Jerzy Bończak: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 5: Linia 5:
  
 
==Twórczość==
 
==Twórczość==
Debiutował 2 października 1971 roku w [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie|Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie]]. Na ekranie debiutował w 1973 roku w filmie „Gościnny występ” w reż. Wojciecha Wójcika. Występował w wielu rolach filmowych i serialach. Najbardziej znane  lub charakterystyczne role w filmach „Lalka” (1977), „Dom” „Kariera Nikodema Dyzmy” (1980),  „Alternatywy 4” (1983), „Zostać miss” (2001), „Zostać miss 2” (2003), „Tajemnica twierdzy szyfrów” (2007). Aktor dubbingowy. W 1999 roku debiutował jako reżyser teatralny. Zrealizował przedstawienie „Szczęściarz” w Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie. Reżyserował gościnne m. in. w Teatrach w Białymstoku, Częstochowie, Teatrze Komedia w Warszawie, Teatrze Dramatycznym w Warszawie, Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie , Kielcach, Zielonej Górze oraz [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie|Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie]].  
+
Debiutował 2 października 1971 roku w [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie|Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie]]. Na ekranie debiutował w 1973 roku w filmie ''Gościnny występ'' w reż. Wojciecha Wójcika. Występował w wielu rolach filmowych i serialach. Najbardziej znane  lub charakterystyczne role w filmach ''Lalka'' (1977), ''Dom''(1996), ''Kariera Nikodema Dyzmy'' (1980),  ''Alternatywy 4'' (1983), ''Zostać miss'' (2001), ''Zostać miss 2'' (2003), ''Tajemnica twierdzy szyfrów'' (2007). Aktor dubbingowy. W 1999 roku debiutował jako reżyser teatralny. Zrealizował przedstawienie ''Szczęściarz'' w Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie. Reżyserował gościnne m. in. w Teatrach w Białymstoku, Częstochowie, Teatrze Komedia w Warszawie, Teatrze Dramatycznym w Warszawie, Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie, Kielcach, Zielonej Górze oraz [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie|Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie]].  
  
 
==Twórczość w Olsztynie==
 
==Twórczość w Olsztynie==
Debiutował w 2 października 1971 roku rolą Haralda Schmiedera w sztuce [[Horst Salomon|Horsta Salomona]] „Gagatek” w reż. [[Matylda Krygier|Matyldy Krygier]] i [[Jan Błeszyński|Jana Błeszyńskiego]]. Grał rolę tytułową, młodego i pełnego zapału i pomysłów racjonalizatorskich chłopca, który pracując w kombinacie konfrontuje własne marzenia z rzeczywistością. Gagatek o swoich perypetiach śpiewał z akompaniamentem gitary. Piosenki zostały wkomponowane w przedstawienie na wzór brechtowskich songów. „Młody aktor, absolwent warszawskiej PWST dobrze sobie radzi z pierwszą rolą w teatrze. Jest autentycznie młody […] zdradza jednak duży temperament. Teatr powinien mieć z młodego debiutanta pociechę”<ref>Segiet, Janusz, Musical o radzie zakładowej „Gazeta Olsztyńska”, 1971, nr 240, s. 6.</ref>. Pociecha była, aktor dostał pierwszą nagrodę na I Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Krajów Socjalistycznych w Katowicach. W Olsztynie zagrał jeszcze m. in. Przodownika w sztuce Stanisława Wyspiańskiego „Wyzwolenie”. Reżyserował [[Jan Błeszyński]], premiera 15 kwietnia 1972 roku.
+
Debiutował w 2 października 1971 roku rolą Haralda Schmiedera w sztuce [[Horst Salomon|Horsta Salomona]] ''Gagatek'' w reż. [[Matylda Krygier|Matyldy Krygier]] i [[Jan Błeszyński|Jana Błeszyńskiego]]. Grał rolę tytułową, młodego i pełnego zapału i pomysłów racjonalizatorskich chłopca, który pracując w kombinacie konfrontuje własne marzenia z rzeczywistością. Gagatek o swoich perypetiach śpiewał z akompaniamentem gitary. Piosenki zostały wkomponowane w przedstawienie na wzór brechtowskich songów. „Młody aktor, absolwent warszawskiej PWST dobrze sobie radzi z pierwszą rolą w teatrze. Jest autentycznie młody […] zdradza jednak duży temperament. Teatr powinien mieć z młodego debiutanta pociechę”<ref>Segiet, Janusz, Musical o radzie zakładowej „Gazeta Olsztyńska”, 1971, nr 240, s. 6.</ref>. Pociecha była, aktor dostał pierwszą nagrodę na I Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Krajów Socjalistycznych w Katowicach. W Olsztynie zagrał jeszcze m. in. Przodownika w sztuce Stanisława Wyspiańskiego ''Wyzwolenie''. Reżyserował [[Jan Błeszyński]], premiera 15 kwietnia 1972 roku.
Po latach aktor wrócił do Olsztyna, ale jako reżyser. W 2004 roku wyreżyserował sztukę Michaela Hellingera „Palec Boży”. W 2007 roku sztukę Johna Chapmana i Dave Freemana „Prywatna klinika”.  
+
Po latach aktor wrócił do Olsztyna, ale jako reżyser. W 2004 roku wyreżyserował sztukę Michaela Hellingera ''Palec Boży''. W 2007 roku sztukę Johna Chapmana i Dave Freemana ''Prywatna klinika''.  
  
 
==Nagrody i odznaczenia==
 
==Nagrody i odznaczenia==
*1971 – nagroda na I Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Krajów Socjalistycznych w Katowicach za rolę w sztuce „Gagatek”
+
*1971 – nagroda na I Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Krajów Socjalistycznych w Katowicach za rolę w sztuce ''Gagatek''
 
*1986 -  Srebrny Krzyż Zasługi
 
*1986 -  Srebrny Krzyż Zasługi
  
Linia 18: Linia 18:
 
#Bończak, Jerzy: ''Mniej gagatkowy'' / Jerzy Bończak ; rozm. Beata Waś // „Gazeta Olsztyńska”. – 2004, nr 218, s. 6.
 
#Bończak, Jerzy: ''Mniej gagatkowy'' / Jerzy Bończak ; rozm. Beata Waś // „Gazeta Olsztyńska”. – 2004, nr 218, s. 6.
 
#Bończak, Jerzy: ''Takich rzeczy nie mam w Warszawie'' / Jerzy Bończak ; rozm. Katarzyna Janków-Mazurkiewicz // „Gazeta Olsztyńska”. – 2009, nr 113, s. 17.
 
#Bończak, Jerzy: ''Takich rzeczy nie mam w Warszawie'' / Jerzy Bończak ; rozm. Katarzyna Janków-Mazurkiewicz // „Gazeta Olsztyńska”. – 2009, nr 113, s. 17.
#Bończak, Jerzy: ''Trzynastka mi zawsze sprzyjała : rozmowa z Jerzym Bończakiem, reżyserem spektaklu „Palec Boży”''/ rozm. Marek Siwicki // „Gazeta Wyborcza”. – 2004, nr 215, dod. „Olsztyn”, s. 5.
+
#Bończak, Jerzy: ''Trzynastka mi zawsze sprzyjała : rozmowa z Jerzym Bończakiem, reżyserem spektaklu „Palec Boży”'' / rozm. Marek Siwicki // „Gazeta Wyborcza”. – 2004, nr 215, dod. „Olsztyn”, s. 5.
  
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==

Wersja z 21:06, 19 lip 2010

Źródło: Fot. ze strony
(1949- ) – aktor teatralny i filmowy, reżyser

Biografia

Urodził się 29 lipca 1949 roku w Bieżuniu. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie w 1971 roku. W latach 1971-1972 aktor Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie, 1972-1982 warszawskiego Teatru Rozmaitości, 1982-1990 Teatru Nowego, 1990-1999 Teatru Kwadrat. Występował w Teatrze Telewizji. W 1999 roku debiutował jako reżyser teatralny. Od 1990 roku posiada dom w gminie Gietrzwałd, we wsi Naterki. Spędza tam większą część roku. W wolnym czasie wędkuje lub podróżuje po świecie. Lubi szybką jazdę samochodem i grę w karty.

Twórczość

Debiutował 2 października 1971 roku w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie. Na ekranie debiutował w 1973 roku w filmie Gościnny występ w reż. Wojciecha Wójcika. Występował w wielu rolach filmowych i serialach. Najbardziej znane lub charakterystyczne role w filmach Lalka (1977), Dom(1996), Kariera Nikodema Dyzmy (1980), Alternatywy 4 (1983), Zostać miss (2001), Zostać miss 2 (2003), Tajemnica twierdzy szyfrów (2007). Aktor dubbingowy. W 1999 roku debiutował jako reżyser teatralny. Zrealizował przedstawienie Szczęściarz w Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie. Reżyserował gościnne m. in. w Teatrach w Białymstoku, Częstochowie, Teatrze Komedia w Warszawie, Teatrze Dramatycznym w Warszawie, Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie, Kielcach, Zielonej Górze oraz Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie.

Twórczość w Olsztynie

Debiutował w 2 października 1971 roku rolą Haralda Schmiedera w sztuce Horsta Salomona Gagatek w reż. Matyldy Krygier i Jana Błeszyńskiego. Grał rolę tytułową, młodego i pełnego zapału i pomysłów racjonalizatorskich chłopca, który pracując w kombinacie konfrontuje własne marzenia z rzeczywistością. Gagatek o swoich perypetiach śpiewał z akompaniamentem gitary. Piosenki zostały wkomponowane w przedstawienie na wzór brechtowskich songów. „Młody aktor, absolwent warszawskiej PWST dobrze sobie radzi z pierwszą rolą w teatrze. Jest autentycznie młody […] zdradza jednak duży temperament. Teatr powinien mieć z młodego debiutanta pociechę”[1]. Pociecha była, aktor dostał pierwszą nagrodę na I Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Krajów Socjalistycznych w Katowicach. W Olsztynie zagrał jeszcze m. in. Przodownika w sztuce Stanisława Wyspiańskiego Wyzwolenie. Reżyserował Jan Błeszyński, premiera 15 kwietnia 1972 roku. Po latach aktor wrócił do Olsztyna, ale jako reżyser. W 2004 roku wyreżyserował sztukę Michaela Hellingera Palec Boży. W 2007 roku sztukę Johna Chapmana i Dave Freemana Prywatna klinika.

Nagrody i odznaczenia

  • 1971 – nagroda na I Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Krajów Socjalistycznych w Katowicach za rolę w sztuce Gagatek
  • 1986 - Srebrny Krzyż Zasługi

Bibliografia

  1. Bończak, Jerzy: Mniej gagatkowy / Jerzy Bończak ; rozm. Beata Waś // „Gazeta Olsztyńska”. – 2004, nr 218, s. 6.
  2. Bończak, Jerzy: Takich rzeczy nie mam w Warszawie / Jerzy Bończak ; rozm. Katarzyna Janków-Mazurkiewicz // „Gazeta Olsztyńska”. – 2009, nr 113, s. 17.
  3. Bończak, Jerzy: Trzynastka mi zawsze sprzyjała : rozmowa z Jerzym Bończakiem, reżyserem spektaklu „Palec Boży” / rozm. Marek Siwicki // „Gazeta Wyborcza”. – 2004, nr 215, dod. „Olsztyn”, s. 5.

Przypisy

  1. Segiet, Janusz, Musical o radzie zakładowej „Gazeta Olsztyńska”, 1971, nr 240, s. 6.

Zobacz też

o aktorze więcej filmografię znajdziesz tutaj