Jan Kokoryn

Jan Kokoryn na tle namalowanego przez siebie portretu syna Rafała.
Źródło: www.kurekmazurski.pl

Rumiany na łące mazurskiej, olej na desce.
Źródło: Prywatna Galeria Malarstwa i Rysunku Anny i Tadeusza Boguszów - Archiwum

Nad morzem, olej na desce.
Źródło: Prywatna Galeria Malarstwa i Rysunku Anny i Tadeusza Boguszów - Archiwum

Źródło: Jan Bachar: Plenery bezledzkie 1979-2001, Olsztyn, Wers, 2002, s. 195.

(1935- ) – artysta plastyk, malarz naturalista, grafik, projektant, dekorator związany ze Szczytnem (pseud. artystyczny KOKO)

Biografia

Urodził się 24 lipca 1935 r. w Tomaszówce koło Włodawy w dawnym województwie lubelskim, jako syn Filipa i Zofii. Do wybuchu II wojny światowej mieszkał wraz z rodziną w Tomaszówce. Po wojnie rodzina przyjechała do Szczytna. Ukończył studia wyższe na Wydziale Historyczno-Filozoficznym Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Protoplasta rodu uzdolnionych artystów malarzy, ojciec m.in. Olgi Kokoryn i Krzysztofa Filipa Kokoryna.

Działalność

Pod koniec lat 50-tych pracował jako instruktor w Powiatowym Domu Kultury w Szczytnie. Pełnił też funkcję kierownika sekcji malarskiej w Wyższej Szkole Oficerskiej Milicji Obywatelskiej w Szczytnie. W latach 1976-1996 uczył plastyki w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana III Sobieskiego w Szczytnie. Brał udział w wielu plenerach malarskich, konkursach plastycznych i wystawach na terenie całego kraju. Sam prowadził liczne plenery malarskie dla młodzieży. Aranżował i uczestniczył w powstawaniu większości ekspozycji w Muzeum Mazurskim w Szczytnie.

Twórczość

Uprawia malarstwo olejne, piórko, tusz, akwarelę i akryl. Obiekty jego twórczości są bardzo zróżnicowane – od pejzaży do martwej natury. Maluje krajobrazy warmińsko–mazurskie, góry, sceny rodzajowe, kwiaty, zwierzęta, martwe natury, marynistykę i architektura, a ostatnio ikony pisane akrylem na tekturze. Ma swój wyróżniający, rozpoznawalny styl. Jest zwolennikiem szkoły realizmu. Jego prace znajdują się w muzeach regionalnych oraz zbiorach prywatnych w kraju (Szczytno, Warszawa, Janów Lubelski, Lublin, Kraków, Olsztyn, Biskupiec, Bartoszyce, Gdańsk) i za granicą (m.in. w Hiszpanii, Niemczech, Holandii, Francji, Włoszech, USA, Japonii, Brazylii, Ukrainie i Kanadzie). Projektował też sztandary i pieczęcie. Jest m.in. autorem logo i sztandaru Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie oraz Komendy Wojewódzkiej Policji w Olsztynie. Napisał dwie książki: Kruk oraz Dionizos w kulturze antycznej, obie jeszcze niewydane. Opracował również zeszyty zawierające wykłady z historii sztuki, z których korzystał jako nauczyciel w szczycieńskim Liceum.

Wystawy

Pierwszą wystawę jego prac zorganizowano jeszcze w latach 50-tych w Grudziądzu. Od tamtej pory jego prace eksponowano na dziesiątkach wystaw na terenie całego kraju. Jego prace znajdują się w kolekcjach krajowych i zagranicznych, m.in. w Hiszpanii, Niemczech, Holandii i USA.

Nagrody i wyróżnienia

• Odznaka Zasłużonego Działacza Kultury
• Medal okolicznościowy Miasta Szczytno (2000)
• statuetka Juranda 2007 za wybitne osiągnięcia plastyczne (2008)

Bibliografia

1. Bachar, Jan: Plenery bezledzkie 1979-2001 : malarstwo, akwarela, gwasz, pastele, rysunek, grafika, rzeźba / Jan Bachar ; [zespół red. Jan Bachar et al.]. - Olsztyn : Edytor „Wers”, 2002. – S. 194.
2. Plastycy nieprofesjonalni województwa olsztyńskiego : katalog. - Olsztyn : Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego : Wojewódzki Dom Kultury, 1985. – S. 45.

Zobacz też

• Kułakowska, Ewa: Malarskie światy pana Jana, materiał zamieszczony na stronie internetowej „Kurka Mazurskiego” www.kurekmazurski.pl
• Strona internetowa Urzędu Miejskiego w Szczytnie www.e-szczytno.eu