezydencki poker” i „Telewizyjny poker”.

Filmografia

• 1980 – Przypadki Piotra S. (scenariusz)
• 1982 – Wielki Szu (scenariusz)
• 1983 – Wedle wyroków twoich (scenariusz)
• 1984 – Przemytnicy (scenariusz na podstawie powieści. S. Piaseckiego „Kochankowie Wielkiej Niedźwiedzicy” oraz jako II reżyser)
• 1988 – Piłkarski poker (scenariusz)
• 1992 – Aby do świtu (scenariusz)
• 1995 – Akwarium (scenariusz wg. powieści J. Suworowa)
• 1995 – Gracze (scenariusz)
• 1997-2010 – Złotopolscy (autor i współautor scenariuszy oraz jako pomysłodawca)
• 1999 – Gwiazdka w Złotopolicach (scenariusz)
• 1999 – Prawo ojca (scenariusz)
• 1999 – Brudne pieniądze – odcinek ‘’Złotopolskich’’ (aktor)
• 2000 – Prymas. Trzy lata z tysiąca (scenariusz)
• 2001 – Dziecko, Szczęście Kowalskiego oraz Szybkobiegacz – odcinki w Złotopolskich (aktor)

Publikacje książkowe

• 1982 – Wielki Szu
• 1990 – Prezydencki poker
• 1992 – Telewizyjny poker

Nagrody i wyróżnienia

• 2004 – Medal Kapituły Nagrody im. Biskupa Ignacego Krasickiego

Nagrody i wyróżnienia filmowe

• 2001 – Polska Nagroda Filmowa w kategorii: najlepszy scenariusz 2000 roku (nominacja) za Prymas. Trzy lata z tysiąca.
• 1989 – Nagroda Szefa Kinematografii Polskiej za scenariusz do filmu Piłkarski poker.
• 1987 – Nagroda Lubuskiego Lata Filmowego za scenariusz do filmu Wielki Szu.

Bibliografia

1. Rojek, Józef Jacek: Literaci & literatura Warmii i Mazur. – Olsztyn : Fundacja Środowisk Twórczych, 2008. – S. 156-157.
2. Purzycki, Jan: Nie dać się zamknąć / Jan Purzycki ; rozm. przepr. Dorota Jovanka Cirlic // „Dialog”. – 2004, nr 1, s. 45-46.
3. Purzycki, Jan: Zawód – pisarz filmowy / Jan Purzycki ; rozm. przepr. Ilona Łepkowska // „Film”. – 1983, nr 25, s. 8-9.
4. Przykładowo: „Dzieci Wodnika”, „Ojciec Kolbe”, „Wielka Warszawska” czy „Zaświat”, który otrzymał nagrodę w 1985 roku w zamkniętym konkursie Szefa Kinematografii